Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
«Χαίρετε»! «Ειρήνη υμίν»
Συναξάριον Τοῦ Μηναίου.
Τῇ Θʹ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς Μαΐου μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Προφήτου Ἡσαΐου.
Συναξάριον Τοῦ Μηναίου.
Τῇ Ιʹ(10) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς Μαΐου μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Σίμωνος τοῦ Ζηλωτοῦ.
Ὁ μεγάλος διορατικός τῆς ἐποχῆς μας ἅγιος Πορφύριος πρίν φύγει ἀπό αὐτόν τόν κόσμο φώναζε ἐμπόνως κι ἔλεγε: «Διαβάστε μωρέ τό τρίτο κεφάλαιο τοῦ Ἠσαΐα! Μιλᾶ καί γιά τήν ἐποχή μας»
«Μετά την μπόρα την δαιμονική θα ‘ρθει η λιακάδα η Θεϊκή …»
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Ο άγιος προφήτης Ησαΐας
Αγίου Νικολάου Βελιμιροβιτς
Ο μεγάλος
αυτός προφήτης… επί τρεις ημέρες γυμνός περπατούσε στους δρόμους της
Ιερουσαλήμ, προφητεύοντας την επικείμενη πτώση της πόλεως στον βασιλέα
των Ασσυρίων Σενναχηρίμ υπενθυμίζοντας στον βασιλέα και στους ηγέτες του
λαού να μην ελπίζουν στη βοήθεια των Αιγυπτίων ή των Αιθιόπων, διότι
και αυτοί θα υποδουλώνονταν στον Σενναχηρίμ, αλλά να εμπιστευτούν την
βοήθεια από τον Θεό τον Ύψιστο. Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε
στην κυριολεξία, όπως και άλλες ακριβείς προρρήσεις του, οι
σημαντικότερες των οποίων αφορούν στην Ενσάρκωση του Θεού, στην υπερφυή
σύλληψή Του από την Παρθένο Μαρία, στον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και σε
πολλά άλλα μείζονα γεγονότα της ζωής του Χρίστου.
Ο Προφήτης αυτός, εξαιτίας της αγνότητας
της καρδιάς του και του διάπυρου ζήλου του για τον Θεό, έλαβε το χάρισμα
της θαυματουργίας. Όταν η αιχμάλωτη Ιερουσαλήμ μαστιζόταν από
φοβερή ξηρασία, ο Ησαΐας προσευχήθηκε στον Θεό και ύδωρ ανέβλυσε στις
υπώρειες του Όρους Σιών.
Το ύδωρ αυτό ονομάστηκε Σιλωάμ,
που σημαίνει «απεσταλμένος». (Ιωάννου 9,7). (Η κολυμβήθρα του Σιλωάμ
είναι εις τύπον του Βαπτίσματος, που αναγεννά τον άνθρωπο, ο όποιος
εισέρχεται στους κόλπους τας Εκκλησίας. )
Αργότερα, ο Κύριος οδήγησε τον τυφλό εκ
γενετής άνθρωπο, παραγγέλλοντάς του να λουστεί στο νερό της κολυμβήθρας
Σιλωάμ, για να βρει το φως του .
Την εποχή της βασιλείας του Μανασσή, όταν ο
Ησαΐας άστραψε και βρόντηξε εναντίον του και εναντίον των αρχόντων του
εξαιτίας των παγανιστικών εθίμων τους, συγκρίνοντας τη γενεά τους με
εκείνη των Σοδόμων και Γομορρών, τότε άναψε το μίσος των αρχόντων και
του λαού εναντίον του μεγάλου αυτού προφήτη. Τον συνέλαβαν και τον
οδήγησαν έξω από τα τείχη της Ιερουσαλήμ, όπου τον έκοψαν στη μέση με
πριόνι. Ο Ησαΐας έζησε και προφήτευσε επτακόσια περίπου χρόνια πριν από
τον Χριστό.
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Μάιος), σελ.77, Εκδ. Αθως, 2014..
http://prologue.orthodox.cn/May9.htm
***
Οι
άρχοντές σου απειθούσι, κοινωνοί κλεπτών, αγαπώντες δώρα, διώκοντες
ανταπόδομα, ορφανοίς ου κρίνοντες και κρίσιν χηρών ου προσέχοντες (Ήσ.
1. 15, 23).
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Μέσω του μεγάλου προφήτου Ησαΐου, είπε ο Κύριος στο λαό του Ισραήλ: και εάν πληθύνητε την δέησιν, ουκ εισακούσομαι υμών αι γάρ χείρες υμών αίματος πλήρεις. Και συμπληρώνει πάλι: οι άρχοντές σου απειθούσι, κοινωνοί κλεπτών, αγαπώντες δώρα, διώκοντες ανταπόδομα, ορφανοίς κρίνοντες και κρίσιν χηρώς ον προσέχοντες (Ήσ. 1. 15, 23).
Πράττοντας τέτοια έξω από τούς ναούς ενώ μέσα στις εκκλησίες κράζουμε στον Δημιουργό για έλεος, σημαίνει ότι χτίζουμε και γκρεμίζουμε, φυτεύουμε και μαδούμε, λιβανίζουμε στον τρελό αγέρα.
Είναι σαν να παρουσιάζονται στο βασιλιά δύο άνθρωποι για να παρακαλέσουν για την ίδια πόλη. Ο ένας προσκυνά και παρακαλεί για βοήθεια και ο άλλος υβρίζει τον βασιλιά μπροστά στα μάτια του!
Έτσι και ο Βασιλεύς ουρανού και
γης, δίνει από τη μια να φέρει η χρονιά καρπούς κατά τις προσευχές των
ευσεβών, μα από την άλλη στέλνει το σκουλήκι, τον τυφλοπόντικα, τον
καύσωνα ή την πλημμύρα. Χάνεται τότε η σοδειά και λιμός γίνεται εξαιτίας
της ύβρεως των υβριστών.
Έτσι κάνει ο Θεός κατά την δικαιοσύνη Του. Γι’ αυτό η Εκκλησία καλούσε πάντοτε όλους τους ανθρώπους στην ορθή οδό, τη σύμφωνη με το νόμο του Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ανάλογα με τη διαγωγή των ανθρώπων, αντιδρούν και όλα τα στοιχεία του σύμπαντος.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Ομιλίες και Μελέτη για τα Σύμβολα και τα σημεία. Ορθόδοξος Κυψέλη
***
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Ο βασιλιάς Αχαάβ γιος του Αμρι αμάρτησε ενώπιον του Κυρίου περισσότερο από τους προκατόχους του (Α’ Βασιλ. 16). Λόγω των αμαρτιών του βασιλιά ο Θεός επέτρεψε τρία χρόνια ξηρασίας και λιμού στη γη του Ισραήλ. Αυτό δεν σωφρόνισε τον βασιλιά και δε μετανόησε. Γι’ αυτό ο Θεός επιτρέπει τον πόλεμο. Οι Σύροι επιτέθηκαν στον Αχαάβ και ο βασιλιάς Αχαάβ σκοτώνεται στον πόλεμο και τα σκυλιά γλύφουν το αίμα του, όπως του είχε πει ο προφήτης …
Δεν είναι ξεκάθαρο σαν τον καλοκαιρινό ήλιο ότι:
«Τα αμαρτήματα του ηγέτη του λαού προκαλούν τον πόλεμο και την ήττα.
Λόγω
των αμαρτιών και των ανομιών των ασεβών αρχηγών του λαού υποφέρει ο
λαός και καταρρέει το κράτος, η ανεξαρτησία και η ελευθερία του λαού.»
***
Οι ηγέτες του λαού που στηρίχθηκαν στον Κύριο, τον Έναν και Ζώντα, ζώντας σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου, με τον τρόπο ζωής τους εξασφάλισαν την ειρήνη στο κράτος, έτσι η δεν έγινε πόλεμος κατά την εποχή τους η αν έγινε απέβη νικηφόρος έναντι των εχθρών τους. Έχοντας τον Κύριο σημαία τους, σήμαινε ένδειξη αγαθότητας, καλούς ηγέτες για τον λαό, κριτές, βασιλείς, αρχιερείς, στρατηγούς και επάρχους….
Ο βασιλιάς Εζεκίας έπραξε το σωστό ενώπιον του Κυρίου. Προτίμησε τον Κύριο και δεν απομακρύνθηκε από Αυτόν και τήρησε τις εντολές Του. Και ο Κύριος ήταν μαζί του. Κατέστρεψε όλα τα είδωλα και καθάρισε τη χώρα από την ειδωλολατρία. Πολέμησε ενάντια στους Φιλισταίους και τους νίκησε. Όμως τον Εζεκία τον περίμενε μεγαλύτερη δοκιμασία. Ο Σενναχηρίμ βασιλιάς των Ασσυρίων επιτέθηκε στη χώρα του Ιούδα, φθάνοντας ως τα τείχη της Ιερουσαλήμ με πολυάριθμο στρατό. Στρατοπέδευσαν γύρω από την Ιερουσαλήμ και άρχισαν οι Ασσύριοι να βρίζουν το βασιλιά Εζεκία και εκτοξεύουν βλασφημίες για το Θεό του Ισραήλ. Τότε ο Εζεκίας έσκισε το πανωφόρι του και ντύθηκε στα πένθιμα πηγαίνοντας στον οίκο του Κυρίου και προσευχήθηκε λέγοντας τα εξής: Κύριε, Θεέ του Ισραήλ, που κάθεσαι ανάμεσα στα Χερουβείμ, που είσαι ο Βασιλιάς όλων των βασιλέων πάνω στη γη, εσύ που δημιούργησες τον ουρανό και τη γη. Γείρε Κύριε τ’ αυτί Σου να ακούσεις, και άνοιξε τα μάτια Σου να δεις, άκουσε τους λόγους των απεσταλμένων του βασιλιά Σενναχηρίμ που προσβάλουν εσένα τον Ζώντα Θεό. Γι’αυτό Κύριε Θεέ μας σώσε μας από τα νύχια του για να γνωρίσουν όλα τα βασίλεια της γης ότι Εσύ είσαι ο μόνος Θεός. Μετά από αυτή τη προσευχή του βασιλιά, έφθασε ο λόγος του Κυρίου μέσω του προφήτη Ησαΐα: σ’ αυτήν την πόλη δεν θα μπει, λέγει ο Κύριος, και θα επιστρέψει από το δρόμο που είχε έρθει, αφού εγώ θα υπερασπιστώ και θα σώσω (Ης:37).
Δεν είναι ξεκάθαρη η παρακάτω διδαχή;
«Λόγω της αγαθότητας των καλών ηγετών ο Κύριος χαρίζει ειρήνη και ευημερία σ’ έναν λαό.
Λόγω της αγαθότητας των καλών ηγετών ο Κύριος αποκρούει τους εχθρούς και χαρίζει τη νίκη σ’ έναν λαό.
Όταν
οι αγαθοί ηγέτες υπερηφανευτούν για τη δύναμή τους ή τη σοφία τους ή
τον πλούτο τους (τα οποία ο Θεός τους χάρισε) και απομακρυνθούν από τον
Κύριο τότε ο Θεός τιμωρεί αυστηρά τόσο τους ηγέτες όσο και το λαό.
Για
να είναι καλός ένας ηγέτης του λαού σημαίνει ότι προσκολλάται στο Θεό,
τον Έναν και Ζώντα και τηρεί καθ’ όλα τις εντολές Του.»
Από το βιβλίο «Πόλεμος και Βίβλος», του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, εκδόσεις Παρρησία,
***
πατήρ Ανανίας Κουστένης
Δεν αστειεύεται ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ!
Όταν π.χ πολιορκούσαν την Ιερουσαλήμ οι Ασσύριοι και απειλούσε τους κατοίκους της ο Σενναχειρείμ ότι θα τους σφάξει. Και το
βράδυ εκεί που κοιμόταν οι Ασσύριοι έσφαξε ο Μιχαήλ 250 χιλιάδες
Ασσύριους σαν να είχε όπλο με σιγαστήρα, χωρίς να ακουστεί τίποτε.
Το πρωί που ξύπνησαν οι υπόλοιποι και είδαν
αυτή την θραύση πήραν τα πόδια τους και έφυγαν και έφτασαν στην Ασσυρία
με τον βασιλιά τους και δεν ξαναγύρισαν.
Δεν αστειεύεται ο Μιχαήλ, Μιχαήλ σημαίνει παντοδύναμος με ( Π) μικρό. Και μας αγαπάει και μας το έχει δείξει.
Εμείς ας είμαστε άξιοι της ΠΙΣΤΗΣ που έχουμε και ας προσπαθούμε να την κάνουμε πράξη. Τα υπόλοιπα θα τα κανονίσουν οι ΑΝΩΤΕΡΟΙ ( εννοεί την ΠΑΝΑΓΙΑ μας και τους ΑΓΙΟΥΣ) .( Κυριακή της Ορθοδοξιας, απομαγνητοφωνηση)
«Δεν αφήνει τον κόσμο Του ο Θεός, δεν αφήνει ο Χριστός, μας έχει πληρώσει με το Αίμα Του και τη ζωή Του και του λείπουμε.»
***
Ο επαίσχυντος θάνατος των πονηρών
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Μην ανησυχείς για τους δικαίους ούτε να φθονείς τον αμαρτωλό. Να θυμάσαι πάντα, ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, με την ανάστασή Του, νίκησε τον επαίσχυντο θάνατο και ότι ο Ηρώδης, ο Ιούδας, ο Νέρων, ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ο Ουαλεριανος, ο Λέων ο Αρμένιος και άλλοι αντίπαλοι του Χριστού, κατέστρεψαν για πάντα τις προσωρινές επιτυχίες και τις νίκες τους, με τον επαίσχυντο θάνατό τους….
Ο αιμοδιψής αυτοκράτορας Βαλεριανός, με σατανικό πάθος, δολοφονούσε τους χριστιανούς σε ολόκληρο τον κόσμο
[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]. Πώς κατέληξε; Σε μάχη με τους Πέρσες, ηττήθηκε
και συνελήφθη από τον βασιλιά Σαβώριο. Ο Σαβώριος δεν ήθελε να τον
σκοτώσει αμέσως, αλλά τον χρησιμοποιούσε ως βάθρο κάθε φορά που ήθελε να
σκαρφαλώνει στο άλογό του. Κάθε μέρα, οι υπηρέτες του βασιλιά Σαβωρίου
έφερναν, τον Βαλεριανό, μαζί με ένα άλογο και ο Σαβώριος απολάμβανε να
βάζει το πόδι του στο λαιμό του Ρωμαίου αυτοκράτορα για να διευκολυνθεί
να ιππεύσει στο άλογό του.
Όποιος σπέρνει κακό σπόρο, θερίζει κακή συγκομιδή.
Ο Πρόλογος της Οχρίδα: Βίοι των Αγίων του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
http://livingorthodoxfaith.blogspot.gr/2010/04/prologue-august-7-august-20.html
***
Ἡ ἐποχή μας καθρεπτίζεται στὸν προφητικὸ λόγο του Ησαΐα
Προφ. Ησαΐα, Κεφ. Γ’
π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου
«Θέλετε, θέλετε νὰ καθρεπτιστεῖ ἡ ἐποχή μας στὸν προφητικὸ λόγο καὶ νὰ δεῖτε ὁμοιότητες; Ἂν θὰ εἴχατε τὴν περιέργεια νὰ μάθετε, τὸ ἂν στὴν ἐποχή μας ἔχουμε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ἂν Θέλετε νὰ τὸ δεῖτε, ἀκούσατε».
Οἱ τρεῖς παῖδες, ποὺ βρέθηκαν στὴ Βαβυλώνα καὶ μέσα στὴν καιομένη κάμινο, «ἀνέπεμψαν προσευχὴ πρὸς τὸν Θεό. Ἐκεῖ λέγουν στὴν προσευχή τους μεταξὺ τῶν ἄλλων “Καὶ οὐκ ἔστι ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ ἄρχων καὶ προφήτης καὶ ἡγούμενος“.
Δηλαδή, αὐτὴ τὴν ἐποχή, αὐτὸν τὸν καιρό, ποὺ ὁ λαός μας εἶναι σὲ κατάσταση αἰχμαλωσίας καὶ πολλῶν δεινῶν ἐθνικῶν συμφορῶν, δὲν ὑπάρχει -λέγει- τοῦτο τὸν καιρὸ οὔτε ἄρχοντας, οὔτε προφήτης, οὔτε ἄνθρωπος ποὺ νὰ ἡγῆται· ὅλα αὐτὰ δὲν ὑπάρχουν. Ὥστε λοιπόν, ἡ παρουσία ἄρχοντος, προφήτου καὶ ἡγουμένου, εἶναι παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Καὶ ἡ ἀπουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ἀπουσία αὐτῶν; Ἂν πᾶτε στὸν ἀπόστολο Παῦλο (στὸ 12ο κεφάλαιο πρὸς τὸ τέλος Α΄ Κορινθίους), ἐκεῖ ποὺ ἕνα ἀπὸ τὰ χαρίσματα εἶναι καὶ οἱ “κυβερνήσεις”, δηλαδὴ οἱ διοικήσεις· τὸ νὰ ἔχει κανεὶς τὸ χάρισμα νὰ κυβερνᾶ, νὰ διοικεῖ. Ὄχι βέβαια, ἡ κυβέρνηση ἑνὸς λαοῦ ἁπλῶς μόνο, ἀλλὰ καὶ ἐπιμέρους κυβερνήσεις. Δηλαδή, νὰ διευθύνει καὶ νὰ κυβερνᾶ κανεὶς τὴν ἐνορία του, τὴν πόλιν του, ἕνα μέρος, ἕνα τομέα ἀνθρώπων. Εἶναι αὐτὸ χάρισμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Εἶναι ἀγαπητοί μου, χάρισμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἀλλὰ θὰ μοῦ πεῖτε, ἄνθρωποι ποὺ πάντα στὴν ἱστορία κυβερνοῦν, ναί, καὶ ἔχουν ἀποδειχθεῖ ὅλοι αὐτοὶ Νέρωνες καὶ Διοκλητιανοί, τύραννοι τῶν ἀνθρώπων καὶ σφαγεῖς ἀνελέητοι, δὲν εἶχαν χάρισμα ἀπὸ τὸ Θεό. Ἂν δὲν ἔχεις τὸ χάρισμα νὰ διοικήσεις σωστά, ἀληθινά, οἰκοδομητικά, κι αὐτὸ τὸ χάρισμα τὸ δίνει ὁ Θεός, μ’ αὐτὴν τὴν ἔννοια λοιπόν, λέγει τώρα ἐδῶ, ὁ παλαιὸς λόγος τῆς Π. Διαθήκης, ὅτι δὲν ὑπάρχει στὸν καιρό μας οὔτε ἄρχων, οὔτε προφήτης, οὔτε ἡγούμενος. Γιατί; Καὶ λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος· «οὐκοῦν σημεῖόν ἐστι τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ τὸ μὴ εἶναι Πνεῦμα Ἅγιον». Εἶναι σημάδι τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ, τὸ ὅτι δὲν ὑπάρχει τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ.
Βέβαια ἡ Πεντηκοστή, ὅπως σᾶς εἶπα καὶ προηγουμένως, γιὰ νὰ μὴν παρανοηθῶ, εἶναι μόνιμος εἰς τὴν Ἐκκλησία. Ἀλλά, ὅταν οἱ ἄρχοντες τῆς Ἐκκλησίας, κι ὅταν ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, ἁμαρτάνουν –μήπως στὴν ἐποχὴ ἐκείνη ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, δὲν ἦταν ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ; ἀλλὰ ἁμάρταναν– τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον μένει εἰς τὴν Ἐκκλησία, διότι δὲν διαψεύδεται ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ποὺ λέει ὅτι μένει τὸ Πνεῦμα εἰς τὸν αἰώνα, ἀλλὰ μένει ἀνενέργητον, καὶ ἐπιπίπτει ἔτσι ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ. Διότι, ὅταν μένει ἀνενέργητον τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τότε δὲν ἔχουμε, ἐκεῖνα ποὺ πρέπει νὰ ἔχουμε. Καὶ ἔτσι ἐκφράζεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ.
Θέλετε, θέλετε νὰ καθρεπτιστεῖ ἡ ἐποχή
μας στὸν προφητικὸ λόγο καὶ νὰ δεῖτε ὁμοιότητες; Ἂν θὰ εἴχατε τὴν
περιέργεια νὰ μάθετε, ἂν στὴν ἐποχή μας ἔχουμε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ;
Θέλετε νὰ τὸ δεῖτε; Ἀκούσατε.
Γράφει ὁ πρ. Ἡσαΐας στὸ τρίτο κεφάλαιο. Ἐγὼ θὰ διαβάζω, θὰ ἀποδίδω κι ἐσεῖς θὰ κατανοεῖτε, συγκρίνοντας τὴν ἐποχή μας.
«Ἰδοὺ δὴ ὁ δεσπότης Κύριος σαβαώθ». Νά, λέγει, ὁ Κύριος Σαβαώθ. «Ἀφελεῖ
(θὰ ἀφαιρέσει) ἰσχύοντα καὶ ἄνθρωπον πολεμιστὴν καὶ δικαστὴν καὶ
προφήτην καὶ στοχαστὴν καὶ πρεσβύτερον καὶ θαυμαστὸν σύμβουλον καὶ
συνετὸν ἀκροατήν». Ποιός εἶναι ὁ ἰσχύων; Αὐτὸς ποὺ ἔχει δύναμιν, ὄχι μυϊκή, ἀλλὰ βουλητική.
«Καὶ ἄνθρωπον πολεμιστὴν». Γιὰ ρωτεῖστε, ἀλήθεια, ἂν ἔχουμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ὄρεξη, ἂν μᾶς χτυπήσουν ἐχθροί, νὰ πολεμήσουμε; Φοβᾶμαι. Τίποτ’ ἄλλο δὲν λέω. Μήπως ἐπαναλάβουμε ἐκεῖνο –στὸ Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ὅπου οἱ Γάλλοι ἀναρωτιόντουσαν· “Γιατί νὰ πολεμήσουμε”; Ἐκεῖνο τὸ διαβόητο “ pourquoi”. Ἐξ ἄλλου γράφτηκαν ἐπάνω στὰ ντουβάρια στὴν Ἀθήνα, στὸ Πανεπιστήμιο: Γιατί λέει· πόλεμος; Τίποτα, λέει, ἔρωτας καὶ ζωή. Τίποτ’ ἄλλο. Πόλεμος! Ὄχι ὅτι εἶναι ὡραῖο πρᾶγμα ὁ πόλεμος· ἀλλά, ἂν ἀπειλεῖται τὸ σπίτι σου καὶ ἡ πατρίδα σου, δὲν θὰ πολεμήσεις; Θὰ ἀφαιρέσει, λέει, ὁ Θεὸς πολεμιστὴν καὶ ἰσχύοντα ἄνθρωπον, δυνατόν, μ’ ἐκεῖνο τὸ νεῦρο, νὰ διώξουμε τοὺς ἐχθροὺς ἀπὸ τὴν πατρίδα μας.
«Καὶ δικαστήν», ἐννοεῖται ἀμέριστον, ἀπροσωπόληπτον· «καὶ προφήτην καὶ στοχαστὴν καὶ πρεσβύτερον», ἄνθρωπον μυαλωμένον. Σήμερα οἱ ἡλικιωμένοι ἄνθρωποι δὲν εἶναι μυαλωμένοι πολλὲς φορές… «Καὶ θαυμαστὸν σύμβουλον», ἄνθρωπον ποὺ νὰ σοῦ λέει μυαλωμένα πράγματα.
«Καὶ συνετὸν ἀκροατήν».
Ὑπάρχει περίπτωση νὰ μὴν ἔχει κανεὶς συνετοὺς ἀκροατάς; Οὔτε κἂν
ἀκροατάς! Νὰ θέλουμε νὰ μιλήσουμε καὶ νὰ μὴν ὑπάρχει ἀκροατήριον.
Αὐτὰ λέει, ὁ Θεὸς «ἀφελεῖ», θὰ ἀφαιρέσει, ὅταν ἀποσύρει τὸ πνεῦμα Του τὸ Ἅγιον.
«Καὶ ἐπιστήσω -λέει ὁ Θεός- νεανίσκους ἄρχοντας ὑμῶν»· θὰ σᾶς δώσω νὰ σᾶς κυβερνᾶνε νεαροί, ὄχι στὴν ἡλικία, ἀλλὰ στὸ μυαλό. Ἄνθρωποι ἄμυαλοι νὰ σᾶς κυβερνήσουν.
«Καὶ ἐμπαῖκται κυριεύσουσιν αὐτῶν». Καὶ θὰ σᾶς κυριεύσουν ἀπατεῶνες!
«Καὶ συμπεσεῖται ὁ λαός, ἄνθρωπος πρὸς ἄνθρωπον καὶ ἄνθρωπος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ».
Θὰ σκοντάφτει ὁ λαός, κατὰ τρόπον ποὺ ὁ ἕνας ἄνθρωπος θὰ σκοντάφτει
στὸν ἄλλον. Τί θὰ πεῖ σκοντάφτει; Ἔλλειψη ἀμοιβαίου σεβασμοῦ. «Προσκόψει τὸ παιδίον πρὸς τὸν πρεσβύτην»,
δηλαδή, ὅταν ὸ παιδὶ συναντᾶται μὲ τὸν ἡλικιωμένον ἄνθρωπο, τὸ παιδὶ
οὔτε θὰ σηκώνεται ἀπὸ τὴν θέση του, οὔτε σημασία θὰ δίνει εἰς τὸν
ἡλικιωμένον ἄνθρωπον. «Ὁ ἄτιμος πρὸς τὸν ἔντιμον». Σήμερα ὁ ἔντιμος ἄνθρωπος δὲν ἔχει πέραση.
«Τὴν δὲ ἁμαρτίαν αὐτῶν ὡς Σοδόμων ἀνήγγειλαν καὶ ἐνεφάνισαν».
Ὅσο γιὰ τὶς ἁμαρτίες σου, τὴν παρουσίασαν σὰν τὴν ἁμαρτία Σοδόμων καὶ
Γομόρρας. Μ’ ἀλλα λόγια, κοιτάξτε ἐδῶ, ἀνήγγειλαν καὶ ἐνεφάνισαν· δηλαδὴ
τὴν φώναξαν καὶ τὴν παρουσίασαν. Ξέρετε τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει ὅτι
τὶς ἁμαρτίες μου σήμερα, ἡ ἐποχὴ τὶς ἀναγγέλλει ἀναίσχυντα καὶ
προβάλλονται οἱ ἁμαρτίες, ὅπως τότε τὶς πρόβαλαν οἱ Σοδομῖται. Τίποτα
ντροπή. Νὰ εἶσαι κίναιδος καὶ νὰ μὴν ντρέπεσαι! Κοιτάξτε, «ἀνήγγειλαν
καὶ ἐνεφάνισαν».
Ἐρωτῶ· αὐτὸ ποὺ λέγει ὁ προφητικὸς
λόγος εἶναι καθρέπτης. Μήπως ἡ ἐποχή μας καθρεπτιζομένη στὸν προφητικὸ
λόγο, ἔχει τίποτα νὰ μᾶς πεῖ; Ὁ καθένας ἂς τὸ δεῖ μόνος του.
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/profhths-hsaias
π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, ὁμιλία εἰς τὰς “Πράξεις τῶν Ἀποστόλων” (ἀρ. 15)
Ἀπομαγνητοφώνηση: “Πατερικὴ Παράδοση”
***
«· ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ».
Άγιος Πορφύριος
Στις τελευταίες στιγμές της ζωής του αναφερόταν σε ένα κεφάλαιο του Προφήτη Ησαΐα που υπάρχει και η φράσις, «· ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ». Ετόνιζε στο περιβάλλον του να βρούνε που αναφέρεται. Σε κάποια στιγμή τον άκουσα προσεκτικά να ξανατονίζει, αφού πλέον βρήκανε το συγκεκριμένο χωρίο «· ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ». Και επεξηγώντας το να λέγει «Ζωστικό έχεις; Γίνε αρχηγός μας». Κάποια πνευματικά του παιδιά από το Μήλεσι Αττικής του είπανε ότι αυτό βρέθηκε στο 3ο Κεφάλαιο του Προφήτου Ησαϊα. Ζήτησε όλο το κεφάλαιο να του το διαβάσουμε. Μιλάει για την ηθική κατάπτωση όλου του Ισραήλ και της Ιερουσαλήμ. Μας τόνισε ότι αυτά ισχύουν και για σήμερα και θα γίνουν.
Αφού του το διαβάσαμε ξανά είπε πάλι τονίζοντας:
“ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ” (ζωστικό έχεις; γίνε αρχηγός μας)
Ο Γέροντας μέχρι να φύγει από αυτόν τον μάταιο κόσμο σε αυτούς τους τελευταίους δύο μήνες παραμονής του στα Καυσοκαλύβια είπε πολλά σημαντικά πράγματα για το Έθνος και την Εκκλησία.
Έβλεπε την κατάπτωση και τη σύγκρουση. Τόνιζε τις τελευταίες εκείνες ημέρες
“Αλλάζει η δικαιοσύνη του Θεού”….
Ο «παλαιός Ισραήλ» έχασε την ενότητα του με
τον Θεό και ο «νέος Ισραήλ» έχασε αυτήν ακριβώς την πορεία ενότητας με
τον Χριστό. Αυτή ήταν και η μεγάλη λαχτάρα του Γέροντα και την υπηρέτησε
κυριολεκτικώς μέχρι τελευταίας πνοής…. το τελευταίο βράδυ για μισή ώρα
ψέλλιζε την Αρχιερατική Προσευχή του Ιησού “Ίνα ώσιν εν” και είχε εναποθέσει όλες του τις ελπίδες μονάχα στον Ιησού Χριστό…
Η Αρχιερατική Προσευχή του Χριστού «Ίνα ώσιν εν» ήταν αυτή που
υπηρέτησε ο Γέροντας όσο ζούσε και με αυτή κοιμήθηκε στα χείλη. Γιατί
γνώριζε ότι η ανθρωπότητα διασφαλίζοντας την ενότητα με τον Χριστό δεν θα είχε ποτέ να φοβηθεί ούτε πολέμους, ούτε αντίχριστο.
Οι πόλεμοι, οι επικείμενες συμφορές και γεγονότα είναι το ύστατο φάρμακο
στην αποστασία του ανθρώπου και για αυτό ο Γέρων Πορφύριος έλεγε ότι:
«Η Αποκάλυψη γράφτηκε για να μην γίνει».
Έλεγε ο Γέροντας: «Η εποχή μας είναι σαν την εποχή του Χριστού. Και τότε ο κόσμος είχε φθάσει σε μία αθλία κατάσταση. Ο Θεός, όμως μας λυπήθηκε. Και τώρα δεν πρέπει ν” απελπιζόμαστε.
Βλέπω μέσα από τη συμφορά να εμφανίζεται κάποιος πολύ σπουδαίος
άνθρωπος του Θεού, ο οποίος θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο προς
το καλό»
«Μπορεί όμως, με το σχέδιο τού Θεού, να έρθει, να έρθει ώστε οι άνθρωποι ν” αποκτήσουν μία επίγνωση, να ιδούνε το χάος ολοζώντανο μπροστά τους, να πούνε: Έ!
Πέφτουμε στο χάος, χανόμαστε. Όλοι πίσω, όλοι πίσω, γυρίστε πίσω,
πλανηθήκαμε. Και να έρθουνε πάλι στο δρόμο τού Θεού και να λάμψει η
Ορθόδοξος πίστις».
Η μεγαλύτερη αποκάλυψη του Θεού ήταν το τελευταίο βράδυ της ζωής του,
όταν για μισή ώρα περίπου προσευχόταν με την αρχιερατική προσευχή του
Ιησού «Ίνα ώσιν εν».
Το ίδιο το Άγιο Πνεύμα προσευχόταν μέσω του Γέροντα Πορφυρίου για την
εν Χριστώ ενότητα όλων των Χριστιανών αλλά και όλων των ανθρώπων της
γης, για να μην έρθουν τα δεινά της αποκαλύψεως.
π. Γεώργιος Καυσοκαλυβίτης, πνευματικό τέκνο του αγίου Πορφυριου
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Τώρα είναι να λέη κανείς το ψαλμικό: «Θου
τους άρχοντας αυτών ως τον Ωρήβ και Ζηβ και Ζαβεέ και Σαλμανά …,
οίτινες είπαν κληρονομήσωμεν εαυτοίς το αγιαστήριον του Θεού».
Να είστε με τον Χριστό, να ζήτε σύμφωνα με
τις Εντολές Του και να προσεύχεσθε, για να έχετε θείες δυνάμεις και να
μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες. Να αφήσετε τα πάθη, για να
έρθη η Θεία Χάρις.
… Μάλλον δίνομε εξετάσεις εμείς οι άνθρωποι τώρα σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια τί κάνομε ο καθένας.
Θα φάει ένα σκούπισμα όλη αυτή η κατάσταση, αλλά θα περάσουμε μια μπόρα. Ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί, και εμείς πρέπει να ξεσηκωθούμε με πολλή προσευχή.
Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Θα φάει μετά μια σφαλιάρα από τον Χριστό, θα συγκλονισθούν όλα τα έθνη και θα έρθει η γαλήνη στον κόσμο για πολλά χρόνια. Αυτήν την φορά θα δώση ο Χριστός μια ευκαιρία, για να σωθή το πλάσμα Του, θα αφήση το πλάσμα του ο Χριστός; Θα παρουσιασθή στο αδιέξοδο των ανθρώπων, για να τους σώση από τα χέρια του Αντίχριστου. Θα επιστρέψουν στο Χριστό και θα έρθη μια πνευματική γαλήνη σε όλην την οικουμένη για πολλά χρόνια. Μερικοί συνδυάζουν με αυτήν την επέμβαση του Χριστού την Δευτέρα Παρουσία. Εγώ δεν μπορώ να το πω. Ο λογισμός μου λεει ότι δεν θα είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, όταν έρθει ως Κριτής, αλλά μια επέμβαση του Χριστού, γιατί είναι τόσα γεγονότα που δεν έχουν γίνει ακόμη. Θα επέμβη ο Χριστός, θα δώση μια σφαλιάρα σε όλο αυτό το σύστημα, θα πατάξη όλο το κακό και θα το βγάλη σε καλό τελικά.
Ο Θεός ότι δεν είναι σωστό θα το πετάξει πέρα, όπως το μάτι πετάει το σκουπιδάκι. Δουλεύει ο διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να πρόκυψη από αυτό καλό. Σπάζουν λ.χ. τα πλακάκια και ο Θεός τα παίρνει και φτιάχνει ωραίο μωσαϊκό. Γι’ αυτό μή στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, που κυβερνά τα πάντα.. Τώρα μας βοηθούν πιο πολύ ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε.
Πόσο ο Θεός μας αγαπά!
Θα αμειφθούν αυτοί πού θα βοηθήσουν μία κατάσταση και θα τιμωρηθεί αυτός πού κάνει το κακό. Τελικά ο Θεός θα βάλει τα πράγματα στην θέση τους, αλλά ο καθένας μας θα δώσει λόγο για το τι έκανε σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια με την προσευχή, με την καλωσύνη. Μόνον πνευματικά μπορεί να αντιμετωπισθεί η σημερινή κατάσταση, όχι κοσμικά.
Να εύχεσθε για την γενική
εξωφρενική κατάσταση όλου του κόσμου, να λυπηθή ο Χριστός τα πλάσματά
Του, γιατί βαδίζουν στην καταστροφή. Να επέμβη θεϊκά στην εξωφρενική
εποχή που ζούμε, γιατί ο κόσμος οδηγείται στην σύγχυση, στην τρέλλα και
στο αδιέξοδο. Τί μας περιμένει δεν ξέρουμε. Όλη αυτή η κατάσταση που επικρατεί, το δείχνει.
Γι’ αυτό, για έναν λόγο παραπάνω τώρα, πρέπει να στηριχθούμε πιο πολύ στην προσευχή και να πολεμήσουμε το κακό με την προσευχή. Η μόνη λύση αυτή είναι. Να παρακαλούμε τον Θεό να λυπηθή τα πλάσματα Του – αν και δεν είμαστε για να μας λυπηθή.
Μερικοί βέβαια έχουν τον λογισμό: «Αφού οι προφητείες θα εκπληρωθούν οπωσδήποτε, τί θα ωφελήση η προσευχή;». Ο Θεός βλέπει ότι έτσι θα εξελιχθούν τα πράγματα, αλλά εμείς κάνουμε προσευχή, για να είναι πιο ανώδυνο ένα κακό και να μην πάρη έκταση.
Τα πράγματα είναι σοβαρά. Και μέχρι τώρα που δεν τινάχθηκε ο κόσμος στον αέρα, θαύμα είναι.
Χρειάζεται πολλή προσευχή, πολλή προσευχή.
Ο Θεός να δώσει δύναμη κι υπομονή στον καθένα να αντέξουμε ως την ΛΙΑΚΑΔΑ ΤΗΝ ΘΕΪΚΗ!
Και θα δώσει!
Προσεύχομαι
“να έρθει ένας αέρας”.. Να τους σηκώσει όλους αυτούς, πολιτικούς κλπ.
Αν τα υλικά πράγματα δεν μοιράζονται με το Ευαγγέλιο, στο τέλος θα
μοιραστούν με το μαχαίρι. Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/29/26069/
Δόξα
τω Θεώ πάντων ένεκεν, αυτή η φράσις εξαλείφει την ταραχήν και φέρνει
γαλήνη εις την ψυχήν. Μην παύσεις να την λες. Αυτή η φράση ανέδειξε τον
Ιώβ νικητή. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
https://iconandlight.wordpress.com/2019/11/12/%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B1-%CF%84%CF%89-%CE%B8%CE%B5%CF%8E-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%BD-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%AE-%CE%B7-%CF%86%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CF%82/
Σήμερα
με την εκκοσμίκευση προσπαθούν να διαφθείρουν τη σκέψη, πρέπει να
διατηρήσουμε με προσοχή το θησαυρό της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Ο
μεγαλύτερος εχθρός της ψυχής μας ακόμη και από τον διάβολο είναι το
κοσμικό πνεύμα. π. Συμεών του Έσσεξ – Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/08/%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%af%ce%ba%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%80%ce%b1%ce%b8%ce%bf%cf%8d/
Κύριε
και Θεέ μας, Συ που θαυματουργικά μετέβαλες το ύδωρ σε οίνο, μετάβαλε
το ύδωρ της ύπαρξής μας σε Θείο οίνο, ώστε να μοιάσουμε μ’ Εσένα και να
συγκατοικήσουμε στην αιώνια Βασιλεία Σου, μαζί με τους αγίους
εξαστράπτοντες αγγέλους Σου και τον απόστολό Σου Σίμωνα τον Κανανίτη τον
Ζηλωτή. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2021/05/09/%ce%ba%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b8%ce%b5%ce%ad-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%85-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b8%ce%b1%cf%85%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%ba%ce%ac/
ΗΣΑΪΑΣ
https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_Diathikh/Hsaias/Hsaias_kef.1-8.htm
Προφ. Ησαΐα, Κεφ. Γ’ 1-10
«ΙΔΟΥ δὴ ὁ δεσπότης Κύριος σαβαὼθ ἀφελεῖ ἀπὸ τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ ἰσχύοντα καὶ ἰσχύουσαν, ἰσχὺν ἄρτου καὶ ἰσχὺν ὕδατος, 2 γίγαντα καὶ ἰσχύοντα καὶ ἄνθρωπον πολεμιστὴν καὶ δικαστὴν καὶ προφήτην καὶ στοχαστὴν καὶ πρεσβύτερον 3 καὶ πεντηκόνταρχον καὶ θαυμαστὸν σύμβουλον καὶ σοφὸν ἀρχιτέκτονα καὶ συνετὸν ἀκροατήν· 4 καὶ ἐπιστήσω νεανίσκους ἄρχοντας αὐτῶν, καὶ ἐμπαῖκται κυριεύσουσιν αὐτῶν. 5 καὶ συμπεσεῖται ὁ λαός, ἄνθρωπος πρὸς ἄνθρωπον καὶ ἄνθρωπος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ· πρσκόψει τὸ παιδίον πρὸς τὸν πρεσβύτην, ὁ ἄτιμος πρὸς τὸν ἔντιμον. 6 ὅτι ἐπιλήψεται ἄνθρωπος τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἢ τοῦ οἰκείου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ λέγων· ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ, καὶ τὸ βρῶμα τὸ ἐμὸν ὑπὸ σὲ ἔστω. 7 καὶ ἀποκριθεὶς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐρεῖ· οὐκ ἔσομαί σου ἀρχηγός· οὐ γὰρ ἔστιν ἐν τῷ οἴκῳ μου ἄρτος, οὐδὲ ἱμάτιον· οὐκ ἔσομαι ἀρχηγὸς τοῦ λαοῦ τούτου. 8 ὅτι αἰνεῖται ῾Ιερουσαλήμ, καὶ ἡ ᾿Ιουδαία συμπέπτωκε, καὶ αἱ γλῶσσαι αὐτῶν μετὰ ἀνομίας, τὰ πρὸς Κύριον ἀπειθοῦντες· διότι νῦν ἐταπεινώθη ἡ δόξα αὐτῶν, 9 καὶ ἡ αἰσχύνη τοῦ προσώπου αὐτῶν ἀντέστη αὐτοῖς· τὴν δὲ ἁμαρτίαν αὐτῶν ὡς Σοδόμων ἀνήγγειλαν καὶ ἐνεφάνισαν. οὐαὶ τῇ ψυχῇ αὐτῶν, διότι βεβούλευνται βουλὴν πονηρὰν καθ᾿ ἑαυτῶν 10 εἰπόντες· δήσωμεν τὸν δίκαιον, ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι· τοίνυν τὰ γεννήματα τῶν ἔργων αὐτῶν φάγονται….» (Προφ. Ησαΐα, ΚεφΓ’ 1-10)
Νεοελληνική απόδοση
«Ιδού
λοιπόν, ο δεσπότης, ο Κύριος των δυνάμεων θα επιτρέψει να λείψει από
την χώραν της Ιουδαίας και από την πόλιν της Ιερουσαλήμ κάθε δύναμις
ανδρός και γυναικός, δύναμις και στήριγμα άρτου και ύδατος και όλων των
απαραιτήτων βιοτικών αγαθών. Θα αφαιρέση κάθε γίγαντα και γενικώς κάθε
ισχυρόν άνδρα, άνδρα εμπειροπόλεμον και δικαστήν και προφήτην και
συνετόν και έμπειρον πρεσβύτην. Θα αφαιρέση κάθε στρατιωτικόν αρχηγόν
μέχρι και πεντηκόνταρχον, κάθε αξιόλογον σύμβουλον και σοφόν αρχιτέκτονα
και άνθρωπον, ο οποίος μετά συνέσεως θα ακούει την αλήθειαν.
Αντι δε αυτών θα επιτρέψη να καταλάβουν την
αρχήν και να τεθούν επικεφαλής σας νεαροί άνδρες χωρίς πείραν,
απατεώνες δε θα αναδειχθούν κύριοι και δυνάσται του λαού.
Τότε θα λείψει ο αμοιβαίος σεβασμός, ο λαός θα περιέλθει σε κατάστασιν συγχύσεως και αναρχίας.
Ο ένας άνθρωπος θα επιπέση εναντίων του
άλλου και κάθε άνθρωπος εναντίον του πλησίον του. Με αυθάδειαν θα
συγκρουσθή το παιδίον προν τον γέροντα, και ο ανέντιμος προς τον έντιμο
και ευϋπόληπτον. Εξ’ αιτίας της αναρχίας αυτής και δια την έλλειψην
συνετών αρχηγών και βιοτικών αγαθών, θα κρατή από το ένδυμα κάθε
άνθρωπος τον πρώτο τυχόντα ομοεθνή του ή τον συγγενή του πατρός του, και
θα λέγη «συ έχεις ένδυμα, δεν είσαι γυμνός όπως ημείς. Γίνε λοιπόν αρχηγός μας
και η διατροφή μας ας είναι στα χέρια σου». Εκείνος κατά την φοβεράν
αυτήν ημέραν θα απαντήση και θα ειπή: «δεν θα γίνω αρχηγός σας, διότι
ούτε εις την ιδικήν μου οικίαν δεν υπάρχει άρτος ούτε άλλο ιμάτιον. Δεν
θέλω και δεν ημπορώ να γίνω αρχηγός του λαού αυτού».
Αυτά ασφαλώς θα γίνουν, διότι η Ιερουσαλήμ
θα έχει εγκαταλειφθή από τον Κύριον και θα έχει περιπέσει εις
καταστροφήν, διότι αι γλώσσαι των κατοίκων της χώρας αυτής ελάλουν
παράνομα και οι άνθρωποι εδεικνύοντο απειθείς προς τον Θεόν. Και τώρα
ήλθεν ο καιρός να ταπεινωθεί το ψευδές μεγαλείον αυτών.
Η αναισχυντία του προσώπου των εγείρεται
μάρτυς κατηγορίας εναντίον αυτών. Διεκήρυξαν και παρουσίασαν αναισχύντως
την αμαρτίαν αυτών, όπως άλλοτε οι κάτοικοι των Σοδόμων. Αλλοίμονον εις
αυτούς, διότι έχουν σκεφθή και λάβει αποφάσεις πονηράς και κακάς, αι
οποίαι εις τελευταίαν ανάλυσην θα εκσπάσουν εναντίον των.
Αυτοί είπαν:» Ας δέσωμεν και ας
απομονώσωμεν έγκλειστον τον ενάρετον, διότι μας είναι δυσμεταχείριστος
και εμπόδιον εις τον δρόμον μας». Δι’ αυτάς τας παρανομίας των θα
γευθούν τα επίχειρα των κακών έργων των».
Ἀπολυτίκιον, Ἦχος β΄.
Τοῦ Προφήτου σου Ἡσαῒου, τὴν μνήμην Κύριε ἑορτάζοντες, δι᾽ αὐτοῦ σε δυσωποῦμεν, Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κάθισμα τοῦ Προφήτου
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως
Θείας χάριτος κατηξιώθης, ὅτι ἤκουσας φωνῆς Κυρίου, Ἡσαΐα ὦ Προφήτα πανένδοξε, τῆς ἀληθείας προρρήσεις ἐκήρυξας, καὶ ἀνομοῦντας τυράννους διήλεγξας· ὅθεν πρίονι, ξυλίνῳ πρισθεὶς παρίστασαι Χριστῷ, ἐκλιπαρὼν ὑπὲρ τῶν δούλων σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου