Πολλοί το διαισθάνονται ενστικτωδώς, όπως τα μυρμήγκια την κακοκαιρία. Η εποχή μας είναι παρόμοια με την εποχή του Νώε, μέσα στο αμέτρητο πλήθος των ανθρώπων βρέθηκε μόνο ένας δίκαιος και η οικογένεια του, ο Νώε, πού πίστεψε πώς θα έρθει ο κατακλυσμός και το έλεγε σε όλους, αλλά αυτοί δεν τον άκουγαν. Η κιβωτός είναι η Εκκλησία. Μόνο όσοι είναι μέσα θα σωθούν. Όσιος Νεκτάριος της Όπτινα.

 

 

Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
«Χαίρετε»! «Ειρήνη υμίν»

Άγιος Επιφάνιος επίσκοπος Κωνσταντίας Κύπρου (403)
Γερμανός Α΄, επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (740)
Οσία Καλλίτροπος, αδελφή του αγίου Επιφανίου
Δομιτίλλα μάρτυς στη νήσο Pandatavia Ιταλίας (96)
Σαββίνος και Πολύβιος επίσκοποι Κύπρου (4ος αι.)
Θεοφάνης επίσκοπος Σολέας Κύπρου (1550)
Όσιος Λέων ο Καλαβρος ο εν Μεθώνη
Διονύσιος του Ραντονέζ Ρωσίας (1633)
Ιωάννης ο από Βλαχίας, νεομάρτυς στην Κωνσταντινούπολι (1662)
Όσιος Νεκτάριος της Όπτινα (1928) και Αμφιλόχιος Γολοβατιούκ Λαύρας του Ποτσάεβ Ουκρανίας (1971)
Εύρεση ιερών λειψάνων (1961) της Αγίας Ειρήνης Παρθενομάρτυρος εν Λέσβω (1463)

Εορτάζουν στις 12 Μαΐου.

Ο νεομάρτυρας Νικόλαος Β΄ Ρομανώφ Τσάρος και Αυτοκράτωρ πασών των Ρωσιών
γεννήθηκε στις 6/19 Μαΐου το 1868

Ο ίδιος ο Νικόλαος συνήθιζε να λέει: «Γεννήθηκα την ίδια μέρα που εόρταζε ο Δίκαιος Ιώβ ο Πολύαθλος και είμαι έτοιμος σαν κι εκείνον να δεχθώ τις δοκιμασίες του Θεού και να ανεχθώ τις ταλαιπωρίες έως τέλους.» Και πράγματι όλη του η ζωή ήταν ένας Γολγοθάς.

Και ο Άγιος Τύχων Πατριάρχης Μόσχας επίσης έλεγε :
«Τα γενέθλια του Ηγεμόνα μας συμπίπτουν με την ημέρα που η Ορθόδοξη Εκκλησία μας αφιέρωσε στην μνήμη του Πολύαθλου Ιώβ. Σε κάποιον άσχετο άνθρωπο, η σύμπτωση θα φανεί σαν ένα τυχαίο γεγονός. Στα μάτια όμως, ενός πιστού δεν μπορούν να υπάρξουν τυχαία γεγονότα, ακόμη περισσότερο όταν πρόκειται για τον εκλεγμένο από τον Ίδιο τον Θεό κατά την ώρα αυτήν της ανάγκης. Ο Τσάρος μας, όπως παλαιότερα ο Ιώβ, έλαβε το ένα μήνυμα μετά το άλλο για αποτυχίες των στρατευμάτων, για καταστροφικές πυρκαγιές, για σεισμούς, για κατολισθήσεις βουνών και πλημμύρες. Δύναται ο Τσάρος μας να σηκώσει όλες αυτές τις συμφορές με ελαφριά καρδιά; Μπορεί να αποφύγει το να υποφέρει για την πάτρια γη του; Ωστόσο, πληγές ακόμη πιό επώδυνες φέρουν θάνατο στην καρδιά του. Όπως ο Ιώβ, είναι παρεξηγημένος από τους φίλους του και υποφέρει από την παρεξήγηση αυτήν. Χάρισε, Κύριε, στον αγαπημένο μας ηγεμόνα τις επιτυχίες του Μωυσή, την ανδρεία του Δαβίδ και την σοφία του Σολομώντος μαζί με την υπομονή του Ιώβ.»

***

Από πολύ νωρίς η Αυτοκρατορική οικογένεια δεχόταν με υπομονή συκοφαντίες, ειρωνείες, ψεύδη, δολοπλοκίες…

…Οι συκοφαντίες αποτέλεσαν εξ αρχής το πιο λαμπρό στεφάνι στην κορυφή τους, όπως πολύ σύντομα θα αποκάλυπτε ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ σε κάποιο θαυμαστό όραμα.

…Κατά τον μήνα Μάϊο, ένας ενάρετος γέροντας της μονής του Σάρωφ βρισκόταν σε μεγάλη θλίψη για τις δοκιμασίες που εφίστατο η βασιλική οικογένεια. Καθώς βρισκόταν στην κατάσταση αυτήν, και ενώ προσευχόταν με δάκρυα, αποκοιμήθηκε και είδε το εξής θαυμαστό όραμα:
Βρέθηκε στην κωμόπολη του Τσέρσκογιε Σέλο και κοιτάζοντας προς τα ανάκτορα του Αλεξάνδρου, την κατοικία δηλαδή της βασιλικής οικογενείας, είδε ότι από πάνω του ανυψωνόταν ένας φωτεινός στύλος, ο οποίος έφθανε μέχρι τους ουρανούς! Ο γέροντας προχώρησε τότε μέσα στο παλάτι. Μέσα εκεί, είδε τον τσάρο να κάθεται στο γραφείο του και να είναι απασχολημένος γράφοντας. Κοντά του, σε ένα άλλο μικρότερο τραπέζι, καθόταν ο τσάρεβιτς Αλέξιος διαβάζοντας κάποιο βιβλίο. Μαζί τους ήταν και η υπόλοιπη οικογένεια, η αυτοκράτειρα με τα κορίτσια, οι οποίες ήταν καθισμένες και κεντούσαν. Ανάμεσα στα μέλη της οικογενείας, ακτινοβολώντας θείο φως, στεκόταν ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ, ο οποίος τους έδινε πνευματικές οδηγίες και τους παρηγορούσε. Όταν ο όσιος Σεραφείμ είδε τον γέροντα, τον πλησίασε και του είπε :
«Μην είσαι τόσο θλιμμένος, πάτερ μου, μην αθυμείς. Ο Θεός δεν πρόκειται να εγκαταλείψη τα εκλεκτά και αγαπημένα του παιδιά. Έχει την δύναμη να τους αρπάξη από τα χέρια των κακών ανθρώπων, αλλά επιθυμεί να δώση σ’ αυτούς ουράνια κι όχι επίγεια μακαριότητα. Το να στείλη λεγεώνες αγγέλων και να διασκορπίση τους εχθρούς τους είναι πολύ πιο εύκολο για τον Θεό από ο,τι είναι για μας το να πούμε ένα μόνο λόγο. Ωστόσο, ο Θεός απλά αφήνει την θολωμένη λογική των εχθρών τους να τους καταστρέψη από μόνη της. Ο Κύριος με απέστειλε για λίγο, ώστε να παρηγορήσω, να ενδυναμώσω και να προστατέψω τους βασιλομάρτυρες, διότι «το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής » και γι’ αυτό χρειάζονται την ουράνια βοήθειά μας στις δύσκολες αυτές ώρες της δοκιμασίας. Κοίταξε το ακτινοβόλο φως που εκπέμπεται από τα πρόσωπα των βασιλομαρτύρων. Αυτό είναι σημείο ότι βρίσκονται υπό την ειδική προστασία του Θεού, διότι είναι δίκαιοι. Όπως ακριβώς από καταβολής κόσμου οι δίκαιοι εξευτελίσθηκαν, αδικήθηκαν και συκοφαντήθηκαν από ανόμους ανθρώπους –ακολούθους του πρώτου ψεύστη και απατεώνος, του διαβόλου- έτσι και αυτοί οι δίκαιοι βασιλομάρτυρες έχουν εξευτελισθή, ταπεινωθή, συκοφαντηθή και αδικηθή από κακούς ανθρώπους, υποκινούμενους από τον αρχέκακον διάβολο… Κοίταξε (τώρα) το πρόσωπο της αυτοκράτειρας και θα δης ότι το φως που εκπέμπεται από το πρόσωπο της είναι πιο λαμπερό από τους άλλους. Αυτό είναι σημείο ότι υπέστη εκ μέρους του διαβόλου περισσότερες συκοφαντίες και ψευδείς κατηγορίες από όλους τους άλλους. »

Στη συνέχεια τους εξόρισαν στην βόρεια Σιβηρία, στην πόλη Τομπόλσκ, εκεί, όταν ο έκπτωτος, πλέον, Νικόλαος ρώτησε έναν επαναστάτη τι γίνεται στη Ρωσία, εκείνος απάντησε: “Χύνονται ποτάμια αίματος”. Και τέλος τον Απρίλιο του 1918 τους μεταφέρουν στην οικία Ιπάτιεφ, στην πόλη Αικατερίνμπουργκ. Η ένθερμη προσευχή και η πολύωρη ανάγνωση της Αγίας Γραφής ήταν η μόνη παρηγοριά των φυλακισμένων.

***

Όσιος Νεκτάριος της Όπτινα (1853 – 1928)

Το 1917, πριν από την οκτωβριανή επανάσταση των μπολσεβίκων, επισκέφθηκε τον όσιο Νεκτάριο της Όπτινα ένα από τα στενά πνευματικά του τέκνα, ο πατήρ Βασίλειος Σούστιν, κατα τη συζήτησής τους, ξαφνικά ο όσιος είπε τα εξής:
«Χαλεποί καιροί έρχονται σύντομα. Στον κόσμο ο αριθμός έξι έχει περάσει και ο αριθμός επτά πλησιάζει… Να είστε σιωπηλοί, υπομονετικοί», είπε ο γέροντας και άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια του. «Το έτος 1918 θα είναι ακόμη χειρότερο. Ο τσάρος και ολόκληρη η οικογένειά του θα βασανισθούν και θα δολοφονηθούν. Μια ευσεβής ψυχή είδε ένα αποκαλυπτικό όνειρο: Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός καθόταν σ’ ένα θρόνο και γύρω του ήταν οι δώδεκα Απόστολοι. Εν τω μεταξύ φρικτά βάσανα και θρήνοι ακούγονταν από την γη. Τότε ο απόστολος Πέτρος ρώτησε τον Χριστό:
“Κύριε, πότε θα παύσουν αυτά τα βάσανα;”
Και ο Κύριος του απάντησε: “Θα τους αφήσω μέχρι το 1922, αλλ’ αν δεν μετανοήσουν και δεν συνέλθουν, θα καταστραφούν”. Αίφνης ο Τσάρος παρουσιάστηκε μπροστά στον θρόνο του Χριστού με στεφάνι μεγαλομάρτυρος… Μάλιστα – βεβαίωσε ο Στάρετς – Αυτός ο Τσάρος θα γίνει μεγαλομάρτυρας. Αν δεν μετανοήσουμε και δεν επιστρέψουμε στον Θεό, τότε όχι μόνο η Ρωσία, μα ολόκληρη η Ευρώπη θα καταρρεύσει. Η ώρα της προσευχής έχει έρθει».
Τα παραπάνω κατέθεσε ο Β. Σούστιν, πνευματικό παιδί του αγίου Νεκταρίου, και καταγράφονται στη βιογραφία του ( Όσιος Νεκτάριος, Ο τελευταίος μεγάλος στάρετς της Όπτινα, έκδ Σταυροπηγιακής και Συνοδικής Ι. Μονής Οσίου Συμεών του Ν. Θεολόγου, Κάλαμος Αττικής 2003, σελ. 83-86).

***

Ο Όσιος δίδασκε σε όλους την ταπείνωση και την υπομονή, την προσευχή και ιδιαίτερα την ευχή του Ιησού. Έγραφε σε μια επιστολή του: «Μακάριοι έστε, όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσιν και ειπωσιν πάν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και άγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς (Είστε μακάριοι, όταν σας χλευάσουν και σας καταδιώξουν και σας κακολογήσουν με ψεύτικες κατηγορίες για χάρη μου. Να χαίρεσθε και ν’ αγάλλεσθε, γιατί ο μισθός σας θα είναι μεγάλος στους ουρανούς).
Εύχομαι αυτός ο λόγος του Θεού να είναι παρηγοριά και βέβαιη ελπίδα σας. Οτιδήποτε επιτρέψει εκείνος, δεχθείτε το με εμπιστοσύνη, διότι το θέλημα του είναι αγαθό και τέλειο. Οι άγιοι Μάρτυρες υπέμειναν τα βασανιστήρια με ελπίδα και ο Κύριος δεν τους ντρόπιασε, αλλά τους δόξασε και δοξάστηκε μέσω αυτών. Τα ίδια λόγια του Σωτήρος προορίζονται για σας, αν ακολουθήσετε τα βήματα τους». Μάλιστα, όταν πλησίαζε η σοβιετική λαίλαπα, τόνιζε στα πνευματικά του παιδιά: «σε αυτές τις έσχατες ημέρες είναι καιρός για προσευχή. Κατά την διάρκεια της εργασίας σας να λέτε συνεχώς την ευχή του Ιησού. Στην αρχή με τα χείλη, μετά με το νου και ύστερα θα εισχωρήσει μέσα στην καρδιά σας».
Κι επαναλάμβανε αρκετές φορές:
– Κρατηθείτε γερά στην Ορθοδοξία.

Πολλοί γνωρίζοντας το προφητικό του χάρισμα ρωτούσαν:
– Τι μας περιμένει;
– Μεγάλες κοινωνικές καταστροφές περιμένουν την ανθρωπότητα, απαντούσε. Τα τωρινά βάσανα μας μοιάζουν με τσιμπήματα εντόμων, συγκρινόμενα με τα βάσανα των εσχάτων χρόνων. Πολλοί το διαισθάνονται ενστικτωδώς, όπως τα μυρμήγκια την κακοκαιρία. Αλλά οι πιστοί χριστιανοί μπορούν να μην φοβούνται- η χάρη του Θεού τους προστατεύει πάντα. Στα τέλη θα συμβεί με τους πιστούς ότι έγινε με τους αποστόλους πριν από την κοίμηση της Θεοτόκου. Ο κάθε πιστός, οπού κι αν βρίσκεται, θα μεταφερθεί μ” ένα σύννεφο μέσα στην κιβωτό της Εκκλησίας. Μόνο αυτοί πού θα βρεθούν μέσα θα σωθούν. Η εποχή μας είναι παρόμοια με την εποχή του Νώε. Ο Κύριος επί έξι αιώνες προειδοποιούσε πώς θα γίνει κατακλυσμός, αλλά δεν τον πίστεψαν και δεν μετανόησαν μέσα στο αμέτρητο πλήθος των ανθρώπων βρέθηκε μόνο ένας δίκαιος και η οικογένεια του, ο Νώε, πού πίστεψε πώς θα έρθει ο κατακλυσμός και το έλεγε σε όλους, αλλά αυτοί δεν τον άκουγαν. Ακόμη κι οι εργάτες πού προσέλαβε για να κατασκευάσουν την κιβωτό, δεν πίστεψαν και γι” αυτό πήραν μόνο τον μισθό της δουλείας τους, αλλά δεν σώθηκαν χάθηκαν κι αυτοί στον κατακλυσμό. Εκείνη η εποχή είναι προμήνυμα της δικής μας. Η κιβωτός είναι η Εκκλησία. Μόνο όσοι είναι μέσα θα σωθούν.

***

Ο λόγιος Σέργιος Νείλος – ο οποίος συνεδόταν πνευματικά με τον Στάρετς Νεκτάριος – έχει διασώσει στο Ημερολόγιό του ένα χαρακτηριστικό ενύπνιο του οσίου Γέροντος, το βράδυ της 16ης προς 17η Μαρτίου 1910, στο οποίο φαίνεται η πάλη Χριστιανισμού και αθεΐας, αλλά και η τελική νίκη της Πίστεως.
“Ο π. Νεκτάριος του είπε – γράφει – ότι τον είχε συνταράξει ένα φοβερό όνειρο, που το έβλεπε σχεδόν όλο το βράδυ και μάλιστα ήταν ασυνήθιστα ζωντανό.
“Τι είδατε;” τον ρώτησε ο Σέργιος Νείλος με ξεχωριστό ενδιαφέρον.
“Είδα μίαν επανάσταση στη Ρωσία, μία φοβερή εξέγερση. Θα χρειαζόταν πολλή ώρα, για να σας το διηγηθώ με όλες τις λεπτομέρειες· θα σας πω τα κυριώτερα:
Είδα μία τεράστια πεδιάδα στην οποία γινόταν μια φοβερή μάχη, ανάμεσα σε ορδές από αθέους αποστάτες και ένα μικρό στρατό Χριστιανών. Όλοι οι αποστάτες ήσαν καλά οπλισμένοι και πολεμούσαν σύμφωνα με τους κανόνες της στρατιωτικής επιστήμης, ενώ οι Χριστιανοί ήσαν άοπλοι. Η κατάληξη αυτής της άνισης μάχης μπορούσε εύκολα να προβλεφθεί. Η στιγμή της τελικής νίκης των αποστατών πλησίαζε. Ντυμένοι γιορτινά μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους, πανηγύριζαν προκαταβολικά την νίκη τους.
Ξαφνικά όμως μία ασήμαντη στον αριθμό ομάδα Χριστιανών, ανάμεσα στους οποίους έβλεπα γυναίκες και παιδιά, έκαναν μία γενναία επίθεση στους εχθρούς του Θεού και αμέσως το πεδίο της μάχης γέμισε από πτώματα του άθεου στρατού. Το αμέτρητο πλήθος είχε εξοντωθεί και μάλιστα, προς μεγάλη μου έκπληξη, χωρίς την βοήθεια των όπλων. Ρώτησα τότε ένα Χριστιανό στρατιώτη:
“Πως καταφέρατε να νικήσετε αυτήν την αμέτρητη στρατιά”:
“Ο Θεός βοήθησε”, μου απάντησε.
“Ναί, αλλά με ποια μέσα;” – ρώτησα πάλι – “αφού δεν είχατε κανένα όπλο;”
“Με οτιδήποτε βρέθηκε στα χέρια μας”, μου ξαναείπε ο στρατιώτης”

***

Η επιστροφή ενός αθέου
Μαρτυρία του μοναχού Ιππολύτου, του Ερημητηρίου Ζωσιμόβ, στην Μόσχα:

«Πριν από την είσοδό μου στην μονή, πήρα στο σπίτι των γονιών μου ένα πορτραίτο του αυτοκράτορα Νικολάου Β΄ και ένα της συζύγου του, Αλεξάνδρας Φεόντοροβνα. Οι γονείς μου, έχοντας διδαχθεί κατά την σοβιετική περίοδο να πιστεύουν ότι οι τσάροι ήταν τύραννοι, απόρησαν πολύ όταν άκουσαν πως γινόταν λόγος για αγιοκατάταξή τους και έβλεπαν σαστισμένοι τα δύο αυτά πορτραίτα να κρέμονται στις εξέχουσες θέσεις που τα τοποθέτησα. Η μητέρα μου, μορφωμένη γυναίκα, αμέσως θυμήθηκε την Ματωμένη Κυριακή του 1905 και την σφαγή των εργατών στον ποταμό Λένα, το 1912. Ωστόσο, όντας θεοφοβούμενη γυναίκα από την παιδική της ηλικία, η μητέρα μου συγκράτησε τον εαυτό της και δεν εξέφρασε πολλά ερωτήματα, παρά μόνο αναρωτήθηκε: “Πως είναι δυνατό αυτό;”. Ο πατέρας μου, δεδηλωμένος άθεος, δεν κράτησε για τον εαυτό του την αντίθετη γνώμη του. Ωστόσο, τρέφοντας εχθρικές διαθέσεις κατά των κομμουνιστών, εξέφρασε λύπη για το τέλος των βασιλομαρτύρων.

»Η τεταμένη ατμόσφαιρα στο οικογενειακό μας περιβάλλον, με τα διάφορα σχόλια κατά του τσάρου, επιδείνωσε περισσότερο την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι γονείς μου, η μάλλον ο πατέρας μου, για να είμαι πιο ακριβής. Ο πατέρας μου, εκείνη την περίοδο, κινδύνευε να καταδικασθεί σε φυλάκιση, διότι λόγω της απλότητας και της άγνοιάς του, έμπλεξε με μία ομάδα απατεώνων. Είχαν ήδη κατηγορηθεί για μία εγκληματική πράξη, έγιναν οι ανακρίσεις και είχε ορισθεί η ημερομηνία για την δίκη. Τότε, ο πατέρας μου είδε ένα όνειρο. Ο ίδιος ο τσάρος εμφανίστηκε σ’ αυτόν, φορώντας στολή αξιωματικού του αυτοκρατορικού στρατού και επωμίδες. Ήταν ψηλός, με γαλάζια μάτια και έλαμπε. Στεκόταν στραμμένος μερικώς προς τον πατέρα μου και κάποιος άλλος με μαύρη ενδυμασία είπε: “Τίμησέ τον ως άγιο και θα σε βοηθήσει”. Τότε ο πατέρας μου γονάτισε μπροστά στον τσάρο. Καθώς θυμάται ο πατέρας μου, γύρω από τον τσάρο στεκόταν η οικογένειά του.

»Μετά από αυτό το όνειρο, οι γονείς μου πήγαν σε μία μικρή εκκλησία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και πασών των Ουρανίων Ασωμάτων Δυνάμεων, σε κάποιο χωριό, και εκεί έκαναν μία δέηση στους βασιλομάρτυρες. Ο ιερέας του χωριού, όταν άκουσε το όνειρο του πατέρα μου, δεν έφερε αντίρρηση να κάνει την δέηση. Και τι συνέβη αργότερα; Μετά από τρεις η τέσσερις μέρες έλαβε χώρα το πραξικόπημα στην Μόσχα (1993). Αμέσως μετά, ακολούθησε πραξικόπημα στην τοπική κυβέρνηση και αντικαταστάθηκε ο επικεφαλής της κυβέρνησης, ο οποίος μισούσε τον πατέρα μου και ήθελε με κάθε τρόπο να τον κλείσει στην φυλακή. Η αντικατάσταση των αξιωματούχων έδωσε ελπίδες στον πατέρα μου ότι θα έβλεπαν την περίπτωσή του με επιείκεια. Σύντομα ακολούθησε η δίκη και στον πατέρα μου δόθηκε ένας χρόνος με αναστολή. Αργότερα του δόθηκε αμνηστία και ακυρώθηκε η καταδίκη του. Από τα έξι άτομα που καταδικάστηκαν, ο πατέρας μου ήταν ο μόνος που απαλλάχθηκε της καταδίκης του.

»Μετά από αυτό το γεγονός, η στάση του πατέρα μου απέναντι στον τσάρο άλλαξε και άρχισε να τον σέβεται. Έτσι, αυτός ο οποίος μέχρι τότε περιγελούσε τα άγια, κάθε φορά που συναντούσε την παραμικρή δυσκολία, έτρεχε πάλι σ’ αυτόν από τον οποίο είχε βρει αληθινή βοήθεια: στον τσάρο Νικόλαο Β΄ και τους άλλους βασιλομάρτυρες.

Μία τέτοια περίπτωση είναι και η ακόλουθη. Ο πατέρας μου είναι γεωργός. Κάποια φορά, έφθασε σε κατάσταση που δεν είχε τίποτα να σπείρει. Ο κίνδυνος από αυτό δεν ήταν μόνο το ότι θα μπορούσε να μείνει χωρίς λεφτά, αλλά θα έπρεπε να δώσει όλα τα υπάρχοντά του για να ξοφλήσει το χρέος του. Τότε, μαζί με την μητέρα μου, έκαναν στον ναό μία δέηση στους βασιλομάρτυρες Νικόλαο και την οικογένειά του. Αμέσως μετά από αυτό, ήλθε να δει τον πατέρα μου ο ηγούμενος ενός κοντινού μοναστηριού και του είπε ότι είχε κάποιο γνωστό, ο οποίος ήθελε να δώσει στον πατέρα μου σπόρους για καλλιέργεια. Σπάρθηκε όλη η γη του: 370 στρέμματα!».
Πηγή: R. Monk Zachariah (Liebmann), “The Life of Tsar-Martyr Nicholas II”, The Orthodox Word, vol. 26, no. 4 (153), July-August, 1990.

Γεννήθηκα την ίδια μέρα που εόρταζε ο Δίκαιος Ιώβ ο Πολύαθλος και είμαι έτοιμος σαν κι εκείνον να δεχθώ τις δοκιμασίες του Θεού… Όλα είναι στα χέρια του Θεού. Όλες μας οι ελπίδες είναι σ’Αυτόν. Άγιος Τσάρος Νικόλαος Β’ της Ρωσίας
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/06/44169/

Οι πιστοί χριστιανοί να μην φοβούνται- η χάρη του Θεού τους προστατεύει πάντα. Ο κάθε πιστός, οπού κι αν βρίσκεται, θα μεταφερθεί μ’ ένα σύννεφο μέσα στην κιβωτό της Εκκλησίας. Μόνο αυτοί πού θα βρεθούν μέσα θα σωθούν. Η εποχή μας είναι παρόμοια με την εποχή του Νώε. Όσιος Νεκτάριος της Όπτινα
https://iconandlight.wordpress.com/2022/04/04/%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%af-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af-%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b7%ce%bd-%cf%86%ce%bf%ce%b2%ce%bf%cf%8d%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-2/

Αγία Ειρήνη Παρθενομάρτυς εν Λέσβω, Να ξέρατε, τι φοβερά βασανιστήρια μας έκαναν οι Τούρκοι! Εμένα μ’ έκαψαν ζωντανή μέσα σ’ ένα μεγάλο πιθάρι. Αν ήξερες, τί φρικτούς πόνους ένιωσα!…
https://iconandlight.wordpress.com/2021/05/11/%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1-%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b8%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%ac%cf%81%cf%84%cf%85%cf%82-%ce%b5%ce%bd-%ce%bb%ce%ad%cf%83%ce%b2%cf%89-%ce%bd%ce%b1/

Ο Όσιος Νεκτάριος της Όπτινα όταν έλεγε το “Πάτερ ημών”, ήταν σαν να ήταν ο Κύριος εκεί, ακριβώς δίπλα του, και ο Άγιος να συνομιλούσε μαζί του.
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/11/44112/

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείας πίστεως, ἔγνως τήν χάριν, καί θεόφθογγον, ἔσχηκας γλῶσσαν, Ἱεράρχα σοφέ Ἐπιφάνιε· ὅθεν δογμάτων ὀρθαῖς ἀναπτύξεσιν, αἱρετικῶν θριαμβεύεις τήν ἄνοιαν. Πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε

Ω῾ς θεῖον θησαύρισμα, ἐκ τῶν ταμείων τῆς γῆς, φρικτῶς ἐφανέρωσας, τὰλείψανά σου ἡμῖν, Εἰρήνη πανεύφημε.Ὅθεν σε εὐφημοῦμεν, τὴν ἀνεύρεσιν τούτων, ἄγοντες ἑορτίως, τῇ παρούσῃ ἡμέρᾳ. Ἀλλ̉ αἴτειπαῤῥησίᾳ ἡμῖν, πταισμάτων τὴν ἄφεσιν.

Απολυτίκιον Αγίων Βασιλομαρτύρων Ρομάνοφ.
Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείω στέμματι καταστεφθέντες και βασίλειον ευρόντες χάριν, αρεταίς θεοπρεπώς διελάμψατε, ου την επίγειον δόξαν ποθήσαντες, αλλά του Πνεύματος κάλλος το άφθορον όθεν, Άγιοι Ρομάνοφ Βασιλομάρτυρες, πρεσβεύσατε σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ἀπολυτίκιον. ῏Ηχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.

Δόξαν ἐπίγειον σοφῶς ἀπέῤῥιψας, τῶν μονοτρόπων δὲ σχῆμα ἐπέλεξας, ὁσιομάρτυς τοῦ Χριστοῦ, πανεύφημε ᾽Ελισάβετ· ἡ θερμὴ ἀγάπη σου, πρὸς τοὺς πάσχοντας ἔνδοξε, ἄγγελον ἐλέους σε, ἐπί γῆς ἐφανέρωσεν· τὸ αἷμά σου δὲ μάρτυς Κυρίου, τὸν πλοῦτον τῆς καρδίας σου ἐσφράγισεν.

Δόξα… Και νυν… Ήχος πλ. α’

Αναστάσεως ημέρα, και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει, και αλλήλους περιπτυξώμεθα. Είπωμεν αδελφοί, και τοις μισούσιν ημάς· Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει, και ούτω βοήσωμεν· Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος.

iconandlight.wordpress.com