Τα μικρά παιδιά θέλουν και λίγο λιακάδα…. Τα παιδιά είναι δώρα του Θεού. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

Το Γενέθλιο του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστού
Σύναξη των Δικαίων Ζαχαρία και Ελισάβετ

Εορτάζει στις 24 Ιουνίου

Στίχοι
Ιωάννη του Προδρόμου
Ζαχαρία, χόρευε σὺν τῇ συζύγῳ
Οὐ πολλὰ μὲν τίκτοντες, ἓν δὲ καὶ μέγα.
Πρόδρομον ἀμφὶ τετάρτην εἰκάδα γείνατο μήτηρ.

Δικαίων Ζαχαρία και Ελισάβετ
Tεκούσι γεννήτορσι Προδρόμου πάλαι,
Γνωστοί συνευφραίνοντο, νυν δε και κτίσις.

Ευφράνθητι στείρα η ου τίκτουσα, ρήξον και βόησον η ουκ ωδίνουσα, ότι πολλά τα τέκνα της ερήμου μάλλον ή της εχούσης τον άνδρα. (Ησ. 54,1)

π. Ιουστίνος Parvu

Η προσευχή της μάνας δεν συγκρίνεται με τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Στον κόπο των μητέρων βρίσκεται το παρόν και το μέλλον ενός λαού. Πέρα από ό,τι προσφέρει η κοινωνία στον άνθρωπο, η μάνα που μεγαλώνει το παιδί φυτεύει τον σπόρο στην ψυχή του. Αυτή πρέπει να είναι ισορροπημένη, να έχει τον Άγιο της εικόνας στην καρδιά, τον Σταυρό στο μυαλό και να ξέρει τον δρόμο της Εκκλησίας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να προετοιμάσει το παιδί για την ζωή. Αυτό που μας λείπει τώρα είναι ακριβώς αυτό. Μας λείπουν οι άγιες μητέρες, οι οποίες μας χαρίζουν αγίους ήρωες, μάρτυρες, διανοουμένους ή να μας δώσουν τις ιδιοφυΐες, που θα αναδείξουν ό,τι καλύτερο έχει αυτός ο λαός της Ορθοδοξίας.

Έλεγε ο π. Ιουστίνος:
Ο καθένας, το δώρο πού του χαρίζει ο Θεός, ή το καλλιεργεί ή το παραμελεί. Αλλά είναι επίσης σημαντικό και το περιβάλλον, μέσα στο οποίο μεγαλώνει κανείς. Ιδιαίτερα ο ρόλος της μητέρας είναι καθοριστικός στη ζωή μιας οικογένειας και μιας κοινωνίας αλλά και ενός ολόκληρου λαού.

Τα σημερινά σχολεία έχουν μετατραπή σε τόπους αθεΐας. Τα παιδιά δεν διδάσκονται τίποτε για το Θεό, και μόνο η οικογένεια πλέον μπορεί να εμφυσήσει την πίστη στα σημερινά παιδιά.

***

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Οι γονείς πρέπει να δώσουν στα παιδιά τους να καταλάβουν ότι δεν γίνεται να ζήσουν μακριά από τον Χριστό. Ο Χριστός είναι ο μόνος δρόμος, δεν υπάρχει άλλος. Άμα μεταδώσουν αυτό στα παιδιά τους, δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Αυτή είναι όλη η διαπαιδαγώγηση.”

Η μάνα καλύτερα είναι να ασχολήται με την ανατροφή των παιδιών, παρά να καταπιάνεται σχολαστικά με το νοικοκυριό, με τα άψυχα πράγματα. Να τους μιλάη για τον Χριστό, να τους διαβάζη βίους Αγίων. Παράλληλα να ασχολήται και με το ξεσκόνισμα της ψυχής της, για να λαμποκοπάη πνευματικά. Η πνευματική ζωή της μητέρας θα βοηθήση αθόρυβα και τις ψυχές των παιδιών της. Έτσι και τα παιδιά της θα ζουν χαρούμενα, και εκείνη θα είναι ευτυχισμένη, γιατί μέσα της θα έχη τον Χριστό. Αν η μάνα δεν ευκαιρή ούτε ένα «Τρισάγιο» να πή, πώς θα αγιασθούν τα παιδιά της;

Εμένα η μητέρα μου μου έμαθε να λέω την ευχή. Όταν σαν παιδιά κάναμε καμμιά αταξία και πήγαινε να θυμώση, την άκουγα που έλεγε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Όταν έβαζε το ψωμί στον φούρνο, έλεγε: «Εις το όνομα του Χριστού και της Παναγίας». Και όταν ζύμωνε και όταν μαγείρευε, πάλι έλεγε συνέχεια την ευχή. Έτσι αγιαζόταν η ίδια, αγιαζόταν και το ψωμί και το φαγητό που έκανε, αγιάζονταν και αυτοί που το έτρωγαν.

Πόσες μητέρες που είχαν αγία ζωή είχαν και αγιασμένα παιδιά! Νά, η μητέρα του Γέροντα Χατζη-Γεώργη. Ακόμη και το γάλα αυτής της ευλογημένης μάνας, που θήλαζε ο Γαβριήλ – το κατά κόσμον όνομα του Γέροντα Χατζη-Γεώργη – ήταν ασκητικό! Είχε αποκτήσει δύο παιδιά και ύστερα ζούσαν με τον σύζυγό της εν παρθενία, αγαπημένοι σαν αδέλφια. Είχε ασκητικό πνεύμα από μικρή, γιατί είχε αδελφή μοναχή, ασκήτρια, την οποία επισκεπτόταν και αργότερα με τα παιδιά της. Ο πατέρας του Γαβριήλ ήταν και αυτός ευλαβής και ασχολούνταν με το εμπόριο, γι᾿ αυτό τον περισσότερο καιρό τον περνούσε στα ταξίδια. Αυτό έδινε την ευκαιρία στην μητέρα του να ζη απλά, να μη «μεριμνά και τυρβάζη περί πολλά» , να τον παίρνη μαζί της και να αγρυπνή με άλλες γυναίκες πότε στις σπηλιές και πότε στα εξωκκλήσια. Γι᾿ αυτό μετά έφθασε σε τέτοια μέτρα αγιότητος .

Η ευλάβεια της μητέρας έχει μεγάλη σημασία. Αν η μητέρα έχη ταπείνωση, φόβο Θεού, τα πράγματα μέσα στο σπίτι πάνε κανονικά. Γνωρίζω νέες μητέρες που λάμπει το πρόσωπό τους, αν και δεν έχουν από πουθενά βοήθεια. Από τα παιδιά καταλαβαίνω σε τί κατάσταση βρίσκονται οι μητέρες.Τα μωρά είναι σε συνεχή επαφή με τον Θεό, επειδή δεν έχουν μέριμνες. Τί είπε ο Χριστός για τα μικρά παιδιά; «Οι Άγγελοι αυτών εν ουρανοίς δια παντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός μου του εν ουρανοίς» 1. Έχουν επικοινωνία και με τον Θεό και με τον Φύλακα Άγγελό τους, που είναι συνέχεια δίπλα τους. Στον ύπνο τους πότε γελούν, πότε κλαίνε, γιατί βλέπουν διάφορα. Άλλοτε βλέπουν τον Φύλακα Άγγελό τους και παίζουν μαζί του – τα χαϊδεύει, τα πειράζει, κουνάει τα χεράκια τους, και αυτά γελούν -, άλλοτε πάλι βλέπουν καμμιά σκηνή του πειρασμού και κλαίνε…

– Γέροντα, ένα αβάπτιστο παιδάκι κάνει να προσκυνήση άγια Λείψανα;

– Γιατί να μην κάνη; Μπορεί και να το σταυρώση κανείς με τα άγια Λείψανα. Είδα σήμερα ένα παιδάκι, σαν αγγελουδάκι ήταν. «Που είναι τα φτερά σου;», το ρώτησα. Δεν ήξερε να μου πή!… Στο Καλύβι, όταν έρχεται η άνοιξη και ανθίζουν τα δένδρα, βάζω καραμέλες πάνω στα πουρνάρια, που είναι κοντά στην πόρτα του φράχτη, και λέω στα μικρά παιδιά που έρχονται εκεί: «Πηγαίνετε, παιδιά, να κόψετε καραμέλες από τα πουρνάρια, γιατί, αν πιάση βροχή, θα λειώσουν και θα πάνε χαμένες!». Μερικά έξυπνα παιδάκια καταλαβαίνουν ότι τις έβαλα εγώ και γελούν, άλλα πιστεύουν ότι φύτρωσαν, άλλα προβληματίζονται. Τα μικρά θέλουν και λίγο λιακάδα…

– Βάζετε πολλές καραμέλες, Γέροντα;

– Έμ, πώς! Τί να κάνω; Εγώ καλά γλυκά δεν δίνω στους μεγάλους· λουκούμια τους δίνω. Όταν μου φέρνουν καλά γλυκά, τα κρατώ για τα παιδιά της Σχολής 2. Νά, κι εδώ χθές βράδυ φύτεψα καραμέλες και σοκολατάκια και σήμερα… άνθισαν͵! Τα είδατε; Ο καιρός ήταν καλός, το χώμα ήταν αφράτο, γιατί το είχατε σκάψει καλά, και αμέσως άνθισαν3 ! Να δήτε τί ανθόκηπο θα σάς κάνω εγώ! Δεν θα χρειάζεται να αγοράζουμε καραμέλες και σοκολατάκια για τα παιδιά. Τί; να μην έχουμε δική μας παραγωγή;

– Γέροντα, κάποιοι προσκυνητές είδαν τα σοκολατάκια που φυτέψατε στον κήπο, επειδή το χαρτάκι τους έβγαινε πάνω από το χώμα. Παραξενεύτηκαν. «Κάποιο παιδάκι, είπαν, θα τα έβαλε».

– Δεν τους είπες ότι τα έβαλε ένα μεγάλο παιδί;

1Ματθ. 18, 10.
2Για τους μαθητές της Αθωνιάδος Σχολής.
3 Ο Γέροντας είχε φυτέψει στο φρεσκοσκαμμένο χώμα καραμέλες και σοκολατάκια και είχε βάλει επάνω τους ανθάκια από πασχαλιά, για να φαίνωνται σαν ανθισμένα.

***

Ο Φύλακας Άγγελος προστατεύει τα παιδάκια

– Γέροντα, γιατί ο Θεός δίνει στον κάθε άνθρωπο έναν Φύλακα Άγγελο, αφού μπορεί ο ίδιος να μας προστατεύση;

– Αυτό είναι ξεχωριστή φροντίδα του Θεού για το πλάσμα Του. Ο Φύλακας Άγγελος είναι οικονομία Θεού. Είμαστε χρεώστες γι᾿ αυτό. Οι Άγγελοι ιδιαίτερα προστατεύουν τα μικρά παιδιά. Πώς τα φυλάνε! Μια φορά δυο παιδιά έπαιζαν έξω στον δρόμο. Το ένα από τα δύο σημάδευε το άλλο στο κεφάλι, για να το χτυπήση με μια πέτρα. Εκείνο δεν το έβλεπε. Την τελευταία στιγμή, φαίνεται, ο Άγγελός του το έκανε να δη κάτι, τινάχτηκε πέρα και γλίτωσε. Μια μάνα πάλι είχε πάρει στο χωράφι και το μωρό της. Το θήλασε, το έβαλε στην κούνια και πήγε να δουλέψη. Μετά από λίγο, όταν πήγε κοντά του, τί να δή! Το παιδάκι κρατούσε ένα φίδι και το έβλεπε! Όπως το είχε θηλάσει, είχε μείνει γάλα γύρω από το στοματάκι του. Πήγε λοιπόν το φίδι και έγλειφε το γάλα με την γλώσσα του και το παιδάκι το έπιασε με το χέρι του. Βάζει τις φωνές η μάνα, τρόμαξε το παιδί, άνοιξε το χεράκι του και έφυγε το φίδι! Φυλάει ο Θεός τα παιδιά.

– Γέροντα, τότε πώς πολλά παιδάκια υποφέρουν από αρρώστιες κ.λπ.;

– Ο Θεός ξέρει τί θα ωφελήση τον καθέναν και δίνει ανάλογα. Δεν δίνει στον άνθρωπο κάτι που δεν θα τον ωφελήση. Βλέπει λ.χ. ότι περισσότερο θα μας ωφελήση, αν μας δώση ένα κουσούρι, μια αναπηρία, παρά αν μας προστατεύση να μη χτυπήσουμε ή να μη μείνουμε ανάπηροι.

Με το ζόρισμα οι γονείς δεν βοηθούν τα παιδιά· τα πνίγουν. Συνέχεια «μή αυτό, μη εκείνο, αυτό κάν᾿ το έτσι…». Πρέπει να τραβούν τα γκέμια τόσο που να μη σπάζουν. Να ελέγχουν με τρόπο τα παιδιά, για να τα φέρνουν σε έναν λογαριασμό, αλλά να μη δημιουργούνται χάσματα μεταξύ τους. Να κάνουν ό,τι κάνει ο καλός κηπουρός, όταν φυτεύη ένα δενδράκι: Το δένει απαλά με ένα σχοινάκι σε έναν πάσσαλο, για να μη στραβώση και να μην τραυματίζεται, όταν το γέρνη ο αέρας λίγο δεξιά-λίγο αριστερά. Το φράζει κιόλας γύρω-γύρω και συγχρόνως το ποτίζει, το φροντίζει, μέχρι να μεγαλώσουν τα κλωνάρια του, για να μην το φάνε τα κατσίκια. Γιατί, αν το κουτσουρέψουν τα κατσίκια, πάει, καταστράφηκε. Ένα κουτσουρεμένο δένδρο ούτε να καρπίση μπορεί ούτε σκιά να κάνη. Όταν μεγαλώσουν τα κλωνάρια του, τότε ο κηπουρός βγάζει τον φράχτη, οπότε και καρπίζει το δένδρο και στην σκιά του μπορούν να φιλοξενούνται και κατσίκια και πρόβατα και άνθρωποι.

Οι γονείς όμως πολλές φορές από υπερβολικό ενδιαφέρον θέλουν να δέσουν το παιδί με σύρμα, ενώ πρέπει να το δένουν απαλά, για να μην το πληγώνουν. Να προσπαθούν να βοηθούν τα παιδιά με τον αρχοντικό τρόπο, ο οποίος καλλιεργεί το φιλότιμο στις ψυχές τους, ώστε να καταλάβουν το καλό ως ανάγκη. Να τους εξηγούν το καλό, όσο μπορούν με καλό τρόπο, με αγάπη και με πόνο. Θυμάμαι μια μητέρα πού, όταν έβλεπε τα παιδάκια να κάνουν καμμιά αταξία, τα μάτια της βούρκωναν από πόνο και έλεγε: «μή, χρυσό μου παιδί». Και με το παράδειγμά της τους μάθαινε να αγωνίζωνται με χαρά, για να αποφεύγουν τους πειρασμούς της ζωής, να μην ταράζωνται εύκολα μπροστά σε μια δυσκολία, αλλά να την αντιμετωπίζουν με προσευχή και με εμπιστοσύνη στον Θεό.

Σήμερα μικροί-μεγάλοι στον κόσμο ζουν σαν σε τρελλοκομείο, γι᾿ αυτό χρειάζεται πολλή υπομονή και πολλή προσευχή. Ένα σωρό παιδιά παθαίνουν εγκεφαλικό. Είναι λίγο χαλασμένο το ρολόι, το κουρντίζουν και οι γονείς λίγο παραπάνω και σπάζει το ελατήριό του. Χρειάζεται διάκριση. Άλλο παιδί θέλει περισσότερο κούρντισμα και άλλο λιγώτερο. Τα καημένα τα παιδιά είναι εκτεθειμένα σε όλα τα ρεύματα. Όταν ακούν έξω στις διάφορες συντροφιές «μή σέβεστε γονείς, μη σέβεστε τίποτε», και οι μητέρες πάνε να τα σφίξουν, τότε αντιδρούν χειρότερα.

Γι᾿ αυτό λέω στις μητέρες να ζοριστούν στην προσευχή, και όχι να ζορίζουν τα παιδιά. Αν συνέχεια λένε «μή, μή» στο παιδί, ακόμη και για μικροπράγματα, ή καμμιά φορά και άδικα, τότε, όταν πρόκειται για κάτι σοβαρό, όταν πάη λ.χ. το παιδάκι να ρίξη βενζίνη στην φωτιά, δεν ακούει και το κάνει, οπότε μπορεί να πάθη μεγάλη ζημιά. Το παιδί δεν καταλαβαίνει ότι μέσα στο «μή» κρύβεται η αγάπη. Αλλά και όταν μεγαλώση λίγο, μπαίνει ο εγωισμός και αντιδράει, όταν του κάνουν καμμιά παρατήρηση, γιατί λέει: «μικρός είμαι και μου φέρονται έτσι;». Οι γονείς πρέπει να δώσουν στο παιδί να καταλάβη ότι, όπως, όταν ήταν μικρό, το πρόσεχαν να μην καή, έτσι και τώρα που μεγάλωσε, υπάρχει άλλη φωτιά. Γι᾿ αυτό πρέπει να προσέχη, να μη δίνη δικαιώματα στον πειρασμό, για να διατηρήση την Χάρη του Αγίου Βαπτίσματος.

από το βιβλίο: Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή» Αγίου Παΐσιου του Αγιορείτου ΛΟΓΟΙ Δ΄

«Μακάριοι οι γονείς που δεν χρησιμοποιούν τη λέξη ”μη” στα παιδιά τους, αλλά τα φρενάρουν από το κακό με την αγία ζωή τους, την οποία μιμούνται τα παιδιά και ακολουθούν τον Χριστό με πνευματική λεβεντιά χαρούμενα».

***

αδελφή Μαγδαληνή του Έσσεξ

Κάθε παιδί πρέπει να καλωσορίζεται με αγάπη από την οικογένεια. Η αγάπη που δέχεται ένα παιδί από τους γονείς του στην αρχή της ζωής του είναι αναντικατάστατη – είναι ένα ασφαλές θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορεί να οικοδομήσει τη ζωή του. Η έλλειψη αυτής της αγάπης αφήνει αθεράπευτα τραύματα εκτός κι αν το παιδί δεχθεί μια εξαιρετική χάρη αγάπης για τον Θεό. Πράγματι, όποιος στερείται την αγάπη των γονέων του στην αρχή της ζωής του, συχνά αδυνατεί να υπομείνει τους ψυχικούς πόνους ,ακόμα και τις μικρότερες « πληγές » που όλοι δεχόμαστε αναπόφευκτα στη ζωή μας με τους άλλους. Γνωρίζουμε από την Αγία Γραφή και τους βίους των αγίων ότι ακόμα και από την κοιλιά της μητέρας του ένα παιδί μπορεί να αισθανθεί την παρουσία του Θεού. Θα θυμάστε τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, ο οποίος αναγνωρίζοντας την παρουσία του σαρκωθέντος Κυρίου, εσκίρτησε μέσα στην κοιλιά της μητέρας του. Επίσης στο βίο του αγίου Σεργίου διαβάζουμε ότι, όταν ήταν ακόμα στην κοιλιά της μητέρας του, εκραύγασε στις πιο ιερές στιγμές της Θείας Λειτουργίας. Οι εντυπώσεις τις οποίες δέχεται ένα βρέφος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της μητέρας του καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τη φυσική, συναισθηματική ακόμα και την πνευματική του κατάσταση. 

Οι σκέψεις και τα συναισθήματα της μητέρας δημιουργούν την ατμόσφαιρα μέσα στην οποία θα αναπτυχθεί το μωρό. Η καρδιά της πρέπει να ξεχειλίζει από ένα καλωσόρισμα αγάπης και προσευχής για το νέο της παιδί. Μια γυναίκα που περιμένει παιδί είναι καλό να προσεύχεται στη Μητέρα του Θεού να ευλογηθεί ο καρπός και της δικής της κοιλίας. Η Μητέρα του Θεού είναι το ιερό πρότυπο και ο οδηγός όλων των παιδαγωγών, επειδή έφερε και ανέθρεψε το θείο παιδί – το ανέθρεψε στο δικό μας κόσμο, πάνω σ αυτή τη γη.

Ένας γέροντας συμβούλεψε κάποια μητέρα η οποία σύντομα θα γεννούσε να βάλει μια πνευματική σφραγίδα στο παιδί λέγοντας την προσευχή του Ιησού κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο νοσοκομείο, ακόμα και την ώρα τού τοκετού.

Αν προσευχόμαστε και σιγά-σιγά μαθαίνουμε να ζούμε μέσα στο πνεύμα της προσευχής, δημιουργούμε μια ατμόσφαιρα μέσα στην οποία τα παιδιά γεύονται την προσευχή και την παρουσία του Θεού. Αν μένουμε μέσα σ’ αυτό το πνεύμα, τότε, ακόμα και χωρίς λόγια ακόμα και πριν μάθουν να μιλούν, τα παιδιά μπορούν να αποκτήσουν εντελώς φυσικά ένα αισθητήριο για την προσευχή και την επιθυμία να γνωρίσουν τον Θεό.

Όταν γεννηθεί το παιδί τους, οι γονείς εκφράζουν την αγάπη τους γι’ αυτό με πολλούς τρόπους• ένας από αυτούς — και μάλιστα από τους πιο δυνατούς — είναι η προσευχή. Οι γονείς μπορούν να προσεύχονται κοντά στο παιδί τους, να λένε τις προσευχές τους κοντά του ή κοντά στο κρεβάτι του και γενικά να το περιβάλλουν με προσευχή. Οι γονείς μπορούν να προσεύχονται ενδόμυχα τη στιγμή που αγκαλιάζουν το παιδί τους. Μπορούν να ευλογούν το παιδί με το σημείο του Σταύρου και να παρακαλούν τον Θεό, την Παναγία και τους άγιους να ευλογούν και να προστατεύουν το παιδί τους. Όταν οι γονείς πηγαίνουν να ρίξουν μια ματιά στο παιδί τους την ώρα που κοιμάται, για να δουν αν όλα πάνε καλά, μπορούν να προσεύχονται γι’ αυτό και να κάνουν επάνω του το σημείο του σταυρού, από το κεφάλι ως τα πόδια και από τα αριστερά προς τα δεξιά. Γνωρίζω κάποιον πατέρα, ο οποίος προσευχόταν κάθε βράδυ για το γιό του γονατιστός δίπλα στο κρεβάτι του, ενώ εκείνος κοιμόταν, και παρακαλούσε θερμά τον Θεό να γεμίσει τη ζωή του παιδιού με τη χάρη Του.

Οι γονείς ειδωλοποιούν τα παιδιά. Περνούν όλη την ζωή τους μέσα σε αυτά και ταυτίζονται με αυτά. Αυτό είναι λάθος. Ο άνδρας με τον γάμο λαμβάνει την γυναίκα για βοηθό για να επιτύχουν την τελείωσή τους. Τα παιδιά είναι δώρα του Θεού. Πολλές φορές με τα παιδιά δημιουργείται άγχος και αποσπάται ο νους από τον Θεό.

Η θρησκευτική μόρφωση των παιδιών επιτυγχάνεται κυρίως με το παράδειγμα και με την ατμόσφαιρα αγάπης και προσευχής μέσα στο σπίτι. Η καρδιά του παιδιού συγκινείται. Χωρίς εξηγήσεις κατακτά την προσευχή ως φυσική δραστηριότητα, και χωρίς να έχει ανάγκη λογικών αποδείξεων γνωρίζει την παρουσία του Θεού.
Στους βίους των αγίων βλέπει κανείς συχνά πως η ζωή ενός αγίου επηρεάστηκε από κάποιον άγιο άνθρωπο που απλώς είδε. Ο άγιος Νεκτάριος θυμόταν πάντα την αγάπη της γιαγιάς του και πώς στεκόταν όταν προσευχόταν μπροστά στις εικόνες.

Η αγάπη, η προσευχή και το παράδειγμα είναι περισσότερο αποτελεσματικά από τα λόγια– στην πραγματικότητα είναι αυτά που δίνουν αξία στα λόγια – όταν οδηγούμε τα παιδιά προς τον Θεό.

Δε θα βοηθήσουμε τόσο τα παιδιά μας με τα λόγια μας για τον Θεό, όσο με την παραμονή μας μέσα στην παρουσία του Θεού.

Σκοπός δεν είναι απλώς να κοινωνή το βρέφος των Αχράντων Μυστηρίων, αλλά να ζη μέσα στην ατμόσφαιρα της προσευχής του σπιτιού. Η ατμόσφαιρα του σπιτιού πρέπει να είναι ατμόσφαιρα προσευχής. Οι γονείς πρέπει να εμπνέουν στα παιδιά την αγάπη τους για τον Χριστό και την Παναγία.

 Η ελευθερία παίζει μεγάλο ρόλο στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Να προσευχόμαστε να δίνη ο Θεός έμπνευση. Ο Θεός φωτίζει όλους τους ανθρώπους, ιδίως τις μητέρες, και τους δίδει έμπνευση. Μόνον έτσι μπορούμε να διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά.

Τα παιδιά μας πρέπει να έχουν τη βεβαιότητα ότι μπορούν να εκφράσουν ή να κάνουν πράγματα, τα οποία δεν συνάδουν με την Παράδοση της Εκκλησίας, χωρίς να χαλάσουν τη σχέση τους μαζί μας. Δεν περιμένουμε τέλεια συμπεριφορά ή τέλεια θεολογία. Οι Χριστιανοί ενήλικες πρέπει να έχουν υπομονή και ανεκτικότητα, όπως έχει ο Θεός με μας. Πρέπει να διασφαλίζουμε το θάρρος του παιδιού, ώστε να μην ενεργεί κρυφά από μας· και πάνω απ’ όλα να ενισχύσουμε την εμπειρία της άνευ όρων αγάπης.

Οι καλύτερες εκπαιδευτικές μέθοδοι έχουν ως στόχο να διδάξουν στα παιδιά πώς να μαθαίνουν. Υπάρχει μια παροιμία που λέει: « Δώσε στο γιο σου ένα ψάρι και θα φάει καλά σήμερα. Μάθε του πώς να ψαρεύει και θα τρώει καλά σ΄ όλη του τη ζωή ». Έτσι αντιλαμβανόμαστε το έργο μας ως χριστιανοί γονείς ή δάσκαλοι. Εμπνέουμε στα παιδιά μας την αγάπη για τον Θεό και τα διδάσκουμε πώς να βρίσκουν μόνα τους το θέλημά Του. Αν μάθουμε στα παιδιά μας να αγαπούν τον Θεό και τους αγίους, « ταύτα πάντα προστεθήσεται αυτοίς » …

***

Η αξία του προσώπου του παιδιού στην χριστιανική διδασκαλία (ηχητικό αρχείο)
Ομιλία Αδελφής Μαγδαληνής του Έσσεξ
http://www.omilies.net/omilies/4d/7052_1%20H%20AKSIA%20TOY%20PROSOPOY%20STHN%20XRISTIANIKH%20

DIDASKALIA

%20TOY%20PAIDIOY.mp3

Να ένα υπέροχο παράδειγμα, ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ προσεύχονταν για πολύ καιρό να τους χαρισθεί τέκνο… Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2019/09/22/%ce%bd%ce%b1-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%cf%85%cf%80%ce%ad%cf%81%ce%bf%cf%87%ce%bf-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%b4%ce%b5%ce%b9%ce%b3%ce%bc%ce%b1-%ce%bf-%ce%b6%ce%b1%cf%87%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%ba/

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης, ”η μητέρα μου μου έμαθε να προσεύχομαι, να κάνω μετάνοιες και νηστείες”.
https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/29/20175/

Όταν ο άνθρωπος λέει Είμαι δικός Σου, σώσε με!, απαντά ο Θεός Ναι, είσαι δικός μου. Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2014/12/13/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CF%82-%CE%BB%CE%AD%CE%B5%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%83%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%8E/

Το ιερό έργο του γονέα θα μας αγιάσει. Αδελφής Μαγδαληνής του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2016/01/31/%CF%84%CE%BF-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B8%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%B1/

Αν μάθουμε στα παιδιά μας να αγαπούν τον Θεό και τους αγίους, « ταύτα πάντα προστεθήσεται αυτοίς » … αδελφή Μαγδαληνή του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2015/11/26/%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%AC%CE%B8%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%84%CE%BF/

Η προσευχή της μάνας δεν συγκρίνεται με τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Μας λείπουν οι άγιες μητέρες.. π. Ιουστίνος Parvu
https://iconandlight.wordpress.com/2019/06/24/29251/

Απολυτίκιον Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε

Προφήτα και Πρόδρομε, της παρουσίας Χριστού, αξίως ευφημήσαι σε, ουκ ευπορούμεν ημείς, οι πόθω τιμώντες σε’ στείρωσις γάρ τεκούσης, και πατρός αφωνία, λέλυνται τη ενδόξω, και σεπτή σου γεννήσει, και σάρκωσις Υιού του Θεού, κόσμω κηρύττεται.

Μεγαλυνάριον.

Άνθος το θεόσδοτον εκφυέν, σήμερον εκ στείρας, ευωδίας αγιασμού, έπλησε τα πάντα, την έρημον, τα όρη, τον ποταμόν τα ρείθρα, Χριστού ο Πρόδρομος.

Κάθισμα Ήχος δ’ Κατεπλάγη Ιωσήφ

Ώσπερ ήλιος φαιδρός, της Ελισάβετ εκ γαστρός, εξανέτειλεν ημίν, του Ζαχαρίου ο υιός, και του Πατρός διαλύει την αφωνίαν, και πάσι τοις λαοίς, εν παρρησία πολλή, Ευθύνατε βοά, τας του Κυρίου οδούς, και γαρ αυτός ελεύσεται και σώσει, τους πρός αυτόν επιστρέφοντας, ον προκηρύξας ω Ιωάννη, ικέτευε του σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Δόξα… Ήχος πλ. β’
Ανατολίου

Αστήρ αστέρων Πρόδρομος, στειρωτικής εκ νηδύος, επί γης τίκτεται σήμερον, Ιωάννης ο θεοπόθητος, και Χριστού επιφαίνει την αυγήν ανατολήν την εξ ύψους, εις ευθείαν πιστοίς διάβασιν.

iconandlight.wordpress.com