Έπειτα από πολυήμερη νηστεία και προσευχή μου αποκαλύφθηκε ότι «ο δικέφαλος αετός θα σηκωθεί από το βορρά! Πω-πω τι ωραίες ημέρες έρχονται για την Αγία Ορθοδοξία μας. Θα πλημμυρίσει ολάκερη η γη από το φως του Χριστού»! Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

 

Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
Христос Воскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
«Χαίρετε»! «Ειρήνη υμίν»

Συναξάριον τοῦ Μηναίου.
Τῇ Λ’ τοῦ αὐτοῦ μηνός Μαΐου, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰσαακίου, Ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Δαλμάτων, τοῦ ῾Ομολογητοῦ (383)
Μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἠμῶν ᾿Εμμελείας, μητρός τῶν Ἁγίων Μ. Βασιλείου, Γρηγορίου Νύσσης, Μακρίνας καί Πέτρου Σεβαστείας, ἱδρύτρια Μονῆς στά Ἄννησα Πόντου (375)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Νατάλιος ξίφει τελειοῦται.

Μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Βαρλαάμ, τοῦ ἐν Καππαδοκίᾳ ἀθλήσαντος.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων ᾿Αφροδισίου, ᾿Αγαπίου, Εὐσεβίου, Ρωμανοῦ, Τελετίου, Χαραλάμπους καί Χριστίνης.(65) Η Σύναξη αὐτῶν ἐτελεῖτο στό μαρτύριο τῆς ῾Αγίας Εὐφημίας «ἐν τοῖς Πετρίοις».
Οἱ ἅγιοι μάρτυρες Ῥωμανὸς καὶ Μελέτιος, ξίφει τελειοῦνται καί τοῦ πλήθους τῶν ἐν Νικομηδείᾳ καέντων.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Κυπριανοῦ, τοῦ ἐξ ᾿Αντιοχείας.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἠμῶν ῾Ησαΐου καί Νικάνορος τῆς Σίγια, τῶν ἐκ Ρωσίας.(16ος-17ος αιων.)
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἐφραίμ τῆς Μονῆς τοῦ Sarov Ρωσίας (1778)
Ο ῞Οσιος Φλαβιανός τῆς Μονῆς Ὄπτινα Ρωσίας (1890)

«Ο σύγχρονος πύργος της Βαβέλ»
Αγίου Νικολάου Αχρίδος

Ο πύργος της Βαβέλ! Διαβάσατε στην Αγία Γραφή για τον πύργο της Βαβέλ; Έλκος της γης! Έλκος της ανθρωπότητας μετά τον κατακλυσμό του Νώε. Όσο οι άνθρωποι ήταν ανήθικοι πριν τον Κατακλυσμό τόσο μετά τον Κατακλυσμό ήταν άθεοι. Πότε πρόλαβαν; Πότε πρόλαβαν να ξεχάσουν το Θεό, οι απόγονοι του Νώε; Ο Νώε ήταν ο μοναδικός που σώθηκε από το Θεό μετά τον Κατακλυσμό, λόγω της πίστης του και της δικαιοσύνης του. Ο Κατακλυσμός, η τιμωρία του Θεού δεν βοήθησε καθόλου τους απογόνους του Νώε; Βοήθησε κάποιους -ποτέ ο κόσμος δεν ξέμεινε από δίκαιους ανθρώπους- αλλά πολλούς δεν τους βοήθησε. Τότε αυτοί οι πολλοί αποφάσισαν να χτίσουν τον πύργο της Βαβέλ για να δοξαστούν, λέγοντας τα εξής: Ας χτίσουμε για τον εαυτό μας πόλη και πύργο του οποίου η κορυφή θα φτάνει μέχρι τον ουρανό, για να δοξαστούμε προτού διασκορπιστούμε στη γη (Γεν. 11,4).

Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια; Όταν έλεγαν πως θα χτίσουν την πόλη, σημαίνει πως ήθελαν να ρυθμίσουν όλη την προσωπική, και την κοινωνική ζωή τους χωρίς την ευλογία του Θεού. Όταν είπαν πως θα χτίσουν πύργο μέχρι τον ουρανό, έδειξαν πείσμα στον ουράνιο Θεό, εμπιστευόμενοι περισσότερο τις δυνάμεις τους παρά Αυτόν. Όταν είπαν για να δοξαστούμε, σημαίνει πως επιθύμησαν να δοξαστούν ανάμεσα στους ανθρώπους, επιθύμησαν να τους θαυμάζουν οι άνθρωποι, επιθύμησαν οι άνθρωποι να υποκλίνονται μπροστά τους. Όταν είπαν να μη διασκορπιστούν, αυτό σημαίνει πως ήθελαν να τακτοποιήσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τη θέλησή τους και σύμφωνα με τα σχέδιά τους, μη δίνοντας σημασία στο θέλημα του Θεού και στην πρόνοια του Θεού. Με μία λέξη: Όλα τα έκαναν για τη δική τους δόξα σε πείσμα του Θεού.

Αν θέλετε να ξέρετε, τι όψη είχαν αυτοί οι απόγονοι του δίκαιου Νώε, οι οποίοι τόσο γρήγορα ξέχασαν το Θεό, γυρίστε από την Ανατολή στη Δύση και κοιτάξτε το σύγχρονο πύργο της Βαβέλ. Οι στόχοι του χτισίματος του ασιατικού πύργου της Βαβέλ και του σύγχρονου πύργου είναι ολόιδιοι. Η ίδια αρρώστια και στους παλιούς και στους σύγχρονους χτίστες: Η απομάκρυνση από το Θεό. Το κίνητρο και στις δύο περιπτώσεις ήταν: Προσωπική και εθνικιστική δόξα, εναντίωση στο Θεό και στους ανθρώπους που πιστεύουν στο Θεό. Οι στόχοι του χτισίματος ήταν: Να κάνουν τους εαυτούς τους θεούς, να ρυθμίζουν τα πάντα με τη λογική, χωρίς να δίνουν καμία σημασία στον Δημιουργό τους.

Τέσσερις είναι οι τοίχοι του νέου πύργου της Βαβέλ: Ο πρώτος τοίχος είναι η επιστήμη, ο δεύτερος είναι η βιομηχανία, ο τρίτος τοίχος είναι η πολιτική και ο τέταρτος τοίχος είναι ο εγωκεντρισμός.

Και οι τέσσερις τοίχοι δεν έχουν την ευλογία του Θεού και είναι ενάντια στο Θεό. Είναι σκοτεινοί σαν νύχτα χωρίς αστέρια και φεγγάρι. Σ’ αυτό τον πύργο κατοικούν κάποιοι σκοτεινοί άνθρωποι στους οποίους το σκοτάδι είναι πιο αγαπητό και από το φως. Από οποιαδήποτε πλευρά του πύργου και να σταθείτε, θα ακούσετε να φιλονικούν. Μπροστά στον τοίχο των επιστημόνων θα ακούσετε παραμύθια για τον κόσμο και τον άνθρωπο και τόση φασαρία που θα βιαστείτε να φύγετε μακριά.

Αν βρεθείτε στον τοίχο της βιομηχανίας, πάλι θα ακούσετε να φιλονικούν. Θα δείτε την ανοησία που υπάρχει στην αχρείαστη παραγωγή και καβγάδες όσον αφορά την εργασία και την αμοιβή της. Τα αυτιά σας θα πονέσουν.

Αν βρεθείτε μπροστά από τον τοίχο της πολιτικής, πάλι θα ακούσετε να καυγαδίζουν. Θα δείτε την ανοησία του κάθε πολιτικού, που προσπαθεί με αδικίες σε βάρος άλλων κομμάτων να προχωρήσει το δικό του κόμμα και με αδικίες σε βάρος άλλων λαών να δοξαστεί ο λαός του. Ο καθένας ψάχνει τη δική του ανάσταση πάνω από τον τάφο του άλλου, τη δική του ευτυχία πάνω στην ατυχία του άλλου. Και να μη μιλάμε για τους καυγάδες των πολιτικών. Γι’ αυτούς χρησιμοποιούνται κάθε μέρα βαγόνια χαρτιού για να τυπωθούν εφημερίδες, οι οποίες γράφουν για τις κενοδοξίες, τις υποκρισίες και τους καυγάδες τους.

Στο τέλος, αν πλησιάσετε στον τέταρτο τοίχο, πάλι θα ακούσετε να φιλονικούν. Θα δείτε την ανοησία, επειδή ο εγωκεντρισμός από μόνος του είναι η πιο σκοτεινή ανοησία, η αιτία πολλών καβγάδων μεταξύ των ανθρώπων και των λαών.
Εδώ θα δείτε τον εγωκεντρισμό σ’ όλες τις μορφές του και μ’ όλες τις ονομασίες του: Προσωπικός, ομαδικός, βιομηχανικός, πολιτικός, κομματικός και εθνικιστικός. Σκοτάδι χωρίς ούτε μία ακτίνα του ηλίου. Φιλονικίες χωρίς τέλος. Όλη η ζωή σ’ αυτόν τον πύργο είναι ζωή χωρίς παιδεία, χωρίς χαρά, χωρίς νόημα, χωρίς αγάπη. Έρχεται στον άνθρωπο η επιθυμία να φωνάξει: Φύγετε τρέχοντας από αυτή τη γη που την παράτησε ο Θεός και την καταράστηκε.

Οι χτίστες δεν μπόρεσαν να τελειώσουν τον παλιό πύργο της Βαβέλ. Δεν τους άφησε ο Θεός, τους μπέρδεψε τη γλώσσα και δεν μπορούσαν να καταλάβουν ο ένας τον άλλο. Γι’ αυτό το λόγο παράτησαν τη δουλειά τους και διασκορπίστηκαν σ’ όλο τον κόσμο, όπως το ήθελε ο Θεός. Και έτσι πραγματοποιήθηκε το θέλημα του Θεού και όχι το θέλημα των στενοκέφαλων και σκοτεινών ανθρώπων, των απογόνων του Νώε.

Αδερφοί μου, δεν βλέπετε πώς ο Θεός μπέρδεψε τις γλώσσες και στους χτίστες του νέου πύργου της Βαβέλ; Κανένας, κανέναν δεν καταλαβαίνει. Καθένας δικαιολογεί μόνο τον εαυτό του και κατακρίνει τους άλλους. Ο καθένας αντιμάχεται το Χριστό και τον πλησίον του. Μπορεί μία τέτοια πόλη να επιβιώσει; Μπορεί ένας τέτοιος πύργος να φτάσει μέχρι τον ουρανό; Με τίποτε. Ο πύργος γκρεμίζεται και η πόλη ερημώνει. Πραγματοποιείται το θέλημα του Θεού και όχι το θέλημα του ανθρώπου. Όταν ο Θεός θα θελήσει, τότε θα σηκωθούν όλοι οι λαοί του κόσμου εναντίον αυτού του νέου πύργου της Βαβέλ και θα έρθουν να τον καταστρέψουν συθέμελα.

Και όπως όλος ο κόσμος γελάει, διαβάζοντας την ιστορία για το χτίσιμο του πρώτου πύργου της Βαβέλ λέγοντας: Παρ’ όλο που είχανε το παράδειγμα του προπάτορά τους, του δίκαιου Νώε, δεν ακολούθησαν το δρόμο του. Έτσι θα γελάνε και οι μελλοντικές γενιές με τους λαούς του σύγχρονου πύργου της Βαβέλ και θα λένε: Είχανε το Χριστό, το Ευαγγέλιο, την Εκκλησία, τους άγιους ανθρώπους του Θεού, τους προπάτορές τους, αλλά δεν ακολούθησαν το παράδειγμά τους. Αντίθετα τους γύρισαν την πλάτη και μιμήθηκαν το παράδειγμα των άθεων χτιστών του πρώτου πύργου της Βαβέλ. Έτσι ο Θεός τους χτύπησε και τους τιμώρησε. Δόξα και αιώνια ευχαριστία. Αμήν.
Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος. Αφυπνιστικοί λόγοι Μέσα από το παράθυρο της Φυλακής. Μηνύματα στο λαό, εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”
https://www.impantokratoros.gr/agios-nikolaos-pyrgos-vavel.el.aspx

***Η σύγχρονη Ευρώπη αποτελεί τον νέο πύργο της Βαβέλ. Εκείνος ο πρώτος πύργος της Βαβέλ τον οποίον οι άνθρωποι έχτισαν με τούβλα, ήταν σημάδι και πρόδρομος του μεγαλύτερου πύργου της Βαβυλώνας, που είναι η σύγχρονη Ευρώπη. Πώς προέκυψε αυτό ;

Επειδή οι Ευρωπαίοι παράκουσαν τις εντολές του Θεού και υπάκουσαν στις εντολές του ανθρώπου. Εγκατέλειψαν τις καθαρές, διάφανες πηγές της πίστης του Χριστού από τις οποίες πήγασαν καθαρά και διάφανα ποτάμια και βρήκαν θολές πηγές από τις οποίες πήγασαν θολά ποτάμια που δηλητηριάζουν, αρρωσταίνουν, σκοτώνουν τη ψυχή. Από τότε που στον ουρανό υπάρχουν ο ήλιος και τα αστέρια και από τότε που στη γη υπάρχουν άνθρωποι και λαοί πάντα ξεχώριζε το θεϊκό πάνω από το ανθρώπινο. Περισσότερο εκτιμήθηκε ο λόγος του Θεού από τα λόγια όλων των ανθρώπων και οι εντολές του Θεού ίσχυσαν περισσότερο από τις εντολές των ανθρώπων, που έζησαν σ΄ αυτόν τον κόσμο. Τα δόγματα της πίστης και οι τρόποι συμπεριφοράς έμειναν σταθερά μπροστά στα ανθρώπινα μάτια σαν τα αστέρια στον ουρανό. Όσο η Ευρώπη είχε καθαρό μυαλό, τη φώτιζαν τα δόγματα του Θεού, όπως φωτίζουν τα αστέρια τον ουρανό. Τα δόγματα του Θεού είναι : Το δόγμα για τον Ένα, Μοναδικό Θεό, το δόγμα για την ενσάρκωση του Θεού και την γέννησή του από την Παναγία Παρθένο Μαρία, και το δόγμα της Αγίας Τριάδας. Αυτά τα δόγματα και όλα τα υπόλοιπα δόγματα της πίστης υπήρξαν πηγές από τις οποίες πήγασαν ποτάμια ανθρώπινης συμπεριφοράς. Από αυτή την καθαρή πηγή πήγασαν ποτάμια εντιμότητας, ελεημοσύνης, καλοσύνης, αγάπης, υπομονής, θυσίας για τον Χριστό και για τον πλησίον. Όμως στην συνέχεια εμφανίστηκαν πολλοί άνθρωποι όχι από τον Θεό αλλά από τον εχθρό του Θεού για να σπείρουν μια άλλη επιστήμη στην Ευρώπη. Φύτρωσε το αγριόχορτο, το οποίο με τα δηλητήριά του έπνιξε όλα όσα ήταν θεϊκά και ανθρώπινα στον ευρωπαίο άνθρωπο…….
ΠΗΓΗ : Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος. Αφυπνιστικοί λόγοι Μέσα από το παράθυρο της Φυλακής. Μηνύματα στο λαό, εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”, σσ. 15 κ.ε. 

***

Αγίου στάρετς Ανατολίου του Νεωτέρου της Όπτινα

Μια Προφητική Επιστολή του Αγίου στάρετς Ανατολίου του Νεωτέρου της Όπτινα ( +30 Ιουλίου 1922).

«… Όπως λέει ο Απόστολος (Β Τιμ. 3,1-6) λόγω της έλλειψης της ευσέβειας, στις Εκκλησίες θα εμφανιστούν αιρέσεις και σχίσματα, κι όπως προείπαν οι άγιοι Πατέρες, στους θρόνους των ιεραρχών και τα μοναστήρια θα υπάρχουν άνδρες αδόκιμοι και άπειροι στην πνευματική ζωή. Γι αυτό θα εξαπλωθούν παντού αιρέσεις και θα πλανήσουν πολλούς ανθρώπους.
Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θα ενεργεί με πανουργία για να ελκύση στην αίρεση, αν είναι δυνατόν, και τους εκλεκτούς. Δεν θα ξεκινήσει κατ’ ευθείαν να απορρίπτει τα δόγματα περί της Αγίας Τριάδος, της Θεότητος του Ιησού Χριστού, και της παρθενίας της Θεοτόκου, αλλά θα ξεκινήσει ανεπαίσθητα να νοθεύει τις διδασκαλίες και τις παραδόσεις της Εκκλησίας και το πραγματικό τους πνεύμα, όπως παρεδόθηκαν σε μας από τους Αγίους Πατέρες εν Πνεύματι Αγίω.
Λίγοι θα αντιληφθούν αυτές τις πονηρίες του εχθρού, μόνον εκείνοι που είναι πολύ πεπειραμένοι στην πνευματική ζωή. Οι αιρετικοί θα αποκτήσουν ισχύ στην Εκκλησία, και θα τοποθετήσουν τους υπηρέτες τους παντού. Οι ευλαβείς θα καταφρονώνται. Αλλά ο Κύριος δεν θα αφήσει τους δούλους Του χωρίς προστασία, και στην άγνοια.
Ο Κύριος είπε: «από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς»(Ματθ 7,16.), ότι από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε, και έτσι, από τους καρπούς τους καθώς και από τις ενέργειες των αιρετικών, προσπαθήστε να τους διακρίνετε από τους αληθινούς ποιμένες. Αυτοί είναι πνευματικοί κλέφτες, λεηλατούντες τη πνευματική ποίμνη, και θα εισέλθουν στο μαντρί (την Εκκλησία), σκαρφαλώνοντας με άλλο τρόπο, ‘’αναβαίνοντες αλλαχόθεν’’ (και όχι από την πύλην) χρησιμοποιώντας βία και καταπατώντας τους νόμους του Θεού. Ο Κύριος τους αποκαλεί ληστές (Ιωαν. 10,1). Πράγματι, το πρώτο έργο τους θα είναι η καταδίωξη των αληθινών ποιμένων, η φυλάκιση και η εξορία τους, διότι χωρίς αυτό θα είναι αδύνατο γι’ αυτούς να διαρπάσουν το ποίμνιο.
Γι’ αυτό το λόγο παιδί μου, όταν δεις την καταπάτηση της πατερικής παραδόσεως, και των θείων εντολών στην Εκκλησία, των εντολών που ορίσθηκαν από το Θεό, γνώριζε ότι οι αιρετικοί έχουν ήδη εμφανισθεί, αν και για κάποιο χρονικό διάστημα μπορεί να κρύβουν την ασέβειά τους, ή να στρεβλώνουν την αγία Πίστη ανεπαίσθητα, προκειμένου να επιτύχουν καλύτερα την εξαπάτηση και σαγήνευση των απείρων στα δίχτυα τους.
Ο διωγμός δεν θα στρέφεται μόνον εναντίον των ποιμένων,αλλά εναντίον όλων των δούλων του Θεού, διότι όλοι όσοι θα καθοδηγούνται από την αίρεση δεν θα υποφέρουν την ευσέβεια.
Να αναγνωρίζης αυτούς τους λύκους με ένδυμα προβάτου από τις υπερήφανες διαθέσεις τους και την σφοδρή αγάπη τους και δίψα για την εξουσία. Θα είναι συκοφάντες, προδότες, παντού ενσπείροντες έχθρα και κακοήθεια. Γι’ αυτό ο Κύριος είπε ότι οι καρποί τους θα τους κάνουν γνωστούς. Οι αληθινοί υπηρέτες του Θεού είναι ταπεινοί, αγαπούν τον συνάνθρωπό τους και είναι υπάκουοι στην Εκκλησία.

Οι Μοναστές θα ταλαιπωρηθούν υπερβολικά από τους αιρετικούς, και η μοναχική ζωή θα καταφρονηθεί. Τα Μοναστήρια θα αποδυναμωθούν, ο αριθμός των μοναχών θα μειωθεί, και αυτοί που θα παραμείνουν θα υποφέρουν από βία. Αυτοί που μισούν την μοναχική ζωή, έχοντας μόνο την εμφάνιση της ευσεβείας, θα αγωνίζονται να προσελκύσουν τους μοναχούς με το μέρος τους, υποσχόμενοι σ’ αυτούς προστασία και κοσμικά αγαθά (ανέσεις), και απειλώντας αυτούς που τους αντιτίθενται με εξορία.
Αυτές οι απειλές θα προκαλέσουν μεγάλη απόγνωση στους μικρόψυχους, αλλά εσύ παιδί μου, να χαίρεσαι για το ότι έχεις ζήσει μέχρι αυτό τον καιρό, επειδή τότε οι πιστοί που δεν θα έχουν δείξει άλλες αρετές, θα λάβουν στεφάνους, μόνο επειδή θα έχουν μείνει σταθεροί στην πίστη, σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου: Πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω κα’ γώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν Ουρανοίς (Ματθ. ι-32).

Να φοβάσαι τον Κύριο παιδί μου. Να φοβάσαι μη χάσεις το στεφάνι που ετοιμάστηκε για σένα, να φοβάσαι μη ριχτείς από το Χριστό στο σκότος το εξώτερο και στα αιώνια βάσανα. Στάσου γενναίος στην πίστη, και αν είναι αναγκαίο, υπόμεινε διωγμούς και άλλες θλίψεις, διότι ο Κύριος θα είναι μαζί σου και οι άγιοι Μάρτυρες και οι Ομολογητές θα βλέπουν τον αγώνα σου με χαρά…

Αλλά ο Θεός είναι ισχυρότερος από τον εχθρό, και δεν θα εγκαταλείψει ποτέ τους δούλους του. Πάντα θα υπάρχουν αληθινοί Χριστιανοί μέχρι τέλους του αιώνος τούτου, μόνο που θα προτιμούν να ζουν σε απομονωμένους και ερημικούς τόπους.
Να μην φοβάσαι τις θλίψεις, αλλά μάλλον να φοβάσαι την ολέθριο αίρεση, γιατί μας γυμνώνη από την θεία χάρη και μας χωρίζει από τον Χριστό. Αυτός είναι και ο λόγος γιά τον οποίο ο Κύριος μας έδωσε την εντολή να θεωρούμε τους αιρετικούς σαν Χριστοκαπήλους και ειδωλολάτρες. Και έτσι παιδί μου ενδυναμού με την χάρη του Ιησού Χριστού. Σπεύδε με χαρά να ομολογήσεις υπέρ της πίστεως και να υπομείνεις θλίψεις σαν καλός στρατιώτης του Κυρίου Ιησού Χριστού (Β’ Τιμ. β’, 1-3), ο οποίος είπε «γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής» (Αποκ. β’, 10).
Εις Αυτόν συν τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι ας είναι η δόξα, τιμή και κράτος εις αιώνας αιώνων. Αμήν. (Από το St. Anatoly of Optina “Last times and now” collection of writtings, Orthodox Life magazine Volume 43 – Issue No. 3, 1993)

***

Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος

Το βάδισμα της ανθρωπότητας διά μέσου της ιστορίας είναι ένα μακρινό ταξίδι. Σ’ αυτό το μακρινό ταξίδι, η ανθρωπότητα «λερώνεται» και «σκονίζεται» πάντα με την ίδια σκόνη και «πλένεται» πάντα με το ίδιο νερό. Η σκόνη είναι η αμαρτία και το νερό είναι η μετάνοια.
Αδερφοί μου, η μετάνοια του ανθρώπου είναι μία πράξη κατά την οποία ο άνθρωπος επαναστατεί στον ίδιο του τον εαυτό και αυτή την επανάσταση την ξεκινά ο άνθρωπος από μόνος όταν συνειδητοποιήσει πως ο εχθρός βρίσκεται μέσα του! Όσο ο άνθρωπος ζει με την αυταπάτη, πως όλοι οι εχθροί του είναι έξω από τον ίδιο του τον εαυτό, ως τότε δεν εξεγείρεται ενάντια στον εαυτό του. ..

….ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ, ΕΠΕΙΔΗ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ. Επειδή ποτέ μέχρι τώρα δεν ήταν τόσο αδύναμα τα βασίλεια της γης. Τα βασίλεια της γης δεν ήταν ποτέ πιο ανίσχυρα να προσφέρουν στην ανθρώπινη ζωή κάποια υψηλή αξία και κάποιο υψηλό στόχο. Γι’ αυτό το λόγο δεν μπορούν να γλυκάνουν τη ζωή με κάποιο αιώνιο καλό, ούτε να μεταμορφώσουν την ανθρώπινη ζωή με τη χαρά και το φως.
…Ας μετανοήσουμε τόσο βαθιά και τόσο ειλικρινά, έτσι ώστε να εξαγνίσουμε όλη τη ζωή μας, έτσι ώστε να γίνουμε «καθαροί» σαν πρωινή δροσιά και σαν τις πρώτες ακτίνες του ήλιου, που πέφτουν πάνω σ’ αυτή.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, ΟΜΙΛΙΕΣ Για την απαισιοδοξία, την αισιοδοξία, το “μέγα” Όνομα και την ανάσταση των νεκρών

***

Άγιος Σωφρόνιος του Εσσεξ

Σας προσκαλώ σε υπομονή, σε προσεκτική κατάσταση προσευχής με την ακατάπαυστη αναζήτηση του θελήματος του Θεού. Είθε να μας βοηθήσει ο Κύριος με το Πνεύμα το Άγιο να παραμείνουμε στο φως των εντολών Του. Και πάλι, προσκαλώντας σας σε όλα αυτά, θα σας παρακαλέσω να θυμάστε όλα τα θαύματα της Πρόνοιας του Θεού, η οποία μακροθύμησε απέναντι μας ως τώρα. Η εποχή μας είναι αβάσταχτη. Δεν είμαι αλάθητος, μπορεί να σφάλλω σε κάθε βήμα, και πράγματι σφάλλω. Ωστόσο, θα σας πω ότι μου έρχεται συχνά η σκέψη πως φτάσαμε σε «αποκαλυπτικούς καιρούς».

Θα ‘ρθει εποχή που θα κατασκευαστούν μηχανές οι οποίες θα ελέγχουν τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων…
Εκείνη την εποχή μόνο όσοι κατέβασαν τον νου τους στην καρδιά θα μείνουν ανεπηρέαστοι από αυτή την δικτατορία…

Από το πρωΐ αρχίζει ο εγκλωβισμός των ανθρώπων των πόλεων, αλλά τώρα και των χωριών, στην κοσμική ζωή, που παρασύρει τον νου και τη φαντασία μας στην εξέλιξη των γεγονότων και τα αισθήματά μας στη συμμετοχή σε αυτά.
Πώς λοιπόν με τους όρους αυτούς να αναχθούμε σ’ εκείνη την ησυχία του νου και την ηρεμία της καρδιάς, που είναι πράγματα τόσο απαραίτητα για την προσευχή; Να το ερώτημα…
Η λειτουργική προσευχή με τη συχνή θεία μετάληψη αποτελεί το πλήρωμα…

Μην ανησυχείς για την ανικανότητά σου να συγκεντρωθείς, όταν στέκεσαι στην προσευχή. Κράτησε πριν απ’ όλα τη μνήμη του Θεού και την ειρήνη της καρδιάς. Για να βρεις τον σωστό δρόμο, είναι καλύτερο απ’ όλα να το ζητήσεις από τον ίδιο τον Θεό στην προσευχή.

***Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας δεν έχει καμμία έλλειψη. Η μόνη έλλειψη που παρουσιάζεται, είναι από μας τους ίδιους, όταν δεν αντιπροσωπεύουμε σωστά την Εκκλησία, από τον πιο μεγάλο στην ιεραρχία μέχρι τον απλό πιστό. Μπορεί να είναι λίγοι οι εκλεκτοί, όμως αυτό δεν είναι ανησυχητικό. Η Εκκλησία είναι Εκκλησιά του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει. Δεν είναι Ναός που κτίζεται με πέτρες, άμμο και ασβέστη από ευσεβείς και καταστρέφεται με φωτιά βαρβάρων, αλλά είναι ο ίδιος ο Χριστός• «καί ο πεσών επί τον λίθον τούτον συνθλασθήσεται• έφ΄ όν δ΄ αν πέση, λικμήσει αυτόν» .
Ο Χριστός ανέχεται σήμερα μία κατάσταση. Ανέχεται και ενεργεί η θεία Χάρις για χάρη του λαού. Μία μπόρα είναι• θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα• δεν θα σταθούν.

***

Άλλη φορά, βρέθηκα στο κελί του παππούλη πάλι με κάποιους επίσημους Έλληνες, και η συζήτηση περιεστράφη γύρω από τη Σοβιετική Ένωση και τη διάλυσή της. Του είπαν ότι διαλύθηκε, ότι εκείνη τη στιγμή ήταν ένας επαίτης των Αμερικανών και της Ευρώπης και ότι η σημερινή Ρωσία δεν είναι πια η πάλαι ποτέ κραταιά Ρωσία. Τότε ο Γέροντας θύμωσε και είπε: «Υπάρχει η Μεγάλη Ρωσία. Η Ρωσία θα ξαναγίνει μία από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Εμείς, ως Έλληνες, θα πρέπει να είμαστε σύμμαχοι, βοηθοί και αρωγοί της, διότι είναι η μοναδική Ορθόδοξη Μεγάλη Δύναμη. Η Ρωσία θα είναι πάντα δίπλα μας. Οι Ρώσοι θα είναι τα μοναδικά αδέλφια μας, οι σύμμαχοί μας ενάντια στους Τούρκους. Ο πόλεμος με την Τουρκία είναι πάρα πολύ κοντά.» Βέβαια, με αυτά που είπε ο Γέροντας όλοι ανησυχήσαμε και του είπαμε: «Μα, πως είναι δυνατόν;» «Μη στενοχωριέστε», συνέχισε, «θα νικήσουμε, θα νικήσουμε τους Τούρκους. Η Κωνσταντινούπολη θα ξαναγίνει ελληνική. Θα ξαναλειτουργήσει η Αγία Σοφία. Η Κωνσταντινούπολη θα ελευθερωθεί. Και μάλιστα με τη βοήθεια όχι μόνο των Ρώσων και των ιδικών μας δυνάμεων αλλά και ανθρώπων που κρύβονται πίσω από κάποια ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία βρίσκονται στην Αμερική! Αυτοί, για διαφόρους λόγους, θέλουν το διαμελισμό της Τουρκίας.» (Βαλίδης Σταύρος, Αντιστράτηγος ε.α . ΕΛ.ΑΣ, Θεολόγος, πρώην Διοικητής Αστυνομικού Τμήματος Αγίου Όρους – »Μαρτυρίες Προσκυνητών» Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994, Σελ. 404, Τόμος Α΄ – Έκδοση 7η, Νικολάου Α. Ζουρνατζόγλου, Επισμηναγού ε.α.)

Την Κωνσταντινούπολη οι Έλληνες πρέπει να την φυλάξουν. Και, έτσι, ο Θεός θα την χαρίσει σε εμάς. Θα μας βοηθήσει ο Θεός, γιατί είμαστε ορθόδοξοι ’
‘Υπάρχει η μαγιά και αυτή η μαγιά κρατάει την Εκκλησία και την Ελλάδα. Γι αυτή τη μαγιά ο Κύριος θα κάμει ότι θα κάμει’.

Πρώτα θα γίνει ένας μεγάλος πόλεμος. Πολύ μεγάλος! Θα χυθεί πολύ αίμα. Θα πάρουμε και την Πόλη. Θα χυθεί, όμως, πολύ αίμα! Όπως λέει και η προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, τριών χρονών δαμάλι θα κολυμπάει στο αίμα. Αυτός ο πόλεμος θα είναι πολύ μεγάλος˙ θα είναι γενικός πόλεμος. Τέτοιος πόλεμος δε θα έχει ξαναγίνει…. Θα βγάλη απόφαση η Κυβέρνηση να μη στείλη στρατό. Θα κρατήση στρατὸ μόνο στα σύνορα. Και, θα είναι μεγάλη ευλογία ποὺ δεν θα πάρη μέρος… όποιος πάρει μέρος σ΄ αυτόν τον πόλεμο (εν. τον ευρωπαϊκό), χάθηκε… Πολύς κόσμος θα σκοτωθή, πολλά εκατομμύρια. Τότε, επειδή ο κόσμος στην Ελλάδα θα φοβηθή πολύ, πολλοί θα στραφούν προς την Εκκλησία, προς τον Θεό, και, απʼ τον φόβο τους, θα μετανοήσουν. Γι’ αυτό, λέει, επειδή θα υπάρξη μετάνοια, δεν θα πάθουμε κακό οι Ελληνες. Ο Θεός θα λυπηθή την Ελλάδα..

Θα γίνει σύγκρουση στο Αιγαίο . «Όταν η Τουρκία νομίσει πως απέκτησε δύναμη στην περιοχή, θα «ξυθεί» στην γκλίτσα του τσοπάνη». Τότε θα γίνει κάτι, και, με μία ευκαιρία που θα δοθεί, θα μας πάρουν ξαφνικά και γρήγορα δύο νησιά. Τότε οι Ρώσοι θα βρουν την αφορμή τάχα να βοηθήσουν, αν και στην πραγματικότητα θα κινηθούν για δικό τους συμφέρον. Ωστόσο, θα χτυπήσουν πράγματι την Τουρκία. Θα εμπλακούν μάλιστα και επτά δυτικά κράτη και θα χυθεί πολύ αίμα. Στα ανοιχτά της Μυτιλήνης θα μαζευτεί τεράστιος στόλος. Η Ελλάδα, όμως, δεν θα συμμετάσχει σ’ αυτόν τον πόλεμο. Η Τουρκία θα χάσει το ένα τρίτο του πληθυσμού της, το άλλο θα πάει πέρα από την Άγκυρα και το τελευταίο τρίτο θα βαπτισθούν Χριστιανοί. Κι έτσι θα πάρουμε την Πόλη.».

“Κοιτάχτε να δήτε. Εμείς, τώρα, δεν μπορούμε να τα βάλλουμε με την Τουρκία. Αλλά, θα γίνη ένας ευρωπαϊκός πόλεμος εναντίον της Ρωσίας. Και, τότε, η Ρωσία θα χτυπήση την Τουρκία. Θα την κάνη, σε λίγο καιρό, σκόνη.

” Την Πόλη θα μας την δώσουν οι Ρώσοι. Θα την πάρουν σε πόλεμο που θα κάνουν με την Τουρκία και θα την δώσουν σε μας … «Γέροντα τι θα γίνει μετά από αυτό ; Οι Τούρκοι τι Θα γίνουν ;» Αυτοί θα καταστραφούν. Πραγματικά θα σβήσουν από τον χάρτη , διότι είναι ένα έθνος, το οποίο δεν προέκυψε από την ευλογία του Θεού. Θα σβήσουν ως έθνος και η έκταση ολόκληρης της Τουρκίας θα είναι μια αχανής έρημος, στην οποία, για να συναντήσει κανείς άνθρωπο, θα πρέπει να περπατάει εφτά ώρες!’ (Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 ,τόμος 1, Σελ 286)

Τότε, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος θα συμβάλει ως μεσάζοντας, με το κύρος και τις γνωριμίες του, να δοθεί η Πόλη στην Ελλάδα. Θα την δώσουν σε μας, όχι επειδή θα το θέλουν, αλλά επειδή αυτή η λύση θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ξένων. Θα την πάρη η Ρωσία την Πόλη και θα πιέζουν οι Ευρωπαίοι να την δώση. Δεν θα μπορή η Ρωσία να την κρατήση. Και θα αναγκαστή να μας τη δώση. Όχι από αγάπη, αλλά από συμφέρον. Σου λέει, ‘Χριστιανοί είμαστε και εμείς κι αυτοί• προτιμώτερο να την δώσουμε στους Έλληνες’. Θα ξέρουν ότι δεν πρόκειται καμμία επιδίωξή τους να πραγματοποιηθεί, εάν δε μας δώσουν την Πόλη. Έτσι θ’ αναγκαστούν να μας την παραχωρήσουν.
Σ’ αυτόν τον πόλεμο θα νικηθούν οι Ευρωπαίοι… όποιος πάρει μέρος σ’ αυτόν τον πόλεμο, χάθηκε…
Θα οικονομήσει ο Θεός. Σ’ αυτό τον πόλεμο όλοι θα γυρίσουν ηττημένοι.

Η Τουρκία θα σβήσει , αλλά δεν θα υπάρχει ούτε μια σελίδα στην παγκόσμα ιστορία που να φέρνει στη μνήμη ότι υπήρξε αυτή η καταραμένη φυλή.

‘Η Τουρκία είναι σαν την αλεπού. Όλο πονηριές κάνει. Όταν καταλάβει ότι έχουν στήσει δόκανα για να την πιάσουν, αρχίζει να πηδάει και με τα τέσσερα πόδια, και έτσι πιάνεται και με τα τέσσερα. Αυτό θα πάθει και η Τουρκία.

Θα πάθει τεράστια καταστροφή, αλλά ρουθούνι ελληνικό δεν θα ματώσει. Όσον αφορά την Πόλη, θα διοικείται από Ρώσους, Έλληνες και Ευρωπαίους. Η καταιγίδα αυτή θα φτάσει μέχρι το Ισραήλ και τότε οι Εβραίοι θα καταλάβουν τα σφάλματα τους.’

«Τον Ιούνιο του 1979, τότε που ο γέροντας Παϊσιος ήταν άγνωστος στους πολλούς τον επισκέφθηκα στο κελί του για να πάρω την ευχή του! Τότε ήμουν λαϊκός. Τον βρήκα πάρα πολύ χαρούμενο και ευδιάθετο. Κάτσαμε σε δύο κούτσουρα αρκετή ώρα και συζητούσαμε. Τότε δεν τον επισκέπτονταν πολλοί προσκυνητές. Μεταξύ άλλων προσωπικών θεμάτων που συζητήσαμε μου είπε και το εξής: «Έπειτα από πολυήμερη νηστεία και προσευχή μου αποκαλύφθηκε ότι «ο δικέφαλος αετός θα σηκωθεί από το βορρά! Πω-πω τι ωραίες ημέρες έρχονται για την Αγία Ορθοδοξία μας. Θα πλημμυρίσει ολάκερη η γη από το φως του Χριστού»! Έπειτα από δέκα χρόνια το 1989 διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση και ανασυγκροτήθηκε εκ βάθρων η Ρωσία…. π. Θεολόγος Αγιορείτης

‘‘…Του ζητήσαμε να προσεύχεται για τα μοναστήρια μας που αναστηλώνονται. Στην ερώτηση: «Τι γίνεται τώρα στη Ρωσία; Τι προοπτική υπάρχει για το μέλλον;», απάντησε: «Τώρα, στη Ρωσία έχει τόσα σύννεφα, τόσα σύννεφα (αυτό το έλεγε το 1993, τότε που και πολιτικά και οικονομικά ήταν πολύ δύσκολοι οι καιροί). Αλλά ύστερα τέτοιος ήλιος, τέτοιος ήλιος».
Αρχιμανδρίτης Μελχισεδέκ (Αρτιούχιν)

Οι Ρώσοι θα έχουν συμμάχους ;
Ρωτούσαν τον γέροντα αν οι Ρώσοι θα έχουν συμμάχους ή θα πολεμήσουν την Δύση μόνοι τους κι έλεγε ο γέροντας: «Βέβαια και θα έχουν. Τώρα δεν φαίνονται, αλλά σύντομα θα τους δουν όλοι και θα είναι όσοι οι κόκκοι της άμμου » . Παϊσίου Μοναχού Προφητείες & Διδαχές , Σελ: 438

Στην Κωνσταντινούπολη θα γίνει μεγάλος πόλεμος μεταξύ των Ρώσων και των Ευρωπαίων και θα χυθεί πολύ αίμα . Η Ελλάδα δεν θα έχει πρωτεύοντα ρόλο σ΄αυτόν τον πόλεμο, αλλά θα της δοθεί η Κωνσταντινούπολη… (Σκεύος Εκλογής )

Σήμερα το να διαβάζει κανείς τους προφήτες είναι σαν να διαβάζει εφημερίδα, τόσο ξεκάθαρα είναι γραμμένα. Εμένα ο λογισμός μου, μου λέει ότι θα συμβούν πολλά πράγματα: Οι Ρώσοι θα καταλάβουν την Τουρκία, η δε Τουρκία θα εξαφανιστεί από τον χάρτη, γιατί το 1/3 των Τούρκων θα γίνουν χριστιανοί, το 1/3 θα αφανιστούν και το 1/3 θα τραβηχτεί προς την Μεσοποταμία.
Η Μέση Ανατολή θα γίνει γήπεδο πολέμων, στους οποίους θα λάβουν μέρος οι Ρώσοι. Θα χυθεί πολύ αίμα και μάλιστα οι Κινέζοι θα περάσουν τον Ευφράτη ποταμό έχοντας 200.000.000 στρατό και θα βαδίζουν προς τα Ιεροσόλυμα…

Στα εθνικά θέματα αναφερόταν συχνά . Μας έλεγε να μην έχουμε εμπιστοσύνη στους πολιτικούς. Επανειλημμένα μας είπε για την Πόλη, ότι θα την πάρουμε, ότι θα μας την δώσουνε. Κάτι θα ανάψει μεταξύ Τούρκων και Ρώσων και θα κατέβουν οι Ρώσοι και θα πάρουν την Πόλη. Μετά, θέλοντας και μη, θα τη δώσουν στην Ελλάδα. Εμείς θα είμαστε θεατές σε αυτόν τον πόλεμο. Όταν τον ρώτησα : ‘πως θα κάνουμε κουμάντο την Πόλη με τόσο κόσμο που έχει ;’ Είπε : ‘Μην στεναχωριέστε , υπάρχουν πάρα πολλοί μέσα στην Πόλη , οι οποίοι δεν είναι Τούρκοι , όπως νομίζετε, και θα συνεργαστούν μαζί μας . Δεν θα χρειάζονται και πολλοί Έλληνες για να κάνουν ‘κουμάντο ’ την Πόλη . Πολλοί από αυτούς είναι κρυπτοχριστιανοί.’ (Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 ,τόμος1, Σελ 71)

Την σωτηρία του Έθνους την περίμενε από τον Θεό. Έλεγε: «Αν ο Θεός άφηνε την τύχη του Έθνους στους πολιτικούς θα καταστρεφόμασταν. Αλλά αφήνει λίγο τα πράγματα, για να φανούν οι διαθέσεις του καθενός. Στο τέλος όλων αυτών, ο Θεός θα βοηθήσει την Ελλάδα, μάλιστα θα φτάσουν τα έθνη να λένε ΄΄μα τόσο πολύ ο Θεός αγαπάει την Ελλάδα και την βοηθάει;΄΄. Βέβαια, αυτή η βοήθεια του Θεού δεν είναι επειδή το αξίζουμε και για την αρετή μας, αλλά για τα αίματα που έχυσαν οι πρόγονοί μας και περισσότερο οι ψυχές των Αγίων και της μάνας μας της Παναγίας».

Ὅ,τι και να δείτε, να μην απελπισθείτε. Τελικά, καλό θα βγη”. “Γέροντα, πόλεμος και καλό;”
Ο Θεός δεν επιτρέπει το κακό, αν από κεί μέσα δεν βγη κάποιο καλό.

Θα επέμβει ο Χριστός, θα δώσει μια σφαλιάρα σε όλο αυτό το σύστημα, θα πατάξει όλο το κακό, και θα βγάλει απ’ αυτό, καλό τελικά.
«Εμείς, έχουμε τον Τριαδικό Θεό• δε φοβόμαστε τίποτα».

Πρέπει ο άνθρωπος να έχει Θεϊκή καθαρότητα σήμερα, γιά να μη ξεγελασθεί από τα σημεία των καιρών.

***Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός

Αποφράς ημέρα δια το Γένος μας δεν είναι μόνον η 29η Μαΐου 1453, αλλά και η 12/13η Απριλίου του 1204, όταν έπεσε η Βασιλεύουσα και η αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης-Ρωμανίας στους Φράγκους της Δ’ Σταυροφορίας. Υπάρχει, μάλιστα, γενετική σχέση μεταξύ τους…

Το φιλοδυτικό ρεύμα αποτελούσαν κυρίως διανοούμενοι και πολιτικοί, ουνίτες ή ουνιτίζοντες… Οι Ανθενωτικοί, δηλαδή, ο Κλήρος, οι Μοναχοί και το ευρύ Λαϊκό σώμα, διατηρούσαν μόνιμη, μετά το 1204, δυσπιστία έναντι της Δύσεως. Ο αντιδυτικισμός της Ανατολής συνιστούσε περισσότερο αυτοάμυνα και αυτοπροστασία…

Η συνείδηση αυτή των Ανθενωτικών θα κωδικοποιηθεί στο κήρυγμα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού (18ος αι). «Και διατί δεν ήφερεν ο Θεός άλλον βασιλέα, που ήταν τόσα ρηγάτα εδώ κοντά να τους το δώση, μόνο ήφερε τον Τούρκον μέσαθεν από την Κόκκινην Μηλιά και του το εχάρισεν; Ήξερεν ο Θεός πως τα άλλα ρηγάτα μας βλάπτουν εις την πίστιν, και (= ενώ) ο Τούρκος, δεν μας βλάπτει. Άσπρα δώσ’ του και καβαλλίκευσέ τον από το κεφάλι. Και δια να μη κολασθούμεν, το έδωσε του Τούρκου και τον έχει ο Θεός τον Τούρκον ωσάν σκύλον να μας φυλάη…»….

Οι αλώσεις του 1204 και του 1453 απειλούσαν γεωγραφικά σύνορα και προκάλεσαν δουλείες σωμάτων. Η ψυχή και το φρόνημά μας, έμειναν αδούλωτα και γι’ αυτό επιβιώσαμε, κατορθώνοντας να φθάσουμε στο 1821. Σήμερα τα σύνορά μας βρίσκονται στην ψυχή μας. Αυτή απειλείται με νέα (τρίτη) άλωση. Η Υπερδύναμη της Νέας Εποχής, με όλες τις συνιστώσες της, έχει αποβεί «καθολική μας μητρόπολη» και μόνιμο σημείο αναφοράς, καθορίζοντας και προσδιορίζοντας σύνολο τον εθνικό μας βίο, και αυτό το φρόνημά μας, με την εξωπροσδιοριζόμενη παιδεία. Χρειάζεται συνεπώς παράλληλη καλλιέργεια της εθνοκεντρικότητας, όχι ως σοβινιστική εχθρότητα, αλλ’ ως λυτρωτικό αντίβαρο στον οικουμενιστικό οδοστρωτήρα (πολιτικά και πνευματικά), που ισοπεδώνει το φρόνημα και εκθεμελιώνει τα σύνορα των ψυχών και συνειδήσεών μας.

Οι Ανθενωτικοί της εποχής μας, όσοι διατηρούν την αυθεντικότητα των Αγίων μας, μένοντας ξένοι προς κάθε έννοια φανατισμού και μισαλλοδοξίας, ταυτίζονται με την «μαγιά» του Μακρυγιάννη, σώζοντες την Ορθοδοξία και το Γένος-Έθνος στην συνείδηση και την ζωή τους, απρόθυμοι πάντοτε να θυσιάσουν στα είδωλα της Νέας Εποχής και αίροντες τον σταυρό του μαρτυρίου και της παντοειδούς θυσίας. Το μέλλον της Ορθοδοξίας και της Ελληνικότητας στον τόπο μας είναι αλληλένδετο με την στάση των «Ανθενωτικών» στην σημερινή φοβερότερη και υπουλότερη απόπειρα της Φραγκιάς να υποτάξει, δηλαδή να διαλύσει, την Πίστη και το Γένος μας. Όπως δε οι Ανθενωτικοί στην διάρκεια της ποικιλώνυμης δουλείας έσωσαν το Γένος, με όλα τα συστατικά του, και το οδήγησαν ακμαίο στο 1821, έτσι και σήμερα οι πατερικά Ανθενωτικοί θα διαφυλάξουν το Γένος από τα επερχόμενα δεινά. («ΟΦΕΙΛΗ ΑΓΑΠΗΣ», π. Γ. Δ. Μεταλληνού ομοτ. Καθ. Πανεπ. Αθηνών, εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”)

Μετά τη μπόρα τη δαιμονική θά ‘ρθει η λιακάδα η Θεϊκή.

Βρισκόμαστε εν μέσω της διαμονικής μπόρας.
Ο Θεός να δώσει δύναμη κι υπομονή στον καθένα να αντέξουμε ως την ΛΙΑΚΑΔΑ ΤΗΝ ΘΕΪΚΗ!
Και θα δώσει!

Βοήθα Άγιε μου Γιώργη, καλή μας Παναγιά, 
να πάρουμε την Πόλη και την Αγιά Σοφιά. (Ανατ. Θράκη)

Μια ευτυχία χωρίς Θεό, Οσίου Ιωάννου του Χοζεβίτη, Ρουμάνου ησυχαστού
https://iconandlight.wordpress.com/2018/06/27/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CF%85%CF%84%CF%85%CF%87%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CE%B8%CE%B5%CF%8C-%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85/

Αδελφοί μου, δεν το βλέπετε όλοι; Δεν αισθανόσαστε το σκοτάδι και το έγκλημα της αντιχριστιανικής Ευρώπης; Τί λοιπόν επιθυμείτε; Να είστε με το μέρος της Ευρώπης ή με το μέρος του Χριστού; Καλό είναι να θυμόσαστε πως η Ευρώπη είναι ο θάνατος και ο Χριστός η Ζωή. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2022/03/30/%ce%b1%ce%b4%ce%b5%ce%bb%cf%86%ce%bf%ce%af-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%ce%bb%ce%ad%cf%80%ce%b5%cf%84%ce%b5-%cf%8c%ce%bb%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b1%ce%b9/

Κωνσταντινούπολη, Βασιλεύουσα Πόλη, Φώτισες την οικουμένη με την Αγία Πίστη. Γιάτρεψες τον κόσμο, Βασανισμένη αλλά όχι θανατωμένη, ακόμη δεν έχεις τελειώσει. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/29/44448/

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἰσαακίου, Ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Δαλμάτων.
Ἦχος πλ. δ’

Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησας, καὶ τῆς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας, καὶ γέγονας φωστήρ, τῇ οἰκουμένῃ λάμπων τοῖς θαύμασι· Ἰσαακιε Πατὴρ ἡμῶν Ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιο. Ἅγιος Βαρλαὰμ ὁ Μάρτυρας
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως

Θείας πίστεως, τῇ εἰσηγήσει, φῶς προσέλαβες, θεογνωσίας, Ἰωάσαφ Ὁσίων ἀγλάϊσμα· τοῦ Βαρλαὰμ λαμπρυνθεὶς γὰρ τοῖς ῥήμασι, πρὸς ἀρετῶν τὴν ἀκρώρειαν ἔφθασας. Μεθ’ οὗ πρέσβευε, Τριάδι τῇ πανοικτίρμονι, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον. Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῆς ἐνθέου ἀγάπης τὸ πῦρ δεξάμενος ὑπερβαλλούσῃ ἀσκήσει ἐδόθης ὅλος Θεῷ, καὶ παράκλησις πολλῶν ἀνθρώπων γέγονας, λόγοις θείοις νουθετῶν, προσευχαῖς θαυματουργῶν, Παΐσιε θεοφόρε· καὶ νῦν πρεσβεύεις ἀπαύστως ὑπὲρ παντὸς τοῦ κόσμου, Ὅσιε.

Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια
Ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια
Αναγράφω σοι η πόλις σου Θεοτόκε.
Αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον
Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον
‘Ινα κράζω σοι.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

iconandlight.wordpress.com