ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ:ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟΙ ΣΦΑΓΙΑΣΜΟΙ ΑΓΕΝΝΗΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΩΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ;

«Γιατί τόσοι σφαγιασμοί αγεννήτων παιδιών με την μέθοδο των αμβλώσεων και εκτρώσεων;» αναρωτιέται ο Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ στο Χριστουγεννιάτικο μήνυμά του και επισημαίνει τη διπλή αγάπη: αυτή προς τον Θεό με τα γνήσια χαρακτηριστικά της, που ορίζει η Αγία Γραφή και την αγάπη προς τον πλησίον μας.

Ολόκληρο το μήνυμα έχει ως εξής: 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(υπ᾽ αριθ. 99/2012)
«Ο Υιός του Θεού ουδέν ημάς όντας επεσκέψατο, και το εξ ημών αναλαβών και ενώσας εαυτώ, πάντων ανώτερος γέγονεν»
(Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, Ε.Π.Ε 24,294) ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!
Χριστούγεννα! Τα ΑΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ σήμερα. Η Μητρόπολις όλων των Χριστιανικών εορτών ! Η μεγάλη εορτή της Θείας Αγάπης. «Χριστός επί γης, υψώθητε».
Η απέραντη αγάπη του σαρκωθέντος Κυρίου μας Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού, συνίσταται, κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, εις το εξής γεγονός: Ο Υιός του Θεού, χωρίς να είμαστε τίποτε, μας επεσκέφθη. Καί αφού ανέλαβε αυτό που ήταν δικό μας, δηλαδή την πεσμένη στην αμαρτία ανθρώπινη φύσι μας, και την ένωσε με τον εαυτό Του, έγινε ανώτερος από όλους μας ως Θεάνθρωπος.

Σε άλλο σημείο ο Ιερός Χρυσόστομος σημειώνει: «Ο Χριστός εκένωσε τον εαυτό Του. Εκένωσε τον εαυτόν του, δηλαδή εταπείνωσε τον εαυτό Του και έτσι έγινε υπάκουος εις τον Θεόν Πατέρα μέχρι θανάτου. Το να γίνη άνθρωπος, ενώ είναι Θεός, είναι ταπείνωσις μεγάλη, ανέκφραστη, απερίγραπτη. Ποιά θα ήταν, όμως, η ταπείνωσις, αν ήταν μόνο άνθρωπος και ενεργούσε τα ανθρώπινα;» ερωτά ο άγιος του Θεού. Καί προσθέτει:«Ποιά είναι η φτώχεια του Χριστού; Το ότι εφόρεσε το ανθρώπινο σώμα. Έγινε άνθρωπος. Έπαθε όσα έπαθε. Βέβαια Εκείνος δεν ώφειλε να πάθη όλα αυτά, ενώ εμείς οι άνθρωποι το οφείλουμε. Γιά μένα τον δούλο, τον εχθρό, τον αχάριστο. Αλλά τόσο πολύ με αγάπησε, ώστε τον εαυτό του παρέδωσε στον επονείδιστο σταυρικό θάνατο».

Άξια ιδιαίτερης προσοχής είναι και τα ακόλουθα σχετικά με το θέμα μας λόγια του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου: «Ο Χριστός άφησε την δόξα Του για να πλουτίσωμε, όχι με τον πλούτο της Θεότητός Του, αλλά με την φτώχεια που πήρε με την ενανθρώπησί Του.... Αν δεν γινόταν Εκείνος φτωχός, δηλαδή ταπεινός άνθρωπος, δεν θα γινόμαστε εμείς πλούσιοι σε Θεία Χάρι και Θεική ευλογία. Αυτό είναι το αξιοθαύμαστο, ότι η θεληματική φτώχεια του Θεανθρώπου εδημιούργησε τον πνευματικό πλούτο του χριστιανού ανθρώπου».
Αγαπητοί μου Αδελφοί.

Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, ο οποίος κατεδέχθη διά την σωτηρίαν μας να ενσαρκωθή εκ της Αγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας και να γεννηθή ως ταπεινός άνθρωπος, επεσκέφθη τον κόσμο και την ανθρωπότητα, ενώ δεν το αξίζαμε. Εφόρεσε το ταπεινό ένδυμα της ανθρώπινης φύσεως, την προσέλαβε ως Θεάνθρωπος, την αγίασε και την εθέωσε. Η ιδική Του φτώχεια, μας έφερε, όπως προείπαμε, τον ιδικό μας πνευματικό πλουτισμό, την απόκτησι της Θείας Χάριτος και ευλογίας.

Σήμερα, αλλά και σε κάθε άλλη εποχή, είμαστε πτωχοί, όχι μόνον όταν λείπουν τα υλικά και βιοτικά αγαθά, αλλά πρωτίστως και κυρίως όταν στερούμεθα της παρουσίας του Θεού και των ουρανίων αγαθών της Θείας Χάριτος. Όταν δεν υπάρχει Αγιοπνευματική ζωή,όταν έχει νεκρωθή η χριστιανική ελπίδα, όταν απουσιάζη ο Χριστός. Όταν ακόμη δεν υπάρχη πνευματική πείνα και δίψα, όταν έχει φυγαδευθή η διπλή αγάπη: η αγάπη προς τον Θεό με τα γνήσια χαρακτηριστικά της, που ορίζει η Αγία Γραφή και η αγάπη προς τον πλησίον μας. Όταν στο πρόσωπο του πλησίον μας δεν βλέπωμε τον Θεό, αλλά τον εχθρό μας.
Γιατί  τόσος πόνος και τόση δυστυχία στη γη ; Γιατί οι πολέμοι, οι ταραχές και ο αλληλοσπαραγμός; Γιατί η κακοποίησις και κακομεταχείρισις τόσων παιδιών και τόσοι σφαγιασμοί αγεννήτων παιδιών με την μέθοδο των αμβλώσεων και εκτρώσεων; Ασφαλώς, όχι διότι υπάρχει η υλική φτώχεια, αλλά διότι επικρατεί η ψυχική φτώχεια και η απουσία από τη ζωή μας του πτωχεύσαντος με την θέλησί Του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.

Είθε, αδελφοί μου χριστιανοί, να κατανοήσωμε την μεγάλη και τραγική για τη ζωή μας έλλειψι και απουσία της Χάριτος του Παναγίου Θεού,  της Θείας δυνάμεως και του Θείου φωτισμού. Να προστρέξωμε με ελπίδα, προσδοκία και εμπιστοσύνη εις τον Πανάγαθο Θεό, την πηγή και τον χορηγό παντός αγαθού. Καί με αυτές τις προϋποθέσεις να υπερβούμε την ηθικοπνευματική κρίσι της εποχής μας, αλλά και τον «εφιάλτη» της οικονομικής κρίσεως, εις τρόπον ώστε να εξέλθωμε δυναμωμένοι και ανακαινισμένοι ψυχικά από την μεγάλη δοκιμασία των καιρών μας.
Ευχόμενος ολοκαρδίως εις όλους σας και εις όλα τα πνευματικά μας τέκνα, τα εγγύς και τα μακράν, και ιδιαίτερα στους αγαπημένους μας ναυτικούς και τους απανταχού της γης ομογενείς αδελφούς μας πλούσιο τον Θείο φωτισμό και πάμπολλα τα πνευματικά και βιοτικά δώρα του Θείου Βρέφους, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, την ομοψυχία και την αγάπη του Θεού, διατελώ,         
Μετά πατρικών ευχών και αγάπης
Ο Μητροπολίτης
†Ο Κυθήρων Σεραφείμ