Αποσπασμα ὁμιλιας Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιώτου
Κάθε
λεπτὸ ὑπάρχουν ἀνάγκες· ὁ ἕνας κοπιάζει στὰ χωράφια, ἄλλος παλεύει μὲ
τὰ κύματα, ἄλλος δουλεύει στὰ ἐργοστάσια, ἄλλος πονάει καὶ βογγάει στὰ
νοσοκομεῖα, κάποιος εἶνε στὰ χειρουργεῖα καὶ οἱ γιατροὶ τοῦ ἀνοίγουν τὰ
σπλάχνα, κάποια ὀρφανὰ πεινοῦν καὶ στεροῦνται, κάποιος ξεψυχάει…
Σκέψου τα αὐτά. Ἀλλοίμονο σ᾽ ἐκεῖνον ποὺ γελάει ὅταν οἱ ἄλλοι κλαῖνε. Καὶ κλαῖνε πολλοί, πάρα πολλοί, σὲ ὅλο τὸν κόσμο, σὲ ἀνατολὴ καὶ δύση.
Σκέψου τα αὐτά. Ἀλλοίμονο σ᾽ ἐκεῖνον ποὺ γελάει ὅταν οἱ ἄλλοι κλαῖνε. Καὶ κλαῖνε πολλοί, πάρα πολλοί, σὲ ὅλο τὸν κόσμο, σὲ ἀνατολὴ καὶ δύση.
Λοιπόν, ἄνθρωπε, γονάτισε καὶ προσευχήσου· παρακάλεσε τὸ Θεὸ καὶ τὴν
Παναγιὰ γιὰ τὰ ὀρφανὰ καὶ τὶς χῆρες· νὰ φυλάῃ τὸν κόσμο, νὰ φωτίζῃ τοὺς
κυβερνῆτες νὰ εἰρηνεύῃ ἡ ἀνθρωπότητα. Ἄνθρωπος ποὺ δὲν προσεύχεται δὲν
ἀξίζει νὰ λέγεται ἄνθρωπος. Γυναῖκες ἄντρες καὶ παιδιὰ ποὺ μ᾽
ἀκοῦτε, κάντε προσευχή· ὅπως ὁ Χριστός.
(Πενταβρυσο 3.8.1969)

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου