Η Ουράνια Αγάπη όταν όλα τ’ άλλα μέσα συνετισμού θα έχουν εξαντληθεί, τότε θα χρησιμοποιήσει το έσχατο μέσο• θα μαστιγώσει τα παιδιά Του με το μαστίγιο του πολέμου. Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 

Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
Христос Воскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
«Χαίρετε»! «Ειρήνη υμίν»

Συναξάριον Τοῦ Μηναίου.
Τῇ ΚΗʹ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς Μαΐου μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Εὐτυχοῦς Ἐπισκόπου Μελιτινῆς.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἑλικωνίδος καὶ Δάφνης, τῶν ἐκ Θεσσαλονίκης καὶ ἐν Κορίνθῳ ἀθλησάντων (244). 
Μνήμη τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν ᾿Αλεξάνδρου, ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Νικήτα, ἀρχιεπισκόπου Χαλκηδόνος, τοῦ ῾Ομολογητοῦ κατά τούς χρόνους τῆς εἰκονομαχίας
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν ᾿Ανδρέου τοῦ διά Χριστόν σαλοῦ.
Τῆ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας παρθενομάρτυρος Φιλοθέας τῆς ἐκ Παμφυλίας
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν ᾿Ιγνατίου, ἐπισκόπου Ροστώβ (13ο αἰών)
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Σωφρονίου, τοῦ ἐκ Βουλγαρίας (15ο καί 16ο αἰών)
Τῆ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Μῆτρου (ἢ Δημητρίου) ἐκ Θεισόας καὶ ἐν Τριπόλει ἀθλήσαντος (1794)
Τῆ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ζαχαρίου τοῦ Προυσαέως τῆς Μικρᾶς Ἀσίας (1802).
Τῆ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἠμῶν Ἑλένας Μαντούροβα τοῦ Ντιβέεβο (1832), πνευματικῆς θυγατέρας τοῦ Ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ
Τῆ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἠμῶν Δομνίκας (Likvinenko) Ἀσκήτριας τῆς Χερσῶνος (1967)
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Κυρίας τῆς εἰρήνης, ἐν Ρωσίᾳ.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεοτόκου, τοῦ «νοητοῦ τείχους», ἐν Ρωσίᾳ.

Στίχοι
Παύλου τὸ ῥῆμα καὶ μεταστὰς Ἀνδρέας
Ἡμεῖς γε μωροὶ διὰ Χριστὸν κεκράγει.
Ὀγδοάτῃ εἰκάδι Ἀνδρέας ἔκθανε πυκινόφρων.

Ο πόλεμος είναι η βέργα, πού ο Θεός τιμωρεί τα παιδιά του, για να τα αποτρέψει από την καταστροφή.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

”παίδευε υιόν σου, ούτως γαρ έσται εύελπις, εις δε ύβριν μη επαίρου τη ψυχή σου.” (Παρ. 19,18)

Αν ο Σωτήρας ήταν υπέρ του πολέμου;

Συγχωρήστε με, αλλά αυτό μοιάζει με το ερώτημα: άραγε δέρνει η μητέρα με βέργα το παιδί της; Καμία λογική μητέρα δε δέρνει με βέργα το παιδί της χωρίς σοβαρό λόγο. Όταν εξαντλήσει όλα τα έλλογα μέσα, μόνο τότε η μητέρα καταφεύγει στη βέργα για να επαναφέρει το παιδί της αν έχει εκτραπεί.

Όμως αυτή η βέργα δεν προέρχεται από κάποια κακία, αλλά από τη φοβισμένη μητρική Αγάπη, για να μην καταστρέψει τον εαυτό του το παιδί της και ενδεχομένως να προειδοποιήσει και τα άλλα παιδιά να μη βαδίζουν σε λάθος δρόμο. Σκληρά το γιό σου να παιδαγωγείς όσο υπάρχει ελπίδα, για να μη συντελέσεις στην καταστροφή του (Παροιμ. 19)…

Κι ο πόλεμος δεν είναι τίποτα άλλο παρά βέργα, πού ο Θεός τιμωρεί τα παιδιά του, για να τα αποτρέψει από την καταστροφή. Ο Θεός πού η Αγάπη του για τους ανθρώπους είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερη από την Αγάπη της μητέρας, δεν τιμωρεί μ’ αυτή τη βέργα το ανθρώπινο γένος από κάποια κακία, αλλά μόνο και μόνο από στοργική Αγάπη.
Ο Κύριος Χριστός αποκάλυψε στους ανθρώπους ποιος είναι ο σκοπός της ζωής τους στη γη και έδειξε με σαφήνεια το δρόμο για να φτάσουμε σ’ αυτό το σκοπό. Πριν το Χριστό οι άνθρωποι δε γνώριζαν ούτε το σκοπό της ζωής, ούτε το δρόμο μέσω του οποίου φθάνουν σ’ αυτό το σκοπό.

Ο Χριστός αποκάλυψε στους ανθρώπους, ότι η ζωή είναι σκοπός της ζωής. Δηλαδή ότι η αθάνατη ζωή είναι σκοπός αυτής της σύντομης ημισείας ζωής. Το Βασίλειο των Ουρανών είναι η λαμπρή πόλη στην οποία σπεύδουμε μέσω αυτού του κόσμου, μέσα από αυτό το δάσος συμβόλων και σημάτων, πού δείχνουν αυτήν την πόλη.

Αφού σύμφωνα με τα λόγια τού Αποστόλου του Χριστού: γιατί δεν έχουμε εδώ μόνιμη πολιτεία, αλλά λαχταρούμε την μελλοντική (Έβρ. ιγ’, 14). Ζωή στην αιώνια ζωή, στη λαμπρή πολιτεία των Αγγέλων, στο Βασίλειο των Ουρανών, αυτός είναι ο σκοπός. Και οδός προς αυτό το σκοπό είναι ο Ίδιος, το παράδειγμά Του, κι όλες οι εντολές Του. Γι’ αυτό πριν άπ’ όλα επιζητείτε τη βασιλεία του Θεού (Ματθ. στ’, 33). Αυτή είναι η θεμελιώδης, η κύρια, η μοναδική έλλογη επιδίωξη τού ανθρώπου. Αυτό είναι ακριβώς τα πάντα. Τα άλλα είναι δευτερεύοντα. Δηλαδή: η τροφή και η ένδυση, και η υγεία, και η κατοικία, και η ειρήνη, και η ασφάλεια, και οι γνώσεις, και οι δεξιότητες, και όλα όσα άλλα μας είναι αναγκαία γι’ αυτή τη στιγμή της ύπαρξής μας στη γη, όλα αυτά θα σας δοθούν λέγει ο Κύριος. Αυτό πού είναι σημαντικό, αυτό θα μας δοθεί, κι όλα τα άλλα πού είναι παρελκόμενα θα μας προστεθούν…

Η ψυχή σας είναι σπουδαιότερη από το σώμα σας, λέει ο Μεσσίας στο ανθρώπινο γένος (Λουκ. ιβ’, 23). Και ακόμα: Τί ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο και χάσει την ψυχή του; (Ματθ. ιστ’, 26). Σε σχέση με τον πόλεμο θα μπορούσαμε να πούμε: τί θα ωφελούσε έναν άνθρωπο ή έναν λαό να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο και να αμαρτήσει και να χάσει την ψυχή του; Μα όσο κι αν είναι το επίγειο βασίλειο, σήμερα είναι, αύριο δεν είναι, ενώ το βασίλειο τού Βασιλέα των Ουρανών είναι μόνιμο. Υπήρξαν άνθρωποι και πριν το Χριστό πού παρατήρησαν πώς ο σκοπός της ανθρώπινης ζωής όντως δε βρίσκεται στη γη, ούτε μπορεί να βρεθεί στη γη. Ακόμα δε λιγότερο μέσα στη γη δηλαδή στο θάνατο.

Από την εμπειρία τους ήταν σε θέση να γνωρίζουν, ότι δεν υπήρξε ζωντανός άνθρωπος πού να θεώρησε κάποιο αντικείμενο στη γη ως σκοπό της ζωής του κι όταν κατέκτησε αυτό το αντικείμενο να μην πάγωσε και να μην απογοητεύτηκε. Σήμερα όμως είναι ξεκάθαρο σε κάθε αληθινό χριστιανό, καθαρότερο και από το φως της ημέρας, ότι ο άνθρωπος δε μπορεί να βρει τούς απώτερους σκοπούς της ζωής του στη γη, αλλά και οπουδήποτε αλλού σ’ αυτό το υλικό σύμπαν.

Ο σκοπός μας βρίσκεται έξω από ολόκληρο τον υλικό κόσμο στο βασίλειο της ουσίας και της πνευματικής πραγματικότητας, στο Βασίλειο τού Θεού κι όχι σ’ αυτήν την περιοχή των συμβόλων και των σημάτων εκείνου του βασιλείου. Αυτό ο Κύριος όχι μόνο είπε, αλλά και έδειξε. Το απέδειξε μ’ ολόκληρη την ύπαρξη Του, με το δράμα Του πριν και μετά το θάνατο και μέσω ολόκληρης της ιστορίας της Εκκλησίας Του. Μπορείτε άραγε να με πιστέψετε, όταν σάς λέω, ότι Εκείνος το δείχνει ακόμα και σήμερα μέσω των αγίων Του;..

***

Με το Ευαγγέλιο του ο Κύριος Χριστός δίδαξε τους ανθρώπους πώς να πολεμούν τον ίδιο τους τον εαυτό. Ώστε πολεμώντας τον εαυτό τους να εξευγενιστούν, να καλλιεργηθούν, να γαληνεύσουν, να χαριτωθούν, και ακόμα να θεωθοΰν. Γι’ αυτόν τον πόλεμο, και μόνον γι’ αυτόν, σχεδίασε τη μόνη αποτελεσματική στρατηγική και τακτική.
Και έδειξε με εξαιρετικό τρόπο, πώς πρέπει να είναι οι άνθρωποι για να μη φθάνουν στον πόλεμο μεταξύ τους ή εναντίον τους. Δεν ισχυρίστηκε ότι δε θα υπάρχει πόλεμος, αλλά μας δίδαξε πώς θα απαλείψουμε τις αιτίες του πολέμου. Όμως με το προορατικό Του πνεύμα είδε πώς δε θα θελήσουν όλοι οι άνθρωποι να Τον ακούσουν, και γι’ αυτό το λόγο θα ξεσπάσουν πολλοί πόλεμοι. Θα ακούσετε πώς γίνονται πόλεμοι ή πώς προετοιμάζονται πόλεμοι.

Το ένα έθνος θα ξεσηκωθεί εναντίον του άλλου και το ένα βασίλειο εναντίον του άλλου (Ματθ. κδ’, 6-8). Ο Σωτήρας έφερε ειρήνη στους ανθρώπους, έφερε την καλή θέληση, έφερε το νου, αποκάλυψε το σκοπό, έδειξε το δρόμο, ονόμασε τα μέσα, πρόσφερε διαρκή βοήθεια σ’ όλους και τον καθένα. Όμως όλα αυτά τα Θεϊκά δώρα πολλοί θα απορρίψουν, γι’ αυτό θα κτυπηθούν με τη μάστιγα του πολέμου. Δε θα κτυπήσει άμεσα μόλις αμαρτήσουν η μάστιγα του πολέμου, αλλά μετά από αρκετή, υπεραρκετή υπομονή και συγχώρεση από το Θεό. Όταν όλα τ’ άλλα μέσα συνετισμού θα έχουν εξαντληθεί, τότε η Ουράνια Αγάπη θα χρησιμοποιήσει το έσχατο μέσο• θα μαστιγώσει τα παιδιά Του με το μαστίγιο τού πολέμου. Προβλέποντας τους πολέμους ο Χριστός κλαίει (Λουκ. ιθ’, 41). Υπάρχουν άνθρωποι πού με σκληρή ικανοποίηση προφητεύουν τούς πολέμους, όπως η κακιά μητριά πού χαίρεται όταν μαστιγώνει τα παιδιά. Ενώ η μητέρα κλαίει όταν σκέπτεται να δείρει με τη βέργα το παιδί της, ακόμα και του χειρότερου. Έτσι κι ο Χριστός γεμάτος από απεριόριστη Αγάπη για τους ανθρώπους, για τα παιδιά Του, προβλέποντας τους πολέμους κλαίει (Λουκ. ιδ’, 41).

Ο Χριστός προφήτευσε τους πολέμους ακόμα και για τους ύστατους καιρούς. Και έθιξε τις αιτίες τους. Και οι αιτίες βρίσκονται στο ότι θα βγουν ψεύτικοι μεσσίες και πολλοί ψεύτικοι προφήτες και επειδή θα πληθαίνει η κακία η Αγάπη πολλών θα ψυχρανθεί (Μάρκ. κδ’, 12-24). Οι ψεύτικοι μεσσίες θα δείξουν στους ανθρώπους ψευδείς σκοπούς της ζωής, οι ψεύτικοι προφήτες θα προφητεύσουν λανθασμένα γεγονότα και η αύξηση της κακίας και η ψύχρανση της Αγάπης θα οδηγήσει τους ανθρώπους σε λανθασμένους δρόμους. Κάποιοι άνθρωποι δε θα γνωρίζουν ούτε το σκοπό ούτε το δρόμο της ζωής. Άλλοι θα γνωρίζουν το σκοπό, αλλά λόγω της αδυναμίας τού χαρακτήρα τους θα πάρουν λανθασμένους δρόμους. Κάποιοι τρίτοι θα γνωρίζουν και το σκοπό και το δρόμο, αλλά συνειδητά και από κακία θα τα απορρίψουν και τα δύο, όπως έκαναν κάποτε οι Εβραίοι άρχοντες συνειδητά και από κακία απέρριψαν και τα δύο και σταύρωσαν το Χριστό. Μ’ αυτό τον τρόπο η Ουράνια Αγάπη θα παρακινηθεί κλαίγοντας να επιτρέψει να πέσει στα παιδιά της η μάστιγα του πολέμου.

Απ’ όλα αυτά είναι σαφής η διδαχή:
α. Ότι ο Κύριος Χριστός αποκάλυψε το σκοπό και το δρόμο της ζωής.
β. Ότι ο Χριστός με το Ευαγγέλιο Του πρότεινε και όρισε τον πόλεμο του ανθρώπου ενάντια στον εαυτό του με στόχο την απομάκρυνση των άλλων πολέμων.
γ. Ότι εκείνοι πού δε διεξάγουν πόλεμο με τον εαυτό τους, ενάντια στα πάθη τους, τις κακίες και τις αμαρτίες τους, αναπόφευκτα το διεξάγουν ενάντια στο Θεό και τους ανθρώπους γύρω τους.
δ. Ότι ο πόλεμος οπωσδήποτε θα κτυπήσει τους χριστιανούς πού καταπατούν τις εντολές του Χρίστου, ακόμα και αν δε το θέλουν όπως όταν σφάλουν τα μικρά παιδιά, τα οποία δε θέλουν τη βέργα, αλλά την προκαλούν.

Από το βιβλίο «Πόλεμος και Βίβλος», του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, εκδόσεις Παρρησία

***

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

– Γέροντα, γιατί επιτρέπει ο Θεός να συμβή μια συμφορά;
– Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις. Άλλοτε επιτρέπει ο Θεός κάτι, για να βγη κάτι το καλύτερο, και άλλοτε επιτρέπει κάτι για παιδαγωγία. Άλλοι ανταμείβονται και άλλοι εξοφλούν, δεν πάει τίποτε χαμένο. Να ξέρετε πως ό,τι επιτρέπει ο Θεός, ακόμη και να εξοντωθούν π.χ. άνθρωποι, είναι φιλάνθρωπο, γιατί ο Θεός έχει “σπλάγχνα”.

Μην ξεχνάτε ότι παιρνούμε δύσκολους καιρούς και χρειάζεται πολλή προσευχή. Να θυμάστε την μεγάλη ανάγκη που έχει ο κόσμος σήμερα και την μεγάλη απαίτηση που έχει ο Θεός από μας για προσευχή. Να εύχεστε για την γενική εξωφρενική κατάσταση όλου του κόσμου, να λυπηθεί ο Χριστός τα πλάσματά Του, γιατί βαδίζουν στην καταστροφή. Να επέμβει θεϊκά στην εξωφρενική εποχή που ζούμε, γιατί ο κόσμος οδηγείται στην σύγχυση, στην τρελά και στο αδιέξοδο.
Πρέπει να βοηθήσουμε με την προσευχή τον κόσμο, όλο, να μην κάνη ο διάβολος ό,τι θέλει. ‘Έχει αποκτήσει δικαιώματα ο διάβολος. ‘Όχι ότι τον αφήνει ο Θεός, αλλά δεν θέλει να παραβιάσει το αυτεξούσιο. Γι’ αυτό εμείς να βοηθήσουμε με την προσευχή. Όταν πονάει κανείς για την σημερινή κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο και προσεύχεται, τότε βοηθιούνται οι άνθρωποι, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο. ….να γίνετε ραντάρ, γιατί και τα πράγματα ζορίζουν. Θα διοργανώσουμε ένα συνεργείο προσευχής. Να κάνετε πόλεμο με το κομποσχοίνι. Με πόνο να γίνεται η προσευχή. Ξέρετε τι δύναμη έχει τότε η προσευχή; Ο Θεός μπορεί όλα να τα τακτοποίηση.
Πολλοί ούτε καν καταλαβαίνουν από τι μπόρες μας γλιτώνει ο Θεός και ούτε καν το σκέφτονται, για να δοξολογήσουν τον Θεό… Όλη η βάση είναι η ποιότητα της προσευχής. Η προσευχή πρέπει να είναι καρδιακή, να γίνεται από πόνο. Για τον Θεό δεν μετράει τόσο η ποσότητα της προσευχής όσο η ποιότητα. (Από το βιβλίο «Λόγοι Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Β΄»)

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης.

Ο κόσμος βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας, είναι βυθισμένος στον ύπνο της αμαρτίας. Κοιμάται βαθιά. Κι ο Θεός τον ξυπνάει με πολέμους, θανατικές επιδημίες, πυρκαγιές, καταστροφικές καταιγίδες, σεισμούς, πλημμύρες, κακούς θερισμούς…

Τα κρίματα του Θεού είναι απροσμέτρητη άβυσσος, όπως είπε ο προφήτης, και οι ενέργειές Του ανεξιχνίαστες και ακατανόητες και δεν μπορεί ο άνθρωπος να γνωρίζει τα πάντα με ακρίβεια. Ο Θεός είναι δίκαιος και δεν κάνει καμμία αδικία. Όσα επιτρέπει να γίνονται, όλα δικαίως γίνονται.
«Τις γαρ έγνω νουν Κυρίου;», ρωτάει ο Απόστολος Παύλος. «Τα κρίματα σου, άβυσσος πολλή» (Ψαλμ. λε’, 7) Την απόλυτη εξήγηση γνωρίζει μόνον Εκείνος. Δεν είναι καθόλου εύκολο να ερμηνεύσουμε τα κρίματα του Θεού, το θέλημα Του. Όπως λέει ο Προφήτης Ησαΐας, τα κρίματα του Θεού απέχουν από τα κρίματα των ανθρώπων, όσο απέχει ο ουρανός από τη γη. Και ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος λέει Η Θεία Πρόνοια είναι ανεξήγητη και η φροντίδα του Θεού ακατανόητη. Τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος πολλή. Είναι αξιοθαύμαστο πράγμα ότι ο Θεός μας ευεργετεί όχι με αυτά που φαίνονται ευνοϊκά, αλλά με αυτά που είναι αντίθετα και εχθρικά. Όταν τα κακά αυξηθούν και οι δούλοι Του κακοποιούνται και οι εχθροί επιπίπτουν εναντίον τους με σφοδρότητα, σαν μεθυσμένοι, τότε δείχνει την μεγάλη Του δύναμι…. Όταν ο Θεός θελήση, τίποτε δεν μπορεί να Τον εμποδίση από το να μας στείλη την ενίσχυσί Του και την συμπαράστασί Του. Αρκεί τότε ένα όπλο του Θεού, ένας στρατιώτης του Θεού, η δύναμις του Θεού, το νεύμα μόνο του Θεού. Και οι ισχυροί εχθροί εκμηδενίζονται. Εμείς ας προσευχηθούμε στον Χριστόν και ας πούμε: «Χριστέ, πες έναν λόγο και θα διασκορπισθούν οι εχθροί Σου. Πες έναν λόγο, και θα ελεήσης την πόλι Σου. Πες ένα λόγο, και θα οικτειρήσης τον κόσμο Σου». Ας Του πούμε: «Να, οι εχθροί Σου κάνουν κρότο, και αυτοί που Σε μισούν σήκωσαν το κεφάλι τους» (Ψαλμ. πβ’, 3). Και τότε αρκεί μια γυναίκα σαν την Ιαήλ, σαν την Δεβώρα, σαν την άλλη που με τεμάχιο από μυλόπετρα εξουδετέρωσε τον αδελφοκτόνο βασιλέα Αβιμέλεχ (Κριτ. θ’, 50-53), να φέρη την νίκη.
Ο Θεός είναι «ευμήχανος» και έχει πολλών ειδών φάρμακα για την σωτηρία μας.

Βρέθηκα να περπατώ μέσα στον παράδεισο… είπε ο άγιος Ανδρέας ο διά Χριστόν Σαλός. π. Σεραφείμ Ρόουζ
https://iconandlight.wordpress.com/2017/02/19/%CE%B2%CF%81%CE%AD%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%8E-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CF%83/

Γίνε σαλός για μένα, για να σε αξιώσω πολλών αγαθών στη Βασιλεία μου. Από σήμερα είσαι δικός μου φίλος. Να αγωνίζεσαι τον καλόν αγώνα γυμνός και περιφρονημένος. Άγιος Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός
https://iconandlight.wordpress.com/2021/05/27/%ce%b3%ce%af%ce%bd%ce%b5-%cf%83%ce%b1%ce%bb%cf%8c%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%cf%83%ce%b5-%ce%b1%ce%be%ce%b9%cf%8e%cf%83%cf%89-%cf%80%ce%bf-2/

Από την παγωνιά της γης στη θαλπωρή του ουρανού… όσιος Ανδρέας, ο δια Χριστόν σαλός
https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/26/19869/

Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ

Ώ! Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του ζώντος Θεού,
Σε παρακαλούμε και Σε ικετεύομε,
Μη μας απομακρύνεις από το πρόσωπό Σου,
Μην οργισθείς για την ασέβειά μας.
Φανερώσου σ’ εμάς, Φως του κόσμου…
Μετάβαλε το καταχθόνιο σκοτάδι της υπερηφανείας μου στην ταπεινή Σου αγάπη.
Αποκάλυψε μας
το μυστήριο της οδού της δια Σου σωτηρίας.

Ἀπολυτίκια. Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Μωρίαν ἑκούσιον διὰ Χριστὸν τὸν Θεόν, ἐπόθησας Ὅσιε, τὸν σοφιστὴν ἀληθῶς, μωράνας καὶ ἤνυσας, μέσον πολλῶν θορύβων, τὸν ἀγῶνα Ἀνδρέα· ὅθεν σε ὁ Δεσπότης, Παραδείσου πρὸς πλάτος, ἐσκήνωσε πρεσβεύειν ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.

Δόξα. Ἕτερον. Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τὸν μωραῖς προσποιήσεσι καὶ σαλότητι, καθυποτάξαντα πάθη τὰ ψυχοκτόνα σαρκός, καὶ συντρίψαντα μισόκαλον τὸν δόλιον, ὡς θείου Πνεύματος ναὸν καὶ ὁσίων ἀσκητῶν, τιμήσωμεν λαμπηδόνα, σοφὸν Ἀνδρέαν, πρεσβείας αὐτοῦ πρὸς Κύριον αἰτούμενοι.

Απολυτίκιον Οσίας Έλενας Μαντούροβα του Ντιβέγιεβο. Ήχος πλ. δ’

Εν σοι Μήτερ ακριβώς διεσώθη το κατ’ εικόνα, λαβούσα γαρ τον Σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες υπεροράν μεν σαρκός παρέρχεται γαρ, επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου, διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται Οσία Ελένη το πνεύμα σου.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.

Ἐν Κορίνθῳ ἐνθέως ἀγωνισάμενοι, Ἑλικωνὶς μακαρία σὺν Ἀλεξάνδρῳ κλεινῷ, τὸν ἀντίπαλον ἐχθρὸν κατεπαλαίσατε, καὶ τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ, μετασχόντες ἐν χαρᾷ, ὡς Μάρτυρες ἀληθείας, ἐκδυσωπεῖτε ἀπαύστως, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ.
Ἦχος α΄.Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Ἀρετῶν σὺ δοχεῖον ἀνεδείχθης, θεόληπτε, καὶ τοῦ Παρακλήτου ἡ Χάρις, τῇ ψυχῇ σου ἐνῴκησε· ἁπλότητι τρόπων καὶ στοργῇ, τὰ πλήθη προσῆγες τῷ Θεῷ, καὶ τῆς Χάριτος τοὺς τρόπους, τοῖς ἀγνοοῦσι Πάτερ Σεραφεὶμ διεσάφησας. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Θεῷ, δόξα τῷ σὲ χαριτώσαντι, δόξα τῷ δωρησαμένῳ σε ἡμῖν, θεῖον διδάσκαλον.

Ωδή γ΄. Ουκ έστιν Άγιος, ως Συ Κύριε.
Ούτοις εν άρμασι πολλοίς, και εν πλείοσιν ίπποις, αλλ’ ημείς ο λαός Σου, εν ονόματι τω Σω επικαλούμεθα νυν, και βοώμεν· σώσον ημάς Δέσποινα.

Ωδή ε΄. Τω θείω φέγγει Σου Αγαθέ.
Μη παραδώης χερσίν εθνών την κληρονομίαν Σου Αγνή, μη ποτε είπωσι, που εστίν η Θεογεννήτωρ, η επεποίθεισαν, αλλά άθραυστον την ποίμνην Σου διατήρησον.

Ωδή στ΄. Του βίου την θάλασσαν.
Στενάζοντες κράζομεν γόνυ κλίνοντες εις γην, χείρας εις ύψος αίροντες, εξημάρτωμεν Δέσποινα εις Θεόν, Αυτόν εξιλέωσαι, και μη βάρβαρα έθνη παιδευσάτω ημάς.

Ωδή θ΄. Θεόν ανθρώποις ιδείν αδύνατον.
Ως τείχος άρρηκτον και απόρθητον, Χριστιανών ως πρόβολος, και πύργος αχείμαστος, των δεινών και αθέων φρυάγματα, και την κορυφουμένην τυράννων έφοδον, και τας των βαρβάρων απειλάς Αγνή διάλυσον.

Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών.

Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Αγιον, Τριάς Αγία, δόξα Σοι.

Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι, Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου.

Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ
θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι,
ζωὴν χαρισάμενος.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΛΑ΄131ος (Μνήσθητι, Κύριε, του Δαυΐδ)
Για να λυπηθεί ο Θεός τον κόσμο, όταν εξ αμαρτιών μας γίνονται συνεχείς πόλεμοι.

Μνήσθητι, Κύριε, του Δαυίδ και πάσης της πραότητος αυτού, ως ώμοσε τω Κυρίω, ηύξατο τω Θεώ Ιακώβ• ει εισελεύσομαι εις σκήνωμα οίκου μου, εί αναβήσομαι επί κλίνης στρωμνής μου, ει δώσω ύπνον τοις οφθαλμοίς μου και τοις βλεφάροις μου νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοις κροτάφοις μου, έως ου εύρω τόπον τω Κυρίω, σκήνωμα τω Θεώ Ιακώβ. Ιδού ηκούσαμεν αυτήν εν Ευφραθά, εύρομεν αυτήν εν τοις πεδίοις του δρυμού. Εισελευσόμεθα εις τα σκηνώματα αυτού, προσκυνήσομεν εις τον τόπον, ού έστησαν οι πόδες αυτού. Ανάστηθι, Κύριε, εις την ανάπαυσιν σου, σύ και η κιβωτός του αγιάσματος σου. Οι ιερείς σου ενδύσονται δικαιοσύνην και οι όδιοι σου αγαλλιάσονται. ΄Ενεκεν Δαυίδ του δούλου σου, μη αποστρέψης το πρόσωπον του χριστού σου. Ώμοσε Κύριος τω Δαυίδ αλήθειαν και ου μη αθετήσει αυτήν• Εκ καρπού της κοιλίας σου θήσομαι επί του θρόνου σου. Εάν φυλάξωνται οι υιοί σου την διαθήκην και τα μαρτύρια μου ταύτα, ά διδάξω αυτούς. Και οι υιοί αυτών έως του αιώνος καθιούνται επί του θρόνου σου. Ότι εξελέξατο Κύριος την Σιών, ηρετίσατο αυτήν εις κατοικίαν εαυτώ• αύτη η κατάπαυσις μου εις αιώνα αιώνος, ώδε κατοικήσω, ότι ηρετισάμην αυτήν. Την θύραν αυτής ευλογών ευλογήσω, τους πτωχούς αυτής χορτάσω άρτων, τους ιερείς αυτής ενδύσω σωτηρίαν και οι όσιοι αυτής αγαλλιάσει αγαλλιάσονται. Εκεί εξανατελώ κέρας τω Δαυίδ• ητοίμασα λύχνον τω χριστώ μου. Τους εχθρούς αυτού ενδύσω αισχύνην, επί δε αυτόν εξανθήσει το αγίασμά μου.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΙΖ΄117ος (Εξομολογείσθε τω Κυρίω… Ειπάτω δη οίκος Ισραήλ)
Για να ταπεινώσει ο Θεός τους βαρβάρους, όταν κυκλώνουν το χωριό και το απειλούν, και να ανατρέψει τις κακές διαθέσεις τους.

Εξομολογείσθε τω Κυρίω, ότι αγαθός, ότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού. Ειπάτω δη οίκος Ισραήλ, ότι αγαθός, ότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού. Ειπάτω δη οίκος Ααρών, ότι αγαθός, ότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού. Ειπάτωσαν δη πάντες οι φοβούμενοι τον Κύριον, ότι αγαθός, ότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού. Εκ θλίψεως επεκαλεσάμην τον Κύριον και επήκουσέ μου εις πλατυσμόν. Κύριος εμοί βοηθός και ού φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι άνθρωπος. Κύριος εμοί βοηθός, καγώ επόψομαι τους εχθρούς μου. Αγαθόν πεποιθέναι επί Κύριον ή πεποιθέναι επ΄ άνθρωπον. Αγαθόν ελπίζειν επί Κύριον ή ελπίζειν επ΄ άρχουσι. Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς. Κυκλώσαντες εκύκλωσαν με και το ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς. Εκύκλωσαν με ωσεί μέλισσαι κηρίον και εξεκαύθησαν ως πυρ εν ακάνθαις και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς. Ωσθείς ανετράπην του πεσείν και ο Κύριος αντελάβετο μου. Ισχύς μου και ύμνησις μου ο Κύριος και εγένετο μοι εις σωτηρίαν. Φωνή αγαλλιάσεως και σωτηρίας εν σκηναίς δικαίων. Δεξιά Κυρίου εποίησε δύναμιν, δεξιά Κυρίου ύψωσε με, δεξιά Κυρίου εποίησε δύναμιν. Ουκ αποθανούμαι, αλλά ζήσομαι και διηγήσομαι τα έργα Κυρίου. Παιδεύων επαίδευσε με ο Κύριος και τω θανάτω ού παρέδωκε με. Ανοίξατε μοι πύλας δικαιοσύνης• εισελθών εν αυταίς, εξομολογήσομαι τω Κυρίω. Αύτη η πύλη του Κυρίου, δίκαιοι εισελεύσονται εν αυτή. Εξομολογήσομαι σοι, ότι επήκουσας μου και εγένου μοι εις σωτηρίαν. Λίθον, ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών. Αύτη η ημέρα, ήν εποίησεν ο Κύριος, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή. Ω Κύριε, σώσον δη• ω Κύριε, ευόδωσον δη. Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου• ευλογήκαμεν υμάς εξ οίκου Κυρίου. Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν• συστήσασθε εορτήν εν τοις πυκάζουσιν εως των κεράτων του θυσιαστηρίου. Θεός μου ει σύ και εξομολογήσομαι σοι• Θεός μου ει σύ και υψώσω σε• εξομολογήσομαι σοι, ότι επήκουσας μου και εγένου μοι εις σωτηρίαν. Εξομολογείσθε τω Κυρίω, ότι αγαθός, ότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.

iconandlight.wordpress.com