Ένα του πρόσφερες και σου ανταπέδιδε
εκατονταπλασίονα.
Όλοι στην οικογένεια μας αγαπούσαμε τον π.
Γεράσιμο, εμείς, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, τα αδέρφια μας. Περιττό να πω
ότι αυτό συνέβαινε και με πολλές άλλες οικογένειες.
Και αυτός, με εκείνο τον απερίγραπτα χαριτωμένο
τρόπο, ορισμένες φορές εστίαζε την προσοχή του σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο,
γιατί σίγουρα είχε το λόγο του.
“Η κυρά Λένη μου με αγαπά πιο πολύ από όλους σας”,
έλεγε για τη μητέρα μου και αυτή σίγουρα έσπευδε να επιβεβαιώσει:
“Ναι, σ' αγαπώ π. Γεράσιμε μου. Μόνο μπροστά σε δύο
ανθρώπους ένιωσα την ψυχή μου να υποκλίνεται, μπροστά σε σένα και τον Μακάριο,
που ήπιε πολύ πικρό φαρμάκι”.
Όποτε ερχόταν από την Κύπρο, τού έφερνε ένα ζευγάρι
μαξιλαροθήκες, που ο π. Γεράσιμος τις δεχόταν με ευχαρίστηση, γιατί, όπως
έλεγε, ήταν χρήσιμες, αφού μόνιμα φιλοξενούσε κόσμο.
“ Πρόσεχε, πρόσεχε κυρά Λένη μου”, της έλεγε κάθε
φορά που την συναντούσε μια συγκεκριμένη περίοδο, σαν να έβλεπε το κακό που
καραδοκούσε. Η κυρά Λένη μας έπεσε και έσπασε το ισχύον και ταλαιπωρήθηκε πολύ.
Για να την βοηθήσουμε να καταπολεμήσει το άγχος και τις αϋπνίες την ενθαρρύναμε
να πλέκει. Τελείωνε ένα πουλόβερ για τον άντρα μου όταν ήρθε ο π. Γεράσιμος.
“Να φτιάξει και για εσάς ένα”, είπα εγώ.
“Όχι”, μου λέει ο π. Γεράσιμος.
Η μάνα μου όμως δεν άκουσε το διάλογό μας και του
λέει:
“Να σου πάρω μέτρα για να σου φτιάξω μια ζακέτα, π.
Γεράσιμε”.
“Να μου πάρεις κυρά Λένη μου και να μου
φτιάξεις”... Εγώ κοίταζα αποσβολωμένη, αλλά παίρνοντας εντολή να φέρω τη
μεζούρα δεν μπορούσα παρά να συνέλθω.
Αυτή τη ζακέτα που φοράει στη φωτογραφία τού
έφτιαξε....
Ένα του πρόσφερες και σου ανταπέδιδε
εκατονταπλασίονα. Η μάνα μου τώρα δεν πλέκει πουλόβερ, κάνει κάτι άλλο που δεν
μπορεί εύκολα να το φανταστεί κανείς. Κάθεται και γράφει ... την Καινή Διαθήκη
... με υπέροχα γράμματα γεμίζει ωραία τετράδια γράφοντας στα νέα ελληνικά τους
τέσσερις Ευαγγελιστές, τις Πράξεις των Αποστόλων, τις Επιστολές του Αποστόλου
Παύλου, την Αποκάλυψη. Ίσως αυτό να το άρχισε για να μην σκέφτεται πράγματα
δύσκολα που ταλαιπωρούν πολλούς ηλικιωμένους ανθρώπους, αλλά η ψυχή της
γλυκάθηκε και το αποζητά.
“Όταν το γράφεις, κόρη μου, το νιώθεις, μπαίνει ο
Λόγος του Θεού στην καρδιά σου, σε συγκινεί, ενώ όταν απλά το διαβάζεις μπορεί
να φεύγει η σκέψη σου”...
“Ναι μανούλα μου, έχεις δίκαιο, αυτό να κάνεις, δεν
υπάρχει καλύτερη ενασχόληση από αυτή”. Τόσο πολύ συγκινήθηκε από τον Απόστολο
Παύλο που ήθελε οπωσδήποτε μια μεγάλη εικόνα του. Και όταν το αναφέραμε στον π.
Γεράσιμο μάς είπε:
“ Ο Θεός πλησιάζει τον κάθε άνθρωπο με ξεχωριστό
τρόπο”.
Τι αντίκρυσμα είχε αυτό το πλεχτό! Κάθε πόντος και
ανταπόδοση αγάπης για τον Χριστό. Κάνω λάθος, καλοί μου φίλοι, να σκέφτομαι
έτσι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου