Σε
κάθε εποχή της ανθρωπότητας, ιδιαίτερα στις περιόδους της κρίσης, το
Άγιο Πνεύμα, ο Παράκλητος που κυβερνά την Εκκλησία και την οδηγεί στα
έσχατα, αναδεικνύει πρόσωπα οδοδείκτες.
Σε μια εποχή η οποία γνώρισε δύο παγκοσμίους πολέμους, μία εθνική καταστροφή και έναν εμφύλιο σπαραγμό και η οποία έγινε μάρτυρας μιας πρωτοφανούς αστυφυλίας και εκκοσμικεύσεως, εν ταις οπαίς της γης του Αγιωνύμου Άθωνος εφάνη άνθρωπος με το όνομα Ιωσήφ: ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής ή Σπηλαιώτης, όπως συνηθίσαμε να τον ακούμε όσοι από μικρή ηλικία επισκεπτόμασταν το Άθω.
Όποιος διαβάσει τον βίο του και την επιστολογραφία του αποκομίζει μία σπάνια για την εποχή μας αίσθηση: της αυθεντικότητας.
Ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής ήταν από εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι έγιναν οι ίδιοι θεμέλιο και ρίζα. Δημιούργησαν μία πνευματική βάση, χωρίς να έχουν παραλάβει οι ίδιοι από πριν κάτι.
Αυτοί οι άνθρωποι κινούνται στον ρου της ορθόδοξης μοναστικής και ησυχαστικής παραδόσεως, ωστόσο οι ίδιοι δεν ευτύχησαν να έχουν κάποιον έμπειρο πνευματικό καθοδηγητή, έναν Γέροντα με την πλήρη έννοια του όρου και του περιεχομένου της πνευματικής πατρότητας που αυτός περικλείει. Έτσι έδωσαν στ’ αλήθεια αίμα για να λάβουν Πνεύμα.
Κατέβαλαν ανυπέρβλητους κόπους, πόνους και δάκρυα προκειμένου να κενώσουν εαυτούς ώστε να καταστούν δοχεία της Χάριτος. Και ακόμη περισσότερο την Χάρη να την μεταδώσουν στα πνευματικά τους τέκνα και εξ αυτών σε όλα τα πνευματικά τους έκγονα.
Ακούσαμε οι ίδιοι τον μακαριστό παπα-Εφραίμ τον Κατουνακιώτη να λέει: «Πιστεύσατέ Με Πατέρες! Εμείς Τίποτε Δεν Κάναμε!
Εμείς Τα Παρελάβαμε Έτοιμα Όλα Από Τον Γέροντά Μας Τον Ιωσήφ!»
Ήταν η αναγνώριση της θυσίας που κάνει ο Πνευματικός Πατέρας για να αφήσει ιερά παρακαταθήκη ζωής στα πνευματικά του τέκνα τον ζωντανό και βιωμένο λόγο του Ευαγγελίου.
Και η αναγνώριση ερχόταν από έναν πνευματικό πατέρα που κι εκείνος κατέβαλε μεγίστους πόνους και έδωσε αγαθούς πνευματικούς καρπούς.
Εμείς στην Πεμπτουσία έχουμε το προνόμιο να θεωρούμε ως πνευματική μας ρίζα τον Γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό, τον γέροντα που γέννησε πνευματικά την συνοδεία της Ιεράς και Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου, αυτής που δημιούργησε και συντηρεί την ιστοσελίδα μας.
Η διδασκαλία του Γέροντος Ιωσήφ είναι η διηνεκής πνευματική μας τροφή και καλύπτει ένα κεντρικό και εκτεταμένο μέρος του περιεχομένου μας.
Μέσα στην διδασκαλία αυτή όμως αναγνωρίζουμε την βαθύτερη πνευματική ρίζα του Γέροντός του ο οποίος εκτός από την πνευματική γέννηση του κληροδότησε και το όνομά του: του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή.
Έτσι θεωρούμε και την δική μας ύπαρξη ως συνέχεια εκείνης της βαθειάς πρώτης ρίζας.
Για τον λόγο αυτό μέσα στις αναρτήσεις μας επανειλημμένα περιλαμβάνονται κείμενα και διηγήσεις για τον Γέροντα εκείνον που από την πρώτη συνοδεία του επανδρώθηκαν έξι Ιερές Μονές του Αγίου Όρους και πολλά άλλα μοναστικά και ησυχαστικά καθιδρύματα.
Η μορφή του ενέπνευσε την διοργάνωση διορθόδοξου συνεδρίου το 2004 στην Αθήνα και το 2005 στην Λεμεσό με θέμα: «Γέροντας Ιωσήφ ο ησυχαστής: Άγιον Όρος – Φιλοκαλική Εμπειρία».
Εμπνεόμενη ξανά από το Πρόσωπο και την Διδασκαλία του η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου προέβη στην έκδοση εγκόλπιου ημερολογίου του 2018 με αφορμή την συμπλήρωση εφέτος των 120 ετών από την γέννησή του.
Το εγκόλπιο ημερολόγιο τυπώθηκε σε καλαίσθητη και εύχρηστη έκδοση.
Κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να απευθυνθεί για παραγγελίες στην ηλεκτρονική διεύθυνση: pek@vatopedi.gr.
Ασμένως επληροφορήθημεν δια του υπ ἀριθμ. Πρωτ. 1143/20.1.1 και από ιζ´ Οκτωβρίου ε.ε. γράμματος της αγαπητής Οσιότητος υμών, την πρόθεσιν της Ιεράς Μονής του Βατοπαιδίου, όπως προβή εις την έκδοσιν εγκολπίου Ημερολογίου, αφιερωμένου εις τον Οσιώτατον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστήν, επί τη συμπληρώσει εκατόν είκοσιν ετών από της γεννήσεως αυτού.
Η γέννησις του ανδρός τούτου υπήρξε προάγγελος, κατά τινα τρόπον, και της κατά την εποχήν μας λαμπράς επανδρώσεως του Αγίου Όρους, καθ᾽ όσον πλειάς μοναζόντων εντός του Αγιωνύμου Όρους ανάγουν την πνευματικήν αυτών πατρότητα εις αυτόν. Αλλά και η αναζωπύρωσις του ησυχαστικού πνεύματος, η αναβίωσις του μοναστικού ιδεώδους και τυπικού εις το περιβόλιον της Παναγίας και εκτός αυτού συνδέεται αρρήκτως μετά της μακαρίας και ευλογημένης προσωπικότητος εκείνου.
Ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής, «δους αίμα και λαβών πνεύμα», εβίωσε το εθελούσιον και αναίμακτον μαρτύριον της μοναχικής πολιτείας, το οποίον και μετέδωκεν εις τα πνευματικά αυτού τέκνα δια του ενθέου παραδείγματος αυτού. Μακράν της τύρβης του κόσμου, εκαλλιέργησε προσευχητικώς την άμεσον και προσωπικήν κοινωνίαν μετά του Θεού και της Κυρίας Θεοτόκου, την οποίαν όλως εξαιρέτως ηγάπα, αξιωθείς, ούτω, να παραδώση το πνεύμα αυτού κατά τον εορτασμόν της προς ουρανούς μεταστάσεως αυτής και γενόμενος δια τον τεταραγμένον κόσμον της σήμερον υπόδειγμα αφιερώσεως εις τον Θεόν και εις την Εκκλησίαν του, σύμβολον ειρήνης και ενότητος.
Και όντως, ο μακάριος ούτος ανήρ υπήρξε διάκονος της καταλλαγής, διότι εις περίοδον ερίδων και αποσχιστικών κινήσεων μεταξύ των μοναχών του Αγίου Όρους εξ αιτίας του ημερολογιακού ζητήματος, υπερημύνθη σθεναρώς της ενότητος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, έχων δε την πληροφορίαν ότι «η Εκκλησία ευρίσκεται εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον της Κωνσταντινουπόλεως», απέκοψε πάσαν κοινωνίαν μετά των ζηλωτών, διδάσκων την υπακοήν εις τον εκάστοτε Πρώτον της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ήτοι τον Οικουμενικόν Πατριάρχην, τον και Επίσκοπον της Αγιωνύμου Πολιτείας.
Επευλογούντες, όθεν, την νέαν ταύτην πρωτοβουλίαν του πολυσχιδούς πνευματικού, εκδοτικού και πολιτισμικού έργου της Ιεράς υμών Μονής, συγχαίρομεν πατρικώς, επικαλούμεθα δε πλουσίαν την Χάριν και το Έλεος του καιρών και χρόνων κυριεύοντος Θεού Λόγου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εφ ὑμᾶς και επί τους εντευξομένους εις το παρόν Ημερολόγιον.
Ο αείμνηστος και οσιώτατος αυτός Γέροντας, έζησε σκληρή ασκητική ζωή στο Άγιον Όρος, σε μια περίοδο κατά την οποία είχαν περιοριστεί οι νηπτικοί Πατέρες.
Η Αγιορειτική Παράδοση κινδύνευε να απομακρυνθεί από την ζωή της νοεράς ησυχίας και νήψεως, καθώς και από την γνώση των οδών της μακαρίας υπακοής, που οδηγεί τον άνθρωπο στην νέκρωση μεν του παλαιού ανθρώπου των ποικίλων επιθυμιών και παθών, στην ανάσταση δε του κατά Θεόν κτισθέντος «εν Πνεύματι Αγίω καινού ανθρώπου».
Γι’ αυτόν τον λόγο αποτέλεσε την βάση και το έμπρακτο παράδειγμα της ασκητικής βιοτής. Ενώ ο ίδιος έζησε μακράν του κόσμου και σχεδόν έγκλειστος, το μεγαλύτερο μέρος της ασκητικής του ζωής, σήμερα είναι πλέον γνωστός σ’ όλη την Ορθοδοξία, τιμώμενος ως όσιος Πατέρας με πλήθος πνευματικών τέκνων εντός και εκτός του Αγίου Όρους.
Η προσωπικότητά του ανήκει στους ελάχιστους εκείνους Πατέρες της προηγουμένης γενεάς, οι οποίοι χωρίς παράδειγμα και άμεση στήριξη πνευματικού πατρός, κατόρθωσαν να νικήσουν με κόπους πνευματικούς και βαθιά ταπείνωση τον παλαιό άνθρωπο.
Έτσι απέκτησαν τις αρετές, επάνω στις οποίες άνθισαν και καρποφόρησαν τα πνευματικά χαρίσματα της διοράσεως και προφητείας, το χάρισμα της πατρότητος και της διδαχής. Με το έργο και τον λόγο τους, αλλά κυρίως με την προσευχή τους στηρίζουν σήμερα την οικουμένη.
Σε όλη του την ασκητική ζωή ο μακάριος Γέροντας κράτησε ένθερμο τον θείο ζήλο. Έπασχε με τους ασκητικούς του κόπους τα «παθήματα» της αιωνίου ζωής. Ευχόταν διαρκώς κατά την αποστολική προτροπή «αδιαλείπτως προσεύχεσθε», την οποία εφάρμοσαν πλήρως οι Φιλοκαλικοί Πατέρες.
Υπέμενε τους σκληρούς αγώνες με τους οποίους τα πονηρά πνεύματα γνωρίζουν να δοκιμάζουν την πίστη και την υπομονή των αγωνιστών και κατόρθωσε να περάσει την άγρια και μαινόμενη θάλασσα των παθών.
Μετά από όλα αυτά βίωσε ο μακάριος Γέροντας την βαθιά ειρήνη των λογισμών, την κάθαρση των παθών, την φωτοφόρο παρουσία του Αγίου Πνεύματος, την μεταμόρφωσή του σε άνθρωπο πνευματικό. «Όσοι γαρ έλαβον Αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι».
Έγινε υιός Θεού κατά Χάριν και σήμερα εντρυφούμε στους γλυκυτάτους καρπούς των πατρικών του κόπων και υποθηκών, όσοι επιθυμούμε να μιμηθούμε και κατ’ ελάχιστον την μακαρία ζωή του.
Πράγματι, όπως είπε ο σεβαστός Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης, ότι θα εκπληρώνει ο Άθωνας τον ιερό του σκοπό, αν έστω και κάθε διακόσια χρόνια ανέτελλε από αυτόν μία τέτοια ασκητική μορφή.
Η Ιερά μας Μονή, αποφάσισε να εκδώσει το παρόν χρηστικό ημερολόγιο προς πνευματική βοήθεια των πιστών, έχοντας υπ’ όψιν και την χρησιμότητά του στην καθημερινότητα όλων των προσκυνητών του Αγίου Όρους, που επιθυμούν να γνωρίζουν την σχέση παλαιού και νέου ημερολογίου, ενημερωνόμενοι για τις αντίστοιχες ημερομηνίες των διαφόρων εορτών.
Με την ευκαιρία της επετείου των εκατόν είκοσι χρόνων από της γεννήσεως του μακαρίου Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού ευχόμεθα να φιλοτιμηθούμε και εμείς, ώστε να καλλιεργήσουμε ως έναν βαθμό τον ένθερμο ζήλο του προς τον Χριστό και Σωτήρα μας.
Ο Καθηγούμενος της Ιεράς
Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου
romfea.gr
Σε μια εποχή η οποία γνώρισε δύο παγκοσμίους πολέμους, μία εθνική καταστροφή και έναν εμφύλιο σπαραγμό και η οποία έγινε μάρτυρας μιας πρωτοφανούς αστυφυλίας και εκκοσμικεύσεως, εν ταις οπαίς της γης του Αγιωνύμου Άθωνος εφάνη άνθρωπος με το όνομα Ιωσήφ: ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής ή Σπηλαιώτης, όπως συνηθίσαμε να τον ακούμε όσοι από μικρή ηλικία επισκεπτόμασταν το Άθω.
Όποιος διαβάσει τον βίο του και την επιστολογραφία του αποκομίζει μία σπάνια για την εποχή μας αίσθηση: της αυθεντικότητας.
Ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής ήταν από εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι έγιναν οι ίδιοι θεμέλιο και ρίζα. Δημιούργησαν μία πνευματική βάση, χωρίς να έχουν παραλάβει οι ίδιοι από πριν κάτι.
Αυτοί οι άνθρωποι κινούνται στον ρου της ορθόδοξης μοναστικής και ησυχαστικής παραδόσεως, ωστόσο οι ίδιοι δεν ευτύχησαν να έχουν κάποιον έμπειρο πνευματικό καθοδηγητή, έναν Γέροντα με την πλήρη έννοια του όρου και του περιεχομένου της πνευματικής πατρότητας που αυτός περικλείει. Έτσι έδωσαν στ’ αλήθεια αίμα για να λάβουν Πνεύμα.
Κατέβαλαν ανυπέρβλητους κόπους, πόνους και δάκρυα προκειμένου να κενώσουν εαυτούς ώστε να καταστούν δοχεία της Χάριτος. Και ακόμη περισσότερο την Χάρη να την μεταδώσουν στα πνευματικά τους τέκνα και εξ αυτών σε όλα τα πνευματικά τους έκγονα.
Ακούσαμε οι ίδιοι τον μακαριστό παπα-Εφραίμ τον Κατουνακιώτη να λέει: «Πιστεύσατέ Με Πατέρες! Εμείς Τίποτε Δεν Κάναμε!
Εμείς Τα Παρελάβαμε Έτοιμα Όλα Από Τον Γέροντά Μας Τον Ιωσήφ!»
Ήταν η αναγνώριση της θυσίας που κάνει ο Πνευματικός Πατέρας για να αφήσει ιερά παρακαταθήκη ζωής στα πνευματικά του τέκνα τον ζωντανό και βιωμένο λόγο του Ευαγγελίου.
Και η αναγνώριση ερχόταν από έναν πνευματικό πατέρα που κι εκείνος κατέβαλε μεγίστους πόνους και έδωσε αγαθούς πνευματικούς καρπούς.
Εμείς στην Πεμπτουσία έχουμε το προνόμιο να θεωρούμε ως πνευματική μας ρίζα τον Γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό, τον γέροντα που γέννησε πνευματικά την συνοδεία της Ιεράς και Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου, αυτής που δημιούργησε και συντηρεί την ιστοσελίδα μας.
Η διδασκαλία του Γέροντος Ιωσήφ είναι η διηνεκής πνευματική μας τροφή και καλύπτει ένα κεντρικό και εκτεταμένο μέρος του περιεχομένου μας.
Μέσα στην διδασκαλία αυτή όμως αναγνωρίζουμε την βαθύτερη πνευματική ρίζα του Γέροντός του ο οποίος εκτός από την πνευματική γέννηση του κληροδότησε και το όνομά του: του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή.
Έτσι θεωρούμε και την δική μας ύπαρξη ως συνέχεια εκείνης της βαθειάς πρώτης ρίζας.
Για τον λόγο αυτό μέσα στις αναρτήσεις μας επανειλημμένα περιλαμβάνονται κείμενα και διηγήσεις για τον Γέροντα εκείνον που από την πρώτη συνοδεία του επανδρώθηκαν έξι Ιερές Μονές του Αγίου Όρους και πολλά άλλα μοναστικά και ησυχαστικά καθιδρύματα.
Η μορφή του ενέπνευσε την διοργάνωση διορθόδοξου συνεδρίου το 2004 στην Αθήνα και το 2005 στην Λεμεσό με θέμα: «Γέροντας Ιωσήφ ο ησυχαστής: Άγιον Όρος – Φιλοκαλική Εμπειρία».
Εμπνεόμενη ξανά από το Πρόσωπο και την Διδασκαλία του η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου προέβη στην έκδοση εγκόλπιου ημερολογίου του 2018 με αφορμή την συμπλήρωση εφέτος των 120 ετών από την γέννησή του.
Το εγκόλπιο ημερολόγιο τυπώθηκε σε καλαίσθητη και εύχρηστη έκδοση.
Κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να απευθυνθεί για παραγγελίες στην ηλεκτρονική διεύθυνση: pek@vatopedi.gr.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος
Οσιώτατοι, ο τε Καθηγούμενος Αρχιμανδρίτης κύριος Εφραίμ και οι
λοιποί πατέρες της εν Αγίω Όρει καθ ημάς Ιεράς Βασιλικής, Πατριαρχικής
και Σταυροπηγιακής Μονής του Βατοπαιδίου, τέκνα εν Κυρίω πολυφίλητα της
ημών Μετριότητος, χάρις είη τη υμών Οσιότητι και ειρήνη παρά του
πλουσιοδώρου Θεού ημών.Ασμένως επληροφορήθημεν δια του υπ ἀριθμ. Πρωτ. 1143/20.1.1 και από ιζ´ Οκτωβρίου ε.ε. γράμματος της αγαπητής Οσιότητος υμών, την πρόθεσιν της Ιεράς Μονής του Βατοπαιδίου, όπως προβή εις την έκδοσιν εγκολπίου Ημερολογίου, αφιερωμένου εις τον Οσιώτατον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστήν, επί τη συμπληρώσει εκατόν είκοσιν ετών από της γεννήσεως αυτού.
Η γέννησις του ανδρός τούτου υπήρξε προάγγελος, κατά τινα τρόπον, και της κατά την εποχήν μας λαμπράς επανδρώσεως του Αγίου Όρους, καθ᾽ όσον πλειάς μοναζόντων εντός του Αγιωνύμου Όρους ανάγουν την πνευματικήν αυτών πατρότητα εις αυτόν. Αλλά και η αναζωπύρωσις του ησυχαστικού πνεύματος, η αναβίωσις του μοναστικού ιδεώδους και τυπικού εις το περιβόλιον της Παναγίας και εκτός αυτού συνδέεται αρρήκτως μετά της μακαρίας και ευλογημένης προσωπικότητος εκείνου.
Ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής, «δους αίμα και λαβών πνεύμα», εβίωσε το εθελούσιον και αναίμακτον μαρτύριον της μοναχικής πολιτείας, το οποίον και μετέδωκεν εις τα πνευματικά αυτού τέκνα δια του ενθέου παραδείγματος αυτού. Μακράν της τύρβης του κόσμου, εκαλλιέργησε προσευχητικώς την άμεσον και προσωπικήν κοινωνίαν μετά του Θεού και της Κυρίας Θεοτόκου, την οποίαν όλως εξαιρέτως ηγάπα, αξιωθείς, ούτω, να παραδώση το πνεύμα αυτού κατά τον εορτασμόν της προς ουρανούς μεταστάσεως αυτής και γενόμενος δια τον τεταραγμένον κόσμον της σήμερον υπόδειγμα αφιερώσεως εις τον Θεόν και εις την Εκκλησίαν του, σύμβολον ειρήνης και ενότητος.
Και όντως, ο μακάριος ούτος ανήρ υπήρξε διάκονος της καταλλαγής, διότι εις περίοδον ερίδων και αποσχιστικών κινήσεων μεταξύ των μοναχών του Αγίου Όρους εξ αιτίας του ημερολογιακού ζητήματος, υπερημύνθη σθεναρώς της ενότητος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, έχων δε την πληροφορίαν ότι «η Εκκλησία ευρίσκεται εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον της Κωνσταντινουπόλεως», απέκοψε πάσαν κοινωνίαν μετά των ζηλωτών, διδάσκων την υπακοήν εις τον εκάστοτε Πρώτον της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ήτοι τον Οικουμενικόν Πατριάρχην, τον και Επίσκοπον της Αγιωνύμου Πολιτείας.
Επευλογούντες, όθεν, την νέαν ταύτην πρωτοβουλίαν του πολυσχιδούς πνευματικού, εκδοτικού και πολιτισμικού έργου της Ιεράς υμών Μονής, συγχαίρομεν πατρικώς, επικαλούμεθα δε πλουσίαν την Χάριν και το Έλεος του καιρών και χρόνων κυριεύοντος Θεού Λόγου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εφ ὑμᾶς και επί τους εντευξομένους εις το παρόν Ημερολόγιον.
Πρόλογος της Εκδόσεως
O
Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής (1897-1959), υπήρξε ο πνευματικός Πατέρας
τεσσάρων πνευματικών μορφών του Αγίου Όρους, των μακαριστών Γερόντων
Εφραίμ του Κατουνακιώτου (1912-1998), Ιωσήφ του Βατοπαιδινού
(1921-2009), Χαραλάμπους του Διονυσιάτου (1910-2001) και του Γέροντος
Εφραίμ του Φιλοθεΐτου, ευρισκομένου σήμερα στην Αμερική.Ο αείμνηστος και οσιώτατος αυτός Γέροντας, έζησε σκληρή ασκητική ζωή στο Άγιον Όρος, σε μια περίοδο κατά την οποία είχαν περιοριστεί οι νηπτικοί Πατέρες.
Η Αγιορειτική Παράδοση κινδύνευε να απομακρυνθεί από την ζωή της νοεράς ησυχίας και νήψεως, καθώς και από την γνώση των οδών της μακαρίας υπακοής, που οδηγεί τον άνθρωπο στην νέκρωση μεν του παλαιού ανθρώπου των ποικίλων επιθυμιών και παθών, στην ανάσταση δε του κατά Θεόν κτισθέντος «εν Πνεύματι Αγίω καινού ανθρώπου».
Γι’ αυτόν τον λόγο αποτέλεσε την βάση και το έμπρακτο παράδειγμα της ασκητικής βιοτής. Ενώ ο ίδιος έζησε μακράν του κόσμου και σχεδόν έγκλειστος, το μεγαλύτερο μέρος της ασκητικής του ζωής, σήμερα είναι πλέον γνωστός σ’ όλη την Ορθοδοξία, τιμώμενος ως όσιος Πατέρας με πλήθος πνευματικών τέκνων εντός και εκτός του Αγίου Όρους.
Η προσωπικότητά του ανήκει στους ελάχιστους εκείνους Πατέρες της προηγουμένης γενεάς, οι οποίοι χωρίς παράδειγμα και άμεση στήριξη πνευματικού πατρός, κατόρθωσαν να νικήσουν με κόπους πνευματικούς και βαθιά ταπείνωση τον παλαιό άνθρωπο.
Έτσι απέκτησαν τις αρετές, επάνω στις οποίες άνθισαν και καρποφόρησαν τα πνευματικά χαρίσματα της διοράσεως και προφητείας, το χάρισμα της πατρότητος και της διδαχής. Με το έργο και τον λόγο τους, αλλά κυρίως με την προσευχή τους στηρίζουν σήμερα την οικουμένη.
Σε όλη του την ασκητική ζωή ο μακάριος Γέροντας κράτησε ένθερμο τον θείο ζήλο. Έπασχε με τους ασκητικούς του κόπους τα «παθήματα» της αιωνίου ζωής. Ευχόταν διαρκώς κατά την αποστολική προτροπή «αδιαλείπτως προσεύχεσθε», την οποία εφάρμοσαν πλήρως οι Φιλοκαλικοί Πατέρες.
Υπέμενε τους σκληρούς αγώνες με τους οποίους τα πονηρά πνεύματα γνωρίζουν να δοκιμάζουν την πίστη και την υπομονή των αγωνιστών και κατόρθωσε να περάσει την άγρια και μαινόμενη θάλασσα των παθών.
Μετά από όλα αυτά βίωσε ο μακάριος Γέροντας την βαθιά ειρήνη των λογισμών, την κάθαρση των παθών, την φωτοφόρο παρουσία του Αγίου Πνεύματος, την μεταμόρφωσή του σε άνθρωπο πνευματικό. «Όσοι γαρ έλαβον Αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι».
Έγινε υιός Θεού κατά Χάριν και σήμερα εντρυφούμε στους γλυκυτάτους καρπούς των πατρικών του κόπων και υποθηκών, όσοι επιθυμούμε να μιμηθούμε και κατ’ ελάχιστον την μακαρία ζωή του.
Πράγματι, όπως είπε ο σεβαστός Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης, ότι θα εκπληρώνει ο Άθωνας τον ιερό του σκοπό, αν έστω και κάθε διακόσια χρόνια ανέτελλε από αυτόν μία τέτοια ασκητική μορφή.
Η Ιερά μας Μονή, αποφάσισε να εκδώσει το παρόν χρηστικό ημερολόγιο προς πνευματική βοήθεια των πιστών, έχοντας υπ’ όψιν και την χρησιμότητά του στην καθημερινότητα όλων των προσκυνητών του Αγίου Όρους, που επιθυμούν να γνωρίζουν την σχέση παλαιού και νέου ημερολογίου, ενημερωνόμενοι για τις αντίστοιχες ημερομηνίες των διαφόρων εορτών.
Με την ευκαιρία της επετείου των εκατόν είκοσι χρόνων από της γεννήσεως του μακαρίου Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού ευχόμεθα να φιλοτιμηθούμε και εμείς, ώστε να καλλιεργήσουμε ως έναν βαθμό τον ένθερμο ζήλο του προς τον Χριστό και Σωτήρα μας.
Ο Καθηγούμενος της Ιεράς
Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου
romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου