Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα «Δεν μπορεί να υπάρχει ειρήνη στον κόσμο, παρεκτός κι αν υπάρχει εσωτερική ειρήνη στον καθένα από μας».
Όλα τα πράγματα εδώ σ’ αυτό τον κόσμο, κάθε καλό και κάθε κακό, προέρχονται απ’ τους λογισμούς μας. Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας. Αν οι λογισμοί μας είναι ειρηνικοί και ήρεμοι, αν έχουν πραότητα και καλοσύνη, τότε έτσι είναι και η ζωή μας.
Αν η προσοχή μας είναι στραμμένη στις συνθήκες του βίου μας, τότε μας καταπίνει μια δίνη λογισμών, και δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ειρήνη ούτε γαλήνη.
Το σημείο εκκίνησής μας είναι πάντοτε εσφαλμένο. Αντί να ξεκινούμε με τον εαυτό μας, εμείς θέλουμε πάντοτε να αλλάξουμε πρώτα τους άλλους και τελευταίους εμάς. Αν ο καθένας ξεκινούσε πρώτα με τον εαυτό του, θα είχαμε παντού τριγύρω ειρήνη! Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι κανείς δεν μπορεί να βλάψει τον άνθρωπο εκείνο που δεν βλάπτει τον εαυτό του – ούτε κι ο ίδιος ο διάβολος. Βλέπετε; Εμείς είμαστε οι αρχιτέκτονες, οι μοναδικοί αρχιτέκτονες, του μέλλοντός μας.
Με τους λογισμούς του ο άνθρωπος αναστατώνει ενίοτε την τάξη της Δημιουργίας. Έτσι καταστράφηκαν οι πρώτοι άνθρωποι -με έναν κατακλυσμό- εξαιτίας των κακών λογισμών και προθέσεών τους. Αυτό αληθεύει ακόμα και σήμερα – οι λογισμοί μας είναι κακοί και γι’ αυτό δεν αποκομίζουμε καλή καρποφορία. Πρέπει να αλλάξουμε. Καθένας μας πρέπει να αλλάξει, αλλά είναι κρίμα που δεν έχουμε παραδείγματα να μας καθοδηγήσουν, ούτε στις οικογένειές μας ούτε στην κοινωνία μας.
Βλέπετε συνεπώς πως έχουν τα πράγματα. Όταν καλλιεργούμε κακές σκέψεις, γινόμαστε κακοί. Ίσως εμείς να νομίζουμε ότι είμαστε καλοί, αλλά το κακό είναι εντός μας. Δεν έχουμε τη δύναμη να του αντισταθούμε. Και γνωρίζουμε ως χριστιανοί ότι δεν πρέπει καν να σκεφτόμαστε το κακό, πόσο μάλλον να το διαπράττουμε.
Εμείς ωστόσο, έχουμε θεία δύναμη, θεία ζωή και θεία ενέργεια. Την ημέρα της τελικής κρίσεως θα ερωτηθούμε για το τι είδους χρήση κάναμε αυτής της δύναμης, της ζωής και της ενέργειας, που μας δόθηκαν: συμβάλαμε στην αρμονία του σύμπαντος ή σπείραμε δυσαρμονία;…Εμείς οι άνθρωποι θερίζουμε πάντοτε τους καρπούς των λογισμών και των πόθων μας. Αν οι πόθοι και οι λογισμοί μας είναι μοχθηροί, δεν μπορούμε να αποκομίσουμε καλούς καρπούς. Ολόκληρη η ανθρωπότητα θερίζει τους καρπούς των λογισμών και των πόθων της. Ο Κύριος είπε για τη Δευτέρα Παρουσία Του: «πλην ο υιός του άνθρωπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης;» (Λουκ. 18,8)…
Ο Κύριος πήρε πάνω του όλες μας τις οδύνες και τις μέριμνες, και είπε ότι θα μας παράσχει καθετί που χρειαζόμαστε. Και παρόλα αυτά εμείς κρατιόμαστε τόσο σφιχτά από τις μέριμνές μας, που δεν αφήνουμε το νου και την καρδιά μας, τις οικογένειες και καθένα τριγύρω μας, να βρει ανάπαυση.
Όποτε τα προβλήματα πέφτουν πάνω μου σαν άχθος δυσβάσταχτο κι εγώ προσπαθώ να σηκώσω όλες τις μέριμνες του μοναστηριού και της αδελφότητας μόνος μου, συσσωρεύω μπελάδες σε μένα και την αδελφότητα. Ακόμα και το ευκολότερο έργο επιτελείται με τεράστια δυσκολία. Όταν όμως εναποθέτω τον εαυτό μου, την αδελφότητα και καθετί άλλο στον Κύριο, τότε ακόμα και τα δυσκολότερα έργα επιτελούνται με ευκολία. Δεν υπάρχει πίεση και βασιλεύει ειρήνη στην αδελφότητα….
Μπορούμε να περιφρουρούμε ολόκληρο τον κόσμο περιφρουρώντας την ατμόσφαιρα του παραδείσου μέσα μας, διότι αν χάσουμε τη Βασιλεία των Ουρανών, δεν θα σώσουμε ούτε τον εαυτό μας ούτε τους άλλους. Εκείνος που έχει μέσα του τη Βασιλεία του Θεού θα τη μεταδώσει ανεπαίσθητα και στους άλλους. Δεν μπορεί να υπάρχει ειρήνη στον κόσμο, παρεκτός κι αν υπάρχει εσωτερική ειρήνη στον καθένα από μας… Η ειρήνη ξεκινά μέσα από τον καθένα μας. Όταν έχουμε μέσα μας ειρήνη, τη διαχέουμε τριγύρω μας στους άλλους. Μπορείτε και μόνοι σας να διαπιστώσετε ότι υπάρχουν πολύ λίγες ταπεινές και μειλίχιες ψυχές πάνω στη γη. Είναι όμως και αληθινά ευλογημένες!
*****
Και εσείς από μόνοι σας βλέπετε ότι βρισκόμαστε σε μία αποκαλυπτική κατάσταση… Τώρα όλα μας είναι πιο ξεκάθαρα. Μας είναι απόλυτα ξεκάθαρο εκείνο, πού ο απόστολος Ιωάννης λέει για μάς’ «οι λοιποί των ανθρώπων, οι ουκ απεκτάνθησαν εν ταις πληγαίς ταύταις, ου μετενόησαν εκ των έργων των χειρών αυτών» (Άποκ. Ιωάννου 9, 20)… «Και δεν μετάνιωσαν οι άνθρωποι για τα έργα των χεριών τους». Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει πώς τα έργα των ανθρώπινων χεριών χάλασαν την ζωή με τα διάφορα δηλητήρια, πού εξέπεμψαν στον αέρα πού αναπνέουμε και στο νερό πού πίνουμε… Τα έργα των χεριών μας δημιούργησαν πολλά και διάφορα, αλλά το χειρότερο από όλα είναι, πώς τα τελευταία εκατό χρόνια δηλητηρίασαν τα πάντα, δηλαδή τον αέρα, το νερό και την γη. Όλα!
Η Υπεραγία Θεοτόκος εμφανίστηκε και μίλησε σε πολλούς ανθρώπους σε πρόσφατες εποχές. Είπε ότι μεσιτεύει στον Υιό της για μας, αλλά εμείς δεν μετανοούμε.
Μας συμβούλευσε σε πολλές περιπτώσεις να μετανοήσουμε, διότι ο καιρός περνάει κι έρχονται δύσκολες μέρες για τους χριστιανούς.
Μας λέει ότι πρέπει να μετανοήσουμε, έτσι ώστε να μην έχουμε την ίδια τύχη με εκείνους που απομακρύνθηκαν από τον Θεό.
Ένας άνθρωπος της ύλης δεν μπορεί να καταλάβει έναν πνευματικό άνθρωπο. Ό,τι λέει ένας πνευματικός άνθρωπος αποτελεί για τον άνθρωπο της ύλης μια φαντασία, διότι η ουράνια λογική είναι ολότελα διαφορετική από τη λογική του κόσμου τούτου… οι υοί του φωτός έχουν κληθεί να λάμψουν με τη ζωή τους όσο περισσότερο μπορούν, ώστε να σκορπίσουν το φως παντού. Διότι ο Κύριος είπε, «Πυρ ήλθον βαλείν επί την γην, και τι θέλω ει ήδη ανήφθη!» (Λουκ. 12: 49). Αυτό το πυρ είναι η θεία αγάπη. Εμείς οι χριστιανοί έχουμε κληθεί να σκορπίσουμε στη γη την ατμόσφαιρα του ουρανού, την αιωνιότητα, την αγάπη, την ειρήνη, την αλήθεια και την ηρεμία.
Από τα βιβλία: Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα – «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας», Εκδόσεις “Εν πλώ”, 2012
και Γέροντος Θαδδαίου Βιτόβνιτσας, Πνευματικές Συζητήσεις, Εκδόσεις ” Ορθόδοξος Κυψέλη ”, 2014
iconandlight
https://simeiakairwn.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου