Ήταν το 1994 Άνοιξη ο καιρός
καλός. Ήμασταν τέσσερα πνευματικά παιδιά του πάτερ και από καιρό σκεφτομασταν
νά ανεβουμε στο Άγιον Όρος για προσκύνημα του Ευαγγελισμου. Και ταυτόχρονα να
επισκεφτουμε και άλλα μοναστήρια. Εκείνη λοιπόν την εποχή είχε αρχίσει μια
κόντρα της κυβέρνησης με τους αγρότες. Για οικονομικά θέματα. Και σταδιακά οι
αγρότες άρχισαν να κλείνουν τις εθνικές οδούς για πολλές εβδομάδες. Ο καιρός
πλησίαζε για το προσκύνημα αλλά συνεχώς οι δρόμοι παρέμειναν κλειστοι.
Κατεβηκαμε στον γέροντα για εξομολόγηση. Πάνω στην εξομολόγηση του είπαμε και
για το ταξίδι στον Άγιον Όρος. Ο πάτερ μας έδωσε την ευχή του λέγοντας. Να πάτε
παιδιά μου. Και του λέμε πως να πάμε; Δεν βλέπετε ότι όλοι οι δρόμοι είναι
κλειστοι; Γύρνα σε ένα από τα παιδιά που του είπαν έτσι και του λέει. Παιδί μου
ακούς τι σου λέω ο παπα Γιάννης στο λέει. Το είπε με βροντερη φωνή. Θα πάτε και
οι δρόμοι θα είναι ανοικτοί. Νοιωσαμε πολύ περίεργα. Αλλά δεν μπορούσαμε να μην
κάνουμε υπακοή. Έφτασε η ώρα να ταξιδέψουμε. Από την τηλεόραση ακούγαμε ότι οι
δρόμοι είναι κλειστοι ειδικά από Λάρισα και πάνω ήταν γεμάτη μπλόκα.
Αρχίζουμε να ανεβαίνουμε
φτάνουμε στα πρώτα μπλόκα ανοιχτά. Είχαν ανοίξει πριν λίγο. Τα τρακτέρ
παρκαρισμενα αριστερά και δεξιά. Συνεχίζουμε το ίδιο . Φτάνουμε στην Λάρισα
Στην Κατερίνη μόλις είχαν κάνει στην άκρη τα τρακτέρ. Οι
αγρότες ήταν εκεί όμως τους βλέπαμε.
Πράγματι είχαμε συγκλονιστική
από τα λόγια του Γέροντα μας. Φτάσαμε Θεσσαλονίκη αυτό ήταν. Οι δρόμοι πλέον
ήταν ανοικτοί. Φτάσαμε στην ώρα μας στην Ουρανουπολη και ακολούθησε το
πρόγραμμα στον Άγιον Όρος. Δόξα σοι Κύριε δόξα σοι.apantaortodoxias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου