Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς ποια στάση θα κρατήσεις;

 

Λοιπόν, σ’ αυτούς τους όντως δίσεκτους καιρούς ποιά στάση θα κρατήσεις; Δεν είναι πολλές οι επιλογές.

«Στον αιώνα της εξαθλίωσης, παντού, σ’ όλες τις τάξεις, ο άνθρωπος είναι τύραννος, δεσμώτης ή προδότης». Τύραννος, δεσμώτης ή προδότης!
Ή τύραννος συντεταγμένος με την αντίθεη εξουσία. Ή δεσμώτης, εμπαιζόμενος, ευτελιζόμενος, υβριζόμενος, προπηλακιζόμενος και διωκόμενος για την ακεραιότητα του φρονήματος του.

 Ή προδότης… η πιο μεγάλη τραγωδία! Να βλέπει να νοθεύεται η πίστη- να εξισώνεται η αλήθεια με το ψέμα- να μπαίνει σε προκρούστεια κλίνη ο Χριστός για να «κοντύνει», να έρθει στο πυγμιαίο ανάστημα των νάνων, που καμώνονται τους προφήτες και «θεούς»· να θεωρεί το Ευαγγέλιο ισότιμο δίπλα σε βέδες και κοράνια και τορές- να αντικρίζει την Ορθοδοξία, τη μόνη Νύμφη του Χριστού, ανάμεσα σε παλλακίδες- ένα μ’ αυτές…
Κι αυτός;… να μη μιλάει… Βουβός να μένει, άφωνος!… Να παριστάνει τον φιλήσυχο…
Να τρέμει μήπως και τον πουν φανατικό… Κι ενώ το ξέρει… δεν είναι αμέτρητες οι επιλογές του. Σ’ αυτόν τον αιώνα της εξαθλίωσης θα είναι: «Τύραννος, δεσμώτης ή προδότης»!
Τώρα το βλέπεις… η Ιστορία βαραίνει πάνω στους δικούς σου ώμους. Κι εσύ είναι καιρός να αποφασίσεις πια οριστικά:
Θα πολεμήσεις πάνω στο κάστρο της Ορθόδοξης αλήθειας
«όκωσπερ τείχεος»; Ή θα επιλέξεις να γενείς… Μην επιλέξεις να γενείς, όχι! προδότης! Δεσμώτης να αξιωθείς να γίνεις για την άλήθεια του Χριστού! Πιστός στην προσταγή Του: «Γίνου πιστός άχρι θανάτου και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής»! (Άποκ. β’ 10)”

romioitispolis.gr