ΘΑΥΜΑ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΜΒΡΟΣΙΟ ΛΑΖΑΡΗ.

Να αναφέρουμε και το περιστατικό της θεραπείας του,το οποίο συνέβη τον Αύγουστο του 2006.Στις 3 Αυγούστου ο Γέροντας επέστρεψε στο Μοναστήρι από το νοσοκομείο της Λαμίας.Οι εξετάσεις ήταν όλες καλές.Το πρωί της 14ης Αυγούστου,όμως τα πράγματα άλλαξαν.Έχασε κάθε επαφή με το περιβάλλον,η πίεσή του έπεσε,ήταν παγωμένος και έιχε την όψη νεκρού.Ειδιποιήθηκαν όλοι για το τέλος που πλησίαζε.Στις 8 το βράδυ ο γιατρός του στη Λαμία,Κος Ντούρος,έδωσε εντολή να φέρουν τη γιατρό από το Κέντρο Υγείας της Αμφίκλειας,για να του βάλει ορό και φάρμακο.Η γιατρός ήλθε και προσπάθησε να βρει φλέβα στο πόδι,δεδομένου ότι στα χέρια ήταν αδύνατο,από τα τρυπήματα τα οποία είχαν προηγηθεί στις τόσες φορές που νοσηλεύτηκε.Κάποια στιγμή ο Γέροντας ξύπνησε και μίλησε στην πνευματική του κόρη,δίπλα του,που τον διακονούσε:-Είπε η Παναγία να μη με

μαχαιρώσετε! Τότε εκείνη χωρίς δεύτερη σκέψη,τράβηξε το λάστιχο από το πόδι του και τηλεφώνησε αμέσως στο γιατρό.Τον πρόλαβε.Ήταν έτοιμος να την καλέσει και να της πει να μην βάλουν τελικά ορό.κατά τις 11 τη νύχτα ο Γέροντας άνοιξε τα μάτια και ζήτησε να έλθουν οι μοναχές.Μαζί με αυτές ήταν και όσι διακονούσαν το Μοναστήρι για την εορτή που ξημέρωνε.Τους σταύρωσε όλους,είπε μια ευχή και ξαναβυθίστηκε στο λήθαργο.Στις 3 το πρωί ήταν παγωμένος,είχε κρύο ιδρώτα και σφυγμό πολύ χαμηλό.Έσβηνε.Η πνευματική του κόρη,η οποία είχε μείνει στην καρέκλα δίπλα του να τον φροντίζει και προσευχόταν,σε κάποια στιγμή σηκώθηκε και κάθισε στο κρεββάτι απέναντί του,για να ξεκουράση λίγο τη μέση της.Η ταλαιπωρία βάρυνε τα βλέφαρα και έκλεισε για λίγα λεπτά τα μάτια της.Τα άνοιξε όμως σύντομα,νιώθοντας να την πονούν από ένα δυνατό φως.Νόμισε πως ήταν το διαρκώς αναμμένο λαμπάκι νυκτός και έφερε λίγο αλουμινόχαρτο να το καλύψει.Λίγο μετά τις 7 το πρω'ί' ο Γέροντας άνοιξε τα μάτια.Είχε πλήρως επανέλθει και ήταν όπως παλιά.Της είπε: <<Φέρε μου ρούχα,να ντυθώ για τη Θεία Λειτουργία>>Η χαρά και η έκπληξη βέβαια δεν περιγράφονται<<Γέροντα εσύ ήσουν σαν πεθαμένος.Τι συνέβη κι έγινες καλά;>>τον ρώτησαν.<<Ήλθε το βράδυ ο βασιλιάς της Κέρκυρας,ο Άγιος Σπυρίδωνας,και μ' έκανε καλά>>είπε με την φυσικότητα και την αγνότητα παιδιού.-Παππού,με είδε και μένα που ήμουν όλη τη νύχτα εδώ ,δίπλα;τον ρώτησε η πνευματική του κόρη δείχνοντας την καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι του. <<Ναι,παιδί μου ,σε είδε και σε ευλόγησε>>της είπε και της έδειξε τη θέση στο απέναντι

κρεβάτι,όπου είχε καθίσει για λίγα λεπτά πριν αυτή ξυπνήσει από το δυνατό φως.Προφανώς,ήταν η ώρα που ο Γέροντας είχε δεχτεί την επίσκεψη του μεγάλου Αγίου της Κέρκυρας.'Οταν φάνηκαν σε λίγο και τα άλλα πνευματικά του παιδιά,τα οποία όλη τη νύχτα προσεύχονταν γι αυτόν,άρχισε να τους μιλά με αγάπη,να τους νουθετεί,να γελά.Όπως μάλιστα εκείνοι έκλαιγαν από συγκίνηση,αποκάλυψε σε όλους ότι ο Άγιος Σπυρίδων,που τον έκανε καλά,του είπε ότι είχε διορία λίγο ακόμη χρόνο ζωής.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ.Ο πνευματικός της Μονής Δαδίου.