Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ ΙΒʹ(12ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων· Πρόβου, Ταράχου καὶ Ἀνδρονίκου ἐν Ἀνάζαρβο Κιλικίας Μ. Ἀσίας (295)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας καλλινίκου μαρτύρος Δομνίνης ἐν Ἀνάζαρβο Κιλικίας Μ. Ἀσίας (286)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ἅγιοι ἑβδομήκοντα Μάρτυρες, ξίφει τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν τῷ Σταυρῷ μετανοήσαντος δικαίου καὶ εὐγνώμονος Λῃστοῦ, οὗ τοὔνομα Δημᾶς.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἅγιος Θεόδοτος ἐπίσκοπος Ἐφέσου, ὁ ὁμολογητής, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ ἅγιος Ἰάσων ἐπίσκοπος Δαμασκοῦ, ὁ ὁμολογητής, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἁγία μάρτυς Μαλφεθᾶ, βέλεσι τοξευθεὶς τελειοῦται
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἁγία μάρτυς Ἀνθία, βληθεῖσα εἰς πύρινον χάλκινον βοῦν, τελειοῦται· καὶ Ἅγιοι Μάρτυρες Ἰουβεντῖνος καὶ Μάξιμος, ξίφει τελειοῦνται· Ἀνδρόμαχος καὶ Διόδωρος, πυρὶ τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Κοσμᾶ τοῦ Ποιητοῦ, ἐπισκόπου Μαϊουμᾶ τοῦ Ἁγιοπολίτου (750/787) (καὶ 14ῃ Ὀκτωβρίου)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Θεοσεβίου καὶ τῆς Συμβίας αὐτοῦ, τῶν ἐν Ἀρσινόῃ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Οὐΐλφριντ τῆς Ὑόρκης Ἀγγλίας καὶ Ἐδουΐνου βασιλέως Northumbria Ἀγγλίας, μάρτυς ἐν Hatfield Chase Ἀγγλίας (4/10 καί 12/10, 633)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Συμεών, τοῦ νέου Θεολόγου. (καὶ 12ῃ Μαρτίου, 1020)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων Ἀλαμάνων τῶν ἐν Κύπρῳ· Βαλαντίου, Βαρλαάμ, Βαρνάβα τοῦ μοναχοῦ, Βασιλείου ἐπισκόπου τοῦ Βαβατσινιώτη, Γεωργίου τοῦ ἐπιτηδειώτου, Γεωργίου τοῦ περαχωρίτου, Γεωργίου τοῦ Σαλαμάνου, Δημητριανοῦ τοῦ ἐπισκόπου, Εἰρηνικοῦ, Ἐλπιδίου, Ἐπαφροδίτου καὶ Ἐπίκτητου τοῦ θαυματουργοῦ (12ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ἅγιοι Ταράσιος (1440), Ἀμφιλόχιος (1452), Μακάριος (1478) καὶ Θεοδόσιος τῆς Μονῆς Γλουσίτσα (Γκλουτσεέσκ/Γκλουσίτσα) τῆς Vologda Ῥωσίας (15ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου νέο-ἱερομάρτυρος Ἰωάννου (Pommer) τῆς Ῥίγας, ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων πυρὶ τελειοῦται ἐν Λετονία, (1934).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς πόλης τῶν Ἀθήνων ἐκ τοῦ Γερμανικοῦ ζυγοῦ, ἐν ἔτει 1944, Σύναξις πάντων τῶν ἐν Ἀθήναις Ἁγίων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἀνάμνησις τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τοῦ ὁσίου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς τοῦ Θαυματουργοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σαγγάης καὶ Σὰν Φραντσίσκο ἐν ἔτει 1993
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, κοίμησις τοῦ π. Γερασίμου (Schmaltz) ἀσκητοῦ ἐν τῇ νῆσω Spruce τῆς Ἀλάσκας (1969), φύλακος τῆς παρακαταθήκης καὶ τῶν λειψάνων τοῦ ὁσίου Γερμανοῦ τῆς Ἀλάσκας (1836).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ μετὰ τὴν ἑνδεκάτην Ὀκτωβρίου, μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν Ἁγίων καὶ μακαρίων τξε´ (τριακοσίων καὶ ἑξήκοντα πέντε) Πατέρων, τῶν ἐν Νικαίᾳ συνελθόντων τὸ δεύτερον, ἐπὶ τῶν εὐσεβῶν καὶ φιλοχρίστων Βασιλέων, Κωνσταντίνου καὶ Εἰρήνης, κατὰ τῶν δυσσεβῶς καὶ ἀμαθῶς καὶ ἀπερισκέπτως τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ εἰδωλολατρεῖν εἰπόντων, καὶ τὰς σεπτὰς καὶ ἁγίας εἰκόνας διαβαλόντων καὶ καθαιρεσάντων, οἵτινες Πατέρες τὴν Ἑβδόμην Οἰκουμενικὴν Σύνοδον συνεκρότησαν
Κυριακὴ Δ´ Λουκᾶ
Ἡ παραβολὴ τοῦ Σπορέως (Λουκ. η΄ 5-15)
Το «δόξα σοι ο Θεός» να μη λείπη ποτέ από τα χείλη σας.
Κάποιος μοναχός, επισκέφθηκε τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη. Ο μοναχός έκλαιγε, επειδή κάποιοι άλλοι μοναχοί στο Μοναστήρι, τον είχαν κατηγορήσει άδικα για κάτι.
Και ο Άγιος Παΐσιος του είπε:
–«Δεν ντρέπεσαι βρε παιδάκι μου; Είσαι εσύ καλόγερος; Εμένα με λένε μάγο… Τί να κάνω; Θα στενοχωριέμαι επειδή με λένε μάγο;; Δίνει ο Θεός μία ευκαιρία, γιά να πάρουμε λίγο μισθό, και εμείς την κλωτσούμε με τις στενοχώριες…»
***
– Γέροντα, τι βοηθάει να διώχνω τους λογισμούς υπόνοιας;
– Όλα είναι πάντα έτσι, όπως τα βλέπεις; Να βάζης πάντα ένα ερωτηματικό σε κάθε λογισμό σου, μια που όλα τα βλέπεις συνήθως αριστερά. Αν βάζης δύο ερωτηματικά, είναι πιο καλά. Αν βάζης τρία, είναι ακόμη καλύτερα. Έτσι κι εσύ ειρηνεύεις και ωφελείσαι, αλλά και τον άλλον ωφελείς. Αλλιώς, με τον αριστερό λογισμό νευριάζεις, ταράζεσαι και στενοχωριέσαι, οπότε βλάπτεσαι πνευματικά.
Όταν αντιμετωπίζεις ό,τι βλέπεις με καλούς λογισμούς, μετά από λίγο καιρό θα δης ότι όλα ήταν πράγματι έτσι, όπως τα είδες με καλούς λογισμούς. Θα σου πω ένα περιστατικό, για να δης τι κάνει ο αριστερός λογισμός. Μια μέρα ήρθε στο Καλύβι ένας μοναχός και μου λέει: «Ο Γέρο- Χαράλαμπος είναι μάγος· έκανε μαγικά». «Τι λες, μωρέ χαμένε; Δεν ντρέπεσαι;», του λέω. «Ναι, μου λέει, τον είδα μια νύχτα με φεγγάρι που έκανε “μ, μ, μμμ…” και έχυνε με μία νταμιτζάνα κάτι μέσα στα κλαδιά».
Πάω μία μέρα και βρίσκω τον Γέρο-Χαράλαμπο. «Τι γίνεται, Γέρο-Χαράλαμπε; του λέω. Πώς τα περνάς; Τι κάνεις; Κάποιος σε είδε που έριχνες εκεί μέσα στα βάτα κάτι με μία νταμιτζάνα και έκανες “μ, μ, μμμ…”».
«Ήταν κάτι κρίνα μέσα στα ρουμάνια, μου λέει, και πήγα να τα ποτίσω. Έλεγα “Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε!” -και έριχνα λίγο νερό στο ένα κρίνο· “Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε!” και έριχνα λίγο νερό στο άλλο… Γέμιζα πάλι την νταμιτζάνα, ξαναέριχνα».
Βλέπεις; Και ο άλλος τον πέρασε για μάγο!
Βλέπω, μερικοί κοσμικοί τι καλούς λογισμούς που έχουν! Ενώ άλλοι, οι καημένοι, πόσο βασανίζονται με πράγματα που ούτε καν υπάρχουν, αλλά ούτε και ο πειρασμός θα μπορούσε να τα σκεφθή! Μια φορά, όταν έβρεξε μετά από μεγάλη ανομβρία, ένιωσα τέτοια ευγνωμοσύνη στον Θεό, που καθόμουν μέσα στο Καλύβι και έλεγα συνέχεια: «Σ’ ευχαριστώ εκατομμύρια-δισεκατομμύρια φορές, Θεέ μου».
Έξω, χωρίς να το ξέρω, ήταν ένας κοσμικός και με άκουσε. Όταν με είδε μετά, μου είπε: «Πάτερ, σκανδαλίσθηκα. Άκουσα να λες “εκατομμύρια-δισεκατομμύρια” και είπα “τι είναι αυτά που λέει ο πατήρ Παΐσιος;”». Τι να του έλεγα; Εγώ εννοούσα ευχαριστίες στον Θεό για την βροχή, και αυτός νόμιζε ότι μετρούσα χρήματα. Και αν ήταν κανένας άλλος, θα μπορούσε να έρθη να με ληστέψη το βράδυ, να μου δώση και ένα γερό ξύλο, και τελικά δεν θα έβρισκε τίποτε.
***
Το «δόξα σοι ο Θεός» να μη λείπη ποτέ από τα χείλη σας. Εγώ, όταν πονάω, το «δόξα σοι ο Θεός» έχω για χάπι του πόνου∙ τίποτε άλλο δεν με πιάνει. Το «δόξα σοι ο Θεός» είναι ανώτερο και από το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
«Σε κάθε δοκιμασία να λέμε: «Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, γιατί αυτό χρειαζόταν για την σωτηρία μου».
– Όταν, Γέροντα, βλέπω μέσα μου υπολείμματα από ένα πάθος, στενοχωριέμαι.
– Πές: «Δόξα σοι ο Θεός, που έφυγαν τα πολλά!». Αν ήμουν εγώ στην θέση σου, θα έβλεπα τις ολοφάνερες μεγάλες δωρεές του Θεού και «από φυλακής πρωΐας μέχρι νυκτός» θα έλεγα το «δόξα σοι ο Θεός». Αν θέλης να ζής παραδεισένια από αυτήν την ζωή, δες κι εσύ τις ευεργεσίες και τις πλούσιες δωρεές που σού δίνει ο Θεός και άρχισε το «δόξα σοι ο Θεός». Να δοξάζετε τον Θεό, γιατί σας βοήθησε και προοδεύσατε έστω και λίγο, είτε επειδή εσείς κοπιάσατε, είτε επειδή σας βοήθησαν οι άλλοι. Όταν ο άνθρωπος λέη «δόξα σοι ο Θεός», βοηθάει ο Θεός, γιατί η ευγνωμοσύνη με το ταπεινό φρόνημα και με τον φιλότιμο αγώνα τραβάει συνέχεια ουράνιες δυνάμεις και ευλογίες θεϊκές.
Όταν ο άνθρωπος ευχαριστή τον Θεό ακόμη και για τα λίγα, έρχεται μετά τόσο πλούσια η ευλογία του Θεού, που δεν μπορεί να την αντέξη· και τότε ο διάβολος δεν μπορεί πια να σταθή και φεύγει.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, Λόγοι Έ – Πάθη και αρετές.
***
Εγώ μπορεί να περάσω ολόκληρη μέρα κάνοντας εργόχειρο και λέγοντας «Δόξα σοι ο Θεός. Δόξα σοι ο Θεός, γιατί ζώ. Δόξα σοι ο Θεός, γιατί θα πεθάνω και θα πάω κοντά στον Θεό. Δόξα σοι ο Θεός, ακόμη και εάν με βάλη στην κόλαση και πάρη έναν κολασμένο στον Παράδεισο. Και εάν θέλη να μη με θυμάται στην κόλαση και λυπάται, ας πάρη πολλούς κολασμένους στον Παράδεισο, ώστε η χαρά Του γι’ αυτούς να είναι περισσότερη και να λιγοστέψη η στενοχώρια Του για μένα».
***
Τα μαθηματικά του Θεού.
Στο Θεό άριστα είναι όλα: και το δέκα των πέντε ταλάντων και το τέσσερα των δύο και το δύο του ενός ταλάντου.
Η Θεία δικαιοσύνη έχει άλλους μαθηματικούς ορούς και το ένα και ένα άλλοτε κάνουν δύο άλλοτε δύο εκατομμύρια.
***
Καμία ελεημοσύνη δεν πάει χαμένη.
Αγίου Πορφυρίου
Ένας μεγάλος έμπορος εδέχθη μια μέρα έναν πελάτη του, που τον παρακάλεσε πολύ να του δώσει διακόσιες χιλιάδες δραχμές για να πληρώσει την εφορία του, διότι κινδύνευε να τον κλείσουν στη φυλακή. Αυτός όμως του είπε ότι δεν είχε να του δώσει.
Το βράδυ που πήγε στο σπίτι του όμως ήταν σκεφτικός και η γυναίκα του τον ρώτησε τί του συνέβαινε. Εκείνος της ανέφερε το περιστατικό και η γυναίκα του τού είπε να πάει να τα δώσει τα χρήματα.
Ήταν έντεκα το βράδυ, σηκώνεται από το κρεβάτι του και πηγαίνει στο σπίτι του πελάτη του, αλλά βρίσκει μόνο τη γυναίκα του, που του είπε ότι τον άνδρα της τον πιάσανε εκείνη τη μέρα και τον βάλανε στη φυλακή.
Εκείνος της έδωσε 200.000 δραχμές, για να πάει την άλλη μέρα να πληρώσει το χρέος και να τον βγάλει. Ο άνθρωπος βγήκε τελικά από τη φυλακή και σ’ ένα μήνα επέστρεψε όλα τα χρήματα στον έμπορο. Την ημέρα όμως που συναντήθηκαν για να του δώσει τα χρήματα, τον είδε πάρα πολύ στεναχωρημένο.
Τον ρώτησε λοιπόν τί συνέβαινε, και ο έμπορος του απάντησε ότι η γυναίκα του ήταν πολύ άρρωστη και ότι είχε όγκο στο κεφάλι και έπρεπε μέσα σε δυο μέρες να χειρουργηθεί, διότι αλλιώς θα πέθαινε. Μόνο όμως στο Μόναχο της Γερμανίας μπορούσε να κάνει τη συγκεκριμένη εγχείρηση, διότι εκεί ήταν ένας γιατρός που έκανε τις εγχειρήσεις αυτές. Και του είπε μάλιστα και το όνομα του γιατρού.
Τότε του λέει ο αποφυλακισθείς: «Αυτόν τον γνωρίζω πολύ καλά, διότι ένα βράδυ είχε μείνει το αυτοκίνητό του σε μιαν έρημη περιοχή και έβρεχε κι εγώ, περνώντας από εκεί, κατέβηκα από το αυτοκίνητό μου, έδεσα το δικό μου στο δικό του και τον τράβηξα μέχρι το σπίτι του, δίχως να δεχθώ απ’ αυτόν ούτε μια δραχμή. Αυτό συνέβη στην περιοχή του Μονάχου, στη Γερμανία. Τότε, εκείνος ο μεγάλος γιατρός καθηγητής, μού έδωσε την κάρτα του και μου είπε: “Ό,τι χρειαστείς να με πάρεις τηλέφωνο· να, και η κάρτα μου!”».
Του τηλεφώνησε αμέσως, κλείσανε ραντεβού στο νοσοκομείο του Μονάχου για την άλλη μέρα, και πήγε και ο ίδιος μαζί με το ανδρόγυνο. Βρήκανε τον καθηγητή έτοιμο στο χειρουργείο και, όταν τελείωσε ο γιατρός, του είπε ότι σε δύο ώρες θα πέθαινε η γυναίκα, εάν δεν εγχειριζότανε.
Τελικά, σε αυτή τη ζωή ό,τι κάνεις λαμβάνεις!…
[ Αληθινή ιστορία που διηγήθηκε ο ίδιος ο Άγιος Πορφύριος στον Ιωάννη Μαρουσιώτη, και ελήφθη από το βιβλίο του με τίτλο: «Όσα είδα και άκουσα από τον Γέροντα Πορφύριο», εκδόσεις «Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος», Μήλεσι, Ιούλιος 2012. ]
Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή… Δουλεύει ο διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός…Γι’ αυτό μή στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, πού κυβερνά τα πάντα… Πω-πω τι ωραίες ημέρες έρχονται για την Αγία Ορθοδοξία μας. Θα πλημμυρίσει ολάκερη η γη από το φως του Χριστού! Γερόντισσα Γαλακτία τῆς Κρήτης – Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2023/10/11/%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8c%cf%82-%ce%b8%ce%b5%cf%8c%cf%82-%cf%8c%ce%bb%ce%b1-%ce%b8%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf/
Ο Άγιος Ιωάννης της Ρίγας της Λετονίας και ο π. Γερασίμος (Schmaltz) της Αλάσκας στέκονται ενώπιον του Θεού προσευχόμενοι για ολόκληρο τον κόσμο σαν καιόμενες λαμπάδες.
https://iconandlight.wordpress.com/2022/10/11/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%81%ce%af%ce%b3%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bb%ce%b5%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%af%ce%b1%cf%82/
Ο Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς, ο ξυπόλυτος Αρχιερέας και διά Χριστόν σαλός, έφερε την αύρα της αγιότητας και της απεριόριστης αγάπης για τους ανθρώπους και από την Βασιλεία του Θεού ήλθε και μας είπε «Πείτε σε όλους: αν και πέθανα, είμαι ζωντανός!»
https://iconandlight.wordpress.com/2025/07/01/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%bc%ce%bf%ce%b2%ce%b9%cf%84%cf%82-%ce%bf-%ce%be%cf%85%cf%80%cf%8c%ce%bb%cf%85%cf%84%ce%bf/
Η Χάρη του Θεού μας αυτά τα έσχατα κι αποκαλυπτικά χρόνια μας έδωσε παράδειγμα και οδηγό τον Άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς, τον ξυπόλυτο Αρχιερέα και διά Χριστόν σαλό, να βαδίζει στους δρόμους τριών ηπείρων, να μετατρέπει την εξορία του σε ευλογία, και να γίνεται για όλους η θερμή αγκαλιά του Χριστού.
https://iconandlight.wordpress.com/2021/07/01/%ce%b7-%cf%87%ce%ac%cf%81%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%8d-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%b1-%ce%ad%cf%83%cf%87%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%ba%ce%b9-%ce%b1%cf%80/
Ό,τι σπέρνουμε στις παιδικές ψυχούλες των παιδιών μας, αλλά και σε κάθε ψυχή, αυτό και θα θερίσουμε. Αλλα χωρίς τον Χριστό, είναι αδύνατον. Ο Χριστός είναι ο μόνος Σπορέας του Καλού στο χωράφι της καρδιάς μας και όλου του κόσμου.
https://iconandlight.wordpress.com/2023/10/14/%CF%8C%CF%84%CE%B9-%CF%83%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B5%CF%82/
Μπροστά στην αγάπη ούτε νόμοι, ούτε η δύναμη, ούτε το κακό δε θα σταθούν. Αλίμονο, σ’ εκείνον τον ιερέα, ο οποίος θα προτιμήσει τις αρχές της φυλακής από τους φυλακισμένους!
https://iconandlight.wordpress.com/2021/10/11/%ce%bc%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%ac-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%ce%b3%ce%ac%cf%80%ce%b7-%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b5-%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf%ce%b9-%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b5-%ce%b7-%ce%b4%cf%8d/
Ἀπολυτίκιον τῶν ἁγίων Μαρτύρων· Πρόβου, Ταράχου καὶ Ἀνδρονίκου
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Ἰσχὺν τὴν ἄμαχον, περιζωσάμενοι, κατεπαλαίσατε, ἐχθρῶν τᾶς φάλαγγας, καὶ ἐδοξάσατε Χριστόν, ἀθλήσεως τοῖς ἀγῶσι, Πρόβε παναοίδιμε, ὁ προβὰς πρὸς τὰ κρείττονα, ἔνδοξε Ἀνδρόνικε, Ἐκκλησίας ἐκνίκημα, καὶ Τάραχε πιστῶν ἡ γαλήνη, ὁ τρισαυγὴς Μαρτύρων δῆμος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῶν ἁγίων Μαρτύρων· Πρόβου, Ταράχου καὶ Ἀνδρονίκου
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τῶν Ἁγίωv Μαρτύρωv τὰ κατορθώματα, οὐρανῶν αἱ Δυνάμεις ὑπερεθαύμασαν· ὅτι ἐν σώματι θνητῷ, τὸν ἀσώματον ἐχθρόν, τῇ δυνάμει τοῦ Σταυροῦ, ἀγωνισάμενοι καλῶς, ἐνίκησαν ἀοράτως, καὶ πρεσβεύουσι τῷ Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Συμεών, τοῦ νέου Θεολόγου
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείαν ἔλλαμψιν, Συμεὼν Πάτερ, εἰσδεξάμενος, ἐν τῇ ψυχῇ σου, φωστὴρ ἐν κόσμῳ ἐδείχθης λαμπρότατος, διασκεδάζων αὐτοῦ τὴν σκοτόμαιναν, καὶ πάντας πείθων ζητεῖν, ἣν ἀπώλεσαν, χάριν Πνεύματος. Αὐτὸν ἐκτενῶς ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Θεοσεβίου καὶ τῆς Συμβίας αὐτοῦ, τῶν ἐν Ἀρσινόῃ.
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν Συνάναρχον Λόγον. (Μπούσια)
Νηστευτὴν ἐλεήμονα καὶ φιλάρετον, ἀμνῶν ποιμένα ὀφθέντα, ἐν ἡλικίας ἀκμῇ, θεομύριστον ἁγνότητος λευκάνθεμον, Ἀρσινοΐτην τὸν σεμνόν, Θεοσέβιον πιστοί, τιμήσωμεν κατὰ χρέος, καὶ γὰρ πρεσβεύει Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Θεοσεβίου καὶ τῆς Συμβίας αὐτοῦ, τῶν ἐν Ἀρσινόῃ.
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν Συνάναρχον Λόγον. (Μπούσια)
Ταπεινώσεως πύργον ἁγνείας μέλαθρον, καὶ παρθενίας ἐν γάμῳ, διὰ Νυμφίον Χριστόν, ἐκμαγεῖον ἀνυμνήσωμεν κραυγάζοντες· ἡ σὺν συμβίῳ σου σεπτῷ, ἑκουσίως ἀληθῶς, τηρήσασα παρθενίαν, τοὺς λογισμοὺς τοὺς ἀτάκτους, ἡμῶν ἐξάγνισον πρεσβείαις σου.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἐπίκτητου τοῦ θαυματουργοῦ
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως
Θείαν ἄσκησιν, στερρῶς ἀνύσας, εὐηρέστησας, Χριστῷ ὁσίως, Θεοφόρε παμμάκαρ Ἐπίκτητε. Καὶ δοξασθεῖς τῇ τοῦ Πνεύματος χάριτι, ἡμᾶς λύτρωσε κινδύνων καὶ θλίψεων. Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἐν κόσμῳ ἐβίωσας ὡς ἀσκητὴς θαυμαστός* καὶ γέγονας στήριγμα τῶν λογικῶν τοῦ Χριστοῦ* προβάτων, μακάριε·* ἄφθαρτον τὸ σὸν σκῆνος* καὶ ἀκέραιον ὤφθη,* ῥέον ἀδιαλείπτως* τῶν θαυμάτων τὴν χάριν·* διό σε, ὦ Ἰωάννη σοφέ,* πόθῳ γεραίρομεν.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Γερμανοῦ τῆς Ἀλάσκας (Μπούσια)
Ἦχος πλ. α.’ Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἀνατείλας ως ἄστρον εὐχῆς καὶ νήψεως ἐν Βαλαὰμ τῷ σεμνεὶῳ Εὐαγγελίου τὸ φῶς, εἰςἈλάσκας τοὺς αὐτόχθονας διέσπειρας ἀκολουθήσας ταῖς ὁδοῖς Ἀποστόλων, Γερμανέ, ἐν χρόνοις ὑστέροις, μάκαρ• καὶ νῦν Κυρίῳ πρεσβεύεις παθῶν ἡμῶν σκεδάσαι ζόφωσιν.
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Γερμανοῦ τῆς Ἀλάσκας. (Αθανασίου)
῏Ηχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θείῳ Πνεύματι, πεπληρωμένος, θείοις ἴχνεσι, τῶν ᾿Αποστόλων, ἠκολούθησας πιστῶς Πάτερ ῞Οσιε, καὶ τῷ φωτὶ τοῦ Χριστοῦ κατεφώτισας, τῶν ᾿Αλεούτων τὰ πλήθη μακάριε, ὅθεν εἴληφας θαυμάτων τὸ μέγα χάρισμα, δι᾿ ὧν ὦ Γερμανέ, πιστῶς τιμῶμέν σε.
Τῶν Πατέρων.
Ἦχος πλ. βʹ. Ὅλην ἀποθέμενοι.
Ὅλην συγκροτήσαντες, τὴν τῆς ψυχῆς ἐπιστήμην, καὶ τῷ θείῳ Πνεύματι, συνδιασκεψάμενοι, τὸ μακάριον, καὶ σεπτὸν Σύμβολον, οἱ σεπτοὶ Πατέρες, θεογράφως διεχάραξαν, ἐν ᾧ σαφέστατα, τῷ Γεγεννηκότι συνάναρχον, τὸν Λόγον ἐκδιδάσκουσι, καὶ παναληθῶς ὁμοούσιον, ταῖς τῶν Ἀποστόλων, ἑπόμενοι προδήλως διδαχαῖς, οἱ εὐκλεεῖς καὶ πανόλβιοι, ὄντως καὶ θεόφρονες.
Ὅλην συλλεξάμενοι, ποιμαντικὴν ἐπιστήμην, καὶ θυμὸν κινήσαντες, νῦν τὸν δικαιότατον ἐνδικώτατα, τοὺς βαρεῖς ἤλασαν, καὶ λοιμώδεις λύκους, τῇ σφενδόνῃ τῇ τοῦ Πνεύματος, ἐκσφενδονήσαντες, τοῦ τῆς Ἐκκλησίας πληρώματος, πεσόντας ὡς πρὸς θάνατον, καὶ ὡς ἀνιάτως νοσήσαντας, οἱ θεῖοι Ποιμένες, ὡς δοῦλοι γνησιώτατοι Χριστοῦ, καὶ τοῦ ἐνθέου κηρύγματος, μύσται ἱερώτατοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου