Εγώ τον υποτακτικό μου δεν τον νηστεύω ..." Έλεγε μεταξύ άλλων τέτοια μέρα ο π. Γεράσιμος Φωκάς.

"Εγώ τον υποτακτικό μου δεν τον νηστεύω ..."
Έλεγε μεταξύ άλλων τέτοια μέρα ο π. Γεράσιμος Φωκάς
Την Κυριακή της Τυρινής, όσοι το ξέρετε κι όσοι δεν το ξέρετε, έχουμε τον Εσπερινό της Αγάπης, της Συγγνώμης και μετά στο Άγιον Όρος και αλλού δεν τρώνε φαγητό, δεν πίνουν νερό καθόλου μέχρι την Τετάρτη μετά την Προηγιασμένη.
 Και μου λέει ο Πατήρ Παϊσιος:
 “Γεράσιμε, την Τετάρτη να φέρεις λίγο χουσάφι* για μένα και λίγο γάλα”. 
Καθαρή Τετάρτη γάλα; Απόρησα, αν και ήξερα πως ο μοναχός αυτός ήταν στο Σινά και έχασε το πνευμόνι από τις νηστείες τις πολλές και τη διαφορά στις θερμοκρασίες. Εκεί την ημέρα φοβερός ήλιος και τη νύχτα φοβερό ψύχος. Πώς να αντέξουν τα πνευμόνια, όταν τα βράχια γίνονται άμμος. Εκεί έχασε τον ένα πνεύμονα.
 
Ανέβηκα, λοιπόν, την Τετάρτη μετά την Προηγιασμένη και του πήγα φαγητό και λίγο γάλα. Ο χθεσινός Άγιος, ο χθεσινός Άγιος που είναι για μας έλεγχος, είναι μαστίγωμα, είναι κίνητρο, είναι ξυπνητήρι, είναι φωνή, φωνή του Θεού, γυρίζει και  μου λέει:
“ Γεράσιμε, εγώ τον υποτακτικό μου δεν τον νηστεύω”.
Ήταν ασκητής, δεν είχε κανένα. Ποιος ήταν, αδελφοί μου, ο υποτακτικός του; 
Λοιπόν, ο υποτακτικός του ήταν ένα φίδι ...
...Και λέει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος ότι οι Άγιοι, επειδή ακριβώς φοράνε τη στολή της Θεότητος, δηλαδή την ταπείνωση, τα ζώα μυρίζουνε ότι είναι Χριστοφόροι, ότι είναι Θεοφόροι, ότι είναι Τριαδοφόροι και γι αυτό ακριβώς έχουνε παρέα μαζί τους, δεν έχουνε έχθρα, δεν έχουνε αντίσταση, δεν έχουν αντιπάθεια. 
Όσο μπορούμε κι εμείς να αγαπήσουμε την ταπείνωση, να αγαπήσουμε την υπομονή, να αγαπήσουμε την προσευχή, να αγαπήσουμε την αγάπη, να αγαπήσουμε τη συγγνώμη, να αγαπήσουμε την πνευματική ζωή.
*δυναμωτικός χυλός με βρασμένα φρούτα.
apantaortodoxias.blogspot.com