Γράφει ὁ Διονύσης Μακρῆς
Τί εἶναι τελικὰ ὁ Θεός; Εἶναι τιμωρός; Εἶναι παιδαγωγός; Εἶναι ἀγάπη; Οἱ καταστρεπτικὲς πυρκαγιὲς στὴν Κινέττα καὶ τὸ Μάτι καὶ ἡ ἀπώλεια 100 καὶ πλέον συνανθρώπων μας ἐκτὸς τῶν ἄλλων ἔδειξαν γιὰ μία ἀκόμη φορά τὴ γύμνια τοῦ σύγχρονου μεταπατερικοῦ λόγου καὶ τὴ θεολογικὴ σύγχυση ποὺ ἐπικρατεῖ ἀκόμη καὶ στὴν ἀνώτατη βαθμίδα τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τὰ εὔλογα ἐρωτηματικὰ ποὺ δημιούργησε ἡ νέα τραγωδία σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸν πόνο τῆς ἀπώλειας δεκάδων συνανθρώπων μας προκάλεσαν ἀνίερες συζητήσεις ἐπὶ συζητήσεων. Ἀκόμη καὶ ἡ ἀρθρογραφία ἢ οἱ δηλώσεις Ἱεραρχῶν μας στὴν προσπάθειά τους νὰ αἰτιολογήσουν ἢ νὰ προσεγγίσουν τὴν τραγωδία φανέρωσε μία ἄλλη τραγωδία ποὺ παρατηρεῖται ἐδῶ καὶ λίγες δεκαετίες στὸν ἱερὸ κλῆρο. Τραγωδία ποὺ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ἀπουσία τῆς πίστης, τὴν ἀπουσία θεολογικοῦ λόγου, τὴν ἀπουσία κατήχησης. Πολὺ ὀρθὰ γνωστὸς γέροντας ἀσκητὴς τοῦ Παγγαίου Ὄρους τόνιζε:
«Παιδί μου γιὰ κάθε ἀπώλεια ψυχῆς, ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς θὰ δώσουμε λόγο στὸν Θεό. Γιατί ἐμεῖς εἴμαστε οἱ μόνοι ποὺ φταῖμε. Ἀφήσαμε βλέπεις τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ ζευτήκαμε τὸν χρυσό. Γιὰ ὅτι συμβαίνει στὴν πατρίδα μας δὲν φταῖνε οἱ ἄθεοι ἢ οἱ μασῶνοι πολιτικοί. Ἐμεῖς φταῖμε ποὺ σταματήσαμε νὰ ἐξαγιάζουμε μὲ τὰ μυστήρια τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας καὶ τὸ παράδειγμά μας τὸν εὐλογημένο τοῦτο τόπο καὶ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ κατοικοῦν σ’ αὐτόν. Παλιὰ οἱ μοναχοὶ ἀναζητοῦσαν τὰ δαιμόνια στὶς σπηλιὲς καὶ στὶς ἐρήμους προκειμένου νὰ ἀναμετρηθοῦν μαζί τους. Τώρα τὰ δαιμόνια δὲν ζοῦν πλέον στὶς σπηλιὲς καὶ στὶς ἐρήμους. Ζοῦν μέσα στὶς ἐκκλησίες μας, ζοῦν στὰ σχολεῖα μας, ζοῦν στὰ σπίτια μας. Συγκατοικοῦν μαζί μας καὶ μᾶς ταλαιπωροῦν, μετατρέποντας τὴ ζωή μας σὲ κόλαση»!
-Γέροντα, ἐσεῖς τί πιστεύετε γιὰ τὴν τελευταία τραγωδία; Μᾶς τιμώρησε ὁ Θεὸς γιὰ τὴν ἀποστασία μας ἢ ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη καὶ δὲν συμμετέχει σὲ τέτοιου εἴδους τραγωδίες;
- «Θέλω νὰ μοῦ ἐπιτρέψεις νὰ σοῦ διηγηθῶ τρεῖς ἱστορίες ποὺ ἐμμέσως θὰ ἀποτελοῦν τὴν ἀπάντηση στὰ ἐρωτήματα ποὺ ἔθεσες. Ὁ Θεὸς παιδί μου ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ χῶμα καὶ ἐνεφύσησε σ’ αὐτὸν πνοὴ ζῶσα. Τὸ ἀνθρώπινο σῶμα εἶναι λοιπὸν μέρος καὶ τῆς γῆς. Εἶναι ἕνα μικρὸ κομμάτι της. Ἐὰν λοιπὸν κατὰ τὴ διάρκεια ἑνὸς γεύματος ὁ ἄνθρωπος καταναλώσει καὶ μία χαλασμένη τροφή, τότε τὸ σῶμα του ἀναστατώνεται. Προκαλεῖται πόνος στὴν κοιλιά, διάρροιες, ἐφιδρώσεις καὶ ὅλα τὰ συναφῆ ποὺ προκαλεῖ ἡ δηλητηρίαση, ὅπως τὴν ὀνομάζουμε. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο λειτουργεῖ καὶ ἡ γῆ. Λειτουργεῖ ὡς Παράδεισος ὅταν ὑπάρχει ἁρμονία μεταξὺ αὐτῆς καὶ τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ, μέσω φυσικά τοῦ πιὸ τέλειου δημιουργήματος τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ λειτουργεῖ ὡς Κόλαση ὅταν ὑφίσταται δυσαρμονία, τὴν ὁποία θεολογικὰ οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὀνομάζουν παρακοή ἢ ἁμαρτία. Ὁ καλὸς Θεὸς ὅταν δημιούργησε τὸν κόσμο, προκειμένου νὰ ἐξασφαλίσει τὴν ἁρμονία αὐτὴ καὶ τὴν παραδεισένια ζωὴ ἔδωσε μέ άγάπη τὸ νόμο Του, τὸ λειτουργικὸ σύστημα τῆς ἐπιχείρησης τοῦ Ἀμπελώνα Του γιὰ νὰ ζεῖ ὁ ἄνθρωπος στὸν Παράδεισο, τὶς δέκα δηλαδή ἐντολές. Ὁ νόμος Του εἶναι μὲ ἀνεξίτηλα γράμματα γραμμένος στὶς ψυχὲς ὅλων τῶν ἀνθρώπων ἀνεξαρτήτου θρησκεύματος καὶ φυλῆς. Ἡ παραβίαση αὐτοῦ του νόμου κάνει τὴ γῆ νὰ ὑποφέρει, νά δηλητηριάζεται δηλαδὴ καὶ νὰ ἀντιδρᾶ περίεργα ἢ ἀφύσικα, νὰ γίνεται κόλαση. Κι αὐτὸ γιατί ἀπουσιάζει ὁ Θεὸς ποὺ τῆς προσφέρει τὴν ἁρμονία μέσα ἀπὸ τὸ ἔλεος καὶ τὴν ἀγάπη Του. Ὁ προφητάναξ Δαυὶδ καὶ ὄχι μόνο ἐπιχειρώντας νὰ δείξει τὴν ἀπουσία τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸ δημιούργημά του, τὸν ἄνθρωπο σὲ πλῆθος ψαλμῶν τὴν παρομοιάζει ὡς ὀργὴ ἢ ἀποστολὴ πονηρῶν ἀγγέλων, ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται μὲ καταστροφικὲς συνέπειες, σεισμούς, αἰχμαλωσίες, ἀνομβρίες, φωτιές, καταπιέσεις, πολέμους κ.ο.κ. Γιὰ νὰ ἀντιμετωπισθεῖ λοιπὸν ἡ δηλητηρίαση τῆς γῆς καὶ νὰ ἐπανέλθει ἡ ἁρμονία χρειάζεται ἡ ἐπιστροφὴ τοῦ ἀνθρώπου στὸ Θεὸ ἢ ἡ ἐπάνοδος τοῦ Θεοῦ στὴ σχέση γῆς καὶ οὐρανοῦ, ποὺ ἀντικατοπτρίζει τὸ δημιούργημα ποὺ λέγεται ἄνθρωπος. Καὶ τὸ φάρμακο ποὺ δίνει τέλος στὴ δηλητηρίαση αὐτὴ στὴν Ἁγία Ἐκκλησία μας τὸ ὀνομάζουμε μετάνοια. Αὐτὴ λογίζεται ὡς ἐπιστροφὴ στὸν Παράδεισο. Δὲν θέλω νὰ ἐπεκταθῶ μὲ παραδείγματα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ γιατί θὰ καταστῶ κουραστικὸς παιδί μου............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου