Ο π. Αρσένιος δεν εξέταζε ποτέ το ήθος, το χαρακτήρα ή το παρελθόντα του ανθρώπου που είχε ανάγκη από βοήθεια ή συμπαράσταση… γλύκαινε τον πόνο του με την απέραντη αγάπη του… Έφτανε που ήταν άνθρωπος- «εικόνα του Θεού».

 

 

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον.
Τῇ ΙΒ´ (12ῃ) τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου, τελεῖται ἡ ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεομήτορος, ὡσαύτως δὲ καὶ προσκύνησις τῶν Τιμίων Ξύλων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἄθλησις τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Αὐτονόμου, ἐπισκόπου Πραινέστου τῆς Ἰταλίας ἐν Βιθυνίᾳ μαρτυρήσαντος (313).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Κουρνούτου, ἐπισκόπου Ἰκονίου (258).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Θεοδώρου, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἰουλιανοῦ πρεσβυτέρου, τοῦ ἐν Γαλατίᾳ. (δ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων μαρτύρων Μακεδονίου, Τατιανοῦ, καὶ Θεοδούλου, ἐν Μυροπόλει τῆς Φρυγίας τελειωθέντων (362).

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος μάρτυς Ὠκεανὸς πυρὶ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Ἀνδρόνικος ὁ ἐν τῇ Ἀτρώᾳ ἐν Ὀλύμπῳ τῆς Βιθυνίας, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. (θ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Δανιὴλ τοῦ νέου, τοῦ ἐν τῷ Θασίῳ Βιθυνίας ἀσκήσαντος καὶ τὴν ἐκεῖσε Μονὴν συστησαμένου, (~†843).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων Λουκᾶ καὶ Εὐθυμίου τῶν ἐκ Θάσου, μαθητῶν τοῦ Μεγάλου Ἰωαννικίου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Κορνούτου, τοῦ ἐν Ἀχερᾷ τῆς Κύπρου θεοφιλῶς ἀσκήσαντος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν Ἀθανασίου (†1401), ἡγουμένου τῆς Μονῆς Βισότσκ ἐν Σερπούχωφ, μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Σεργίου τοῦ Ῥαντονέζ καὶ τοῦ συνωνύμου καὶ Ἀθανασίου τοῦ νέου μαθητοῦ αὐτοῦ (†1395).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Βασσιανοῦ τοῦ παρὰ τὸν ποταμὸν Τίκσεν τῆς Βολογκντὰ ἐν Ῥωσίᾳ ἀσκήσαντος. (†1624)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἀνακομιδὴ τῶν τιμίων λειψάνων (1704) τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Συμεων τοῦ Verkhoturye τῆς Ῥωσίας (1642)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Δοσιθέου, μητροπολίτου Τιφλίδος ἐν Γεωργίᾳ. (†1795)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Γεωργίου ἐκ Νεαπόλεως (Νέφσεχιρ) Καππαδοκίας καὶ ἐν Λευκωσίᾳ τῆς Κύπρου κοιμηθέντος (1816), πνευματικὸς τῆς ὁσίας Φωτεινῆς τῆς Νεαπολίτισσας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Εὐμενίου τοῦ Νέου, τοῦ ἐν τῇ Μονῇ Κουδουμᾶ τῆς Κρήτης ἀσκήσαντος (1920). [καὶ 10 Ἰουλίου]
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Νικολάου Κέσι (Kheshy) ἱερομάρτυρος ἐν Ταρσῳ Μ. Ἀσίας, ἐκ Δαμασκοῦ Συρίας (1918-1922) [πατὴρ τοῦ Ἀγ. ἱερομάρτυρος Χαμπὶμπ Κέσι τῆς Δαμασκοῦ Συρίας]
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου τοῦ Ὁμολογητοῦ, [Πέτρου Ἀντρέγιεβιτς Σελτσώφ, (καταδίκου ”ΖΕΚ – 18376”] ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος κατὰ τὸ ἔτος 1972 ἢ 1975.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁράσεως τοῦ προφήτου Ζαχαρίου ἐν τῷ Ναῷ καὶ τῆς ἀφωνίας αὐτοῦ, ἥτις ἐλύθη ἐπὶ τῇ γεννήσει τοῦ Τιμίου Προδρόμου, τὴν κδ´ Ἰουνίου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνείαν ποιούμεθα τῆς εὑρέσεως καὶ τῶν θαυμασίων τῆς θαυματουργοῦ Εἰκόνος τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς ἐπικεκλημένης Ῥοβελίστης καὶ εὑρισκομένης ἐν τῇ φερωνύμῳ αὐτῆς Κοινοβιακῇ Μονῇ ἐν Ῥαδοβυζίοις τῆς Ἄρτης.

Στίχοι.
Προεόρτιον ἀνάκρουσμα, λαοί, σωτηρίας,
Προσκύνησιν προσφέρατε ἐν ἀγαλλιάσει.

«Πάντοτε το αγαθό διώκεται». (Α΄Θεσ. 5.15)
π. Αρσένιος ο κατάδικος ”ΖΕΚ – 18376”

Τελευταία ο π. Αρσένιος είχε εξαντληθεί εντελώς. Με πολλή δυσκολία συγύριζε το θάλαμο. Βλέποντας την κατάστασή του οι άλλοι κρατούμενοι, έκαναν ο,τι περνούσε από το χέρι τους για να τον βοηθήσουν.
Μοναδικό του στήριγμα ήταν η προσευχή. Όσοι είχαν πιο στενές σχέσεις μαζί του, τον έβλεπαν κάποτε-κάποτε μεταρσιωμένο. Θαρρείς και δεν βρισκόταν στο στρατόπεδο, αλλά κάπου μακριά, πολύ μακριά, σ’ ένα κόσμο φωτεινό και πανευφρόσυνο, που μονάχα ο ίδιος γνώριζε.
Καθώς εργαζόταν, τα χείλη του δεν έπαυαν ούτε στιγμή να κινούνται αθόρυβα σε δοξολογία του Θεού. Και ξαφνικά έβλεπες το πρόσωπό του να λάμπει και να στολίζεται μ’ ένα ουράνιο χαμόγελο θείας ευδαιμονίας. Όποιος ήταν δίπλα του εκείνες τις στιγμές ξεχνούσε τη δυστυχία και τα προβλήματά του, ένιωθε απερίγραπτη χαρά και ευφορία, έπαιρνε δύναμη και κουράγιο….
Αυτή η εσωτερική κατάσταση όμως δεν εμπόδιζε τον π. Αρσένιο να είναι κοντά στους συναθρώπους του, να γλυκαίνει τον πόνο τους με την απέραντη αγάπη του, να κάνει πάντα το καλό. Η προσευχή και η φιλανθρωπία ήταν τα δυό φτερά της ψυχής του.
Βοηθούσε όλους τους κρατούμενους χωρίς διάκριση -επειδή και τους αγαπούσε όλους χωρίς διάκριση.
Δεν εξέταζε ποτέ το ήθος, το χαρακτήρα ή το παρελθόντα του ανθρώπου που είχε ανάγκη από βοήθεια ή συμπαράσταση. Έφτανε που ήταν άνθρωπος- «εικόνα του Θεού». Και θυσιαζόταν γι’ αυτόν.
Στην αρχή οι κρατούμενοι νόμιζαν ότι το έκανε για ανταλλάγματα ή έστω για να κερδίσει το θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη τους. Σύντομα όμως κατάλαβαν ότι δεν είχε τέτοια κίνητρα. Τότε άλλαξαν στάση απέναντί του.
Οι διανοούμενοι έβλεπαν στο πρόσωπό του τον επιστήμονα που συνταίριασε την πίστη με τη γνώση.
Οι κομμουνιστές σταμάτησαν να τον θεωρούν «σκοταδιστή» και άρχισαν σιγά-σιγά να αναθεωρούν τις απόψεις τους για το χριστιανισμό. Οι πιστοί, στο τέλος, ήξεραν πως είχαν κοντά τους έναν ιερέα-στάρετς, που βάδιζε στο δρόμο της πνευματικής τελειότητας.
Οι εγκληματίες τον σέβονταν, στα μέτρα τους βέβαια, και τον προστάτευαν. Αν κανένας νεοφερμένος αποτολμούσε ν’ απλώσει χέρι επάνω του, τον έκαναν να το μετανιώσει πικρά. Συχνά τον πλησίαζαν και ζητούσαν τη συμβουλή του για διάφορα προβλήματά τους.

Γιατί ο π. Αρσένιος δεν τους περιφρονούσε και δεν τους απέφευγε, όπως έκαναν οι άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι. Εκείνο όμως που τους τραβούσε περισσότερο κοντά του, ήταν ότι δεν φοβόταν –δεν φοβόταν κανέναν και τίποτα!
Από το βιβλίο π. Αρσένιος ο κατάδικος ”ΖΕΚ – 18376”, (σελ.77-79), Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου

***Θαύμα ενός άλλου αγίου ιερέα Γεωργίου Νεαπολίτη
στο Μέγα Βεζίρη του οθωμανικού κράτους

Ο άγιος Γεώργιος, ο ιερέας της Νεάπολης (Νέφσεχιρ) Καππαδοκίας, γεννήθηκε το 1760 και κοιμήθηκε εξόριστος στη Λευκωσία της Κύπρου, μετά από σειρά συκοφαντιών, στις 12 Σεπτεμβρίου 1816. Το τίμιο λείψανό του ζητήθηκε από τους Νεαπολίτες, αλλά οι Κύπριοι δεν το έδωσαν. Ο άγιος –μη αναγνωρισμένος ακόμη επίσημα– υπήρξε πνευματικός της οσίας Φωτεινής της Νεαπολίτισσας και κατέγραψε στα καραμανλίδικα (τουρκική γλώσσα με ελληνική γραφή) τις συγκλονιστικές εμπειρίες της. Επίσης μετέφρασε στα τούρκικα και εξέδωσε στα καραμανλίδικα βίους αγίων ανδρών και γυναικών, με τον τίτλο Αλτούνολουκ (Χρυσαύλακας). (Ας σημειωθεί εδώ ότι οι χριστιανοί της περιοχής του ήταν τουρκόφωνοι, κατόπιν πιέσεων του τουρκικού καθεστώτος).
Στο βίο του, που προτάσσεται της έκδοσης των χειρογράφων του για την αγία Φωτεινή (πρώτη έκδοση 1925, παρούσα έκδοση στο Η νέα οσία Φωτεινή η Νεαπολίτις, έκδ. Ιεράς Μονής Αγ. Προκοπίου Τρικάλων 2002, σελ. 29-32), διαβάζουμε το ακόλουθο, που το μεταφέρω εν περιλήψει:
Λόγω της έλλειψης νερού στην άνω χριστιανική συνοικία και των ποικίλων δυσκολιών της μεταφοράς του από την κάτω και μακρινή τουρκική συνοικία, ο άγιος θέλησε να μεταφέρει νερό από πηγή που απείχε δύο ώρες από την πόλη. Το έργο αυτό όμως, εκτός από τις υπέρογκες δαπάνες που απαιτούσε, χρειαζόταν και έκδοση σουλτανικού διατάγματος. Έτσι ο ευλαβής ιερέας πήγε στην Κωνσταντινούπολη.
Τις ημέρες εκείνες είχε ασθενήσει βαριά ο γιος του Μεγάλου Βεζίρη και οι γιατροί δεν του είχαν δώσει ελπίδες επιβίωσης. Τότε ο άγιος παρουσιάστηκε το πρωθυπουργικό μέγαρο και ζήτησε να προσευχηθεί υπέρ της υγείας του ασθενούς. Ο Μέγας Βεζίρης απάντησε καταφατικά και ο ιερέας ήρθε στο σπίτι του και προσευχήθηκε θέτοντας το χέρι στο κεφάλι του ασθενούς. Και η υγεία του αποκαταστάθηκε.
Ο Μέγας Βεζίρης ευγνώμων διαβεβαίωσε τον ιερέα ότι θα του δώσει αμέσως οποιοδήποτε αντάλλαγμα και ο άγιος ζήτησε τη μεσολάβησή του για την έκδοση του σουλτανικού διατάγματος, με το οποίο θα μπορούσε να εκτελεστεί το έργο της μεταφοράς του νερού. Πήρε το διάταγμα και επέστρεψε στη Νεάπολη, όπου επιδόθηκε στην κατασκευή υδραγωγείου και κρηνών σε κάθε χριστιανική γειτονιά. Το έργο αυτό ολοκληρώθηκε στις 12 Ιουλίου 1812 και έλαβε την ονομασία «το νερό του παπά Γιώργη».
http://o-nekros.blogspot.gr/2014/11/3.html

Ο άγιος Αρσένιος (ο κατάδικος ”ΖΕΚ – 18376”), σε όλα έβλεπε και ψηλαφούσε το Θεό! Αυτός ο επίγειος άγγελος, με την απέραντη αγάπη και την πνευματική χάρη, έδινε κουράγιο και ελπίδα, γέμιζε με πίστη και υπομονή, έδειχνε το δρόμο προς το Θεό, την Αλήθεια καί τη Ζωή.
https://iconandlight.wordpress.com/2023/09/11/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%81%cf%83%ce%ad%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%82-%ce%b6%ce%b5%ce%ba-18376/

Τί παράδειγμα δίναμε εμείς, οι κληρικοί. π.Αρσένιος ο κατάδικος ”ΖΕΚ – 18376”
https://iconandlight.wordpress.com/2015/05/06/%CF%84%CE%AF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CE%B4%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF/

Όλη η ζωή των χριστιανών είναι μια διαρκής χριστοκεντρική Θεοφάνεια. Η μετάνοια είναι ένα ανεκτίμητο δώρο προς την ανθρωπότητα. Με τη μετάνοια συντελείται η θέωσή μας.
https://iconandlight.wordpress.com/2021/01/04/%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%ac%ce%bd%ce%bf%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%af%ce%bc%ce%b7%cf%84%ce%bf-%ce%b4%cf%8e%cf%81%ce%bf/

Η κοίμηση ενός αγίου Μοναχού στα γκουλάγκ…. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να διατηρούμε την έμπνευση ενώ είμαστε περικυκλωμένοι από τα παγωμένα νερά του κόσμου, ο οποίος δεν προσεύχεται. Προσευχόμαστε στον Χριστό να φλογίσει τις ψυχές μας να μην υπερνικηθούμε από το κοσμικό ψύχος… Άγιος Σωφρονίος του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2020/09/11/%ce%b7-%ce%ba%ce%bf%ce%af%ce%bc%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%b5%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%87%ce%bf%cf%8d-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%b3%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%bb/

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς.
Ἦχος δ΄.

Ἡ γέννησίς Σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ· ἐκ Σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν· καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν· καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Αὐτονόμου.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Ἐκ Δυσμῶν ἀνατείλας ὡς ἀστὴρ οὐρανόφωτος, καὶ πρὸς τὴν Ἑῴαν ἐκλάμψας, ταῖς ἀκτῖσι τῶν τρόπων σου, τὸν Ἥλιον τῆς δόξης Ἰησοῦν, ἐδόξασας ἀθλήσει σου στεῤῥᾷ· διὰ τοῦτο ἐδοξάσθης θεουργικῶς Αὐτόνομε Πατὴρ ἡμῶν. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου καὶ Θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν Δανιὴλ τοῦ Θασίου,
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ποιμὴν ἀληθέστατος, καὶ μοναστῶν ἀρχηγός, ἐδείχθης πανόσιε, τῆς ἐν τῇ Θάσῳ μονῆς, Δανιὴλ ἀξιΰμνητε· ὅθεν καὶ ἰαμάτων, ἐκομίσω τὴ χάριν, νέμων τοῖς προσιοῦσι, τὰς ἰάσεις ἀφθόνως, τοῖς πόθῳ σου τὴν μνήμην τελοῦσι πανόλβιε.

Ἀπολυτίκιον κοινον τῶν Ὁσίων αὐταδέλφων Παρθενίου καὶ Εὐμενίου, τῆς Μονῆς Κουδουμᾶ
Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.

Κουδουμᾶ τοῦ σεμνείου τούς νέους κτίτορας, τούς αὐταδέλφους ὁσίους ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἐγκρατείας καί εὐχῆς βολαῖς ἐκλάμψαντας, θεῖον Εὐμένιον ᾠδαῖς καί Παρθένιον σοφόν, τιμῶντες ἀξιοχρέως ὑπέρ ὑμῶν τάς ἐντεύξεις πρός τόν Χριστόν αὐτῶν αἰτούμεθα.

Ἀπολυτίκιον τῆς Εἰκόνος.
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.

Τὴν πανάχραντον, μορφήν Σου Κόρη, ἀτενίζοντες, Θεὸν ὑμνοῦμεν, τὸν ἐκ Σοῦ ὑπερφυῶς ἐκβλαστήσαντα, καὶ σὲ κρουνὸν ἀναδείξαντα χάριτος, παντοίων δὲ νοσημάτων λυτήριον· ὦ Ῥοβέλιστα, χορήγει ὑγείαν ἅπασι, τοῖς πίστει προσιοῦσι τῷ Τεμένει Σου.

iconandlight.wordpress.com