Κύριε Πολυέλεε, κατεύνασε το κακό … Ανακούφισε τον πόνο που σήμερα δυνάμωσε, και δώσε σε όλους μας μετάνοια για όσα Σου εφταίξαμε! Αγίου Ιωάννου του Χοζεβίτου του Ρουμάνου ησυχαστού.

 

 

Συναξάριον.
Τῇ Εʹ (5ῃ) τοῦ μηνός Αὐγούστου προεόρτια τῆς ἁγίας Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· καὶ μνήμη τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Εὐσιγνίου (362).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ ἅγιοι δύο Μάρτυρες καὶ αὐτάδελφοι, Καττίδιος καὶ Καττιδιανός, λιθοβοληθέντες τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ ἁγία Νόννα (374), ἡ μήτηρ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ἐν εἰρήνη τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ἅγιος Μάρτυς Σόλεβ ὁ Αἰγύπτιος, βέλει τοξευθείς, τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ἅγιος Ἱερομάρτυς Φάβιος (ἢ Φαβιανός), Ἐπίσκοπος Ῥώμης, ξίφει τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τοῦ Ὁσίου Εὐγενίου τοῦ Αἰτωλοῦ (1682) ἐν εἰρήνη τελειοῦται ἐν ἔτει ,αχπβ – (1672)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Χρήστος ἐκ Πρεβέζης ὁ Ναύκληρος καὶ ἐν Κῷ μαρτυρήσαντος ἐν ἔτει 1668ῳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τοῦ νέου Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτου τοῦ Ρουμάνου, ἡσυχαστοῦ στήν κοιλάδα τοῦ Ἰορδάνου, οὗ τό ἄφθορον Σκῆνος ἀποθησαύρισται ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Χοζεβᾶ (1960).

Η ουράνια οργή
Οσίου Ιωάννου του Χοζεβίτου, Ρουμάνου ησυχαστού

Πάλι μάχες, πάλι αίμα,
πάλι θόρυβος πολέμου,
πάλι δάκρυα αδιάκοπα, πάλι θλίψεις και ανάγκες!

Όταν για λίγο έπαυσαν τα δάκρυα
να τρέχουν στα μάγουλά τους,
ήλθαν πάλι ξαφνικά
άλλες φουρτούνες με βάσανα.

Οι χήρες πάλι θα κλαυσουν
με τους φουκαράδες τους γέροντες
και τα παιδιά θα παραμείνουν
κατά χιλιάδες ορφανά.

Θα ερημώσουν οι πόλεις
και πολλοί θα αιχμαλωτισθουν
κι όπου έπαιζαν με τραγούδια
βλήματα τώρα θα χορεύουν.

Στους τόπους της διαφθοράς
και της τρελλής χλιδής
θα κυριαρχήση γρήγορα
ο φόβος από το κανόνι.

Αυτοί που σήμερα γυμνοί γυρίζουν
από ματαιοδοξία αδιάντροπα,
θα ‘ρθη η ώρα να γυρίζουν
από ανάγκη γυμνοί.

Όταν αυξάνει η αμαρτία
την σιχαίνεται ο Θεός,
γι’ αυτό στον κόσμο πάντοτε
οι πόλεμοι έρχονται.

(Το παρόν ποίημα είναι το τελευταίο που έγραψε ο άγιος Ιωάννης, τη 15η Ιουλίου 1960)

***

….. Κύριε Πολυέλεε,
κατεύνασε το κακό
δίνοντας σημεία να γνωρίσουν
ότι είμεθα λαός Σου.

Ανακούφισε τον πόνο
που σήμερα δυνάμωσε,
και δώσε σε όλους μας μετάνοια
για όσα Σου εφταίξαμε!
(από το ποίημα: Η εξέγερσις στο Βυζάντιο)

***

Άλλοτε και τώρα
Οσίου Ιωάννου του Χοζεβίτου, Ρουμάνου ησυχαστού

Ας ρίξουμε στ’ αχνάρια
των παλιών μας χρόνων
με την χριστιανική πνοή
τα νοητά μας μάτια.

Ο νους μας εξίσταται
από την τότε αγιωσύνη,
η γλώσσα μας μένει άφωνη
και νοιώθουμε σαν τα βρέφη.

Τώρα βλέπουμε την απιστία
να πολεμά συνεχώς
τις χριστιανικές ομολογίες
Ανατολής και Δύσης.

Σαν μια φλόγα την άγια πίστη
την εμάθαμε τότε να καίη
και η Εκκλησία στην κορυφή
των θριάμβων να στέκη.

Βυθισμένη η σκέψις μας
στο παλαιό παρελθόν
της χριστιανικής Εκκλησίας
μένει εκστατική.

Γιγάντιους βλέπουμε μπροστά μας
τους αρχαίους χριστιανούς
κι είμεθα δίπλα ς’ αυτούς
όλοι νάνοι κι αδύνατοι.

Στα μέτωπά των έχουν
στεφάνι μ’ ακτίνες θεϊκές
κι εμείς από ντροπή δεν θέλουμε
με τα μάτια να τους δούμε.

Μικροί στην ψυχή και μεγάλοι στα πάθη
δεν τολμούμε να πλησιάσουμε
κι ακόμη να σκεφθούμε την δόξα
της ‘’Νέας Ιερουσαλήμ’’.
*Από τη συλλογή ποιημάτων του Οσίου Ιωάννου του Χοζεβίτου (1913-1960) – από το βιβλίο: Ο Βίος και τα Ποιήματα του Οσίου Ιωάννου του Χοζεβίτου, 1913-1960, Ρουμάνου ησυχαστού στην κοιλάδα του Ιορδάνου, (Μετάφρασις: Μον. Δαμασκηνος Γρηγοριάτης ), εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη, α.χ. (1984).

***

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός ο εκ Γεωργίας:
Για την ασέβεια

Με πίκρα θυμούνται οι πιστοί την περίοδο που οι κομουνιστές είχαν μετατρέψει το Ιερό του ναού της Παναγίας Ιβήρων σε λουτρό. Μια φορά, ντυμένος με το ράσο του, ο π. Γαβριήλ άνοιξε την πόρτα του λουτρού, μπήκε μέσα και βροντοφώναξε σε όσους στέκονταν γυμνοί κάτω από τα ντους, εκεί που πριν ήταν η Αγία Τράπεζα:
— Χριστός ανέστη!
Εκείνοι φοβήθηκαν τόσο, που άρχισαν να τρέχουν αμήχανοι από εδώ κι από κει. Όμως εκείνος έμενε σταθερός και αγέρωχος και κήρυττε το λόγο του Χριστού. Οι άνθρωποι αισθάνθηκαν φρικτά για τη σωματική και την πνευματική τους γύμνια.
Και συμπλήρωνε στη διήγηση του με πίκρα και πόνο ο άγιος:
— Περιμένει τον γεωργιανό λαό μεγάλη δοκιμασία. Εγώ βλέπω φοβερή αιματοχυσία.

Η Ταμάρα Μποτσοράτζε παρακάλεσε τον π. Γαβριήλ να προσευχηθεί για ένα νεαρό παιδί που είχε πεθάνει λίγες μέρες νωρίτερα.
— Μόλις που πρόλαβες. Δεν ξέρεις τι μεγάλο καλό έκανες. Γλίτωσες την ψυχή του αγοριού! Ο Θεός να σε ελεήσει, της είπε ο π. Γαβριήλ.
Αργότερα, πληροφορηθήκαμε από τη μητέρα ότι ο γιος της είχε φέρει ένα ποτήρι στολισμένο με πολύτιμους λίθους, το οποίο κράτησαν στο σπίτι τους. Σκέφτονταν μάλιστα να το δώσουν για να φτιάξουν απ’ αυτό δαχτυλίδια και σκουλαρίκια, αλλά δεν το έκαναν. Όταν το παιδί πέθανε, πήγαν το ποτήρι σε έναν ιερέα, ο οποίος τους φανέρωσε ότι αυτό ήταν Άγιο Δισκοπότηρο! Η μητέρα του παιδιού είχε έρθει σε συναίσθηση και μετάνοια:
— Άργησα και τιμωρήθηκα. Καλά που δεν το έλιωσα να το κάνω κοσμήματα. Κάποιος με φώτισε και το έφερα στην εκκλησία. Αλλιώτικα, ποιος ξέρει τι θα γινόταν με την ψυχή του παιδιού μου…
Από το βιβλίο: «Μαλχάζι Τζινόρια, «Ο Αγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και ομολογητής (1929 – 1995), Μετάφραση Νανά Μερκβιλάτζε, Γλωσσική επιμέλεια Φανή Ροπόκη, Αθήνα 2013.

***

Ο Άγιος επίσκοπος π. Αυγουστίνος Καντιώτης έβλεπε την αθλιότητα της κοινωνίας και έλεγε:
«Κοιτώ δεξιά απελπισία, κοιτώ αριστερά, απελπισία.
Κοιτώ μπροστά απελπισία. Κοιτώ πίσω απελπισία.
Κοιτώ κάτω απελπισία. Σηκώνω τα μάτια μου στον ουρανό και βρίσκω την ελπίδα…..
Μόνο ο Θεός μας μένει. Ας το καταλάβουμε καλά αυτό,
Ο Θεός που έσωσε την μικρή ιστορική βαρκούλα της Ελλάδος τόσες φορές, από τα αφρισμένα κύματα, θα την σώσει εκ νέου, αρκεί να καταφύγουμε με πίστη και με μετάνοια κοντά του.

Έκανα νηστεία και προσευχή για τον κόσμο, και για τα επερχόμενα δεινά… άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2016/03/12/%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CF%83/

Ανακομιδή του αφθάρτου λειψάνου του Αγίου Ιωάννου του Χοζεβίτου, Ρουμάνου ησυχαστού
https://iconandlight.wordpress.com/2017/08/07/%CE%B1%CE%BD-%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%89%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%B5%CE%B4%CF%8E-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B1-%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CF%86%CF%89%CF%82/

Κύριε, δώσε την χαρά της Αναστάσεως στον δυστυχισμένο λαό Σου, ο οποίος δεν ακολουθεί τον «Νόμο» του απατηλού πνεύματος. Στους σημερινούς φαρισαίους και σ’ όλους του ιδίου γένους δώσε, Κύριε, να καταλάβουν την φωνή της «εσχάτης σάλπιγγος». Από τα ποιήματα του Οσίου Ιωάννη του Χοζεβίτη, Ρουμάνου ησυχαστού
https://iconandlight.wordpress.com/2021/08/04/%ce%ba%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%b5-%ce%b4%cf%8e%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%87%ce%b1%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%b5%cf%89%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf/

Μια ευτυχία χωρίς Θεό, Οσίου Ιωάννου του Χοζεβίτη, Ρουμάνου ησυχαστού
https://iconandlight.wordpress.com/2018/06/27/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CF%85%CF%84%CF%85%CF%87%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CE%B8%CE%B5%CF%8C-%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85/

Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, με θαυμάσιο ποιητικό λόγο, υμνεί την αγία μητέρα του Νόννα
https://iconandlight.wordpress.com/2019/08/04/%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%BD%CF%8C%CE%BD%CE%BD%CE%B1/

Η προσευχή της μάνας δεν συγκρίνεται με τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Μας λείπουν οι άγιες μητέρες.. π. Ιουστίνος Parvu
https://iconandlight.wordpress.com/2019/06/24/29251/

Η Μάνα, Το μεγαλύτερο κήρυγμα είναι η ζωή μας.
https://iconandlight.wordpress.com/2017/01/25/%ce%b7-%ce%bc%ce%ac%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-%ce%ba%ce%ae%cf%81%cf%85%ce%b3%ce%bc%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%b6%cf%89/

Ἡ Εὐχή τῆς Μάνας εἶναι μεγάλο πράγμα! Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2014/05/16/%e1%bc%a1-%ce%b5%e1%bd%90%cf%87%ce%ae-%cf%84%e1%bf%86%cf%82-%ce%bc%ce%ac%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b5%e1%bc%b6%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf-%cf%80%cf%81%ce%ac%ce%b3%ce%bc%ce%b1/

Ό,τι σπέρνουμε στις παιδικές ψυχούλες των παιδιών μας, αλλά και σε κάθε ψυχή, αυτό και θα θερίσουμε.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/10/13/25630/

Ἀπολυτίκιον. Προεόρτια τῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Χριστοῦ
 Ἦχος δ´

Χριστοῦ τὴν Μεταμόρφωσιν προϋπαντήσωμεν, φαιδρῶς πανηγυρίζοντες τὰ προεόρτια, πιστοὶ καὶ βοήσωμεν. Ἔφθασεν ἡ ἡμέρα τῆς ἐνθέου εὐφροσύνης· ἄνεισιν εἰς τὸ ὄρος τὸ Θαβὼρ ὁ Δεσπότης, τῆς θεότητος αὐτοῦ ἀπαστράψαι τὴν ὡραιότητα.

Ἀπολυτικίον τῆς ἁγίας Νόννας, μητρὸς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ὡς ἀλάβαστρον μύρον τῆς θείας χάριτος, τρισσοκλεῶς σου τοῖς τέκνοις, τὴν Ἐκκλησίαν Χριστοῦ, εὐωδίασας Ἁγία Νόννα ἔνδοξε, καὶ συζυγίας τῆς σεπτῆς, ὁ πολύτιμος κανὼν ἐδείχθης· διὸ πρεσβεύεις, τῷ Κυρίῳ ἐν παῤῥησίᾳ, ὑπὲρ τῶν πίστει ἀνυμνούντων σε.

Ἀπολυτίκιον Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτου τοῦ Ρουμάνου,
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ἀσκητὴν τῶν σπηλαίων Χοῤῥὰθ τιμήσωμεν θαυματουργὸν Ἰωάννην, νεολαμπῆ Χοζεβᾶ, τῆς Μονῆς φωστῆρα ἂρτι ἀνατείλαντα σκληραγωγίας ἀστραπαῖς ταπεινώσεως εὐχῆς, νηστείας καὶ ἀπαθείας πᾶσαν τὴν κτῖσιν πρεσβείας αὐτοῦ θερμὰς ἀπεκδεχόμενοι.

Ἀπολυτίκιον Ὁσίου Εὐγενίου τοῦ Αἰτωλοῦ .
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε

Διδάσκαλος ἔνθεος καὶ ὁδηγὸς τῶν πιστῶν ἐδείχθης ἐν Πνεύματι, οἴα θεράπων Χριστοῦ, Εὐγένιε Ὅσιε, λόγῳ γὰρ διαπρεπῶν καὶ λαμπρότητι βίου, ὤφθης τῆς εὐσέβειας πρακτικὸς ὑποφήτης, διὸ ἡ Ἐκκλησία μακαρίζει σε.

Ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Εὐσιγνίου
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε

Ὡς ἔμπλεως πίστεως, τῆς πρὸς Χριστὸν εὐσεβῶς, νεάζον τὸ φρόνημα, ἔσχες ἐν γήρᾳ καλῶς, Εὐσίγνιε ἔνδοξε· ὅθεν ὁμολογήσας, τὸν Ὑπέρθεον Λόγον, ἤλεγξας θαρσαλέως, Παραβάτου τὸ θράσος· ἐντεῦθεν μετὰ Μαρτύρων, ὡς Μάρτυς δεδόξασαι.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Χρήστου
Ἦχος πλ. α΄. Τόν συνάναρχον Λόγον.

Τῆς Πρεβέζης τόν γόνον Χρῆστον τόν ἔνδοξον, ὡς τοῦ Χριστοῦ Ἀθλοφόρον νέον τιμήσωμεν· ἐν τῇ Κῷ γάρ τόν καλόν ἀγῶνα ἤνυσε, καί ὥσπερ θῦμα τῷ Χριστῷ, προσαχθείς διά πυρός, ἀξίως ἐθαυμαστώθη. Καί νῦν ἀπαύστως πρεσβεύει, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον. Προεόρτια τῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Χριστοῦ

Δεῦτε ἐν τῷ ὄρει τῶν ἀρετῶν, ἀνέλθωμεν πάντες, καὶ ὀψώμεθα μυστικῶς, τὸν ἐν Θαβωρίῳ, ἀστράψοντα ἀρρήτως, Δεσπότην Ζωοδότην, ὃν μεγαλύνομεν.

Ἦχος δ’ Ἔδωκας σημείωσιν

Δεῦτε νῦν τὴν κρείττονα, ἀλλοιωθέντες ἀλλοίωσιν ἐαυτούς εἰς τὴν αὔριον, καλῶς εὐτρεπίσωμεν, ἐν ὄρει προσβῆναι, Θεοῦ τῷ ἁγίῳ, τὴν ἀναλλοίωτον Χριστοῦ, δόξαν ἀστράπτουσαν κατοπτεύσοντες, λαμπρῶς ὑπὲρ τὸν ἥλιον, καὶ τὸ τρισσὸν αὐγαζόμενοι, φῶς ἐν τούτῳ δοξάσωμεν, τὴν αὐτοῦ συγκατάβασιν.

Εἰς τὸν Στίχον. Προσόμοια. Ἦχος πλ. α΄. Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις, παιδοτροφίας κανών, καὶ τὸ ὑπόδειγμα μητέρων τὸ τίμιον, καὶ ἄρουρα εὐλογίας, τῆς μητρικῆς νοητόν, μέλι τε καὶ γάλα ἀποῤῥεύσασα· δι’ ὧν ἐξανέθρεψας, ὡς τροφὸς παντευλόγητος, τὸν θεολόγον, καὶ πυρίπνουν Γρηγόριον, Γοργονίαν τε, καὶ τὸν θεῖον Καισάριον, τέκνα σου τρία ἔνδοξα, καὶ ἄνθη τὰ εὔοσμα, συγκοινωνοὺς τῶν χαρίτων, καὶ ποθεινῆς ἁγιότητος· διό σου τὴν μνήμην, ἐκτελοῦμεν εὐφροσύνως, καὶ σὲ γεραίρομεν.

Κρήνη, ὡς νοητὴ τῆς τρυφῆς, καὶ πολυστάλακτος τῆς θείας τερπνότητος, ποτίζουσα διανοίας, τὰς ξηρανθείσας ἡμῶν, δαψιλῶς ἐδέιχθης Νόννα ἔνδοξε· τὴν ἔρημον θάλλουσαν, καὶ τὴν ἄνυδρον βρίθουσαν, ἀναδεικνύεις, ταῖς θερμαῖς ἱκεσίαις σου, πρὸς τὸν Κύριον, καὶ τροφὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν, πᾶσαν τὴν προσιοῦσάν σοι, ψυχὴν καὶ κραυγάζουσα· χαῖρε πιστῶν εὐφροσύνη, καὶ κουροτρόφε τῆς χάριτος, μητέρων τὸ κλέος, καὶ τρυφὴ Καππαδοκίας, ἡ πολυένδοξος.

Δόξα… Ἦχος πλ. α’

Δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς τὸ ὄρος Κυρίου, καὶ εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καὶ θεασώμεθα τὴν δόξαν τῆς Μεταμορφώσεως αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ Πατρός, φωτὶ προσλάβωμεν φῶς, καὶ μετάρσιοι γενόμενοι τῷ πνεύματι, Τριάδα ὁμοούσιον ὑμνήσωμεν εἰς τοὺς αἰῶνας.

 

iconandlight.wordpress.com