Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2025

Αγία Σοφία. Τί μάνα κι αυτή!!! Η προσευχή της μάνας δεν συγκρίνεται με τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Στον κόπο των μητέρων βρίσκεται το παρόν και το μέλλον ενός λαού. Άγιος Ιουστίνος Parvu.


Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.

Συναξάριον.
Τῇ ΙΖʹ (17ῃ) τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Σοφίας καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Ἀγάπης (137)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τῶν ἁγίων Ἱερομαρτύρων Ἡρακλείδου καὶ Μύρωνος, ἐπισκόπων Ταμάσου τῆς Κύπρου (1ο αἰ.)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ἅγιος Αὐξίβιος ἐπίσκοπος Σόλων Κύπρου (1ο αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Ἀγαθοκλείας τῆς Ἀθηναίας (156)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Θεοδότης «τῆς ἐν Νικαίᾳ», ξίφει τελειοῦται (230)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας Λουκίας καὶ Γεμινιανοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτῆς καὶ Μάρτυρος (303)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Μαξίμου, Θεοδότου, καὶ Ἀσκληπιοδότης (305-311)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τῶν ἁγίων ἑκατὸν μαρτύρων τῶν Αἰγυπτίων· καὶ τῶν ἐν Παλαιστίνῃ 50 Μαρτύρων· καὶ τῶν μαρτύρων Παρτεμουθίου καὶ Ἠλιοῦ (310)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ἅγιος Σάτυρος, ἀδελφός τοῦ ἁγίου Ἀμβροσίου ἐπισκόπου Μιλάνου Ἰταλίας (376)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τῶν ἁγίων μαρτύρων Χαραλάμπους, Παντολέοντος καὶ τῆς συνοδίας αὐτῶν. Τελεῖται ἡ τούτων σύναξις ἐν τῷ Μαρτυρείῳ αὐτῶν, τῷ ὄντι ἐν τῷ Δευτέρῳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη του ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἀναστασίου τοῦ Ἀλαμάνου τοῦ Ὑφάντου, ἐν Περιστερωνοπηγῇ Κύπρου, ἀσκήσαντος ἐπὶ τῶν αὐτοκρατόρων Ἀλεξίου καὶ Ἰωάννου τῶν Κομνηνῶν. (12ο αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ δουκὸς Θεοδώρου Σμολένσκ καὶ Γιαροσλάβ τοῦ θαυματουργοῦ, καὶ τῶν τέκνων Δαβὶδ καὶ Κωνσταντίνου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωακεὶμ Α’ τοῦ Πάνυ, πατριάρχου Ἀλεξανδρείας (1567)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Ἀγάπιος ὁ ἡγιασμένος, μαθητὴς τοῦ ἁγίου Τύχωνος τοῦ Ζαντόσκ Ρωσίας (1825)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Ἰννοκέντιος Στεπάνοφ τοῦ Ἡσυχαστηρίου τοῦ Γκλὶνσκ (1888)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Ματθαῖος ὁ ἡγιασμένος, λαϊκὸς ἀσκητὴς ἐν Ἁγία Πετρουπόλει τῆς Ῥωσίας (1904)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς Πέτρος ἐπίσκοπος Σεράγεβο Βοσνίας-Ἐρζεγοβίνης (1941-1945)

Στίχοι
Τῇ πρὸς σὲ πίστει Πίστις, Ἐλπίς, Ἀγάπη,
Αἱ τρεῖς, Τριάς, κλίνουσιν αὐχένας ξίφει.
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ Ἀγάπην τάμον, Ἐλπίδα, Πίστιν.
Στίχοι
Πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως ὄντως ἔχων,
Ὄρος ἐκέλευσας δι᾿ εὐχῆς σου σεισθῆναι.

Αγίες Σοφία, Πίστη, Ελπίδα, Αγάπη.
π. Ανανίας Κουστένης

Σήμερα έχομε την αγία Σοφία και τις τρεις κόρες της, την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη. —Τα λέω με τη σειρά που μαρτύρησαν και με τη σειρά της ηλικίας των.— Ήσαν στον 2ο χριστιανικό αιώνα, με μεγάλη αγάπη στον Kύριο και μ’ αρετή και με πίστη και με χάρη. Πήγαν στη Pώμη για κάποια υπόθεση, και τις εθαύμασαν. Αλλά, οι ειδωλολάτραι οι κακοί, τις κατήγγειλαν στον αυτοκράτορα Αδριανό, 117–138, 2ος αιώνας, κι εκείνος τότε τις κάλεσε, θαμπώθη από την ομορφιά τους και τη χάρη τους, ξεχώρισε τη μάνα από τις κόρες, προσπάθησε να την αλλάξει, αλλά εκείνη δεν άλλαζε. Είχε τέτοια πίστη, τέτοια δύναμη και τέτοια ομολογία, που παραιτήθηκε αμέσως ο Αδριανός. Σου λέει, «Δεν τα βγάζεις πέρα μ’ αυτή. Kάτσε να πάω στα παιδιά». Βάνει τη μάνα στην άκρη, την κρύβει, θα λέγαμε, την απομονώνει, και τι κάνει; Παίρνει τα παιδάκια.
Η Πίστη ήταν δώδεκα χρονών, η Ελπίδα δέκα και η Αγάπη εννιά. Αλλά είχαν τέτοια χάρη, τέτοια πίστη, τέτοια δύναμη, που νίκησαν τον φοβερό αυτοκράτορα Αδριανό. Tις απομόνωσε, μετά, την κάθε μια, προσπάθησε, τίποτα. Kαι τις υπέβαλε, με τη σειρά που σας είπα, στα φρικωδέστερα των μαρτυρίων. Kαι μόνο που τα διαβάζομε, και μόνο που τ’ ακούμε, σηκώνεται η τρίχα μας. Πόσο μάλλον να τα υποστείς αυτά τα πράγματα. Kαι η Πίστη, λοιπόν, αφού άντεξε όλα τα φοβερά δεινά, απεκεφαλίσθη στο τέλος. Γιατί ο αυτοκράτωρ εξευτελίσθη από τη δύναμη της πίστεώς της, που ακύρωνε όλα τα βάσανα. Όλα τα βασανιστήρια. Kαι την πήγαν έξω απ’ την πόλη να της κόψουν την κεφαλή. Kι από κοντά η μητέρα της την παρακινούσε: «Παιδί μου, μην αλλάξεις. Παιδί μου, να πεθάνεις για τον Χριστό μας». Tι μανάδες κι αυτές!
Και στη συνέχεια μαρτύρησε και η δεύτερη κόρη, η Ελπίδα, με τα ίδια και χειρότερα βάσανα, απεκεφαλίσθη στο τέλος, γιατί δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο ο Αδριανός. Αυτή είναι η πίστη! Ένα κοριτσάκι δέκα χρονών, παρακαλώ! Που ’ν’ τα παιδιά μας τώρα, που τα ’χουμε δυσκολέψει τόσο πολύ, και στα σχολεία και στη ζωή, εν πολλοίς; Που ’ν’ τα παιδάκια μας; Αλλά ο Χριστός δεν τ’ αφήνει. Δεν είναι άδικος ο Χριστός. Δεν τ’ αφήνει ο Χριστός, ο πανταχού παρών. Δεν τ’ αφήνει ο άγγελος της ψυχής. Δεν τ’ αφήνουν οι άγιοι. Η Εκκλησία μας είναι ζωντανή, ο,τι κι αν γίνεται, ο,τι κι αν συμβαίνει, ο Χριστός κυβερνά και οι καλοί πάντοτε σώζονται. Βρίσκει τρόπους ο Χριστός. Tώρα, οι υιοί του πονηρού κι η φυτεία του διαβόλου, άστα να πάνε. Ας μην το λέμε.
Kαι μαρτύρησε και η τρίτη κόρη, η εννιάχρονη Αγάπη, με τον ίδιο τρόπο. Tις πήρε η μανούλα σφαγμένες και τις έθαψε, με πόνο και με χαρά. Αυτή είναι η Εκκλησία. Χαρμολύπη. Kαι κάθισε τρία ημερόνυχτα πάνω στα μνήματά τους. Kαι τι έκανε η ψυχούλα; Που ήταν και αυτή μάρτυς και μεγαλομάρτυς τη προαιρέσει; Παρακαλούσε τον Χριστό και του ’λεγε: «Kαλέ μου, Χριστέ. Πάρε και μένα κοντά στα παιδιά μου. Kαι στις τρεις μέρες απάνω, έσκυψε, ήλθε ο Χριστός και την πήρε κοντά Tου. Έθαψαν κι εκείνη κοντά στα παιδάκια της. Kι έχουμε μέχρι σήμερα, και μέχρι τη συντέλεια του αιώνος και στον παράδεισο, τις τέσσερεις μεγαλομάρτυρες. Tη μητέρα τους Σοφία, την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη.
Αυτή είναι η πίστη μας. Mόνο εμείς είμαστε λιγότερο πιστοί και γι’ αυτό δεν έχουμε τόσα θαύματα μεγάλα. Αλλά ας γίνουμε πιστοί. Ο δρόμος είναι ανοιχτός, και ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν.
Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης, Φθινοπωρινό Συναξάρι, Τόμος Α´.

***

Στον κόπο των μητέρων βρίσκεται το παρόν και το μέλλον ενός λαού.
Άγιος Ιουστίνος Parvu

Σοφία–Πίστη-Ελπίδα-Αγάπη_Saint Sophia-Faith- Hope -Love_Св.София-Ве́ра, наде́жда, любо́вь_-Sofia-Romana-martiriul-man-biz-s11-INΗ προσευχή της μάνας δεν συγκρίνεται με τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Στον κόπο των μητέρων βρίσκεται το παρόν και το μέλλον ενός λαού. Πέρα από ό,τι προσφέρει η κοινωνία στον άνθρωπο, η μάνα που μεγαλώνει το παιδί φυτεύει τον σπόρο στην ψυχή του. Αυτή πρέπει να είναι ισορροπημένη, να έχει τον Άγιο της εικόνας στην καρδιά, τον Σταυρό στο μυαλό και να ξέρει τον δρόμο της Εκκλησίας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να προετοιμάσει το παιδί για την ζωή. Αυτό που μας λείπει τώρα είναι ακριβώς αυτό. Μας λείπουν οι άγιες μητέρες, οι οποίες μας χαρίζουν αγίους ήρωες, μάρτυρες, διανοουμένους ή να μας δώσουν τις ιδιοφυΐες, που θα αναδείξουν ό,τι καλύτερο έχει αυτός ο λαός της Ορθοδοξίας.

 «Σήμερα, οι άνθρωποι ζουν για το φαίνεσθαι και είναι τόσο δειλοί, ώστε δεν θέλουν ούτε καν ν΄ αναζητήσουν την Αλήθεια, πόσο δε μάλλον να υπερασπιστούν το Όνομά Του. Είμαστε αποδυναμωμένοι, εξουθενωμένοι και σκανδαλισμένοι απ’ αυτόν τον κόσμο, που ενδιαφέρεται για το πώς να κομματιάσει τις ζωές μας και τα έθνη μας. Υπάρχει μια συνεχής τάση για θρυμματισμό και διάβρωση του πνευματικού, του Ορθόδοξου ‘είναι’ μας. Το κλειδί είναι η διατήρηση της πίστης μας, παρ’ όλες τις κακουχίες και τα δεινά».

Τώρα περισσότερο από ποτέ, οι λαϊκοί πρέπει να προσεύχονται από καρδιάς, γιατί αυτή θα είναι η μόνη μας σωτηρία. Στην καρδιά βρίσκεται η ρίζα όλων των παθών και εκεί πρέπει να εργαστούμε. Μέχρι τώρα μπορούσες να ανταπεξέλθεις με επιφανειακά πράγματα, αλλά αυτό δεν αρκεί στους δύσκολους καιρούς που έρχονται. Αν δεν προσευχόμαστε από καρδιάς, με ‘καρδίαν συντετριμμένην’, δεν θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στην ψυχολογική επέλαση, γιατί ο κακός έχει αόρατες μεθόδους πλύσης εγκεφάλου.
Θα υπάρχουν φοβερές πλάνες και μόνον η Χάρις του Θεού είναι ικανή να μας λυτρώσει απ’αυτές. Γι’αυτό προσευχηθείτε, γρηγορείτε και προσεύχεσθε για να μην πέσετε στον πειρασμό της πλάνης! Μόνο διά της προσευχής μπορούμε να λάβουμε τη Θεία Χάρη.

…Το καλύτερο όπλο ενάντια στον εχθρό είναι η Ευχή του Ιησού, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλό!» Αυτή η προσευχή ήταν και παραμένει το προπύργιο της Εκκλησίας, η ασπίδα των χριστιανών. Διότι κάθε χριστιανός είναι μιά εκκλησία, κάθε οικογένεια είναι μιά εκκλήσία , κάθε σχολείο είναι μιά εκκλησία.

Αυτή είναι η πίστη μας. Η Εκκλησία μας είναι ζωντανή, ο,τι κι άν γίνεται, ο,τι κι αν συμβαίνει, ο Χριστός κυβερνά και οι καλοί πάντοτε σώζονται. Βρίσκει τρόπους ο Χριστός. π. Ανανίας Κουστένης
https://iconandlight.wordpress.com/2024/09/16/%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%ae-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%cf%80%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b5/

Έμαθε στα παιδιά της να αγαπούν τον Θεό… Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη
https://iconandlight.wordpress.com/2017/09/16/%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B8%CE%B5%CF%8C/

Αγαπήστε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό! Αγαπήστε τον Ζωοδόχο Σταυρό! Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός της Γεωργίας
https://iconandlight.wordpress.com/2023/09/16/%ce%b1%ce%b3%ce%b1%cf%80%ce%ae%cf%83%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%cf%8d%cf%81%ce%b9%cf%8c-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b9%ce%b7%cf%83%ce%bf%cf%8d-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%8c-%ce%b1%ce%b3/

Η πνευματική ζωή της μητέρας θα βοηθήση αθόρυβα και τις ψυχές των παιδιών της. Στον κόπο των μητέρων βρίσκεται το παρόν και το μέλλον ενός λαού. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης – π. Ιουστίνος Parvu
https://iconandlight.wordpress.com/2021/09/16/%ce%bf-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%8c%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%ad%cf%81%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9/Ἀπολυτίκιον τοῦ Τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ
Ἦχος α’

Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Σοφίας καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Ἀγάπης.
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Γερασίμου

Σοφία ἐκθρέψασα, κατὰ τὴν κλῆσιν σεμνή, τὰς τρεῖς θυγατέρας σου, ταύτας προσάγεις Χριστῷ, ἀθλήσεως σκάμασιν· ὅθεν τῆς ἄνω δόξης, σὺν αὐταῖς κοινωνοῦσα, πρέσβευε τῷ Σωτῆρι, καλλιμάρτυς Σοφία, δοῦναι τοῖς σε τιμῶσι, χάριν καὶ ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Σοφίας καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Ἀγάπης..
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

ν ταῖς μάρτυσι λάμπεις Σοφία ἔνδοξε, καὶ στεφάνοις τῆς νίκης περικοσμῆσαι λαμπροῖς· δι᾿ ὃ ἐν ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς εὐφημοῦμέν σε, ὅτι θυγάτρια σεμνὰ τῷ μαρτυρίῳ ὁδηγεῖς, Ἀγάπην, Πίστιν, Ἐλπίδα· μεθ᾿ ὧν μὴ παύσῃ πρεσβεύειν, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Σοφίας καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Ἀγάπης..
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Γερασίμου

ς ἐλαία κατάκαρπος ἀνεβλαστήσας, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Κυρίου Σοφία Μάρτυς σεμνή, καὶ προσήγαγες Χριστῷ καρπὸν ἠδύτατον, τοὺς τῆς νηδύος σου βλαστούς, δι᾿ ἀγώνων εὐαγῶν, Ἀγάπην τε καὶ Ἐλπίδα, σὺν τῇ θεόφρονι Πίστει· μεθ᾿ ὧν δυσώπει ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Σοφίας καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Ἀγάπης.
Ἦχος α´. Τοὺς τρεῖς μεγίστους.

Τὰς τρεῖς ἐνδόξους παρθένους, τὰ τῆς Σοφίας βλαστήματα, Πίστιν, Ἐλπίδα, Ἀγάπην, ὕμνοις ἐνθέοις τιμήσωμεν, ῥωσθεῖσαι γὰρ δυνάμει τοῦ Σταυροῦ, ὑπήνεγκαν βασάνους ἀλγεινάς, καὶ τῷ ξίφει ἐκτμηθεῖσαι τὰς κεφαλάς, μαρτυρικοῖς ἐστέφθησαν στεφάνοις. Δόξα τῷ ἐνισχύσαντι αὐτάς, δόξα τῷ ταύτας δοξάσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι᾿ αὐτῶν πᾶσιν ἰάματα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Σοφίας καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Ἀγάπης. (Ισιδωρας)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῇ πηγῇ τῆς σοφίας Χριστῷ συνήφθησαν, αἱ θυγατέρες Σοφίας μαρτυρικῇ τελευτῇ, σὺν τῇ Πίστει τῇ κλεινῇ Ἐλπὶς ἡ πάντιμος, ἅμα Ἀγάπη ἡ στεῤῥά, τῇ Τριάδι ἐκτενῶς, πρεσβεύουσαι ὑπὲρ πάντων, τῶν τιμώντων ἐν εὐλαβείᾳ, αὐτῶν τοὺς ᾄθλους καὶ τὴν θείαν σφαγήν.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Αὐξιβίου ἐπισκόπου Σόλων Κύπρου.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τὸν Θεὸν παιδιόθεν ἀγαπήσας Αὐξίβιε, εἰδωλολατρίας τὴν πλάνην εὐτελὲς ὥσπερ ῥάκος ἀπέβαλες, καὶ φεύγων ἐφημέρων χαρμονήν, οὐράνιον ἀπήλαυσας τροφήν, ἐν αὐλαῖς ταῖς τοῦ Κυρίου, διακονῶν τὸν δι᾿ ἡμᾶς πτωχεύσαντα. Σεμνύνονται μάκαρ ἐπὶ σοὶ Ῥωμαίων ἄστυ ἅμα Κύπρος τε, Κώμη δὲ Ἀστρομερίτου ὡς πολιοῦχόν σε ἔχοντα.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Ἡρακλειδίου ἐπισκόπου Ταμάσου.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε. (Ψάλτου τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίου Ἡρακλειδίου κ. Προκοπίου Λ. Κυριακίδου)

Τὴν ποίμνην ἐποίμανας, τὴν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, καὶ θείων, μακάριε, ναμάτων πάντων ψυχάς, πλουσίως κατήρδευσας· ὅθεν τῶν σε τιμώντων ὁ χορὸς ἀναμέλπει, ὕμνους σοι καὶ γεραίρει, τὴν ἁγίαν Σου μνήμην· ἱκέτευε οὖν ἀεὶ ὑπὲρ ἡμῶν, ἱεράρχα Ἡρακλείδιε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Ἡρακλειδίου. (Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου Α’)
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Μέγαν εὕρατο τῶν Ταμασέων, πόλις κήρυκα καὶ ποιμενάρχην, τῆς ἐκκλησίας Χριστοῦ καὶ διδάσκαλον. Τῶν γὰρ εἰδώλων τὴν πλάνην κατήργησας, φῶς ἀληθείας κηρύξας τοῖς ἔθνεσιν. Ὅθεν, ἅγιε ἱεράρχα Ἡρακλείδιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἀναστασίου τοῦ Ἀλαμάνου τοῦ Ὑφάντου.
Ἦχος πλ. α. Τὸν Συνάναρχον Λόγον. (Χ.Μ. Μπούσια)

ν σπηλαίῳ οἰκήσας τῆς γῆς ὡς ἄσαρκος ἐπολιτεύσω, πατέρων ὁσίων λύχνε λαμπρέ, Ἀναστάσιε, ἱστοῦ ἐργάτα πάντιμε, Περιστερῶνος φρυκτωρέ, ὁ θαυμάτων σου βολαῖς τὴν Κύπρον κατάγλαΐσας τῶν ἀρετῶν οὖν λιταῖς σου νῦν ἱστουργοὺς ἡμᾶς ἀνάδειξον.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰωακεὶμ τοῦ Πάνυ, πατριάρχου Ἀλεξανδρείας.
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

ς ὑπέρλαμπρον σκεῦος ἐπιπνοίας τῆς ἄνωθεν, τῆς Ἀλεξανδρείας ἀνῆλθες, ἐν τῷ θρόνῳ μακάριε, καὶ ἔλαμψας ὡς λύχνος ἐν αὐτῇ, ἀκτῖσι τῶν πολλῶν σου ἀρετῶν, καὶ θαυμάτων παραδόξων μαρμαρυγαῖς, διό σοι ἀναβοῶμεν· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ διὰ σοῦ Ἰωακείμ, ἡμῖν χάριν βραβεύοντι.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ
Ἦχος α’

Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.

Ο Άγιος Ιωακείμ ο Πάνυ- Το θαύμα του Ντουρ Νταγ- + 17 Σεπτεμβρίου
https://www.youtube.com/watch?v=51Sq9yGqK48

iconandlight.wordpress.com 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου