Δανιήλ ο Προφήτης και οι 3 Παίδες εν καμίνω: Σεδράχ/Ανανίας, Μισάχ/Μισαήλ, Αβδεναγώ/Αζαρίας (ΣΤ΄ αι. π.Χ)
Διονύσιος Αιγίνης, εν Ζακύνθω, (1622)
Αλέξανδρος, Κόπριος και Πατερμούθιος, Οσιομάρτυρες (361)
Χατζη-Γεώργης ο Αθωνίτης (1886)
κοιμήθηκε ο π.Αντώνιος Κόμπος, Επίσκοπος Σισανίου και Σιατίστης (2005)
Εορτάζουν στις 17 Δεκεμβρίου.
Eις τον Δανιήλ.
Ύπαρ Θεέ βλέπει σε νυν επί θρόνου,
Tμηθείς Δανιήλ ουκ όναρ καθώς πάλαι.
Eις τους τρεις Παίδας.
Eι μη θανείν τρεις Παίδες ήρων εκτόπως,
Ως του πυρός πριν, ήρχον αν και του ξίφους.
Eβδομάτη δεκάτη Δανιήλ τάμον, ον βλέπει μέλλον.
Μανή, Θεκέλ, Φάρες
Ο ασεβής βασιλιάς της Βαβυλώνας Βαλτάσαρ
Ότι οι πονηρευόμενοι εξολοθρευθήσονται,
οι δε υπομένοντες τον Κύριον, αυτοί κληρονομησουσι γήν…
Σωτηρία δε των δικαίων παρά Κυρίου και
υπερασπιστής αυτών έστιν εν καιρώ θλίψεως. (Ψαλμός λστ΄. 36)
Ο βασιλιάς των Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσορ πολιόρκησε την Ιερουσαλήμ, την κατέλαβε και έσυρε τους κατοίκους της αιχμάλωτους στη Βαβυλώνα. Έτσι ο προφήτης Δανιήλ σε νεαρή ηλικία οδηγήθηκε μαζί με τους γονείς του αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα το 605 π.Χ. (Δανιήλ 1,4). Ο Δανιήλ ήταν προικισμένος με πολλά φυσικά και πνευματικά χαρίσματα, από έφηβος είχε το χάρισμα της προφητείας, δοσμένο από το Θεό και μάλιστα κατανοούσε κάθε όραμα και όνειρο” (Δανιήλ 1,17).
Ο τελευταίος βασιλιάς της Βαβυλώνας Βαλτάσαρ, εγγονός του Ναβουχοδονόσορα, είχε τυφλή εμπιστοσύνη στα τείχη της πόλεως, που την περιέβαλλαν μαζί με το προστατευτικό τείχος από τον Ευφράτη ποταμό και εθεωρείτο απόρθητη. Επιπλέον είχε τρόφιμα μέσα στην πόλη για 20 χρόνια, γι’ αυτό και όχι μόνο αδιαφορούσε για μελλοντική πολιορκία της, αλλά είχε παραθέσει οργιαστικό συμπόσιο σε χίλιους μεγιστάνες του βασιλείου του, στο οποίο μάλιστα συμπόσιο βεβήλωσε τα ιερά σκεύη του Ναού των Ιεροσολύμων χρησιμοποιώντας τα σαν κοινά ποτήρια κρασιού.
Ξαφνικά ένα κομμένο χέρι εμφανίζεται και γράφει στον τοίχο τρείς μυστηριώδεις λέξεις: Μανή, Θεκέλ, Φάρες. Όλοι πάγωσαν. Ὁ βασιλιάς τρέμει, τα γόνατά του χτυπούν το ένα το άλλο. Την μυστηριώδη γραφή, αδυνατούν να την ερμηνεύσουν οι διάφοροι μάγοι και αστρολόγοι του, την ερμηνεύει όμως μόνο ο Προφήτης Δανιήλ: Μανή· μετρήθηκες. Θεκέλ· ζυγίστηκες και βρέθηκες λειψός. Φάρες· διαμοιράζεται το βασίλειό σου στους Μήδους και τους Πέρσες. Μετά την εξήγηση του ονείρου του βασιλιά Βαλτάσαρ, ο Δανιήλ ανακηρύχθηκε ως ο τρίτος άρχοντας του βασιλείου (Δανιήλ 5,29).
Το ίδιο εκείνο βράδυ ο Κύρος και ο σύμμαχός του Δαρείος ο Μήδος καταλαμβάνουν την Βαβυλώνα και ο Βαλτάσαρ φονεύεται (539 π.Χ.).
***
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Ἐν ἔτει τρίτῳ τῆς βασιλείας Ἰωακεὶμ βασιλέως Ἰούδα ἦλθε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς Βαβυλῶνος εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπολιόρκει αὐτήν.
καὶ ἔδωκε Κύριος ἐν χειρὶ αὐτοῦ τὸν
Ἰωακεὶμ βασιλέα Ἰούδα καὶ ἀπὸ μέρους τῶν σκευῶν οἴκου τοῦ Θεοῦ, καὶ
ἤνεγκεν αὐτὰ εἰς γῆν Σενναὰρ ……
Προσέξτε κάτι που μας κάνει πολλή εντύπωση. Έπεσε η Ιερουσαλήμ, Τα τείχη της υπεχώρησαν στην ακάθεκτη δύναμη του στρατού του Ναβουχοδονόσορος. Τα τείχη υπεχώρησαν; Ακούστε μία λεπτομέρεια.
«ἔδωκε Κύριος ἐν χειρὶ αὐτοῦ»
Τίνος αυτού; Του Ναβουχοδονόσορος, τον Ιωακείμ.
Δηλαδή, ποιός επροστάτευε την Ιερουσαλήμ; Ο Θεός.
Ποιός τώρα παραδίδει την Ιερουσαλήμ στα χέρια του Ναβουχοδονόσορος; Ο Θεός.
Σας κάνει εντύπωση;
Ως να του έδωσε το κλειδί και να του είπε:
πάρε το κλειδί της πόλεως και άνοιξε την πόρτα και μπες μέσα. Εγώ σου
παραδίδω, εγώ ο Θεός. Εγώ ο οποίος προστατεύω την πόλιν αυτήν, εγώ σου
παραδίδω την πόλιν.
Σας κάνει εντύπωση. Είναι διάχυτο και να το
ενθυμείστε, γι’ αυτό επιμένω στο σημείο αυτό. Διότι παιδιά η Ιερουσαλήμ
είχε πέσει σε βαριές αμαρτίες. Αργότερα τα τρία παιδιά, οι τρεις νέοι,
όταν θα τους ρίψει ο Ναβουχοδονόσορ στο καμίνι να τους κάψει όταν δεν θα
πέφτουν να προσκυνήσουν την χρυσή του εικόνα, ξέρετε τί θα λέγουν στην
προσευχή τους; Κύριε, δικαιολογημένα υποφέρομε ότι υποφέρομε. Γιατί αμαρτήσαμε, γιατί ανομήσαμε, γιατί Σε ξεχάσαμε. Εγκαταλείψαμε τον νόμο σου.
Ο Θεός, χρόνια και χρόνια τους έλεγε να
μετανοήσουν. Πολλές φορές επέφερε εναντίον των περιπέτειες πολεμικές
αλλά δεν έβαζαν μυαλό. Δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ότι όταν φεύγει
κανείς από τον Θεό, παρά τα θαύματα που είχαν δει, παρά την φοβερή
προστασία που είχαν δεχθεί, ότι χάνεται ο άνθρωπος όταν απομακρύνεται
από τον Θεόν….
Αυτό ακριβώς είναι εκείνο το οποίον προετοιμάζει παιδιά την Πατρίδα μας να πέσει στα χέρια αλλοτρίων, ξένων. Και προσέξτε. Ο Θεός θα μας παραδώσει στα χέρια των αλλοτρίων. Ακούστε. Ο Θεός θα μας παραδώσει.
Βέβαια οι προφήτες που λέγαν τα λόγια αυτά, εθεωρούντο προδόται.
Όταν έλεγαν στους Ισραηλίτες ότι μετανοήστε γιατί θα σας παραδώσει ο
Θεός στα χέρια των Βαβυλωνίων. Ήδη ο προφήτης Ησαΐας το είχε
προφητεύσει….
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Ελλάς – Μανή, Θεκέλ, Φάρες.
…Όλοι οι λαοί της γης εδέχθηκαν την φιλανθρωπία του Θεού. Όλοι οι λαοί όμως εξέπεσαν και ετιμωρήθησαν. Δεν θα ‘θελα παρά μόνο να πάρω την Βυζαντινή Αυτοκρατορία…
Αν θα πρέπει να φιλοσοφήσουμε, γιατί έπεσε η Πόλις, η Κωνσταντινούπολις;
Γιατί υπεδουλώθη εις τους Τούρκους και μένει μέχρι σήμερα υπόδουλος η
Κωνσταντινούπολις; Γιατί ο Θεός ανέχεται μεγάλη Ναοί της Πόλεως -η Αγία
Σοφία και άλλοι Ναοί- να είναι σήμερα ή τζαμιά ή μουσεία; Γιατί το
ανέχεται αυτό ο Θεός;
Η απάντηση παιδιά θα μας δοθεί από την ιστορία του Ισραήλ. Πόσες φορές ο Θεός επέτρεψε να βεβηλωθεί ο ναός ο δικός τους. Για τις αμαρτίες των ανθρώπων κατεστράφη ο ναός του Σολομώντος.
Τρεις φορές εκτίσθηκε ο ναός του Σολομώντος. Είναι ο ναός του
Σολομώντος, ο ναός του Ζοροβάβελ και ο ναός του Ηρώδου του μεγάλου.
Τρεις φορές εκτίσθηκε ο ναός για να καταστραφεί…. Γιατί το επέτρεψε αυτό
ο Θεός; Διότι οι Εβραίοι είχαν αμαρτήσει πολύ.
Έτσι και οι Βυζαντινοί παιδιά, είχαν αμαρτήσει πολύ. Γι’ αυτόν τον λόγο ήρθε η ώρα της πτώσεως.
Ψάχνουν να βρουν πολλά αίτια. Μάλιστα το πιο αστείο είναι τούτο.
Βρέθηκε, λέγει, μια πορτούλα ανοιχτή -η κερκόπορτα όπως ξέρετε. Μια
πορτούλα βρέθηκε ανοιχτή και από εκεί μπήκαν οι Τούρκοι. Πορτούλα
βρέθηκε ανοιχτή; Μέχρι τότε ποιός προστάτευε την Πόλη; Ο Θεός. Τώρα
αίρεται η προστασία του Θεού.
ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων
Τί πόρτες κλειστές, τί ανοιχτές, τί μεγάλα ή μικρά τείχη, εάν ο Θεός δεν φυλάξει την πόλη, μάταια φυλάσσουν οι στρατοί.
Παιδιά, το όριον της ανοχής του Θεού είχε
φθάσει. Η Πόλις έπεσε. Οι αμαρτίες ήσαν πολλές. Έτσι και εδώ τώρα,
υπάρχουν λαοί που γεννιόνται και πεθαίνουν.
Αυτήν την στιγμή σαν Έλληνες φοβάμαι ότι προκαλούμε τα όρια της ανοχής του Θεού. Ακούστε
παιδάκια μου, προκαλούμε τα όρια της ανοχής του Θεού. Το πήρατε είδηση
αυτό; Με τις φοβερές μας αμαρτίες, προπαντός με την φοβερή μας αποστασία
από τον Θεό. Το ξέρετε αυτό;
Ο Βαλτάσαρ είχε πάρει τα σκεύη του ναού και γλεντούσε. Μα εμείς είμαστε χειρότεροι από τον Βαλτάσαρ, διότι εμείς είμεθα αυτοί που σήμερα βεβηλώνουν τα Άγια. Είναι Χριστιανοί. Ο Βαλτάσαρ επιτέλους ήταν ειδωλολάτρης. Είναι Χριστιανοί αυτοί που βεβηλώνουν σήμερα, αυτοί που βαπτίσθηκαν. Βρίζουν
καπηλικότατα, δεν σέβονται τίποτε, ούτε τα Άγια Μυστήρια, ούτε την
Εκκλησία, ούτε τον Θεόν. Και τους βλέπετε και καταφέρονται εναντίον
παντός Οσίου και Ιερού και Αγίου χωρίς ντροπή και χωρίς φόβο. Αδεώς.
Αδεώς θα πει, χωρίς φόβον, χωρίς δέος.
Πες τε μου. Τι μας περιμένει; Δεν ήλθε
ακόμη η οργή του Θεού, κρέμεται όμως όπως ένα μελανοφόρον σύννεφο, ένα
καταιγιδοφόρον σύννεφο πάνω από τα κεφάλια μας, έτοιμο να πέσει η βροχή.
Πολλές φορές άμα βλέπουμε ένα πολύ μαύρο σύννεφο από πάνω, λέμε «γρήγορα στο σπίτι γιατί ετοιμάζεται πολύ μεγάλη μπόρα».
Ο Χριστός μας είπε το εξής: Το πρόσωπο του ουρανού, του μετεωρολογικού ουρανού, μπορούμε και το διαβάζουμε -λέμε, «έρχεται μπόρα»- το πρόσωπο όμως του ουρανού με την πνευματική σημασία, γιατί δεν το διαβάζουμε; Ο Χριστός μας ήλεγξε γι’ αυτό και είπε, γιατί δεν βλέπετε το νόημα των καιρών; Δεν βλέπετε τί έρχεται σε σας;
Τότε εις τους Εβραίους ήτο η επισκοπή του Θεού, η επίσκεψις του Θεού.
Οι Εβραίοι δεν εδέχθηκαν την επίσκεψη αυτή που είναι η μοναδική στην
ιστορία. Το άκρον άωτον της επισκέψεως του Θεού, που ο Θεός έγινε
άνθρωπος και ήλθε και επεσκέφθη τους ανθρώπους. Επεσκέφθη αυτήν την
ταλαίπωρη ιστορία μας και μπήκε μέσα στην ιστορία μας και έγινε ιστορία.
Και τότε, το είπε ο Χριστός, αχ, λέει, Ιερουσαλήμ, δεν αντελήφθης την
επισκοπή σου, δεν αντελήφθης την επίσκεψη που σου έκανε ο Θεός. Θα
εγκαταληφθείς και θα μείνεις έρημη.
Έτσι παιδιά αυτό ζητούσε τότε ο Χριστός, οι άνθρωποι να αντιλαμβάνονται τα σημεία των καιρών, τα πνευματικά σημάδια.
Παιδάκια μου. Εσείς τα βλέπετε τα πνευματικά σημάδια;
Υπάρχει πολλή αμαρτία στον κόσμον αυτόν και κρέμεται από πάνω μας η
απειλή, έτοιμη να ξεσπάσει. Μα σήμερα, μα αύριο, μα ύστερα από ένα μήνα,
μα ύστερα από έναν χρόνο, μα ύστερα από δέκα χρόνια, δεν ξέρω, αυτά
είναι μακροπρόθεσμα πράγματα, αλλά η απειλή εάν δεν μετανοήσουμε -και
όπως δείχνουμε δεν μετανοούμε αλλά πηγαίνουμε απ’ το κακό στο χειρότερο-
η απειλή είναι από πάνω μας.
Κι όπως έπεσε μέσα σε μία νύχτα η ένδοξη, η υπερήφανη, η υπερφίαλη Βαβυλώνα, έτσι θα πέσει και η Ελλάς. Θα πέσει η Ελλάς. Ναι. Θα πέσει η Ελλάς δυστυχώς.
Παιδιά οδυρόμαστε. Βλέπομε το κακό αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Το βλέπομε. Έρχεται. Δεν μπορούμε. Και βλέπουμε [από] αυτούς τους ανθρώπους μας που μιλάμε την ίδια γλώσσα και κάνουμε τον ίδιο Σταυρό να έρχεται η απειλή να χαθούμε. Δεν είναι κάτι που θα προκαλούσε πολλά δάκρυα όταν βλέπει κανείς αυτά;
…ο Θεός σφραγίζει τους δικούς Του.
Τι θα πει «σφραγίζει»; Θα πει, βάζει την
σφραγίδα της προστασίας Του. Ποιάς προστασίας Του; Να μην πάθει κανείς
κακό; Είναι και αυτό αλλά αυτό είναι το λιγότερο, δεν έχει πολλή
σημασία. Βάζει την σφραγίδα του Τιμίου Σταυρού που είναι η
άκτιστη ενέργεια του Τιμίου Σταυρού για να προστατευθούν οι πιστοί Του
να μην προδώσουν την Πίστη, να μην πέσουν. Μπορεί να γίνουν Μάρτυρες αλλά αυτό είναι προς τιμή τους… Αυτό είναι το μεγάλο θέμα: να μην πέσουν. Ο Θεός ξέρει τους δικούς Του και βάζει την σφραγίδα την δική του -θα το πω άλλη μια φορά- για να μην πέσουν σε μια διεφθαρμένη εποχή….
Αλλά πρέπει όμως να προετοιμαζόμαστε. Είδατε ο Δανιήλ παιδιά; Είδατε ο Δανιήλ; Βλέπει το κακό. Τί μπορούσε να κάνει;
Τί μπορούσε να κάνει, αν και είχε πολύ μεγάλη θέση μες την Βαβυλώνα; Τί
μπορούσε να κάνει όταν έβλεπε να ξεχειλάει η αμαρτία και η
ειδωλολατρεία; Τι μπορούσε να κάνει; Αλλά εκείνον όμως τον προστατεύει ο
Θεός και παρακάτω τον βλέπουμε να είναι πάλι στην αυλή, όχι πια της
Βαβυλώνος αλλά της Μηδοπερσικής αυλής. Βεβαίως θα περάσει περιπέτειες ο
Δανιήλ. θα το δούμε την ερχομένη φορά αυτό. Θα τον πετάξουν μέσα στα
λιοντάρια, να τον φάνε τα λιοντάρια. Αλλά όμως ο Δανιήλ όπου και να πέσει, όπου και να βρεθεί, μένει ακέραιος.
Οι τρεις Παίδες μπήκαν στο καμίνι. Έμειναν ακέραιοι. Ο Δανιήλ πέφτει στον λάκκο των λεόντων. Μένει ακέραιος.
Έτσι κι εμείς όταν βρυχώνται οι λέοντες, οι λέοντες της αμαρτίας -όπως
λέει ο Απόστολος Πέτρος, ο διάβολος ως λέων ωρυόμενος γυρίζει στους
δρόμους των πόλεων ζητών τίνα να καταπίη, ζητώντας ποιον να καταπιεί-
εμείς πρέπει να προσέχουμε.
Σας δίνω ένα μήνυμα. Το μήνυμα να προσέχουμε. Το μήνυμα να μείνουμε όρθιοι. Να μην συνθηκολογήσουμε με την αμαρτία.
Αν οι συμμαθήτριές σας σας λέγουν, «Πάμε στο πάρτυ. Πάμε στην
ντισκοτέκ. Πιάνουμε φίλο;» Εσείς θα πείτε «Όχι. Δεν το θέλει ο Θεός.
Όχι.» Και όταν μάθουμε να λέμε αυτό το ΟΧΙ στην αμαρτία, τότε παιδιά θα
έχουμε την ευλογία του Θεού.
Αυτά έρχεται να μας διδάξει η φοβερή αυτή ιστορία του Βαλτάσαρ, ο οποίος όπως σας εξήγησα μέσα σε μία νύχτα έχασε την ζωή του.
Μην το ξεχνάτε: ΜΑΝΗ ΘΕΚΕΛ ΦΑΡΕΣ
Μετρήθηκες. Ζυγίστηκες. Βρέθηκες λειψός, γι’ αυτό θα τιμωρηθείς.
Είναι τρεις φοβερές λέξεις. Πρέπει
συνεχώς να αντηχούν στα αυτιά μας. Πρέπει, ο Θεός να μας φυλάξει, όταν
θα μας μετρήσει και όταν θα μας ζυγίσει να μην βρεθούμε λειψοί. Να μην
βρεθούμε υστερούντες αλλά να βρεθούμε πλήρεις και γεμάτοι από αρετές και
χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.
Αυτά παιδιά μου είχα να σας πω απόψε.
Απομαγνητοφώνηση Φαίη-https://www.youtube.com/watch?v=P1RqI_6DOrY
***
Ο Δανιήλ προσεύχεται στον αληθινό Θεό και ρίχνεται στον λάκκο των λεόντων
Μετά την κατάκτηση της Βαβυλώνας από τους Πέρσες και τους Μήδους, και την αναρρίχηση του Δαρείου στο θρόνο των Περσών, ο Δανιήλ έγινε ένας από τους τρεις επόπτες των αρχόντων της αυτοκρατορίας (Δανιήλ 6,2). Και παρόλο που είχε αποκτήσει τόσο μεγάλη θέση δεν έπαψε να πιστεύει στο Θεό, να ενδιαφέρεται για το λαό του, να προσεύχεται και να νηστεύει για τη συγχώρεση των αμαρτιών του (Δανιήλ 9,1-27. 10,2-3).
Η άνοδος του Δανιήλ στα υψηλότερα αξιώματα δημιούργησε φθόνο και αντιπάθειες προς το πρόσωπό του, μέχρι το σημείο να τον συκοφαντήσουν στο βασιλιά (Δανιήλ 6,5-16). Οι κατώτεροι από αυτόν άρχοντες του έστησαν παγίδα.
Επήγαν στον βασιλέα και του είπαν:
Μεγάλε βασιλεύ Δαρείε, να ζης στους αιώνες.
Να γνωρίζης ότι συγκεντρώθηκαν όλοι οι έπαρχοι του απεράντου κράτους
σου για να πάρης μία βασιλική απόφασι: Όποιος θα κάνη προσευχή σε άλλο
θεό, ή σε άλλο άνθρωπο, εκτός από σένα, να ρίχνεται στον λάκκο των
λεόντων για τροφή τους. Οπότε δώσε την διαταγή αυτή, έτσι ώστε να μη την
καταπατά κανείς.
Τότε ο βασιλεύς Δαρείος, μη κατανοώντας την πονηρή συμβουλή τους, διέταξε και έγραψε αυτή την εντολή.
Όταν ο Δανιήλ άκουσε αυτή την εντολή, μπήκε στο δωμάτιό του και τρεις φορές την ημέρα προσευχόταν στον Θεό, όπως έκανε και παλαιότερα. Τότε μερικοί άνδρες που τον παρακολουθούσαν, τον είδαν να κάνη προσευχή στον Θεό του. Αμέσως ήλθαν ενώπιον του βασιλέως και του είπαν:
-Ένδοξε βασιλεύ, δεν διέταξες, κάθε άνθρωπος, ο οποίος προσκυνεί άλλον θεόν, εκτός από σένα, να ρίχνεται στον λάκκο των λεόντων;
Και ο βασιλεύς τους είπε:
-Είναι αληθινός αυτός ο λόγος μου και η εντολή έχει δοθή.
Τότε του είπαν οι συκοφάντες:
–Ο Δανιήλ δεν υποτάσσεται στις εντολές σου, διότι τρεις φορές την ημέρα κάνει προσευχή στον δικό του Θεό.
Όταν άκουσε ο βασιλεύς αυτόν τον λόγο εθύμωσε πολύ, αλλά, επειδή αγαπούσε τον Δανιήλ, προσπάθησε να τον γλυτώση από την τιμωρία.. Αλλά οι κατήγοροι του Δανιήλ του υπενθύμισαν:
-Να γνωρίζης, ω βασιλεύ, ότι όλες τις εντολές που κάνεις να μη τις αλλάζης.
Τότε ο βασιλεύς διέταξε να μεταφέρουν και ρίξουν τον Δανιήλ στον λάκκο των λιονταριών. Ακόμη είπε ο βασιλεύς στον Δανιήλ:
-Ο Θεός σου τον Οποίον και υπηρετείς πάντοτε, Αυτός να σε σώση από τα λιοντάρια.
Έτσι έφεραν μία πέτρα και την έβαλαν στο στόμιο του λάκκου και άνοιξε. Κατόπιν εσφράγισε με το δακτυλίδι του και τα δακτυλίδια των αυλικών του για να μη κάνουν κάποιο μεγαλύτερο κακό στον Δανιήλ οι συκοφάντες του. Ήταν δηλαδή είδος όρκου. Μ᾿ αυτό τον όρκο είχε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ο βασιλεύς στα θηρία, παρά στους πονηρούς και κακούς ανθρώπους. Μετά επήγε ο βασιλεύς στο παλάτι του και εξάπλωσε νηστικός, διότι ήταν πολύ στενοχωρημένος. Αλλά ο Θεός έκλεισε τα στόματα των λεόντων και δεν τον εστενοχώρησαν τον Δανιήλ.
Αφού σηκώθηκε ο βασιλεύς το πρωί από το κρεββάτι του, επήγε τρέχοντας στον λάκκο και έκραζε έξω με δυνατή φωνή:
-Δανιήλ, δούλε του Ζώντος Θεού, ο Θεός σου τον Οποίον πάντοτε υπηρετείς ημπόρεσε να σε λυτρώση από τα στόματα των λεόντων;
Και ο Δανιήλ απήντησε στον βασιλέα:
–Βασιλεύ, να ζης στον αιώνα, ο Θεός μου έστειλε τον άγγελό Του και έκλεισε τα στόματα των λεόντων και δεν με επείραξαν, διότι έζησα με δικαιοσύνη ενώπιόν Του και δεν έπραξα καμμία αμαρτία ή σφάλμα ενώπιόν σου.
Τότε ο βασιλεύς χάρηκε πολύ για τον Δανιήλ. Κατόπιν διέταξε και τον έβγαλαν από τα θηρία και δεν είχε καμμία πληγή επάνω του, διότι επίστευε στον Θεό του. Μετά διέταξε ο βασιλεύς να συγκεντρωθούν οι άνδρες εκείνοι, οι οποίοι συκοφάντησαν τον Δανιήλ. Με εντολή του ρίχτηκαν στα θηρία, καθώς οι γυναίκες και τα παιδιά τους.
Πριν ακόμη φθάσουν κάτω στην σπηλιά, τους κατέφαγαν τα λιοντάρια και έσπασαν όλα τα κόκκαλά τους. Τότε ο βασιλεύς Δαρείος έγραψε σε όλο τον λαό και στα γένη που κατοικούσαν στην επικράτειά του:
Είθε να ζήτε με πολλή ειρήνη. Έδωσα εντολή σε όλη την βασιλεία μου ότι θα πρέπει ο κάθε άνθρωπος να φοβάται και να σέβεται τον Θεό του Δανιήλ, διότι Αυτός είναι Αληθινός και αιώνιος Θεός και η βασιλεία του δεν θα καταστραφεί ποτέ και η κυριαρχία του θα μείνει ισχυρή, ατελεύτητη και αιώνια, διότι πράττει σημεία και θαύματα στον ουρανό και στην γη και πρόσφατα ελύτρωσε τον Δανιήλ από τα στόματα των λεόντων.(Δανιήλ 6,24-25)
Απ᾿ αυτό το θαύμα είχε ο βασιλεύς μεγάλη
ευλάβεια και τιμή στον Δανιήλ, όσο σε κανέναν άλλον και τον έδειξε
παντού ότι είναι ο καλλίτερος φίλος του. Παρόμοια είχε σε τιμή και αγάπη
και τους άλλους τρεις νέους, τον Ανανία, τον Αζαρία και τον Μισαήλ.
Π. Κλεόπα Ηλίε, Μετάφρασις: Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης 2010
***
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Η αμαρτία φέρνει τις συμφορές
Κάποτε όμως πού οι εχθροί ήρθαν, χωρίς να φταίνε οι Ισραηλίτες, πολέμησε γι’ αυτούς ο Θεός. Έρριξε χαλάζι σαν πέτρες (Ι. Ναυή 10, 11.) και τους εξόντωσε, γιατί τότε οι Ισραηλίτες δικαιούνταν την θεία επέμβαση.
Πόσες υποσχέσεις είχε δώσει ο Θεός για τον Ναό του Σολομώντος, και όμως πόσες φορές κάηκε, ρήμαξε. Όταν ξέφευγε ο λαός του Ισραήλ, οι Προφήτες φώναζαν-φώναζαν οι Ισραηλίτες τίποτε! Ανέπαυαν τον λογισμό τους: «Αφού, όταν έκτισε ο Σολομών τον Ναό, έδωσε τόσες ευλογίες ο Θεός και είπε ότι από εδώ θα ευλογούνται και θα αγιάζωνται όλοι οι άνθρωποι (Γ΄Βασ.9,1-9), άρα θα μείνουν όλα αυτά, και τα τείχη μας και ο Ναός μας. Τέτοια υπόσχεση έδωσε ο Θεός»! Ό Θεός έδωσε τέτοια υπόσχεση, αλλά εφόσον και οι Ισραηλίτες θα ζούσαν σωστά. Είχε δώσει Χάρη στον Ναό του Σολομώντος, αλλά, όταν οι Ισραηλίτες δεν τηρούσαν τις εντολές, επέτρεπε και καιγόταν ή καταστρεφόταν ο Ναός και, όταν μετανοούσαν, πάλι τον έχτιζαν. Όταν λ.χ. ξέφυγαν επί βασιλέως Σεδεκίου, έρχεται ο Ναβουχοδονόσορ, βάζει φωτιά στον Ναό του Σολομώντος, γκρεμίζει και τα τείχη, τους δένει και τους πηγαίνει στην Βαβυλώνα αιχμάλωτους (Δ΄Βασ. 24 κ.έ.). Φυσικά, πήγαν και αυτοί πού δεν έφταιγαν αλλά αυτοί είχαν καθαρό μισθό. Οι άλλοι πού έφταιγαν πολύ, ξόφλησαν. Όσοι έφταιγαν λίγο και ταλαιπωρήθηκαν, είχαν και λιγάκι μισθό. Όταν ένας γίνεται αιτία να έρθη η οργή του Θεού και να ταλαιπωρηθούν και άλλοι πού δεν έφταιγαν, ακόμη και μισθό να έχουν, αυτό είναι εγκληματικό, γιατί οι άλλοι θα κληρονομούσαν την Ουράνια Βασιλεία χωρίς να βασανισθούν, ενώ τώρα βασανίζονται.
Πρέπει να ξέρουμε ότι οι πιστοί πού τηρούν τις εντολές του
Θεού δέχονται την Χάρη του Θεού, και ο Θεός -πώς να πή κανείς;- είναι
υποχρεωμένος να τους βοηθάη μέσα σ΄ αυτά τα δύσκολα χρόνια.
Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου,»Με
πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, Λόγοι Α’», Κεφάλαιο 6ο , σελ.
112-116 , Έκδοσις Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος»,
Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1998
Οι
μάρτυρες όταν οι απαγορεύσεις ήγγιζαν την πίστη τους έλεγαν: Πρώτα
είναι ο ουράνιος βασιλεύς και μετά ο επίγειος! Τι έκανε όμως ο Δανιήλ
όταν εβγήκε ο νόμος αυτός;
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
… Αλλά είναι κάτι πιο σπουδαίο να αισθάνομαι προϊστάμενο το Θεό κι όχι αυτό τον προϊστάμενο τον άνθρωπο…
Ότι και να συμβαίνει όπως και να ΄χει το
πράγμα όταν κανείς έχει αφεντικό το Θεό τότε δεν τον ενδιαφέρει. Εδώ
εφάνηκε θαυμάσια στο Δανιήλ στη μετέπειτα ιστορία. Και είπον οι τακτικοί
ουχ ευρήσομεν κατά Δανιήλ πρόφασιν .Δεν υπάρχει κάτι που να σκοντάφτει ο
Δανιήλ, δεν μπορούμε να βρούμε μια αιτία, ει μη εν νομίμοις Θεού αυτού.
Θα φροντίσουμε να βρούμε κάτι που να αναφέρεται στη δική του θρησκεία.
Και τι έκαναν;
Ακούστε τι έκαναν: Πηγαίνουν και λέγουν εις
τον βασιλέα. Βασιλεύ, σου συνιστούμε το εξής όπως ος αν αιτήση αίτημα
παρά παντός Θεού και ανθρώπου, δηλαδή αν κάποιος άνθρωπος έρχεται να
ζητήσει κάτι είτε από Θεό είτε από άνθρωπο να μην το ζητήσει παρά μόνο
από ΄σένα για τριάντα ημέρες.
Αυτό μοιάζει ίσως κάτι πολύ περίεργο για
την εποχή μας όπως το ακούει κανείς , αλλά όπως σας είπα και μια
περασμένη φορά, σε μια εποχή που εθεοποιήτο ο βασιλεύς , ο βασιλεύς ήτο
μονοκράτωρ με όλη τη σημασία της λέξεως μέχρι θεοποιήσεως.
Το να υπάρχει αυτή η θέσις για τριάντα
ημέρες να ζητάει ο οποιοσδήποτε κάτι που ήθελε ούτε από Θεό ούτε από
άνθρωπο αλλά από το βασιλέα, αυτό ενίσχυε τη θέση του βασιλέα ως
βασιλεύς μέσα στη χώρα. Δηλαδή ήταν κάτι πολύ πετυχημένο από πλευράς
τακτικής και επειδή αυτό ήρεσε εις τον βασιλέα δεν υποπτεύθηκε όμως τι
αυτοί μηχανεύονται, τι μηχανορραφίες δημιουργούν γι αυτό και απεδέχθη
την πρότασή τους κάτι που έμοιαζε ότι στερεώνει το βασιλέα εις τον θρόνο
του και για να κατοχυρώσουν αυτοί την άποψή τους ώστε εκεί να βρούν ένα
πάτημα εναντίον του Δανιήλ. Είπαν αν συμφωνείς αυτό να γίνει δόγμα
δηλαδή να γίνει νόμος. Οπότε ως νόμος του κράτους δεσμεύεται κατά κάποιο
τρόπο και ο ίδιος ο βασιλεύς… Γι αυτό το λόγο τον έβαλαν και έκανε νόμο
και υπέγραψε ο βασιλεύς τον νόμον. Όταν έγινε ο νόμος τότε
παρακολουθούν το Δανιήλ αν θα κάνει προσευχή ώστε αν θα κάνει προσευχή
να πάνε να τον καταγγείλουν. Σημειώστε δε εκείνος που θα ζητούσε κάτι ή
από το Θεό της κάθε θρησκείας ή από άλλο άνθρωπο θα ερρίπτετο εις τον
λάκκο των λεόντων. Αυτό ήτο η ποινή, όπως κάθε νόμος προβλέπει και την
ποινή …
Ο Δανιήλ όμως δεν ξιπάζεται να πει τώρα δεν θα κάνω την προσευχή μου επειδή βγήκε ένας τέτοιος νόμος.
Αύριο παιδιά δεν ξέρουμε τι νόμοι θα βγούνε!
Αύριο μεθαύριο ποιος ξέρει τι νόμοι θα βγούνε;
Νόμοι οι οποίοι μπορούν να μας απαγορεύουν να πάμε και στη εκκλησία.. τι θα κάνουμε;
Θα αρχίσουμε να υπολογίζουμε τους νόμους του κράτους όταν άπτονται εγγίζουν την πίστη μας;
Μην ξεχνάτε ότι οι μάρτυρες ήσαν οι πιο
σπουδαίοι και μάλιστα αν ήταν στρατιώτες οι πιο γενναίοι στρατιώτες που
πολεμούσαν υπέρ των βασιλέων. Όταν όμως οι απαγορεύσεις ήγγιζαν την πίστη τους τότε έλεγαν: Πρώτα είναι ο ουράνιος βασιλεύς και μετά ο επίγειος! Τ Ε Λ Ε Ι Ω Σ Ε ! ! ! Προσέξτε αυτό το σημείο!
…Γι αυτό σας είπα να ετοιμάζεσθε πάντοτε.
Δεν ξέρουμε την αυριανή μέρα τι θα γίνει.
Θεωρώ μόνο τούτο ότι ο αντίχριστος αυτό θα κάνει, αυτό θα κάνει, θα
πω κάτι άλλο θα κλείσει ολότελα τις εκκλησίες. Θα γίνει διωγμός
τρομερός εκ μέρους του αντιχρίστου αυτά τα γνωρίζουμε βέβαια και οι
πατέρες μας ειδοποιούν γι αυτό. Οπότε ας ετοιμαζόμεθα πάντοτε!
Τι έκανε όμως ο Δανιήλ όταν εβγήκε ο νόμος αυτός; Τη
δουλειά του! Ακούστε τη δουλειά του! Στο κάτω κάτω της γραφής η
θρησκεία είναι ιδιωτική υπόθεσις .Ήταν πολύ εντάξει απέναντι στο βασιλέα
σαν υπάλληλος .Τι θα έκανε και τι θα επίστευε ήταν δικός του
λογαριασμός. Γι αυτό το λόγο δε διστάζει να κάνει την προσευχή του και
μάλιστα εις το υπερώον του σπιτιού του σε ένα ανώγειο σε ένα δωμάτιο που
ήταν ειδικό για προσευχή με τα παράθυρα ανοιχτά. Όχι προκαλώντας αλλά διότι είχε τη συνήθεια να κάνει την προσευχή του με τα παράθυρα ανοιχτά! Σας το λέω άλλη μια φορά Όχι δια να προκαλέσει
αλλά διότι απλώς δεν θέλει ούτε καν από τις συνήθειες του να βγει. Θα
μπορούσε να πει κανένας να ΄κλεινε τα παράθυρά του και να κάνει την
προσευχή του μέσα και να μην τον δει κανένας να τραβήξει τις κουρτίνες
και ποιος θα τον έβλεπε; Ανέβηκαν σε κάποιες ταράτσες οι εχθροί του και βάλανε τα κιάλια …
τι κάνει, γονατίζει, προσεύχεται;
Έτοιμοι να καταγγείλουν!
Μη ξιπάζεστε..
Εάν φοβόμαστε, στη βασιλεία του Θεού δεν θα μπούμε
!Τοις δε δειλοίς λέει το βιβλίο της Αποκαλύψεως , το μέρος αυτών, οι
δειλοί αυτοί οι οποίοι φοβούνται ακριβώς αυτό να ομολογήσουν τη θέση
τους και τη στάση τους ως πιστοί που είναι! τοις δε δειλοίς το μέρος
αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη πυρί και θείω ο εστίν ο θάνατος ο
δεύτερος… !!!
Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ομιλίας
του μακαριστού π. Αθανασίου Μυτιληναίου 6/12/81, περίπου απ το 12ο μέχρι
20ο λεπτό. Ολόκληρη η ομιλία –https://www.youtube.com/watch?v=XeYHYbHmhN8 – .arnion.gr (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2020/04/blog-post_34.html )..
***
Αύριο
καταστρέφουν αυτόν τον ναό, τον μεταβάλλουν σε μουσείο, σε στάβλο, ή σε
χειρότερη έκδοση αν θέλετε, χορευτικόν κέντρον , αίθουσα συναυλιών και
δεν ξέρω, ο μη γένοιτο, αλλά αυτά τα επιτρέπει ο Θεός.
Μήπως ο ίδιος ο ναός του Σολομώντος δεν μετετράπει σε ό,τι μετετράπει,
που να χαρακτηρίζεται βδέλυγμα ; το βδέλυγμα ήτο το άγαλμα του
αυτοκράτορα, κλπ, κλπ. Αυτό ήταν το βδέλυγμα, που στήθηκε εν τόπω Αγίω….
Τι νομίζετε, εμείς τότε τι θα
κάνομε; Βέβαια θα λυπούμεθα, βέβαια θα οδυρόμεθα, όχι όμως κατά τρόπον
φοβερόν, όπως οι Εβραίοι, αλλά τι ;
Όπως συνέβη στην Κωνσταντινούπολη κάποτε, όταν οι αιρετικοί κατέλαβαν όλους τους ναούς, ήταν Αρειανοί, και δεν είχε μείνει παρά ένας ναΐσκος , της Αγ. Αναστασίας….. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, που εξεφώνει εκείνους τους περίφημους θεολογικούς λόγους περί θεότητος του Ιησού Χριστού, είπε την περίφημη εκείνη φράση, ας μείνουν οι οίκοι στους αιρετικούς, και ας έχουμε εμείς τον Οικούντα. Είδατε ; Είναι το πνεύμα του Στεφάνου, είναι το πνεύμα του Παύλου, είναι το πνεύμα της Αγίας Γραφής, και της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Πήραν τον ναό, αυτά όλα είναι σχήματα του παρόντος αιώνος, πήραν τον ναό οι αιρετικοί, εμείς όμως έχομε αυτόν που κατοικεί στον ναό, και κατοικεί σε μας. Αυτοί πήρανε… πήρανε… τα ντουβάρια. Τίποτε άλλο. Βλέπετε, λοιπόν ; Αν, αγαπητοί μου, τότε οι Εβραίοι επείθοντο εις τον Στέφανον, με όλην αυτήν την θεολογικήν κατοχύρωσιν που τους κάνει, δεν θα έφταναν οι καημένοι να υποδεχούν – αναμένοντες, εννοείται- τον αντίχριστον, που θα εκπληρώσει την επιθυμίαν τους για να ξαναχτιστεί ο ναός.
Είναι επίσης αξιοπρόσεκτον ότι το φόντο
όλων αυτών των γεγονότων είναι αιώνες ολόκληροι. Πότε ο ναός κατεστράφη,
το 70. Δέκα περίπου χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του. Έμεινε τόσο λίγο ο
ναός αυτός, εθεωρήθη μεγάλη συμφορά.
Εμείς οι Έλληνες θεωρήσαμε μεγάλη συμφορά
όταν χάσαμε την Α. Σοφία. Ιδού. Ώδε η Αγία Σοφία. Δεν έχομε βέβαια
εκείνον τον ναόν. Ποιος δεν θα ήθελε να τον έχει! Τι θα λέγαμε όμως, ότι
θα στερηθούμε την Θεία Λειτουργία επειδή χάσαμε τον ναό της Αγίας
Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη; Ποιος δεν θα ήθελε να τον επανακτήσομε!
Κι αν δεν είναι ο ναός αυτός, μια
παράγκα, κι αν δεν είναι μία παράγκα, μια κατακόμβη, ένα δωμάτιο. Και αν
δεν υπάρχει αυτό, το δάσος. Η νύχτα, που θα σκεπάζει με τα πέπλα της
για να μη φαίνονται εκείνοι που λατρεύουν τον Θεό. Δεν μας εμποδίζει τίποτα να λατρεύομε τον Θεό.
Επιμένω πάρα πολύ στο σημείο αυτό. Δεν ξέρω τι μέρες έρχονται. Επιμένω
πάρα πολύ. Μη νομίσετε ότι θα διακοπεί η λατρεία του Θεού. Μη νομίσετε
ότι θα διακοπεί ο λόγος του Θεού ή θα διακοπεί – ο εμφανής θα διακοπεί,
αναμφισβήτητα – αλλά ο κρυφός δεν θα διακοπεί ποτέ. Μη νομίσετε
πως θα διακοπεί η θρησκευτικότητα του λαού μας, μην το νομίσετε ποτέ
αυτό. Ποτέ, ποτέ. Γιατί ο λόγος του Θεού είναι ριζωμένος μέσα στις
ανθρώπινες καρδιές, κι ότι κι αν επικρατεί, ο λόγος του Θεού πάντοτε
καρποφορεί.
Απομαγνητοφώνηση Αργυρώ. Πράξεις, ομιλία 72, από το 13’ και μετά. http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/prajeis/prajeis_072.mp3
Όπως θα ξέρετε στην αρχαία Εκκλησία που εδιώκετο από τους ειδωλολάτρας, η Θεία Λειτουργία εγίνετο κρυφά. Στις κατακόμβες, στα σπίτια, στα δάση. Όπως και σήμερα σε χώρες που διώκεται ο Χριστιανισμός η Θεία Λειτουργία τελείται στα σπίτια, στα υπόγεια, στα δάση….
Συνεπώς το ερώτημα τώρα είναι: ποιοί μπορούν να μετέχουν σε μία Θεία Λειτουργία που πρέπει να μείνει κρυφή από τα μάτια των Αρχών; Και κάποιος, δεν θα πάει να καυχηθεί στον γείτονά του, στον φίλο του «ξέρεις, εχθές είχαμε Λειτουργία στο τάδε σπίτι». Ε, πάει το μυστικό, διέρρευσε. Και πως θα μπορούσε να γίνει μετά Λειτουργία εάν διαρρεύσει το μυστικό; Εγώ δηλαδή εάν αυτήν την στιγμή σας πω κάτι. Και σας πω «Μην το πείτε αυτό το κάτι. Προσέξτε. Μην το πείτε.» Με πάρα πολύ μεγάλη ζημία, και ζημία ζωής ακόμη, να χάσουμε και την ζωή μας ακόμη. Ποιός και ποιά από εσάς θα σεβαστεί το πράγμα και δεν θα πάει να το πει αύριο στον συμμαθητή στην συμμαθήτρια, στον φίλο στην φίλη. Και θα το πει βέβαια εμπιστευτικά. Θα πει, «Ξέρεις; Μην το πεις πουθενά. Ακούσαμε, μας είπε ο π. Αθανάσιος ότι θα κάνουμε αυτό, αλλά δεν πρέπει να το ξέρει κανένας». Το είπατε στον φίλο σας στην φίλη σας; Τέλειωσε. Πάει. Διέρρευσε το πράγμα. Θα είχατε την δύναμη να το κάνετε αυτό;
Πού είναι η απορία μου; Η απορία μου είναι η εξής: Θα μπορέσουμε να φτιάξουμε ανθρώπους που να μπορούν να κρατούν τα μυστικά της Πίστεως; Αν δεν το κάνουμε αυτό δεν κάναμε τίποτα. Είναι μεγάλης σημασίας παιδιά αυτό και να το ξέρετε. Να μάθουμε να κρύπτωμε τα Μυστήρια της Πίστεως από τα μάτια των απίστων. Να το ξέρετε αυτό. Δεν θα πεις στον τυχαίο στον άπιστο που γελάει και κοροϊδεύει, πως κάνεις την προσευχή σου και αν κάνεις ή όχι μετάνοιες… πρέπει να είμεθα πάρα πολύ προσεκτικοί… –https://www.youtube.com/watch?v=qnMV4sga3gk&t=5s
Προφήτης Δανιήλ
http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Danihl/Danihl.htm
http://graeca.mrezha.net/glt/texts/Dec/17.htm
Ας
έχουμε την πίστη και την προσευχή του προφήτη Δανιήλ. Ας μη φοβηθούμε
τους υπηρέτες των ειδώλων των εθνών και των δρακόντων. Δεν µπορούν να
μας κάνουν τίποτε, όταν έχουμε υπερασπιστή μας τον Δεσπότη του παντός.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/02/20/27320/
Η
αλαζονεία του Ναβουχοδονόσορα και η ταπείνωση του να ζει με τα θηρία
μέχρι να εννοήσει ότι μόνο ο Θεός κυριαρχεί στην ανθρώπινη ιστορία και
αυτός δίδει ή αφαιρεί την εξουσία σε κάθε βασιλιά
https://iconandlight.wordpress.com/2019/02/12/%ce%b7-%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%b6%ce%bf%ce%bd%ce%b5%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bd%ce%b1%ce%b2%ce%bf%cf%85%cf%87%ce%bf%ce%b4%ce%bf%ce%bd%cf%8c%cf%83%ce%bf%cf%81%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7/
Ο Θεός είναι ο μόνος κυβερνήτης των ανθρώπων – το μάθημα του Ναβουχοδονόσορα, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Επισκόπου Αχρίδος
https://iconandlight.wordpress.com/2016/02/21/%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B8/
Ο
Δανιήλ σώζει την Σωσσάνα. – Όποιος βάζει την πέτρα στο δρόμο του δίκαιου
ανθρώπου, ο ίδιος σκοντάφτει σ’ αυτήν. Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2019/02/11/27327/
Ο Δανιήλ στο λάκκο των λεόντων: ο Θεός μου, μου έστειλε τον άγγελό του και έφραξε το στόμα των λιονταριών και δεν με επείραξαν.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/02/06/%CE%BF-%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AE%CE%BB-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BB%CE%B5%CF%8C%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CF%8C%CF%82-%CE%BC/
Ας
έχουμε την πίστη και την προσευχή του προφήτη Δανιήλ. Ας μη φοβηθούμε
τους σατράπες και τις ανθρώπινες διαταγές. Ας μείνουμε κοντα στον Θεό
μας, για να μη χάσουμε το φως μας από την επέλαση του τρομακτικού
σκοταδιού των αλλοεθνών.
https://iconandlight.wordpress.com/2020/03/19/41657/
Οι Άγιοι θα αγιασθούν περισσότερο και οι ρυπαροί θα γίνουν ρυπαρώτεροι. Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2015/06/29/%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%B8%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%83%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9/
Απολυτίκιο Προφήτη Δανιήλ. Ήχος β’.
Μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα εν τη πηγή της φλογός, ως επὶ ύδατος αναπαύσεως, οι άγιοι τρεις παίδες ηγάλλοντο· και ο Προφήτης Δανιήλ, λεόντωv ποιμήv, ως προβάτων εδείκνυτο. Ταις αυτών ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς.
Ήχος δ’ Ως γενναίον εν Μάρτυσιν
O
λαμπρότατος ήλιος, Προφητών ο περίδοξος, ευφημείσθω σήμεροv θείοις
άσμασι, των χαρισμάτωv τού Πvεύματος, θείον εvδιαίτημα, η αείρυτος πηγή,
η διόπτρα τού Πvεύματος, ο υπέρτιμος, και πανάριστος στύλος
τώv δογμάτων, η κρηπίς τής οικουμένης, το ακατάσειστοv έρεισμα.
Ως
αστέρα φαvότατον, εωσφόρον ως μέγιστον, επιθυμιών τε άνδρα τιμώμέν σε,
τώv αρετών ταίς λαμπρότησι, φαιδρώς αποστίλβοντα, καί φωτίζοντα πιστών,
τας ψυχάς και τα σώματα, και βοώμέν σοι, Δαvιήλ υποφήτα τοv Σωτήρα,
εκδυσώπει τού σωθήναι, τούς ευσεβώς ανυμνούvτάς σε.
Σού
η γλώσσα ως κάλαμος, γραμματέως Πολύσοφε, οξυγράφου γέγοvε ρητορεύουσα,
vόμος Θεού γάρ εγκάρδιος, εv σοί πεπολίτευται, και το στόμα σου λαλούν,
κρίσιv έvδικον δέδεικται, εv οίς ήσχυνας, παρανόμους πρεσβύτας και
Σωσάνναv, εκ θανάτου ελυτρώσω, των Προφητώv το αγλάϊσμα.
Ωδή δ’ «Εξ όρους κατασκίου,
Νόμον ευσεβώς, φυλάξας ώ Προφήτα, τής όντως σοφίας, έγνως τον δοτήρα, τα μυστικά σε διδάσκοντα καί βαθέα, και τα εv σκότει σε φωτίζoντα.
Ιεράν ζωήν, βιώσας Θεοφάντορ, επιθυμιώv, ανήρ προσηγορεύθης, αρρενωπώς γάρ τα πάθη καταπατήσας, προς την αγήρω μετετέθης ζωήν.
Η ενοικούσα εν σοί, τού Παρακλήτου χάρις, Δανιήλ σε δεικνύει, όλοv φωτοφόρον, και νικητήν τώv τυράννων και Bασιλέωv, και τής σοφίας καταγώγιον.
Κοντάκιον
Ήχος πλ. δ’.
Τη υπερμάχώ στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η πόλις σου, Θεοτόκε• αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον, ίνα κράζω σοι• Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου