Αυτός ο γέροντας δεν έχει πολλές προβλέψεις και προέρχονται από το βιβλίο της μοναχής Τζουλιάνας «Ήθελε να ζήσει και να πεθάνει ως περιπλανώμενος». Αν το είπε όντως αυτό, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, αλλά ένα είναι βέβαιο - ο Ιερομόναχος Μαρδάρης ήταν διάσημος έρημος, άγιος γέροντας του περασμένου αιώνα.
Λίγα λόγια για τη ζωή ενός γέρου
Ο Μιχαήλ Ντανίλοφ γεννήθηκε στις 10 Ιουνίου 1929 στο χωριό Bogoroditskoye. Εκτός από αυτόν, η οικογένεια είχε 8 παιδιά, ζούσαν πολύ άσχημα και πεινασμένα. Εκείνη την εποχή, η θρησκεία ήταν απαγορευμένη και μεγάλωσε χωρίς σωστή ανατροφή. Αλλά από την παιδική του ηλικία αγαπούσε τη μοναξιά, κρύβοντας συχνά στον κήπο ή στον λαχανόκηπο. Η πρώτη φορά που είδα έναν κληρικό ήταν σε παιδική ηλικία, όταν περπατούσε στο χωριό. Το αγόρι άρχισε να βουίζει λίγο για τον ιερέα, ο οποίος κοίταξε πίσω και σταύρωσε το παιδί, κάτι που τον τρόμαξε.
Όταν ήταν 11 ετών, άρχισε ο πόλεμος, τα μεγαλύτερα αδέρφια του πήγαν στον πόλεμο και ο Μιχαήλ και οι αδερφές του έπρεπε να επιβιώσουν σε αυτά τα δύσκολα χρόνια της ανάγκης και της πείνας. Το 1948, ένας έφηβος αναγκάστηκε να εργαστεί σε ορυχείο. Λόγω της συνεχούς πείνας και των σκληρών συνθηκών διαβίωσης, το σώμα του εξασθενούσε και αρρώστησε από φυματίωση. Για να επιβιώσει, μετακόμισε στον μεγαλύτερο αδερφό του στο Kherson και άρχισε να εργάζεται σε ένα εργοστάσιο υποδημάτων, νοικιάζοντας ένα διαμέρισμα από μια πιστή γυναίκα. Υπό την επιρροή της οικοδέσποινας, άρχισε να πηγαίνει στην εκκλησία και άρχισε να τραγουδά στη χορωδία. Ομολογητής του ήταν ο Ιερομόναχος Βαρσανούφιος (Γιουρτσένκο), που πέρασε 16 χρόνια σε φυλακές και στρατόπεδα για την πίστη του και έγινε διάσημος για τα θαύματά του. Με την ευλογία του, ο Μιχαήλ πήγε στη Λαύρα Pechersk του Κιέβου, αλλά δεν κατάφερε να φτάσει εκεί. Πήγε στο Ερμιτάζ του Γκλίνσκ, στη συνέχεια στη Μονή Πότσαεφ και τελικά έγινε αρχάριος στο μοναστήρι του Κιέβου. Αργότερα τονίστηκε και έγινε Μαρδάριος.
Σύντομα η Λαύρα του Κιέβου Pechersk έκλεισε και μαζί με άλλους μοναχούς μετακόμισε στον Καύκασο. Εδώ δεν περιμένουν μόνο άγρια ζώα, αλλά και ληστές. Ο π. Μαρδάρης εγκαταστάθηκε σε ένα απόμακρο μέρος, σε μεγάλο υψόμετρο, και έζησε σε βαθιά μοναξιά. Έπρεπε να δουλέψει σκληρά για να επιβιώσει, πολλοί κίνδυνοι τον περίμεναν κάθε μέρα. Τότε άρχισε ο πόλεμος Γεωργίας-Γιούχαζ, ήταν εύκολο να εκραγεί σε νάρκη. Η ζωή στα βουνά ήταν εξαιρετικά δύσκολη, επηρέασε την υγεία του, άρχισε να τυφλώνεται και το 2007 μετακόμισε στη Ρωσία. Λίγο πριν από το θάνατό του, υιοθέτησε το σχήμα με το όνομα Alexey. Απαγόρευσε να μιλάει για τον εαυτό του και τα κατορθώματά του, πέθανε το 2009.
«Ο Θεός δεν το χρειάζεται αυτό. Η ψυχή μου επίσης. Ήθελα να ζήσω και να πεθάνω ως περιπλανώμενος».
Προβλέψεις
Υπάρχει ένα βίντεο από μια συνέντευξη με τον γέροντα. Εκεί ρωτάται αν υπήρξαν προειδοποιήσεις για τους έσχατους καιρούς. Απάντησε ότι ζούσε ως ερημίτης και δεν επικοινωνούσε, δεν ξέρει, ούτε διάβασε τα βιβλία. Ο πατέρας Κύριλλος είπε ότι δεν πρέπει να γίνονται δεκτά ούτε διαβατήρια ούτε κάρτες, ο Ραφαήλ, το παιδί του πατέρα Κύριλλου, το λέει ανοιχτά σε καμία περίπτωση. Όμως, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο γέροντας, δεν μπορεί να πει με σιγουριά ή όχι. Αλλά στο τέλος εξακολουθεί να σας αποθαρρύνει να πάρετε τα έγγραφα, μπορείτε να ακούσετε τα πάντα μόνοι σας:
Οι υπόλοιπες προβλέψεις είναι από το βιβλίο. Για την εποχή που ζούμε, είπε: «Η εποχή τώρα είναι πολύ χειρότερη από τα χρόνια της καταστολής», γιατί Τότε η δίωξη ήταν ανοιχτή, αλλά τώρα έχει ξεκινήσει ένας ψυχολογικός πόλεμος. Τώρα οι άνθρωποι ορμούν ανάμεσα σε δύο θέσεις - αγαλλίαση και απόγνωση, αυτά είναι δύο άκρα. Το κύριο καθήκον των ανθρώπων είναι να παραμείνουν πιστοί στον Χριστό, στην ψυχή τους και να μην Τον χάσουν.
Όλοι πιστεύουν ότι οι καρποί της προόδου, δηλ. Οι υπολογιστές, τα κινητά τηλέφωνα, οι τηλεοράσεις είναι καλά, ένας «νέος κόσμος» θα εμφανιστεί, όταν όλα αλλάξουν, θα υπάρχει ένας. Όμως όλα αυτά θα οδηγήσουν στην εγκαθίδρυση του απόλυτου ελέγχου των λαών και των χωρών. Αυτή θα είναι μια τρομερή εντολή, απάνθρωπη, για καταστροφή.
«Το καθήκον είναι να υποτάξουμε, και ως εκ τούτου, να καταστρέψουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Αυτά είναι σαφή σημάδια της Δευτέρας Παρουσίας του Αντίχριστου Ο Απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος έγραψε για αυτό στην «Αποκάλυψη» του («Αποκάλυψη», κεφ. 13. , 14).
Ζούμε σε μια εποχή που αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτό είναι θέμα σωτηρίας της ψυχής μας. Βασική προϋπόθεση για τη λατρεία του Αντίχριστου είναι η δημιουργία υλικών ανέσεων. Η καρδιά θα αιχμαλωτιστεί από υλικά αγαθά. Αλλά δεν είναι η ίδια η χρήση των υλικών αγαθών που είναι κακό, αλλά όταν η καρδιά αιχμαλωτίζεται από αυτά. Και ο Paisiy Svyatogorets είπε στη δεκαετία του '90 ότι είχε έρθει η ώρα πριν από τον Αντίχριστο.
Αν θέλουμε να είμαστε με τον Χριστό, δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτή τη διαταγή. «Θα κυνηγήσουν, θα τους αφήσουν να διώξουν, θα σκοτώσουν, η πατρίδα μας είναι στον παράδεισο», είπε ο ιερέας «Δεν πρέπει να φοβόμαστε τίποτα Φοβόμαστε να μην πέσουμε μακριά από τον Χριστό Ο στόχος της ζωής είναι να μην Τον χάσουμε», να σταθούμε σταθερά στον Χριστό. Να ζήσουμε, να χαιρόμαστε, να μην χάσουμε την καρδιά μας. να μας αποκαλυφθεί».
«Να ασκηθείτε στα μεγάλα πράγματα, στις Αγίες Γραφές», συμβουλεύει ο ιερέας «Να είστε προσεκτικοί με τα σύγχρονα βιβλία στον ουρανό - ο ήλιος κρέμεται στον αέρα, το φεγγάρι, τα αστέρια, οι πύρινες αυγές, ολόκληρη η γη είναι στολισμένη. Για ποιόν; Και αρχίζω να καταλαβαίνω. Για άντρα! Όλα δίνονται στον άνθρωπο. Διότι δημιουργήθηκε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του Θεού. Και ό,τι δημιούργησε ο Θεός είναι μόνο για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι αιώνιος, αλλά τα ζώα, τα πουλιά, τα έντομα... όλα εξαφανίζονται στο έδαφος χωρίς απάντηση. Ο άνθρωπος θα εμφανιστεί μπροστά στην Τελευταία Κρίση του Θεού και θα απαντήσει για όλα όσα έχει κάνει στη γη».
«Μη νομίζετε ότι όλα είναι τόσο απλά τώρα πολλοί προσποιούνται ότι είναι χριστιανοί, πηγαίνουν στην εκκλησία, υπογράφουν μεγάλους σταυρούς, αλλά τι σκέφτονται, τι κάνουν, φαίνονται; προσεύχονται, αλλά στις ψυχές τους είναι μακριά από τον Θεό, δεν υπάρχει ειλικρίνεια. Θέλουμε να σωθούμε, αλλά πολλοί δεν σκέφτονται τη σωτηρία, αλλά το Βασίλειο είναι στον ουρανό Και ο Κύριος τα βλέπει όλα, την ελευθερία και την ελευθερία, είπε ο Πατέρας, οι τελευταίοι μοναχοί θα κάνουν μοναχικές υπακοές με γκρίνια .
Και πολλοί λαϊκοί αγωνίζονται για την εξουσία. Και σκέφτηκαν, πού θα πάνε μετά από αυτή τη δύναμη χωρίς Θεό; Είναι αθάνατοι στη γη; Φυσικά και όχι. Θα έρθει ο θάνατος, και πού θα πάνε; Στο διάολο, στο διάολο. Πρέπει να τηρούμε την αλήθεια, να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Θεού, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και να μην κάνουμε τα έργα του Αντίχριστου. Και χωρίς το θέλημα του Θεού δεν θα γίνει τίποτα, δεν θα πέσει τρίχα από το κεφάλι σου. Θυμηθείτε τι προειδοποίησε ο Απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος: όποιος δεν ομολογεί τον Ιησού Χριστό που ήρθε κατά τη σάρκα είναι ο Αντίχριστος. Ο Σωτήρας δεν είναι στον χρόνο, δεν υπάρχει απόσταση. Τώρα καθόμαστε και μιλάμε, και ο Κύριος ακούει κάθε λέξη και χαίρεται που κάνουμε μια πνευματική συνομιλία. Δυναμώνουμε ο ένας τον άλλον. Για να μην πέσουμε σε παγίδα».
"Ο πατέρας είχε αρνητική στάση απέναντι στα σύγχρονα ηλεκτρονικά που "βοηθούν" τους ανθρώπους. Τηλέφωνο, τηλεόραση, υπολογιστής, επικοινωνία βίντεο, Διαδίκτυο κ.ο.κ. Ένα δίκτυο που τυλίγει αόρατα τον άνθρωπο, περιορίζει την πνευματική του αφύπνιση, «στεγνώνει» την αγάπη του, καταστρέφει την υγεία του Κάποτε ο ιερέας είπε: «Περπατάτε στον ίσιο δρόμο προς την κόλαση και μην το προσέχεις."
Εδώ είναι η ιστορία του ιερέα για την τηλεόραση. «Νομίζω ότι δεν υπάρχει τίποτα χρήσιμο για την ψυχή εκεί! Θα σας πω δύο οράματα που είχα κάποτε. Κάποτε έπρεπε να διανυκτερεύσω στο χωριό Άζαντα, με τις πιστές μητέρες. Έβλεπαν τις ειδήσεις στην τηλεόραση. Αποφάσισα να είμαι κι εγώ περίεργος. Και ξαφνικά στην πραγματικότητα βλέπω πώς στον αέρα δίπλα στην οθόνη, στο πλάι της, χορεύουν μικρές φιγούρες δαιμόνων!.. Πηδάνε, κουνώντας σπαθιά ο ένας στον άλλον! Με έκπληξη, ρώτησα τις μητέρες: «Έχετε δει τους δαίμονες στην τηλεόραση;» Απαντούν ότι όχι, δεν είδαν τίποτα».
Όταν ήμουν στο Άγιο Όρος, ένας μοναχός μου μίλησε για τον πνευματικό του γιο, έναν αρχιμανδρίτη, στον οποίο έδωσαν ένα φορητό υπολογιστή. Άρχισε να γράφει τη διατριβή του και παράλληλα έμαθε να τη δουλεύει. Τώρα δεν μπορεί να ξεκολλήσει από τον υπολογιστή. Ο π. Μαρδάρης πολύ συχνά προειδοποιούσε για αυτόν τον κίνδυνο, βλέποντας τα πράγματα ρεαλιστικά, χωρίς να τρομάζει άσκοπα τον άνθρωπο. Ο πατέρας ήταν πολύ λυπημένος όταν είδε την πνευματική καταπίεση των ανθρώπων που δέχονται από την επιπόλαιη χρήση των «οφελών» του σύγχρονου κόσμου. Αυτή η πνευματική πίεση είναι πολύ πιο επικίνδυνη από τον ανοιχτό διωγμό των Χριστιανών. Είχε πολύ λεπτό συλλογισμό και όραμα».
ΑΠΟΔΟΣΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου