Μια
γυναίκα μεγάλωνε μια κόρη. Η μητέρα αγαπούσε πολύ το παιδί της. Μόλις
ξεκίνησε μια έντονη καταιγίδα και το παιδί δεν ήταν στο σπίτι, έτρεξε
για να το βρει έξω. Όλα τα άλλα παιδιά είχαν επιστρέψει εδώ και ώρα ,
αλλά η κόρη της δεν ήταν εκεί. Οι αστραπες εν τω μεταξύ, όλο συνεχίζαν να
σπινθηροβολούν. Η μαμά ανησύχησε και πήγε να ψάξει για το κορίτσι. Βρήκε
την κόρη της στο δρόμο . Έτρεξε και πήγε κοντά της στη βροχή. Ήταν
μούσκεμα , αλλά ευτυχισμένη , έπαιζε και γελουσε.
Και
κάθε φορά που οι αστραπές χτυπούσαν στον ουρανό, η κοπέλα σήκωνε το
πρόσωπό της στον ουρανό και χαμογελούσε χαρούμενα. Η μαμά ήταν πολύ
έκπληκτη.
"Τι κάνεις;" Ρώτησε. "Δεν φοβάσαι τη θύελλα;"
- Μαμά, κοίτα,
παίζω! - Η κοπέλα απάντησε χαρούμενα, - Και ο Θεός παίρνει φωτογραφίες
μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου