Ἀπὸ τὴν ἡσυχία τῆς μονῆς του,
ὁ ἅγιος βλέπει τὸ πνευματικὸν δρᾶμα τοῦ καιροῦ: τὴν ἐπιστήμη ποὺ ἐγκατέλειψε τὴν προσευχή,
τὴν θεολογία ποὺ λησμόνησε τὸν Θεό.
Ὅσα ἀκολουθοῦν δὲν εἶναι ἕνα ἁπλὸ σχόλιο ἢ ἐπίκρισις· εἶναι κραυγὴ πατρική, προειδοποίησις
ἐν ἁγὶῳ Πνεύματι, πρὸς ὅλους
ὅσοι ἀγαποῦν τὴν Ἐκκλησία καὶ πονῶσιν γιὰ τὴν ἐνότητά της.
(Σωφρόνιος Ἔσσεξ )
Κάποτε συνάντησα ἐδῶ, στὸν δρόμο τῆς Μονῆς μας, κάποιον ἄνθρωπο ποὺ μοῦ εἶπε ὅτι πῆρε τὸν τίτλο τοῦ διδάκτορος τῆς θεολογίας.
Καὶ ἐγώ του ἀπάντησα;
«Ἔ, λοιπόν; Στὸν ἐσκοτισμένο μας κόσμο αὐτὸ ἐκτιμᾶται περισσότερο, παρὰ ἡ ἁγιότητα!».
Ποῦ ὅμως μᾶς ὁδήγησαν αὐτὲς οἱ σχολές; μᾶς ὁδήγησαν στὸ νὰ κατασκευάσουμε κάποια τυποποιημένα ὄντα, ποὺ μιλοῦν γιὰ πράγματα τὰ ὁποῖα ποτὲ δὲν βίωσαν.
Ἀπὸ ποῦ λοιπὸν τὸ σκοτάδι αὐτὸ στὴν Ἐκκλησία μας;
Ἀπὸ ποῦ αὐτὰ τὰ σχίσματα;
Σᾶς ἔχω μιλήσει ἤδη πολλὲς φορές, ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα μὲ ὠθεῖ νὰ τὸ ἐπαναλάβω.
Πρὶν ἀκόμη φύγω ἀπὸ σᾶς καὶ τὸ τέλος τῆς ζωῆς μου εἶναι βέβαια ἐγγύς- θὰ ἤθελα νὰ γλιτώσετε ἀπὸ τὴν πλάνη, ἀπὸ τὴν ὁποία πάσχει ὁ σύγχρονος κόσμος στὸ ἐπίπεδο τῆς θεολογίας, ὥστε κανένας νὰ
μὴν δημιουργεῖ λανθασμένες θεωρίες γιὰ τὸν Θεό, ποὺ νὰ διαιροῦν τὸν χριστιανικὸ κόσμο.
Ἀναλογισθεῖτε ὅτι στὸ Κέντρο της Γενεύης, στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν, ὑπάρχουν περισσότεροι ἀπὸ διακόσιους διδάκτορες θεολογίας μὲ διαφορετικὲς ἀντιλήψεις!
Ἀπὸ ποῦ αὐτό; ὁ Θεὸς εἶναι ἕνας.
Πῶς γίνεται λοιπὸν νὰ ὑπάρχουν ὁμολογίες ποὺ νὰ μισοῦν καὶ νὰ καταδιώκουν τὶς ἄλλες;
Τώρα παρατηρεῖται διωγμὸς τῶν Ὀρθοδόξων σὲ ὅλο τὸν κόσμο.
Καὶ πῶς προκαλοῦμε τὸ μῖσος αὐτό;
Ἐμεῖς φοβόμαστε «καὶ μύγα νὰ προσβάλουμε». Μᾶς μισοῦν ὅμως περισσότερο ἀπὸ ὅ,τι τοὺς ἐγκληματίες. Καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι καθόλου φαντασία, ὅπως γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν πεῖρα μας.
Ἀλλὰ «ἂς μὴ ταράσσεται ἡ καρδιά σας, πιστεύετε στὸν Θεό, πιστεύετε στὸν Χριστὸ» καὶ συνεχίστε τὴ ζωὴ αὐτή.
Αὐτὸς εἶπε: «Ὅπως μίσησαν ἐμένα ἄδικα, ἔτσι θὰ μισήσουν καὶ ἐσᾶς γιὰ τὸ ὄνομά μου».
Συνεπῶς, μὴ χάνετε τὴ βασικὴ θεωρία: τῆς ζωῆς χωρὶς ἁμαρτία!
Δὲν λαμβάνω μέρος στὴν οἰκουμενικὴ κίνηση.
Ἡ ἰδέα μου ὅμως ἦταν ἡ ἑξῆς:
νὰ συγκεντρώνεσθε καὶ νὰ ἐξετάζετε πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ζήσουμε χωρὶς ἁμαρτία.
Ἔρχονται διακόσιοι διδάκτορες θεολογίας καὶ ὁ καθένας λέει τὶς θεωρίες του, φανερώνοντας ἔτσι τὴν ἄγνοια καὶ τὴν ἀμάθειά του.
Συνεπῶς, ὅταν σᾶς ἀφήσω, παρακαλῶ νὰ προφυλάσσεσθε ἀπὸ τὴν παρεκτροπὴ αὐτὴ τῶν Ἀκαδημαϊκῶν διπλωμάτων.
1.Βλ. Ἰωάν. 14.1
(«Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία· πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε.)
2.Βλ. Ἰωάν. 15,25
(ἀλλ᾿ ἵνα πληρωθῇ ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος ἐν τῷ νόμῳ αὐτῶν, ὅτι ἐμίσησάν με δωρεάν.)
3.Βλ.Μαρκ. 13,13
(καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται.)
(Σωφρονίου του ἔσσεξ,Οικοδομώντας τὸ ναὸ τοῦ Θεοῦ, τόμος Ἄ, σελ. 309-311)
Ἡ φὼνὴ τοῦ ἁγίου Σωφρονίου παραμένει ἐπίκαιρη ὅσο ποτέ.
Μὲ λόγο ταπεινὸν ἀλλὰ καυστικὸν, μᾶς καλεῖ νὰ ἐπιστρέψουμε στὴν πηγὴ τῆς ἀληθινῆς θεολογίας:
στὴν ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ, στὴν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς, στὴν ζωὴ χὼρὶς ἁμαρτία.
Οὔτε οἱ τίτλοι, οὔτε οἱ ἀκαδημαϊκὲς ἐπαληθεύσεις σώζουν τὸν ἄνθρωπο· μόνo ἡ μετάνοια καὶ ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἐὰν ἡ Ἐκκλησία ἐπανεύρει τὴν ταπείνωσιν τῆς ἁγιότητος, τότε θὰ ξαναλάμψει ὡς «φῶς ἐν κὸσμῳ»· τότε οἱ διδακτορικὲς σκιὲς θὰ σβήσουν μπρὸστὰ στὸ φῶς τῆς θεογνωσίας.
Ἔτσι θὰ μπορέσουμε κι ἐμεῖς νὰ ἀκούσουμε ἐκεῖνην τὴν φωνήν, ποὺ
ὁ ἅγιος ἔζησε ἐντός του:
«Μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδὶᾳ» (Μάτθ. 11,29).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου