
Ὅταν ἤμουν μικρός, ὁ παπᾶς ποὺ μὲ βάπτισε, μοῦ εἶχε διηγηθεῖ τὸ ἑξῆς περιστατικό, τὸ ὁποῖο καὶ καταγράφω:
«Μιὰ φορά, παιδάκι μου, ἕνα πρωινό, πῆγα στὸν ναό μου ποὺ ἐφημέρευα. Ἦταν χειμῶνας κι ἔκανε πολὺ κρύο. Ἤμουν μόνος, χωρὶς τὸν καντηλανάφτη, τὸν κυρ-Κώστα, ποὺ ἦταν τότε ἄρρωστος.
»Ἔχοντας τὰ κλειδιά, ἄνοιξα καὶ σκέφτηκα ν’ ἀνάψω τὰ καντήλια. Ψάχτηκα, ἀλλὰ δὲν βρῆκα σπίρτα. Πάω στὸ παγκάρι, ἀνοίγω τὰ συρτάρια, δὲν βρῆκα τίποτα. Πάω μέσα στὸ ἱερὸ Βῆμα, τίποτα πάλι. Ψάχνω ἐδῶ, ψάχνω ἐκεῖ, γιὰ νὰ βρῶ σπίρτα ἢ τσακμάκι (ἀναπτήρα δηλαδή), ἀλλὰ δὲν μπόρεσα νὰ βρῶ. Στεναχωρήθηκα! Πάω μπροστὰ στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας (ὁ Ναὸς εἶναι ἀφιερωμένος στὰ Εἰσόδιά της) καὶ τῆς λέω:
-Παναγίτσα μου, δὲν κάνεις κανένα θαῦμα ν’ ἀνάψεις τὰ καντήλια; Ἐγὼ σπίρτα ἢ τσακμάκι δὲν ἔχω. Ἔξω κάνει κρύο καὶ παγωνιά. Ποιόν νὰ βρῶ τώρα νὰ σταματήσω γιὰ νὰ μοῦ δώσει φωτιά;
»Τὰ συζητοῦσα ὅλα αὐτὰ μόνος μου, χωρὶς νὰ σκεφθῶ ὅτι τὰ καντήλια ἦταν ἄδεια κι ἀπὸ λάδι. Ἔπρεπε, λοιπόν, πρῶτα νὰ γεμίσω τὰ καντήλια μὲ λάδι καὶ ὕστερα νὰ βρῶ φωτιά. Τὰ καντήλια ἦταν ὅλα σβηστά, ἀκόμη καὶ τὸ ἀκοίμητο μέσα στὸ ἅγιο Βῆμα, παρ’ ὅλο ποὺ ἐκείνη τὴν ἐποχὴ χρησιμοποιοῦσαν μακριὰ φυτίλια.
»Καὶ ἐκεῖ ποὺ τὰ ἔλεγα αὐτά, μονολογῶντας γιὰ τὸ λάδι στὰ καντήλια καὶ τὴ φωτιά…, φρααπ!…, ἄναψαν μονομιᾶς ὅλα. Ἄναψαν ὅλα τὰ καντήλια τῆς ἐκκλησίας! Καὶ τῶν προσκυνηταρίων καὶ τῶν φορητῶν εἰκόνων, ποὺ εἶναι στὰ πλάγια τοῦ τέμπλου, ἀκόμη καὶ μέσα στὸ ἱερὸ Βῆμα, τὸ ἀκοίμητο.
-Πῶ!… Πῶ!… Πῶ!… Νά, μπρὲ Παναγιά, ποὺ κάνεις θαύματα! Κουραζόμαστε, βασανιζόμαστε νὰ τ’ ἀνάβουμε ἀνεβαίνοντας στὰ σκαμνιὰ καὶ στὶς καρέκλες, κι Ἐσύ, μὲ μιᾶς, φρααπ!…, ἦρθες καὶ τ’ ἄναψες!…
»Καὶ γυρίζοντας πρὸς ἐμένα, μὲ ρώτησε:
-Δὲν μοῦ λές, ἔχετε καντήλι στὸ σπίτι σας;
-Βέβαια.
-Καίει τὸ καντήλι σας μέρα-νύχτα;
-Μάλιστα, μέρα-νύχτα!
-Ἀα! Γιατί τὰ σβησμένα καντήλια, παιδί μου, εἶναι σβησμένες ψυχές, ἄδειες ψυχές! Ψυχὲς ποὺ δὲν κάνουν προσευχὴ μπροστὰ στὸ εἰκονοστάσι, εἶναι παγωμένες σὰν τὸν βοριᾶ ποὺ φυσάει ἔξω· εἶναι σὰν τ’ ἄδεια καὶ σβησμένα καντήλια!…
Πρωτοπρεσβύτερος Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου