Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον.
Τῇ Δʹ(4η) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἱεροθέου, Ἐπισκόπου Ἀθηνῶν (1ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Κρίσπος ὁ ἀρχισυνάγωγος τῆς Κορίνθου, βαπτισθεὶς ὑπό τοῦ Ἀπ. Παύλου (1ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας Κανδίδας, μαθήτριας Ἀπ. Πέτρου. (1ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Δομνίνης καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς Βερίνης καὶ Προσδόκης ἐν Ἀντιόχειᾳ Συρίας (303)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Φαύστου, Γαΐου, Εὐσεβίου καὶ Χαιρήμονος, τῶν Διακόνων ἐν Ἀλεξανδρείᾳ (3ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Αὐδάκτου τοῦ Δουκός, Ἐπάρχου Ἐφέσου, ἐν Μελιτινῇ τὴν κεφαλὴν ἀποτμηθέντος καὶ τελειωθέντος (312) καὶ τῆς αὐτοῦ θυγατρός Καλλισθένης, τῆς Ὁσίας καὶ Ἀναργύρου Ἰατροῦ, εἰρηνικῶς τελειωθείσης ( 318)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀμμοῦν τοῦ Αἰγυπτίου τοῦ ἐν Νιτρίᾳ, καὶ τὴν ἔρημον τῶν Κελλίων ἱδρύσαντος. (350)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἱερομάρτυρος Πέτρου Καπιτωλίων ἐν Συρία (715)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Λαμπαδιστοῦ, τοῦ Θαυματουργοῦ, τοῦ ἐν Μαραθάσσῃ τῆς Κύπρου ἀσκήσαντος καὶ εἰρηνικῶς τελειωθέντος. (10ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ἔντγουϊν (Edwin) βασιλέως Νορθουμβρίας Ἀγγλίας, ἐν Hatfield Chase Ἀγγλίας (633)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων Ἀμμοῦν, Ἑλλαδίου καὶ Ὀνησίμου τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου (12ος-13ος αἰ)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Πίωρ τοῦ Ῥώσσου τοῦ ἐγκλείστου
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Στέφανος Στυλιάνοβιτς, πρίγκιπας Σερβίας (1540 περίπου) και Ἐλισάβετ σύζυγος αὐτοῦ καὶ κτιτορισσα τῆς Μονῆς τοῦ Σισάτοβατς (16ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἀνάμνησις τῆς εὐρέσεως και ἀνακομιδῆς τῶν Λειψάνων(1595) τοῦ Ἀγίου Γουρία τοῦ Καζαν (1563)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἱερομάρτυρος Εὐδαίμονος-Εὐδεμόζ, καθολικοῦ τῆς Γεωργίας (1642)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Πέτρου Μιχούριν τοῦ ἐν Σιβηρίᾳ τοῦ νέου. (1820)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Δημητρίου Voznesensky ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειοῦται ἐν Ῥωσίᾳ (1918)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι νεο-ἱερομάρτυρες καὶ Ὁμολογητές: Βλαντιμίρ Πραβντολιούμποφ, Πέτρος Ζαχαρόφσκι, Θεοφάνης (Τουλιακόφ), Μητροπολίτης Λιπέτσκ και Λευκορωσίας (1937), Μαυρίκιος (Πολετάεφ) τοῦ Yuriev-Polsky, καὶ ὁ σὺν αὐτῷ Βασίλειος Κοντράτιεφ (1937), Ἀντώνιος (Μιλοβίντοφ) ἐπίσκοπος καὶ 127 συμμαρτυρων ἐν Τσελιάμπινσκ τοῦ Ὀμσκ (1937), Ταμάρα Μιχαΐλοβα, Βαλεντίνος Νικόλσκι, Ἀλέξανδρος Μπελιακόφ, Ἰωάννης Λαζάρεφ, Ἀνδρέας Μπενεντίκτοφ, Δημητριος Γκεοργκιέφσκι, Πέτρος Ζαχαρόφσκι, Ἰωάννης Νικόλσκι, (1937), Λιούμποφ Λαπσίνα, Ειρήνη Πιμένοφ, Ἰωάννης Μπίστροφ (1938), Ἀλέξιος Σταμπνίκοφ, Βασίλειος Κρύμκιν (1942) ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Δημητρίου Στανιλοάε τῆς Ῥουμανίας (1993)
Εἰς τὸν Ἱερόθεον
Ἱερόθεος ἱερώθη σοι πάλαι,
Νῦν δ’ αὖ μεταστὰς καὶ συνήφθη σοι Λόγε.
Ἠοῖ (ἤτοι τῇ ἡμέρᾳ) σῆμα κάλυψε τετάρτῃ Ἱερόθειον.
Εἰς τὸν Ἀμμοῦν
Ἀσκήσεως διῆλθε τὴν στενὴν τρίβον,
Ἀμμοῦν ὁ θεῖος καὶ τρυφῆς εὗρε πλάτος.
Ὁ καθηγητής Ἅγιος Δημήτριος Στανιλοάε
Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε
Συναντήθηκα μέ τόν π. Δημήτριο, ὅταν ἐξῆλθε ἀπό τήν φυλακή καί παρακαλῶντας τον νά μᾶς δώση μία πνευματική συμβουλή, μᾶς εἶπε τά ἑπόμενα:
Νά εἶσαι αἰσιόδοξος, νά πιστεύης, χωρίς κρατούμενα, στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.
Νά προσεύχεσαι ἀκατάπαυστα, νά ἀφίεσαι στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νά Τόν εὐχαριστῆς γιά ὅλα.
Νά χαίρεσαι, ἐάν ὁ Κύριος σέ εὑρῆκε ἄξιον δοκιμασιῶν. Ὁ πόνος εἶναι ἀναγκαῖος καί γι᾿ αὐτόν πού ὑποφέρει καί γιά τό καλό ὁλοκλήρου τοῦ κόσμου.
Μή δένεσαι μέ τίποτε ἀπό κάθε τι τό παροδικό.
Νά ὑπηρετῆς τόν πλησίον σου μέ ὅλη τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωσί σου· ὄχι μόνον ὅσο ἔχει ἀνάγκη, ἀλλά ἀκόμη ποερισσότερο, σέ κάθε ἀνάγκη του. Νά εἶσαι παράδειγμα χριστιανικοῦ βίου.
Στήν ζωή σου νά εἶσαι ἀποφασιστικός, χωρίς συμβιβασμούς καί συγχύσεις, διαυγής καί συνεπής.
Τό πιστεύω σου νά εἶναι ζωντανό μέσα σου: Ζωή καί ὄχι θεωρία.
Εἶσαι ἕτοιμος νά πεθάνης γιά τόν Χριστό;
Ἐξέτασε πάντοτε τόν ἑαυτόν σου, γιά ποιό πρᾶγμα τρέχεις στήν ζωή σου; Γιά νά μή πνιγοῦμε στήν θάλασσα τῆς ζωῆς.
Μετάφρασις – Ἐπιμέλεια Ὑπό Ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους Ἄθω 2002
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
https://anavaseis.blogspot.com/2013/02/blog-post_3670.html
***
Άγιος Δημήτριος Στανιλοάε
ακοίμητος προστάτης της Ορθοδοξίας, οδηγός και διδάσκαλος στην θεολογία της ταπεινώσεως,
πατήρ Ιωαννίκιος Μπάλαν
2. Ποια είναι η αρχή και το θεμέλιο της θεολογίας και ποιο το στεφάνι της, κατά τους Αγίους Πατέρας;
Η αρχή και το θεμέλιο της θεολογίας είναι η πίστη στην Αγία Τριάδα, τον αληθινό Θεό και στον Ιησού Χριστό, τον Υιό , του Θεού. Διότι Αυτός ενσαρκώθηκε, θυσιάστηκε για εμάς, αναστήθηκε, άνοιξε τον δρόμο της σωτηρίας μας και πάλι θα έλθει να κρίνει ζώντας και νεκρούς. Αυτή η πίστη έχει άρρηκτο δεσμό με την Αγία Τριάδα, η οποία έγινε γνωστή σ’ εμάς δια του Ιησού Χρίστου, πού είναι η αρχή της θεολογίας μας. Ενώ το στεφάνι δηλ. η κορυφή της θεολογίας είναι η σωτηρία, ο αγιασμός, η θέωσις.
3. Ο μοναχός πού δοξάζει ακατάπαυστα τον Θεό και προσεύχεται για την σωτηρία των ανθρώπων, μπορεί να ονομάζεται θεολόγος, κατά τους Αγίους Πατέρας;
Ναι. Όχι μόνο ο μοναχός, αλλά οποιοσδήποτε πιστός, πού έχει πάντοτε στον νου του την μνήμη του Θεού και εγκρατεύεται από τα έργα πού αντιτίθενται στο θέλημα του Θεού, μπορεί να ονομάζεται θεολόγος.
5. Ποιες είναι οι βασικότερες ιδιότητες της Ορθόδοξου Εκκλησίας μας πού την ξεχωρίζουν από τις άλλες εκκλησίες;
Είναι εκείνες πού αναφέρονται στο Σύμβολο της Πίστεως, ότι: Η Εκκλησία είναι Μία, διότι είναι το Σώμα του Χριστού ή το σύνολο των πιστών, βασιζόμενο στην αληθινή πίστη και ιδιαίτερα στο Ιερό Μυστήριο της ενσαρκώσεως του Μονογενούς Ιησού Χριστού.
Είναι Αγία και φορεύς της αγιότητας, διότι ο Χριστός είναι Άγιος και μας αγιάζει δια του Αγίου Πνεύματος. Είναι Καθολική, διότι τα μέλη της αγωνίζονται να διατηρούν άρρηκτο δεσμό ενότητας μεταξύ των εν Χριστώ και διότι συνεργάζονται μετά των ιεραρχών για να διαφυλάττουν, επί τη βάσει των Ί. Κανόνων, απαράλλακτη την πίστη και την παραδοσιακή ζωή της Εκκλησίας δια μέσου των αιώνων. Είναι Αποστολική διότι διατηρεί αναλλοίωτη την διδασκαλία και παράδοση, πού παρέλαβε από τους Αποστόλους, οι οποίοι τις διδάχθηκαν κατευθείαν από τον Κύριόν μας Ιησού Χριστό.
7. Ποια άλλη χριστιανική εκκλησία κατέχει την χάρι της σωτηρίας, εκτός της Ορθόδοξου Εκκλησίας;
Η χάρις της σωτηρίας δεν λαμβάνεται άλλου παρά μόνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία, διότι είναι ενέργεια του Χριστού, πού παραμένει χθες και σήμερα η ίδια μέσα στην Εκκλησία. Η θεολογία των καθολικών θεωρεί την χάρι κτιστή, οπότε δεν είναι ενέργεια πού πηγάζει από τον Χριστό. Η σωτηρία είναι ζωή εν Χριστώ η ζωή του Χριστού στους πιστούς μέσω των άκτιστων ενεργειών Του. Αυτή επιτυγχάνεται όταν ό άνθρωπος προάγεται στην αρετή με την βοήθεια της θείας χάριτος.
9. Η διδασκαλία της Ορθόδοξου Εκκλησίας μας διδάσκει, ότι δεν υπάρχει σωτηρία έξω από την Εκκλησία. Πώς μπορούμε να εννοήσουμε αυτό το πράγμα;
Μόνο αυτός πού ζει στην Ορθόδοξη Εκκλησία, διαφυλάττει ολόκληρη την προς τον Χριστό πίστη με την οποία δια μέσου των Μυστηρίων λαμβάνει ολόκληρο τον Χριστό μέσα του και σώζεται.
Και όταν ακόμη, εξ αδυναμιών του αμαρτάνει, μπορεί πάλι ν’ απόκτηση την συγχώρηση, όταν την ζητήσει. Εφ’ όσον όλα αυτά δεν υπάρχουν στις προτεσταντικές και νέο – προτεσταντικές παραφυάδες, πώς θα μπόρεση η εκκλησία των να σώσει τα μέλη της; Αυτοί ακούουν μόνο λόγο για τον Χριστό, ως να είναι κάτι το εξωτερικό, και δεν Τον κοινωνούν με τις ενέργειες Του, όπως ενεργούνται από τα Μυστήρια Του. Άλλα και αυτή η διδασκαλία των
παρουσιάζεται διαστρεβλωμένη και πολύ συνεσκιασμένη για το πρόσωπο του Χριστού. Θα μπορούσαν, κατά εξαιρετικό τρόπο, να σωθούν μερικοί απ’ αυτούς, με τα άλλα μεγάλα έργα πού κάνουν από το γενικό πνεύμα αυτών των ομολογιών. Άλλα δεν μπορούν να έχουν μία ασφάλεια και σιγουριά σ’ αυτό.
46. Είναι δυνατή η διακοινωνία ορθοδόξων και καθολικών;
Δεν είναι δυνατή γιατί μόνο σ` αυτούς που ομολογούν μια απαράλλακτη πίστη εν Χριστώ υπάρχει δυνατότητα κοινωνίας με τον Χριστό και τα μυστήρια της Εκκλησίας.
«Ο Χριστός με την ενανθρώπισή Του παραμένει σε αιώνια σχέση μαζί μας ως μοναδική πηγή από την οποία πηγάζει η σωτηρία μας. Σωτηρία σημαίνει σχέση, στενή κοινωνία, με τον Ιησού Χριστό και όχι ατομική συμμόρφωση σε κάποια διδασκαλία. Η σωτηρία δεν είναι κατ’ αρχήν κάποια γνώση ή ηθική. Δεν πραγματοποιείται με το να γνωρίζει ή να πράττει κανείς κάτι, αλλά μέσα από τη βίωση της σχέσεως, με το Χριστό… Συνεπώς, η αναζήτηση της σωτηρίας σημαίνει αναζήτηση του Ιησού Χριστού, της κοινωνίας με Αυτόν»
Τρυφερότητα καὶ Ἁγιότητα, ἅγιος Δημήτριος Στανιλοάε
https://iconandlight.wordpress.com/2024/10/03/%cf%84%cf%81%cf%85%cf%86%ce%b5%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%e1%bd%b6-%e1%bc%81%ce%b3%ce%b9%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%e1%bc%85%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae/
Κύριε και Θεέ μας, Σε ικετεύουμε: ικάνωσέ μας, ώστε η διακονία μας να καθοδηγείται από τον θείο φόβο σου και η αγαλλίασή μας να εξαγνίζεται από τον τρόμο ενώπιόν Σου, κι άλλη επιθυμία να μην έχουμε, παρά την εν Χριστώ σωτηρία, αυτή να ζητάμε! Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2023/10/03/%ce%ba%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b8%ce%b5%ce%ad-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%cf%83%ce%b5-%ce%b9%ce%ba%ce%b5%cf%84%ce%b5%cf%8d%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%b9%ce%ba%ce%ac%ce%bd%cf%89%cf%83/
Αββάς Αμμούν της Νιτρίας, ιδρυτής των Κελλίων της Αιγύπτου
https://iconandlight.wordpress.com/2018/10/03/%ce%b1%ce%b2%ce%b2%ce%ac%cf%82-%ce%b1%ce%bc%ce%bc%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bd%ce%b9%cf%84%cf%81%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b9%ce%b4%cf%81%cf%85%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%ba/
Ἀπολυτίκιον τοῦ ἐν Ἁγίου Ἱεροθέου, Ἐπισκόπου Ἀθηνῶν
Ἦχος πλ. δ’
Χρηστότητα ἐκδιδαχθείς, καὶ νήφων ἐν πάσιν, ἀγαθὴν συνείδησιν ἱεροπρεπῶς ἐνδυσάμενος, ἤντλησας ἐκ τοῦ Σκεύους τῆς ἐκλογῆς τὰ ἀπόρρητα, καὶ τὴν πίστιν τηρήσας, τὸν ἴσον δρόμον τετέλεκας, Πάτερ Ἱερόθεε. Πρέσβευε Χριστῷ τῶ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ ἐν Ἁγίου Ἱεροθέου, Ἐπισκόπου Ἀθηνῶν
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τοῦ Παύλου ἠλίευσαι, ταὶς θεηγόροις πλοκαίς, καὶ ὅλος γεγένησαι, ἱερωμένος Θεῶ, σοφὲ Ἰερόθεε, σὺ γὰρ φιλοσοφίας, ταὶς ἀκτίσιν ἐκλάμπων, ὤφθης θεολογίας, ἀκριβοὺς ὑποφήτης, δι’ ἧς μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τὰ κρείττονα.
Ἀπολυτίκιον. τῆς Ἁγίας Δομνίνης καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς Βερίνης, καὶ Προσδόκης.
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.
Ὕμνοις στέψωμεν, θείαν Δομνίναν, τὴν ἐκθρέψασαν, τὰς θυγατέρας, τῷ τῆς πίστεως ἁγνῷ θείῳ γάλακτι· ὁμοῦ Μαρτύρων ποθοῦσαι τὸ στέφανον, ἐν ποταμῷ ἀπεπνίγησαν ἄσπιλοι· ὅθεν ἔλαβον, τὸ στέφος τῆς ἁγιότητος, καὶ δόξαν ἀληθῆ καὶ αἰώνιον.
Ἀπολυτίκιον τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἀμμοῦν τοῦ Αἰγυπτίου
Ἦχος πλ. δ´
Ἐν σοὶ Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ᾽ εἰκόνα· λαβὼν γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ἀμμοῦν τὸ πνεῦμά σου.
Ἀπολυτίκιον τοῦ ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Λαμπαδιστοῦ
— Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης
Τῆς Λαμπάδος τὸ κλέος καὶ Κυπρίων ἀγλάϊσμα καὶ θαυματουργὸς ὄντως ὤφθης, Ἰωάννη Πατὴρ ἡμῶν Ὅσιε. Νηστεία κατατήξας τῆς σαρκός, ἀλόγους ἐνθυμήσεις πανσθενῶς· ὅθεν χάριν ἰαμάτων ἐξ οὐρανοῦ ἐδέξω, θεόπνευστε. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου