Από το βιβλίο: «Δια να μη πλανηθούμε από τον Αντίχριστον»
Ακούσατε τι είπε ένας Γέροντας:
«Καλύτερα να κατοικείς μαζί με τρεις ανθρώπους Θεοφοβούμενους, παρά μαζί με χίλιους, οι οποίοι δεν έχουν φόβο Θεού. Αυτό σας το λέγω, διότι όταν κοντέψει η συντέλεια του κόσμου, εάν υπάρχει ένα μοναστήρι επί παραδείγματι με εκατόν καλόγερους, απ’ αυτούς ζήτημα είναι αν ευρεθούν δύο – τρεις με σωσμένη την ψυχή. Κι αν πάλι οι μοναχοί είναι πενήντα, δεν θα εύρεις ανάμεσά τους ούτε ένα να είναι της ψυχής του.
Όλοι θα το ρίξουνε στο φαγητό και η καρδιά τους θα αγαπά τα τραπέζια και την κοιλίαν και τ΄αρχοντιλίκια και το χρήμα. Ωστόσο, να μην θαυμάζετε τόσον δι΄αυτό, όσον δια το αν θα μπορέσει έστω και μια ψυχή να ξεφύγει από το στόμα του εχθρού».
Οι Άγιοι Πατέρες επροφήτεψαν για εκείνους τους ανθρώπους που θα ζήσουν τελευταία και διελέγοντο και έλεγαν ο ένας εις τον άλλον: «Άραγε τι επράξαμεν εμείς εις τις ημέρες μας;»
Αποκρίθηκε λοιπόν ένας απ’ όλους, ο αββάς Ισχυρίων, που ήταν ο πλέον στοχαστικός και είπε: «Εμείς επράξαμε τις εντολές του Θεού».
Του απαντούν πάλι οι άλλοι και του λένε: «Καλά εμείς, μα όσοι θα ‘ρθουν ύστερα από εμάς, τι θα κάμουν;» Και είπεν ο Γέροντας: «Θα πράξουν κι αυτοί, αλλά θα φτάσουν ως τα μισά μας».
Τέλος οι Πατέρες τον ξαναρωτούν και του λένε: «Μα εκείνοι που θα ζήσουν ύστερα απ’ αυτούς τι;…..»
Λέγει τους ο Γέροντας:
«Της γενεάς εκείνης οι άνθρωποι τίποτα δεν θα κάμουν. Και θα τους έλθει πειρασμός. Κι όσοι δοκιμασθούν και βαστάξουν εις τους πειρασμούς του καιρού εκείνου και μπορέσουν να σταθούν εις τα πόδια τους, αυτοί θα είναι παραπάνω κι από εμάς κι από τους Πατέρες μας».
*****
«Γίνου πιστός άχρι θανάτου και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής» (Αποκ. 2, 10)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου