Σας παρακαλώ, να μην ολιγοψυχήσουμε, και εμείς, με τη δύναμη του Χριστού, θα κατορθώσουμε αναμφίβολα τη νίκη αυτή επί του κόσμου. Αν ταπεινά ζητούμε το έλεος του Θεού, ο Θεός θα βηθήση. Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ – Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

 

”Εν τω φωτί της δόξης του προσώπου σου, Κύριε, πορευσόμεθα εις τον αιώνα.”
«Εσημειώθη εφ’ ημάς το φως του προσώπου σου, Κύριε» (ψ. 4, 7)

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

«Ιδού νεφέλη φωτεινή επεσκίασεν αυτούς, και ιδού φωνή εκ της νεφέλης λέγουσα· ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα· αυτού ακούετε» (Ματθ. ιζ’ 5, Μαρκ. θ’ 7, Λουκ. θ’ 35).

…Η Μεταμόρφωση του Κυρίου αποτελεί στερεό θεμέλιο της ελπίδας για τη μεταμόρφωση όλης της ζωής μας —η οποία τώρα είναι γεμάτη από κόπο, ασθένειες, φόβο— σε ζωή άφθαρτη και θεοειδή. Εν τούτοις, η ανάβαση αυτή στο υψηλό όρος της Μεταμορφώσεως συνδέεται με μεγάλο αγώνα. Όχι σπάνια εμείς εξασθενούμε από την αρχή αυτού του αγώνα και απελπισία φαίνεται να κυριεύει την ψυχή. Σε τέτοιες ώρες μαρτυρικής παραμονής στα όρια μεταξύ του Απροσίτου Φωτός της Θεότητας που έλκει προς τον εαυτό Του και της απειλητικής αβύσσου του σκότους, να ενθυμούμαστε τα διδάγματα των Πατέρων μας, οι οποίοι διήνυσαν την οδό αυτή ακολουθώντας τον Χριστό, και «εζωσμένοι τας οσφύας ημών» να παίρνουμε δύναμη με την κραταιά ελπίδα σε Εκείνον, ο Οποίος με την παλάμη Του βαστάζει ακόπως όλη την κτίση. Να θυμόμαστε ότι στη ζωή μας πρέπει να επαναληφθεί κατά τον ίδιο τρόπο ο,τι έγινε στη ζωή του Υιού του Ανθρώπου, για να ελευθερωθούμε από κάθε φόβο και ολιγοψυχία. Η οδός είναι κοινή σε όλους μας κατά τον λόγο Αυτού του Χριστού: «Εγώ ειμι η οδός»• και γι’ αυτό είναι και μοναδική, διότι «ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ει μη δι’ Εμού».

Αν ο Κύριος «επειράσθη», και εμείς πρέπει να περάσουμε διά του πυρός των πειρασμών. Αν ο Κύριος καταδιώχθηκε, και εμείς επίσης θα διωχθούμε από τις ίδιες εκείνες δυνάμεις, οι οποίες δίωκαν τον Χριστό. Αν ο Κύριος έπαθε και σταυρώθηκε, και εμείς αναπόφευκτα οφείλουμε να πάσχουμε και να σταυρωνόμαστε έστω, ίσως, και πάνω σε αόρατους σταυρούς, εφόσον πράγματι Τόν ακολουθούμε στις οδούς της καρδίας μας. Αν ο Κύριος μεταμορφώθηκε, και εμείς θα μεταμορφωθούμε και ενώ ακόμη βρισκόμαστε πάνω στη γη, αν ομοιωθούμε προς Αυτόν στις εσωτερικές επιθυμίες μας. Αν ο Κύριος πέθανε και αναστήθηκε, τότε και όλοι όσοι πιστεύουν σε Αυτόν θα διέλθουν διά του θανάτου, θα τοποθετηθούν σε τάφους και έπειτα θα αναστηθούν όμοια προς Αυτόν, εφόσον πέθαναν όμοια προς Αυτόν….

Σας παρακαλώ, να μην ολιγοψυχήσουμε ακούοντας τα λόγια της διδασκαλίας αυτής, αλλά να λάβουμε θάρρος και να ανοίξουμε τις καρδιές μας για να δεχθούμε με απλότητα το Ευαγγέλιο του Χριστού. Ο Κύριος με το στόμα Του είπε: «Θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιωάν. ις’ 33). Και εμείς, με τη δύναμη του Χριστού, θα κατορθώσουμε αναμφίβολα τη νίκη αυτή επί του κόσμου, ώστε μαζί με Αυτόν να μετάσχουμε στην αιώνια Βασιλεία των ουρανών.

Καθημερινά η πείρα της ανθρωπότητος μας αποδεικνύει σταθερά ότι οι «σοφοί και συνετοί» του αιώνος τούτου δεν μπορούν να ακολουθήσουν τον Χριστό ούτε στο Θαβώρ, ούτε στον Γολγοθά, ούτε στο όρος των Ελαιών.

***

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Αν έχη κανείς εμπιστοσύνη στον Θεό, ξέρετε τι γίνεται; Μικρό πράγμα είναι να έχη κανείς σύμμαχο τον Θεό; Για τον Θεό δεν υπάρχει ούτε δύσκολο θέμα ούτε δύσκολη λύση. Όλα είναι απλά για τον Θεό. Δεν χρησιμοποιεί μεγαλύτερη δύναμη για τα υπερφυσικά και μικρότερη για τα φυσικά αλλά την ίδια δύναμη για όλα. Το κυριώτερο είναι ο άνθρωπος να γαντζωθή στον Θεό.

Εσείς κάνετε προσευχή για να βρέξη (1) ή δεν σας απασχολεί το θέμα; Τώρα είναι εποχή να οργώση ο κόσμος, για να σπείρη. Έπρεπε ήδη να είναι σπαρμένα τα χωράφια, και ακόμη δεν μπορούν να τα οργώσουν. Είναι μια δοκιμασία από τον Θεό αυτή η ανομβρία. Το έργο του μοναχού αυτό είναι, να κάνη προσευχή σε τέτοιες περιπτώσεις. Πάντως από σας έχω ένα παράπονο. Την άλλη φορά, ενώ ο κόσμος θέριζε τα σιτάρια για σανό, επειδή δεν έβρεξε, εσείς ούτε καν το κάνατε θέμα προσευχής. Γιατί; Επειδή εσείς ποτίζατε με το λάστιχο; Λοιπόν, αυτή θα είναι τελευταία φορά, άλλη φορά θα πρέπη να πονάτε για τον κόσμο. Θα μαθαίνετε και θα κάνετε προσευχή. Να γράφετε και σ’ εμένα. Θα δώσετε εξετάσεις. Αν περάσετε, δηλαδή αν βρέξη, θα σας κάνω συνέταιρους στην προσευχή και ό,τι θα παίρνουμε από την θεία Πρόνοια θα το μοιράζουμε…

Όταν κάνω προσευχή για βροχή και βλέπω έστω και ένα σύννεφο στον ουρανό (ακόμη και να μη ρίξη βροχή), δοξάζω τον Θεό που παρουσίασε έστω και ένα σύννεφο, και με πειράζει η συνείδηση που υπάρχουν μέσα μου πολλά πνευματικά σύννεφα, τα οποία διώχνουν τα σύννεφα του Θεού. Αν ταπεινά ζητούμε το έλεος του Θεού, ο Θεός θα βηθήση. Η προσευχή του ταπεινού μαζεύει σύννεφα, όταν είναι ανομβρία. Και πάντα να ευχώμαστε η βροχή που θα ρίξη ο Θεός να έχη και πνευματική ενέργεια, να σβήνη την πνευματική πυρκαγιά που έβαλε ο κακός διάβολος στον κόσμο και καίει ψυχές.

Χάρηκα μερικούς που άκουσα να λένε: “Δεν είμαστε άξιοι, αλλά ο Θεός πάλι μας λυπήθηκε, έρριξε και λίγη βροχή και λίγα χιόνια”. Αν έχουμε τέτοιους ταπεινούς λογισμούς, ο Θεός θα στείλη περισσότερα. Τουλάχιστον η αναγνώριση είναι μετάνοια. Ευτυχώς που υπάρχει λίγο προζύμι. Να παρακαλάτε να στρίψη λίγο με το κατσαβιδάκι ο Θεός το μυαλό των ανθρώπων. Βλέπω μια καλή διάθεση σε μερικούς μεγάλους. Καταλαβαίνουν πού πάμε.
1) Ειπώθηκε τον Νοέμβριο του 1990, που είχε μεγάλη ξηρασία.

***

Ο Θεός να δίνη μετάνοια

Ώ, αν καταλαβαίναμε την μακροθυμία του Θεού! Εκατό χρόνια χρειάσθηκαν για να γίνη η Κιβωτός του Νώε (12). Μήπως ο Θεός δεν μπορούσε να κάνη γρήγορα μια Κιβωτό; Αλλά άφησε τον Νώε να παιδεύεται εκατό χρόνια, για να καταλάβουν και οι άλλοι και να μετανοήσουν. Εκείνος έλεγε: “Δέστε, θα γίνη κατακλυσμός! Μετανοήστε!” Εκείνοι τον κορόιδευαν. “Κλουβιά, έλεγαν, φτιάχνει” και είχαν τον χαβά τους. Και τώρα, σε δύο λεπτά μπορεί ο Θεός όλον τον κόσμο να τον συγκλονίση και να τον κάνη να αλλάξη, να γίνουν όλοι πιστοί, σούπερ πιστοί!

Στον Ιησού του Ναυή είχε πει ο Θεός να μην εξαφανίσουν μια φυλή, τους Φιλισταίους, γιατί αυτή θα ήταν μάστιγα για τους Εβραίους, όταν θα ξεχνούσαν τον Θεό. Όταν λοιπόν οι Εβραίοι απομακρύνονταν από τον Θεό, είχε δικαιώματα ο διάβολος και έβαζε τα “ξαδέρφια” του, τους Φιλισταίους, και ορμούσαν στους Εβραίους. Έπαιρναν τα παιδιά των Εβραίων και τα χτυπούσαν πάνω στην πέτρα, για να τα σκοτώσουν. Κάποτε όμως που οι εχθροί ήρθαν, χωρίς να φταίνε οι Ισραηλίτες, πολέμησε γι’ αυτούς ο Θεός. Έρριξε χαλάζι σαν πέτρες και τους εξόντωσε, γιατί τότε οι Ισραηλίτες δικαιούνταν την θεία επέμβαση.

Πρέπει να ξέρουμε ότι οι πιστοί που τηρούν τις εντολές του Θεού δέχονται την Χάρη του Θεού, και ο Θεός -πώς να πη κανείς;- είναι υποχρεωμένος να τους βοηθάη μέσα σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια.Ο κόσμος καίγεται! Το καταλαβαίνετε;

Έπεσε πολύς πειρασμός.
Τέτοια πυρκαγιά έχει βάλει ο διάβολος, που ούτε όλοι οι πυροσβέστες αν μαζευθούν, δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, αναγκάζονται οι άνθρωποι να στραφούν στον Θεό και να Τον παρακαλέσουν να ρίξη μια βροχή γερή, για να σβήση. Έτσι και για την πνευματική πυρκαγιά που άναψε ο διάβολος, μόνον προσευχή χρειάζεται, για να βοηθήση ο Θεός.

Ο Θεός να φωτίση περισσότερο εμάς τους μοναχούς, γιατί οι περισσότεροι είμαστε μωρές παρθένες και τα λυχνάρια μας έχουν νερό με λίγο λάδι στο φιτίλι. Οι κοσμικοί περιμένουν από εμάς να τους φωτίσουμε τον δρόμο, για να μη σκοντάφτουν!
Να παρακαλούμε να δίνη ο Θεός μετάνοια στον κόσμο, για να αποφύγουμε την δικαία οργή του Θεού. Η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί ν’ αντιμετωπισθή διαφορετικά παρά μόνο με μετάνοια και τήρηση των εντολών Του.

Όταν ζητούμε μετάνοια από τον Θεό γιά τον κόσμο, να βάζουμε και τον εαυτό μας μέσα σ’ αυτούς πού έχουν φταίξει και να μη λέμε: «Βοήθησε τον κόσμο πού είναι αμαρτωλός». Οι Τρεις Παίδες γεννήθηκαν στην αιχμαλωσία, και όμως δεν είπαν «τί φταίμε εμείς;», αλλά είπαν: «Δικαίως πάθαμε, έπρεπε και περισσότερα να πάθουμε».
Μιλούσαν σαν να ήταν από αυτούς πού παρέβησαν τις εντολές του Θεού πριν από την Βαβυλώνια αιχμαλωσία, σαν να ήταν και αυτοί συμμέτοχοι στην αμαρτία, ενώ ήταν αμέτοχοι, αφού δεν είχαν ακόμη γεννηθη.
Πόσο με συγκινεί η προσευχή πού έκαναν, όταν βρίσκονταν μέσα στο καμίνι! «Δίκαιος ει, Κύριε, επί πασιν οίς έποίησας ημιν… Οτι ήμάρτομεν και ήνομήσαμεν… Και νυν ουκ έστιν ημίν ανοΐξαι τό στόμα ημών. Μη δη παραδωης ημάς εις τέλος… και μη αποστήσης τό έλεος σου αφ’ ημών διά “Αβραάμ τον ηγαπημένον υπό σου».
Δηλαδή, «δίκαια μας τιμωρείς, Κύριε, γιατί αμαρτήσαμε, αλλά μόνο γιά χατίρι του Αβραάμ πού τον αγαπάς, γιατί δέν αμάρτησε, μή μας εγκαταλείπης».

Οι Ισραηλίτες, επειδή είχαν ξεφύγει από τις εντολές τού Θεού, έζησαν στην αιχμαλωσία εβδομήντα πέντε χρόνια.
Και τελικά, όταν μετανόησαν, παρουσιάζεται ο βασιλιάς Κύρος, πού τολμά να πή κανείς ότι φάνηκε καλύτερος από τους υιούς του Ισραήλ, οι οποίοι είχαν μολύνει τα ιερά πού είχαν για τις θυσίες. Του άλλαξε το μυαλό ο Θεός και τον έκανε να πιστεύη στον Θεό του Ουρανού.
Έτσι άφησε τους Ισραηλίτες ελεύθερους, τους έδωσε χρήματα, ξυλεία για τον Ναό, τους έφτιαξε το τείχος της Ιερουσαλήμ και έδειξε τέτοια καλωσύνη και τέτοια ευλάβεια, πού δεν έδειξαν κατά κάποιον τρόπο ούτε οι Ισραηλίτες. Και όλα αυτά, γιατί μετανόησε και άλλαξε ο λαός. Πόσο βοηθάει η μετάνοια, γιά να εξαφανισθή το κακό!

– Είπατε, Γέροντα, ότι το κοσμικό πνεύμα μπαίνει στον Μοναχισμό και χάνεται η πνευματική αντιμετώπιση. Θα διασωθή το σωστό πνεύμα του Μοναχισμού;
– Μια μπόρα είναι, δεν θα αφήση ο Θεός.

Ο Καλός Θεός να μας φωτίση
και να μας δώση καλή μετάνοια σ’ όλους,
για να αξιωθούμε όλοι οι άνθρωποι
τον Καλό Παράδεισο. Αμήν.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου , Λόγοι Α΄ Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον Μοναζουσών “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Σουρωτή ΘεσσαλονίκηςΑνακομιδή του αφθάρτου λειψάνου του Αγίου Ιωάννου του Χοζεβίτου, Ρουμάνου ησυχαστού
https://iconandlight.wordpress.com/2017/08/07/%ce%b1%ce%bd-%cf%86%ce%b1%ce%bd%ce%b5%cf%81%cf%89%ce%b8%ce%b5%ce%af-%ce%b5%ce%b4%cf%8e-%ce%bc%ce%ad%cf%83%ce%b1-%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%b8%ce%b5%ce%af%ce%bf-%cf%86%cf%89%cf%82/

Θεομηνία και οργή Θεού, ό,τι επιτρέπει ο Θεός, ακόμη και να εξοντωθούν π.χ. άνθρωποι, είναι φιλάνθρωπο, γιατί ο Θεός έχει “σπλάγχνα”. Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2018/07/24/%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%AE-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%8D-%CF%8C%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BF/

Φθάνουν να κρίνουν και τον Θεό• αυτό είναι το πνεύμα της εποχής. Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2018/08/18/%cf%86%ce%b8%ce%ac%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b8%ce%b5%cf%8c%e2%80%a2-%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c-%ce%b5-2/

Απολυτίκιον. Ήχος βαρύς

Μετεμορφώθης εν τω όρει Χριστέ ο Θεός, δείξας τοις Μαθηταίς σου την δόξαν σου, καθώς ηδύναντο. Λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς, το Φως σου το αΐδιον, πρεσβείαις της Θεοτόκου, Φωτοδότα δόξα σοι.

Κάθισμα Ήχος πλ. δ’ Το προσταχθέν

Οι του Σωτήρος ερασταί χαράς επλήσθησαν, και θάρσος έλαβον, οι πρώην δειλιώντες, ως το Πνεύμα το άγιον σήμερον εξ ύψους, κατήλθεν επί τον οίκον των Μαθητών, και άλλος άλλα ελάλει προς τους λαούς· γλώσσαι γαρ διεσπάρησαν, ορώμεναι ωσεί πυρός, και τούτους ου κατέφλεξαν, αλλά μάλλον εδρόσισαν.

Ο Οίκος

Εγέρθητε οι νωθείς, μη πάντοτε χαμερπείς, οι συγκάμπτοντες εις γην την ψυχήν μου λογισμοί, επάρθητε και άρθητε εις ύψος θείας αναβάσεως, προσδράμωμεν Πέτρω και τοις Ζεβεδαίου, και άμα εκείνοις το Θαβώριον όρος προφθάσωμεν, ίνα ίδωμεν συν αυτοίς την δόξαν του Θεού ημών, φωνής δε ακούσωμεν, ης περ άνωθεν ήκουσαν, και εκήρυξαν, του Πατρός το απαύγασμα.

iconandlight.wordpress.com