Ὁ προφήτης Μιχαίας μας λέγει νά εἴμαστε δίκαιοι· νά ἀγαπᾶμε ὅλους· καί νά εἴμαστε πρόθυμοι νά πράττουμε ὅ,τι θέλει ὁ Θεός, σ᾽ αὐτά τά τρία συνίσταται ὅλη ἡ ἁγιότητα, τίποτε ἄλλο… π. Ἰερεμίας Φούντας Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως.

 

 

Συναξάριον.
Τῇ ΙΔʹ (14ῃ) τοῦ μηνὸς Αὐγούστου, τὰ προεόρτια τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς εἰς τὸ παλλάτιον ἀνακομιδῆς τοῦ τιμίου Σταυροῦ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Προφήτου Μιχαίου (748-696 π.Χ.).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἱερομάρτυρος Μαρκέλλου, Ἐπισκόπου Ἀπαμείας τῆς Συρίας ἐκ Κύπρου (καί 25/2, 389).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Ἱερομάρτυρος Οὐρσικίου (ἢ Οὐρσικίνου) τοῦ τριβούνου ἐκ Σιβεντοὺ τῆς Ἄνω Ἰλλυρίας (4ος αἰ.).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἅγιος Μάρτυς Λούκιος ὁ στρατιώτης πυρἰ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Ὁ ἅγιος Νεομάρτυς Συμεὼν ὁ Τραπεζούντιος, ὁ χρυσοχόος, ὁ ἐν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας τῷ ͵αχνγʹ (1653), ἀγχόνῃ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ὅσιοι Ἀαρών, Θεοφάνης, Νίκανδρος, Κοσμᾶς καί Μητροφάνης, μαθητές τοῦ Ἁγιου Τύχωνος τοῦ Ζαντόνσκ Ρωσίας (18ος-19ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων νεομαρτύρων, Ναζαρίου ἐπισκόπου Κουταΐσι, Συμεών, Γερμανοῦ καὶ Ἱεροθέου, τῶν πρεσβυτέρων καὶ Βησσαρίωνος διακόνου, τῶν ἐν Γεωργίᾳ μαρτυρησάντων ἐν ἔτει 1924ῳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Ὁ ὅσιος Ἀρκάδιος τοῦ Νοβοτόρσκ (Τορξχόκ) Ρωσίας (11ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Ἀνακομιδὴ τῶν τιμίων Λειψάνων τοῦ Ὁσίου Θεοδοσίου ἡγουμένου τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου

Στίχοι
Ἐκ γῆς μὲν ἤρθην, εἰδὲ καὶ πόλον φθάσω,
Χάριν Μιχαίας εἴσομαί σοι τῷ ξύλῳ.
Μιχαίας δεκάτῃ ξύλῳ ἤρθη ἠδὲ τετάρτῃ.

π. Ἰερεμία Φούντα
Μητροπολίτη Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως

«Μορφῶστε τόν λαό ἐν σιωπῇ. Αὐτός θά εἶναι ὁ μοναχικός σας ἆθλος. Γιατί αὐτός ὁ λαός εἶναι θεοφόρος»!
Ντοστογιέφσκυ, Ἀπό τίς διδαχές τοῦ στάρετς Ζωσιμᾶ.

Οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς τοῦ προφήτου Μιχαίου (8ος αἰών) ἀναζητοῦσαν μέν τόν Θεό, ἀλλά δέν εἶχαν σωστή ἔννοια Θεοῦ. Καί ἐνόμιζαν ὅτι ὁ Θεός εὐαρεστεῖται μέ παχυλές θυσίες κριῶν καί μόσχων καί μέ προσφορές ἐλαίου ἤ – τό ἀκόμη πολύ χειρότερο – γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν τους ἐνόμιζαν ὅτι πρέπει νά θυσιάσουν τό πρωτότοκο παιδί τους. Καί ἐρωτοῦν, λοιπόν, τόν προφήτη Μιχαία:
6,6 Μέ τί πρέπει νά παρουσιασθῶ στόν Γιαχβέ, νά προσκυνήσω τόν ὕψιστο Θεό; Πρέπει νά παρουσιασθῶ μέ ὁλοκαυτώματα, μέ ἐνιαύσιους μόσχους; 7 Εὐαρεστεῖται ὁ Θεός σέ χιλιάδες κριῶν καί σέ μυριάδες ποταμούς ἐλαίου; Πρέπει νά προσφέρω τόν πρωτότοκό μου γιά τήν ἁμαρτία μου, τό γέννημα τοῦ σώματός μου γιά τήν ἀνομία τῆς ψυχῆς μου;

Στά ἐναγώνια αὐτά ἐρωτήματα τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐποχῆς του, γιά τό πῶς ὁ ἄνθρωπος θά βρεῖ τόν Θεό καί θά τόν εὐαρεστήσει, ὁ προφήτης Μιχαίας ἀπαντᾶ:
8 Σοῦ ἀναγγέλθηκε, ἄνθρωπε, τί εἶναι καλό καί τί ὁ Γιαχβέ ζητάει ἀπό σένα. Τίποτε ἄλλο, παρά δικαιοσύνη καί ἀγάπη νά ἐξασκεῖς καί νά εἶσαι πρόθυμος στό νά ἀκολουθεῖς τόν Θεό σου!
Ἡ ἀπάντηση αὐτή τοῦ προφήτου Μιχαία εἶναι ὕψος! Εἶναι ἡ οὐσία τῆς θρησκείας! Κατά τόν ἀθάνατο αὐτό στίχο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τόν Μιχ. 6,8, γιά νά πετύχουμε τήν ἁγιότητά μας πρέπει: α) Νά εἴμαστε δίκαιοι πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους· β) νά ἀγαπᾶμε ὅλους· καί γ) νά εἴμαστε πρόθυμοι νά πράττουμε ὅ,τι θέλει ὁ Θεός («ἕτοιμον εἶναι τοῦ πορεύεσθαι μετά Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου», στίχ. 8).
Ἄς προσέξουμε ὅτι ὁ προφήτης στήν ἀπάντησή του εἶπε τό: «Σοῦ ἀναγγέλθηκε, ἄνθρωπε, τί εἶναι καλό καί τί ὁ Γιαχβέ ζητάει ἀπό σένα». Πραγματικά αὐτά τά τρία πού λέγει ἐδῶ ὁ προφήτης στόν ἐρωτῶντα αὐτόν λαό, τοῦ τά εἶχαν πεῖ καί οἱ προηγούμενοι ἀπό αὐτόν προφῆτες, γι᾽ αὐτό ὁ προφήτης μας λέγει «σοῦ ἀναγγέλθηκε, ἄνθρωπε».

Πρίν ἀπό τόν προφήτη Μιχαία προφῆτες μέ γραπτά κείμενα ἦταν ὁ προφήτης Ἀμώς πρῶτα, ὁ ὁποῖος ἐτόνισε πολύ τήν δικαιοσύνη (βλ. Ἀμ. 2,6 ἑξ. 5,11· 4,1 ἑξ. 3,10· 5,7.10.12.15 κ.ἄ.)· ἔπειτα ἔχουμε τόν προφήτη Ὠσηέ, πού ἐκήρυξε τόν Θεό ὡς ἀγάπη καί παρουσιάζει τόν Θεό νά λέγει ἐκεῖνον τόν ἀθάνατο λόγο στούς Ἰσραηλῖτες τῆς ἐποχῆς του, πού ζητοῦσαν καί αὐτοί νά βροῦν Τόν Θεό μέ παχυλές θυσίες: «Ἀγάπη θέλω καί ὄχι θυσίες, γνώση Θεοῦ καί ὄχι ὁλοκαυτώματα» (Ὠσ. 6,6)· Μετά τόν Ὠσηέ ἔχουμε χρονολογικῶς τόν προφήτη Ἠσαΐα, ὁ ὁποῖος κήρυξε τόν Θεό ὡς «καδώς», δηλαδή, ὡς «ἅγιον», μέ τήν ἔννοια τοῦ παντοκράτορος. Καί πρός τόν παντοκράτορα Αὐτόν Θεό ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά αἰσθάνεται προθυμία νά ὑπακούει ἀπόλυτα στό θέλημά Του (Ἠσ. 6,3.5. 2,10. 8,11 ἑξ. 30,15. κ.ἄ.).
Ὁ προφήτης Μιχαίας, λοιπόν, πρός τόν ἐρωτῶντα αὐτόν λαό, τί νά κάνει γιά νά εὐαρεστήσει τόν Θεό, γιά νά γίνει δηλαδή, ἅγιος, ἑνώνει τήν διδασκαλία τῶν προηγουμένων του προφητῶν, τοῦ Ἀμώς, τοῦ Ὠσηέ καί τοῦ Ἠσαΐου, καί λέγει σ᾽ αὐτούς, πρῶτον, νά εἶναι δίκαιοι· δεύτερον, νά ζοῦν μέ ἀγάπη μεταξύ τους καί τρίτον, καί νά εἶναι πρόθυμοι («ἕτοιμον εἶναι») νά πράττουν αὐτό πού θέλει ὁ Θεός. Πραγματικά, σ᾽ αὐτά τά τρία συνίσταται ὅλη ἡ ἁγιότητα. Γιά τό ὅτι δέ ὁ προφήτης Μιχαίας συνήνωσε σέ ἕνα στίχο ὅλη τήν διδασκαλία τῶν προηγουμένων του προφητῶν διδασκάλων του, θεωρεῖται ὡς ὁ ἀνώτερος τῶν προφητῶν!
Απόσπασμα ομιλίας π. Ιερεμίου Φούντα Γόρτυνος και Μεγαλοπολεως

***

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

«Την περασμένη Σαρακοστή [Πέμπτη Απόκρεω 21 Φεβρουαρίου 1985*] παρουσιάστηκε η Παναγία ντυμένη στ’ άσπρα.
Μου είπε ότι θα συμβούν πολλά στο κόσμο, γι’ αυτό να φροντίσω να πάρω …..(κάτι που αφορούσε προσωπικά τον ίδιο)».
Φανερώθηκε κοντά στην Βορειοανατολική γωνία της Καλύβης του. Όταν την είδε ο Γέροντας, είπε ταπεινά: «Παναγία μου, και ο τόπος είναι βρώμικος (ίσως επειδή μερικές φορές πετούσε εκεί κοντά φλούδες) και εγώ βρώμικος». Όμως έκτοτε ευλαβείτο και τον τόπο «ού έστησαν οι πόδες» της αχράντου Θεομήτορος. Ήθελε στο μέρος εκείνο να φυτέψει λουλούδια, για να μην πατιέται. Στο Ωρολόγιο, στις 21 Φεβρουαρίου, σημείωσε κρυπτογραφικά το θαυμαστό αυτό γεγονός ως εξής :
«Η Παναγία! 10.30΄, πριν τα μεσαν Ολόλευκα Άστραφ συγχωρ.»
Από το βιβλίο Ιερομόναχου Ισαάκ, Βίος Γέροντας Παΐσιου του Αγιορείτου, Άγιον Όρος, 2004, σελ. 306

Η Παναγία τον ευλόγησε και χάθηκε από μπροστά του. «Ύστερα, και η καρδιά έσπασε, και τα μπουκάλια έσπασαν», έλεγε ο Όσιος (κρατούσε δυο μπουκάλια κρασί). Η καρδιά του έσπασε από χαρά, και τα μπουκάλια με το κρασί ήταν πλέον άχρηστα· είχε μεθύσει από το ουράνιο κρασί, και δεν ένιωθε πλέον ούτε αδυναμία ούτε εξάντληση.
Ύστερα από αυτό το γεγονός ρωτούσε: «Τι κρασί πίνουν στον Παράδεισο; Ήπιες καμμιά φορά;». Και διηγούμενος κάποτε το θείο αυτό γεγονός, είπε: «Η μέθη η ουράνια είναι καλή, αλλά πρέπει να είναι κανείς συνέχεια εκεί, στο ατελείωτο βαρέλι, το ουράνιο».

***

– Γέροντα, να µας λέγατε κάτι από το προσκύνηµά σας στην Παναγία της Τήνου.

– Τι να πω; Μια τόσο µικρή εικόνα κι έχει τόση Χάρη! Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από κοντά της. Παραµέρισα λίγο, για να µην εµποδίζω τους άλλους που ήθελαν να προσκυνήσουν.

***

Το τίναγμα της «Έλλης» προκάλεσε την αγανάκτηση των Ελλήνων.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Οι Άγιοι Πατέρες τα έβλεπαν όλα με το πνευματικό, με το θεϊκό μάτι. Τα Πατερικά είναι γραμμένα με το πνεύμα του Θεού, και με το πνεύμα του Θεού έκαναν τις ερμηνείες οι Άγιοι Πατέρες. Τώρα δεν υπάρχει συχνά αυτό το πνεύμα του Θεού, για να καταλαβαίνουν τα Πατερικά. Τα βλέπουν όλα με το κοσμικό μάτι, δεν βλέπουν πιο πέρα, δεν έχουν την ευρύτητα που δίνουν η πίστη και η αγάπη.

Όταν μπαίνη η λογική, δεν μπορεί να καταλάβη κανείς ούτε το Ευαγγέλιο ούτε τους Αγίους Πατέρες. Αλλοιώνεται το πνευματικό αισθητήριο, και ο άνθρωπος με την λογική του βγάζει άχρηστα και το Ευαγγέλιο και τα Πατερικά και φθάνει να λέη: «Τόσα χρόνια ταλαιπωρούνται οι άνθρωποι άδικα με την άσκηση, την νηστεία κ.λπ.!». Αυτό είναι βλασφημία.

Με ρώτησαν μία φορά: «Γιατί η Παναγία δεν έκανε θαύμα στην Τήνο και οι Ιταλοί τίναξαν το καράβι «Έλλη» την ημέρα της μνήμης της;». Ενώ η Παναγία έτσι έκανε μεγαλύτερο θαύμα. Το τίναγμα της «Έλλης» προκάλεσε την αγανάκτηση των Ελλήνων. Κατάλαβαν οι Έλληνες ότι οι Ιταλοί δεν σέβονται τίποτε και αγανάκτησαν, οπότε μετά τους εδίωξαν φωνάζοντας «αέρα». Αλλιώς θα έλεγαν: «Και αυτοί θρησκεύουν, είναι φίλοι μας». Δεν θα καταλάβαιναν την ασέβεια των Ιταλών. Και έρχονται τώρα αυτοί με την λογική τους και λένε: «Γιατί να μην κάνη θαύμα η Παναγία;». Τί να πής;

προφήτης Μιχαίας, ‘’θα θρηνεί η γη και δεν θα μπορεί να βρεί παρηγοριά’’
https://iconandlight.wordpress.com/2020/08/13/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b9%cf%87%ce%b1%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b8%ce%b1-%ce%b8%cf%81%ce%b7%ce%bd%ce%b5%ce%af-%ce%b7-%ce%b3%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9/

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΙΧΑΙΑΣ
https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_Diathikh/Mixaias/Mixaias_kef.1-7.htm

Ἀπολυτίκιον Προεόρτιον
Ἦχος δ’ Ταχὺ προκατάλαβε

Λαοὶ προσκιρτήσατε, χεῖρας κροτοῦντες πιστῶς, καὶ πόθῳ ἀθροίσθητε, σήμερον χαίροντες, καὶ φαιδρῶς ἀλαλάζοντες, πάντες ἐν εὐφροσυνῃ· τοῦ Θεοῦ γὰρ ἡ Μήτηρ, μέλλει τῶν ἐπιγείων, πρὸς τὰ ἄνω ἀπαίρειν, ἐνδόξως ἣν ἐν ὕμνοις ἀεί, ὡς Θεοτόκον δοξάζομεν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Προφήτου Μιχαίου
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς ὀρὸς περίοπτον, καὶ ἐμφανὲς ἀληθῶς, προεῖδες ἐν Πνεύματι, τὴν Ἐκκλησίαν Χριστοῦ, Μιχαία θεόπνευστε, ὅθεν οἱ εὐρηκότες, ἐν αὕτῃ σωτηρίαν, βαίνουσιν ὡς προέφης, ἐν ταὶς τρίβοις Κυρίου, γεραίροντες προφῆτα, τὴν πάνσεπτον μνήμην σου.

Στιχηρὰ τοῦ Προφήτου
Ἦχος δ’ Ἔδωκας σημείωσιν

Θρόνῳ παριστάμενος, Θεοῦ Προφῆτα σεβάσμιε, καὶ χαρᾶς ἀξιούμενος, καὶ δόξαν θεώμενος, καὶ τρυφῆς ἐνθέου, θείως ἀπολαύων, καὶ χαρμονῆς πνευματικῆς, καὶ εὐφροσύνης ἀναπιμπλάμενος, τοὺς πίστει νῦν τὴν μνήμην σου, ἐπιτελοῦντας ἐπόπτευε, πειρασμῶν ἐκλυτρούμενος, ταῖς ἀπαύστοις πρεσβείαις σου.

Θεοτοκίον

Τὴν πάνσεπτόν σου Κοίμησιν, Παναγία Παρθένε ἁγνή, τῶν Ἀγγέλων τὰ πλήθη ἐν οὐρανῷ, καὶ ἀνθρώπων τὸ γένος ἐπὶ τῆς γῆς μακαρίζομεν, ὅτι Μήτηρ γέγονας τοῦ ποιητοῦ τῶν ἁπάντων Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸν ἱκετεύουσα, ὑπὲρ ἡμῶν μὴ παύσῃ δεόμεθα, τῶν εἰς σὲ μετὰ Θεὸν τὰς ἐλπίδας θεμένων, Θεοτόκε πανύμνητε καὶ ἀπειρόγαμε.

Κάθισμα τοῦ Προφήτου
Ἦχος πλ. α’ Τὸν συνάναρχον Λόγον

Σὲ δοχεῖον εὑροῦσα ἁγνὸν καὶ ἄμωμον, ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις ἐν σοὶ ἐσκήνωσε, καὶ τὰ μέλλοντα σαφῶς, ὡς ἐνεστῶτα εἰπεῖν, τὴν σὴν διήγειρε ψυχήν, Προφῆτα κήρυξ τοῦ Χριστοῦ· διὸ μὴ παύσῃ πρεσβεύων, ὑπὲρ ἡμῶν τῶν τιμώντων, σοῦ ἐπαξίως μνήμην τὴν ἔνδοξον.

Κανών β’, ᾨδὴ ε’, τοῦ Προφήτου
Ἦχος πλ. δ’ Ὀρθρίζοντες βοῶμέν σοι

Ἠγάπησας ὀπίσω πορεύεσθαι, τοῦ Κυρίου ἕτοιμος γενόμενος ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ πάνσοφε.

Κανών β’, ᾨδὴ ζ’, τοῦ Προφήτου
Ἦχος πλ. δ’ Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Χρησιμώτατος ὤφθης, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων καὶ δραστικώτατος, τὸ θράσος τῶν κρατούντων, ἐλέγχων καὶ διδάσκων, καὶ βοῶν ἀξιάγαστε· ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν Θεὸς εὐλογητός εἶ.

iconandlight.wordpress.com