Στην εποχή μας όλοι οι δράκοι και όλοι οι βασιλείς του ψεύδους έχουν ξεσηκωθεί εναντίον του Χριστού και οι πραγματικοί χριστιανοί πρέπει χωρίς φόβο να κοιτούν μπροστά τους, με δυνατή πίστη και εμπιστοσύνη στον μοναδικό Ανίκητο. Ο τελευταίος πόλεμος θα σημαίνει την τελευταία και την πιο μεγαλειώδη νίκη του Αμνού… ακριβώς γι’ αυτό να χαιρόμαστε και να ευφραινόμαστε! Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Επίσκοπος Αχρίδος.

 

Ευδοκία η Σαμαρείτισσα, πρώην πόρνη, οσιομάρτυς στην Ηλιούπολι (σημ. Ζάχλε/Zahlah) Λιβάνου, (117)
Αντωνίνα μάρτυς στη Νίκαια της Βιθυνίας Μ. Ασίας (1/3 και 12/6, 295)
Μάρτυρες Μάρκελλος και Αντώνιος, Νέστορος, Τριβίμιος εν Πέργη Παμφυλίας (3ος αιων.) Χαρίσιος, Νικηφόρος και Αγάπιος, Σίλβεστρος και Σωφρόνιος εν Παλαιστίνη, Νεστοριανός μάρτυρες
Ηρακλής Επίσκοπος Perugia Ιταλίας (1/3 και 7/11, 549)
Παύλος ο Οσιομάρτυς, ο υπέρ των Αγίων Εικόνων δια του πυρός ετελειώθη.
Συνέσιος ο Αλαμάνος, ο εν Λύση Κύπρου
Λουκάς του όρους Μουλά, στο Κασσίνο Καλαβρίας της Σικελίας (915)
Παρασκευάς νεομάρτυς στην Τραπεζούντα Μ. Ασίας (1659)
Αντωνίνα οσιομάρτυς ηγουμένη Μονής στο Κιζλιάρ Βορείου Καυκάσου Ρωσίας (1924)
Αναστασία Αντρέγιεβνα (Andreeva) του Βλαντικαβκάζ η διά Χριστόν σαλή (1932 , κοίμηση 24 Δεκεμβρίου)
κοίμηση π. Παύλου Σιναΐτη (1939-1 Μαρτίου 2020)

Εορτάζουν την 1 Μαρτίου

Στίχοι:
Ως πάλαι Ανδρέας την σαλότητα είχε περηφάνειαν,
Ούτω Αναστασία την σαλότητα είχε εν τοις μαρτυρίοις.
Σάλον σάλπιγξ σελαος ηχεί φωσφόρου,
Ηι Χριστόν εσάλπισεν Αναστασία.

Στίχοι:
Τράπεζαν θείαν παρασκευάσας άνω,
Παρασκευά, αθλήσας αγχόνη κάτω.
Πρώτη Τραπεζούντιος Χριστού τραπέζη ανεκλίθη.

Η αγία σταρίτσα Αναστασία του Βλαδικαυκάζ η Ελληνίδα,
η προστάτιδα της πόλης Βλαδικαυκάζ.

Η Αναστασία Αντρέγιεβνα (Andreeva) γεννήθηκε στο Βλαντικαβκάζ του Καυκάσου στην πλούσια οικογένεια εμπόρων, του Ανδρέα και της Ιουστινας Αντρέεβιτς (Ανδρέου). Είχε τρεις ακόμα αδελφούς. Η καταγωγή του πατέρα της ήταν ελληνική από την Κύπρο.
Μικρή την πάντρεψαν με έναν αξιοσέβαστο στρατηγό του τσαρικού στρατού, ο οποίος όμως έφυγε πολύ γρήγορα από την ζωή, αφήνοντάς την πολύ νέα χήρα. Οι γονείς της την πάντρεψαν για δεύτερη φορά με έναν χήρο όπου είχε δύο κόρες. Μένοντας χήρα για δεύτερη φορά, η Αναστασία δεν ξανασκέφτηκε πια τον γάμο.
Όλα αυτά έγιναν μέχρι την ημέρα που άγγελος Κυρίου της εμφανίστηκε σε όνειρο και της είπε: «Αναστασία, ακολούθησε τον Θεό!» Ο άγγελος δεν της εξήγησε τίποτα, έτσι η Αναστασία άρχισε να πηγαίνει την εκκλησία πιο συχνά, να προσεύχεται πιο θερμά και να ψάλλει στην εκκλησιαστική χορωδία.
Τον τέταρτο χρόνο της χηρείας της, άγγελος Κυρίου της εμφανίστηκε για δεύτερη φορά και της είπε: «Αναστασία, δώσε όλη σου την περιουσία σε όσους έχουν ανάγκη και ακολούθησε τον δρόμο του Θεού!». Αυτή τη φορά, χωρίς δισταγμό, μοίρασε όλη την περιουσία της -προς δυσαρέσκεια των αδελφών της- και πήγε στο γυναικείο μοναστήρι στο Vladikavkaz όπου έδωσε τον εαυτό της ολοκληρωτικά στον Θεό. Όταν αναχώρησε από το μοναστήρι, της ήταν ξεκάθαρο ότι αποχαιρέτησε για πάντα την κοσμική ζωή. Από εδώ και πέρα ​​ήταν πιο φτωχή από τον πιο φτωχό άνθρωπο της πόλης.
Όταν για πρώτη φορά, η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας των Ιβήρων μεταφέρθηκε από το Mozdok στο Vladikavkaz τότε εκδηλώθηκε η αγία μωρία, κι ότι η δια Χριστόν σαλότητα θα ήταν ο αγώνας της στο εξής.
Από τότε, διαδόθηκε ​​ότι ο Θεός την επέλεξε ως μεσήτρια, ως ένα προσευχητάρι για όλους και της έδωσε το δώρο της προφητείας, αυτό μαθεύτηκε σε όλη την πόλη κι οι άνθρωποι άρχισαν να πηγαίνουν κοντά της.
Έμοιαζε ή ήταν ήδη μια ηλικιωμένη γυναίκα, καμπουριασμένη, κουβαλώντας συνεχώς ένα σακουλάκι με άμμο στην πλάτη της και κρατώντας πάντα ένα ραβδί στο χέρι της.
Για την πόλη του Βλαδικαυκάζ, η Αναστασία Αντρέγιεβνα έγινε η εκλεκτή του Θεού.

Πριν τελειώσει το επίγειο ταξίδι της, η Αναστασία πήγαινε από σπίτι σε σπίτι. Έμπαινε στην αυλή ή ανέβαινε στην εξώπορτα του σπιτιού και έλεγε: “Σύντομα θα γίνει πόλεμος!” Κοντοστέκονταν, και μετά πήγαινε σε άλλη πόρτα ή αυλή. Σχεδίαζε ένα σταυρό με ένα ραβδί, σκεφτική και λυπημένη. Όλοι γνώριζαν ότι στις πράξεις της υπάρχει πάντα ένας οιωνός για το μέλλον.
Κι όταν ξεκίνησε ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος, σε εκείνα τα σπίτια όπου, σύμφωνα με τις αναμνήσεις των παλαιοτέρων ανθρώπων, η Αναστασία έκανε τους σταυρούς, εκεί υπήρξαν νεκροί.

Το 1942, οι Ναζί είχαν ήδη πλησιάσει το Βλαδικαυκάζ. Στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία υπήρχαν στρατιώτες που φρουρούσαν τα σύνορα της πόλης. Ένα βράδυ είδαν στο νεκροταφείο όπου ήταν θαμμένη η μακαρία Αναστασία, μια γριά με μοναχικό ένδυμα με ένα παλιό όπλο. Περπατούσε γύρω από το νεκροταφείο. Οι στρατιώτες προσπάθησαν να τη σταματήσουν: «Φύγε, γιαγιά, εδώ θα πυροβολήσουν!», κι αυτή απάντησε: « Εδώ δεν θα πυροβολήσουν, γιατί η γιαγιά Αναστασία δεν θα επιτρέψει στους Γερμανούς να πατήσουν τους τάφους.»
Μετά τον πόλεμο, διηγηθηκαν ότι οι τότε Ρώσοι στρατιώτες στέκονταν στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία, περιμένοντας επίθεση και, καθώς άκουσαν κίνηση στο νεκροταφείο, νόμισαν ότι ήταν Γερμανοί. Αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν μια γερόντισσα μοναχή με ένα μεγάλο σταυρό στο στήθος της και ένα ραβδί στο χέρι όπου ακουμπούσε. Όταν θέλησε να μπει στο ναό, οι στρατιώτες δεν την άφησαν. Τότε ζήτησε συνάντηση με τον διοικητή. Ο διοικητής βγήκε έξω και άρχισε να την ρωτάει ποια είναι και από πού έρχεται. Κι εκείνη του προείπε: «Είμαι η Αναστασία, φυλάω την πόλη μας».
Ο διοικητής, δεν κατάλαβε καλά τι είπε και την ρώτησε: «Ποιο είναι το επίθετό σου;»

Η ηλικιωμένη γυναίκα συνέχισε: «Μη φοβάστε, όλοι θα μείνετε ζωντανοί».

Ο διοικητής ξαφνικά την έχασε, κοίταξε τριγύρω, η γερόντισσα είχε φύγει. Ρώτησε τους κατοίκους της πόλης, και του εξήγησαν ότι αυτή ήταν η προφήτισσα μακαριστή Αναστασία, και του έδειξαν τον τάφο της.

Αρκετές δεκάδες άνθρωποι προσεύχονταν στον τάφο της μακαρίας Αναστασίας το 1944 και όλοι τους είδαν ολοζώντανη την Θεοτόκο με τον Χριστό μας μωρό στην αγκαλιά της πάνω από τον τάφο. Ανάμεσα σε αυτούς που είδαν αυτό το όραμα ήταν και η μητέρα του σημερινού Πατριάρχης Γεωργίας Ηλία Β’. Σε αυτό το θαυμαστό γεγονός, 17 άτομα ήταν μάρτυρες.

Σύμφωνα με τις διηγήσεις μιας στρατιωτικού πιλότου, το μαχητικό της οποίας φλεγόταν κοντά στην πόλη, προσευχήθηκε: «Βοήθησέ με, μητέρα Αγία Αναστασία!» Το αεροπλάνο της κάηκε, αλλά αυτή επέζησε.

Πριν λίγο καιρό, οι ηλικιωμένοι κάτοικοι που ζούσαν ακόμα έλεγαν ότι κατά τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο συνάντησαν την γερόντισσα Αναστασία, που κοιμήθηκε το 1932, στην πόλη αφού είχε περικυκλωθεί από τον γερμανικό στρατό. Ερχόταν από τον δρόμο του ναού του Προφήτη Ηλία. Την ρώτησαν: «Πού πας, μητέρα;» – κι η Αναστασία τους απάντησε: «Να προστατέψω την πόλη!». Και στην πρώτη γραμμή άμυνας της πόλης του Βλαδικαυκάζ εμφανίστηκε ολοζώντανη. Όπως γνωρίζετε, ο γερμανικός στρατός δεν μπόρεσε ποτέ να μπει στην πόλη, αλλά, αντίθετα, υποχώρησε με μεγάλες απώλειες. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, όλοι οι στρατιώτες και ο διοικητής που βρίσκονταν τότε στο ναό, σύμφωνα με την πρόβλεψη της γεροντισσας, έμειναν ζωντανοί και γύρισαν σπίτι τους.
Κάθε χρόνο, για περισσότερα από τριάντα χρόνια, οι στρατιώτες και ο διοικητής τους έρχονταν από διάφορα μακρυνά μέρη στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία για να προσκυνήσουν την μακαρία Αναστασία. Και όλοι πίστευαν ότι η Αναστασία έσωσε την πόλη της, ως προστάτιδα του Vladikavkaz.»

Τρία πράγματα άφησε η μακαριστή Αναστασία στους απογόνους της.
Το πλεκτό καπέλο που φορούσε. Το ραβδί στο οποίο ακουμπούσε και το κλειδί του κελιού της. Το καπέλο το κράτησε η οικογένεια Kanishchev, η οποία ήταν πολύ οικεία στην γερόντισσα και βρίσκεται στο Vladikavkaz.
Το ραβδί και το κλειδί τα κατέχει ο Πατριάρχης Γεωργίας Ηλία ο Β’ που γεννήθηκε και σπούδασε στην πόλη του Βλαντικαβκάζ. Ο Παναγιώτατος Ηλίας ο Β’ όταν έχει να λάβει δύσκολες αποφάσεις σε συνόδους του πατριαρχείου παίρνει πάντα μαζί του το ραβδί της αγίας Αναστασίας του Βλαδικαυκάζ.

***

Για τα αποκαλυπτικά φαινόμενα της εποχής μας
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Επίσκοπος Αχρίδος

Επιστολή (115)
Στην αδελφότητα του «Αγίου Ιωάννου» 

«Ούτοι μετά του αρνίου πολεμήσουσι, και το αρνίον νικήσει αυτούς, ότι κύριος κυρίων εστί και βασιλεύς βασιλέων» Απ. Ιζ΄:14
Διαβάσατε την Αποκάλυψη του Ιωάννη και σας κυρίευσε φόβος. Σας φαίνεται ότι εκείνες οι φοβερές περιγραφές αναφέρονται ακριβώς στην εποχή μας. Κάποιος σας ερμήνευσε ότι όλοι εκείνοι οι φοβεροί δράκοι και τα θηρία ήδη ήρθαν στον κόσμο: Και ο κόκκινος δράκος (Απ. Ιβ΄: 3) ως «σοσιαλισμός», και το μαύρο δεκατοκέρατο θηρίο (Απ. Ιγ΄: 1) ως «μασονισμός» και το δικέρατο θηρίο (Απ. Ιγ΄:11) ως «αίρεση». Και όλα αυτά τα τέρατα στον πόλεμο εναντίον του χριστιανισμού!

Ακριβώς έτσι είναι, αδέλφια μου. Στην εποχή μας η κόλαση έχει ξεσηκώσει όλες τις στρατιές της εναντίον του Χριστού και οι πραγματικοί χριστιανοί πρέπει χωρίς φόβο να κοιτούν μπροστά τους, με δυνατή πίστη και εμπιστοσύνη στον μοναδικό Ανίκητο.
Μα, δεν είπε ο Κύριος στους ακολούθους Του, όταν υπήρξαν μόνο μια χούφτα στη μέση της Ρωμαικής αυτοκρατορίας: «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον· ότι ευδόκησεν ο πατήρ υμών δούναι υμίν την βασιλείαν» (Λουκ. Ιβ΄: 32). Και αυτά τα προφητικά λόγια πραγματοποιήθηκαν. Οι ακόλουθοι του Χριστού υπερνίκησαν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και πολλά άλλα βασίλεια στη γη, κερδίζοντας το Βασίλειο των Ουρανών.

Η Αποκάλυψη είναι βιβλίο, το οποίο, νομίζω, έχει προφητική σημασία για όλες τις γενιές των χριστιανών μέχρι το τέλος του χρόνου. Γι’ αυτό κάθε γενιά εφάρμοζε το νόημα αυτού του βιβλίου στην εποχή της. Αφού σε κάθε εποχή ξεσηκωνόταν εναντίον της πίστης του Χριστού και από κάποιος δράκος. Θωρακισμένος με όλα τα όπλα της γης και άθεος, κάθε δράκος απ’ αυτούς σηκωνόταν, φούσκωνε, σύριζε, εκτόξευε δηλητήριο, όμως τελικά καθένας τους θρυμματιζόταν και γινόταν στάχτη. Και πάντα, ο παντοδύναμος Χριστός παρέμενε νικητής επάνω σε κάθε τέρας που εμφανιζόταν μέσα στην Αποκάλυψη.

Έτσι γινόταν σε όλους τους αιώνες και έτσι θα είναι και στον τελευταίο αιώνα, πριν την Κρίση του Θεού. Διαβάστε προσεκτικά, τι λέει ο Οραματιστής της Αποκάλυψης: Όλα τα θηρία, όλοι οι δράκοι και όλοι οι βασιλείς του ψεύδους θα ξεσηκωθούν εναντίον του Αμνού του Θεού και ο Αμνός του Θεού θα τους νικήσει όλους. «Ούτοι μετά του αρνίου πολεμήσουσι, και το αρνίον νικήσει αυτούς, ότι κύριος κυρίων εστί και βασιλεύς βασιλέων» (Απ. Ιζ΄:14).

Τι παραπάνω θέλετε από μια τέτοια εγγύηση για τη νίκη του Χριστού; Διότι ο Χριστός είναι που εδώ παρουσιάζεται ως Αμνός. Στους γήινους πολέμους για τις περιουσίες και τα κράτη ποτέ δεν είναι γνωστό από πριν ποιος θα νικήσει, και παρόλα αυτά οι πολεμιστές και στις δυό πλευρές μάχονται θαρραλέα και με ελπίδα. Αλλά εμείς κάνουμε πνευματικό πόλεμο, του οποίου η νίκη είναι εκ των προτέρων εγγυημένη από τον ίδιο τον Θεό και προφητευμένη και προβλεπόμενη και κατοχυρωμένη. Με πολλές νίκες του ανίκητου Χριστού επάνω σε όλους τους αποστόλους του ψεύδους και τις οργανώσεις του σκότους.

Αυτός είναι ο τελευταίος πόλεμος; Ποιος ξέρει; Αφού Αυτός είπε: «Περί δε της ημέρας εκείνης και ώρας ουδείς οίδεν, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ει μη ο πατήρ μου μόνος» (Ματθ. Κδ΄: 36). Εάν αυτός είναι ο τελευταίος πόλεμος για τον Χριστό και εναντίον του Χριστού; Ε, ας είναι! Εάν είναι ο τελευταίος, ακριβώς γι’ αυτό να χαιρόμαστε και να ευφραινόμαστε! Αφού αν και σ’ αυτόν τον τελευταίο πόλεμο η μάχη θα είναι σφοδρότατη, αλλά και τα στεφάνια της δόξας θα είναι λαμπρότατα. Ο τελευταίος πόλεμος θα σημαίνει την τελευταία και την πιο μεγαλειώδη νίκη του Αμνού. Ποιος από τους χριστιανούς δεν θα επιθυμούσε με την καρδιά του, να είναι συμμέτοχος ακριβώς αυτής της νίκης των νικών;

Μην φοβάστε, λοιπόν, η νίκη της πίστης του Χριστού είναι πιο ισχυρά εγγυημένη και από τα θεμέλια της οικουμένης. Αυτός κατά τη θέλησή Του αναβάλλει την τελευταία νίκη ίσως για να μπορέσει να τη δεί όσο μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων γίνεται, από τον ουρανό και από τη γη, και περισσότερες καρδιές να τη χαρούν.

Αυτώ η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν!
«Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον· ότι ευδόκησεν ο πατήρ υμών δούναι υμίν την βασιλείαν» Λουκ. Ιβ΄: 32
Από το βιβλίο: “Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…” Ιεραποστολικές επιστολές Α΄ Επιστολή (115) Εκδόσεις: “Εν πλω”σελ. 286

Ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος πρότυπο του νεομάρτυρα Γεωργίου του Σύρου από τους τζιχαντιστές
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/02/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF-%CE%B9sis-%CF%83%CE%BA/

Απολυτίκιον οσίας Αναστασίας Αντρέγιεβνα (Andreeva) του Βλαντικαβκάζ της διά Χριστόν σαλής, Ήχος πλ. δ’

Εν σοι Μήτερ, ακριβώς διεσώθη το κατ’ εικόνα• λαβούσα γαρ τον Σταυρόν, ηκολούθισας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ• επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου• διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, οσία Αναστασία, το πνεύμα σου.

Απολυτίκιον. Αγία Ευδοκία Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Φόβον ένθεον, αναλαβούσα, κόσμου έλιπες, την ευδοξίαν, και τω Λόγω Ευδοκία προσέδραμες· ου τον ζυγόν τη σαρκί σου βαστάσασα, υπερφυώς ηγωνίσω δι’ αίματος. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Ζωήν την επίκηρον καταφρονήσας σοφώς, σαυτόν παρεσκεύασας θύμα σεπτόν τω Χριστώ, συμφώνως τη κλήσει σου· ηύφρανας εκκλησίαν, ση αγχόνη τρισμάκαρ, πλάνην καταπατήσας, την της Άγαρ γενναίως, διο Παρασκευά σε, ύμνοις γεραίρομεν.

Δόξα. Ήχος πλ. α’.

Ω Τραπεζούς αγιότοκε, ω πόλις μαρτυρομήτορ, ως εκαλλιώθη σου η δόξα εκ Θεού! Ως εμεγαλύνθη εν Χριστώ το όνομά σου! Ιδού γαρ, το γενναιόφρον τέκνον Παρασκευάν, τη πορφυραυγεί τραπέζη των Νεομαρτύρων ανέθηκας, ως οψώνιον πολυτελές. Τούτον ουν έχουσα πρέσβυν ασφαλή, τον Δεσπότην καθικέτευε, όπως και αύθις σοι αποδώση την απωλεσθείσαν δόξαν, επενδύων σε στολήν την πρώτην, και καταργήση την νυν εν σοι επιπολάζουσαν των Αγαρηνών σκοτόμαιναν.

Ιδιόμελον. Ήχος πλ. β’.
Στ.: Ελεήμον, ελέησόν με ο Θεός…

Της μυστικής τραπέζης εντρυφών, Παρασκευά Αθλοφόρε, μη επιλάθου πέμπειν φιλαδέλφως και ημίν, τοις έτι περιλειπομένοις και τον Χριστόν σφόδρα πεινώσι, ψυχία της μαρτυρικής δόξης σου, ίνα κατά χρέος τιμώμεν, Νεομάρτυς Τραπεζούντιε, την χαρμόσυνον μνήμην σου.

iconandlight.wordpress.com