Ο Παπά Μάρκος, η έκπληξη μου στον Πανάγιο Τάφο και η συγκλονιστική συνάντηση με τον Αγιοταφίτη Πατέρα.
Εγώ προσωπικά, η Σοφία Κιόρογλου, είχα την ευλογία να γνωρίσω και να εξομολογηθώ κάτω από το πετραχήλι του αείμνηστου πνευματικού μου Πατέρα Μάρκου Μανώλη. Πρώτη γνωριμία μας κάπου στα 27 μου. Μόλις μπήκα, με καλωσόρισε με ένα χαμόγελο πλατύ σαν εκείνο όταν μπαίνει ο Μάης.
-Καλώς την Σοφούλα μας, μου είπε. Να μην σας τα πολυλογώ ποτέ δεν τον είχα δει τον άνθρωπο.
-Μα πώς ήξερε το όνομά μου, αναρωτήθηκα.
Και πριν του πω οτιδήποτε μου απαριθμούσε ότι είχα σκοπό να του εξομολογηθώ. Σάστισα αλλά και χάρηκα συνάμα. Με δυο του λεξεις με αλάφρωσε από αυτό που πίεζε τη ψυχούλα μου. Βαθύς γνώστης της ανθρώπινης ψυχής, έβλεπε το μέσα σου. Απλός σε όλα του. Μια μέρα μου λέει:
-Σοφούλα της Σταυροπροσκυνήσεως θα πάμε Ιεροσόλυμα.
-Αχ λέω πώς να ρθω; Ποιος το διοργανώνει;
-Ρώτησε τον Κύριο Ηλία. Μη φοβάσαι, μου λέει για να με καθησυχάσει.Αυτό ήταν και να σου φτάσαμε στα Ιεροσόλυμα. Και η μία εμπειρία διαδεχόταν την άλλη.
Η προσκυνηματική εκδρομή με τον Πατερούλη μου το 2010 ήταν μια σημαντική χρονιά για μένα μιας και συνέβησαν πολλά γεγονότα που με σημάδεψαν και ίσως χάραξαν και μια νέα πορεία βιοτής. Για να συνεχίσω την αφήγησή μου, κάποιος αγιοταφίτης πατέρας του οποίου το όνομα δεν θέλω να αποκαλύψω και τον οποίο ποτέ δεν είχα ξαναδεί στην ζωή μου, όταν κατέβηκα στο Παρεκκλήσιο της Αγίας Ελένης, με πλησίασε και πιάνοντας μου το χέρι μου είπε τα εξής:
-Εσένα κόρη σε έφεραν οι Άγιοι Ανάργυροι και η Νερατζιώτισσα. Ήταν και ο Θεός μαζί σου. Μόλις άκουσα αυτά τα λόγια άρχισα να κλαίω με λυγμούς γιατί από μικρή κοπέλα βοηθούσα την νεοκόρισσα των Αγίων Αναργύρων καθημερινά και άναβα τα κανδήλια, σκούπιζα, στόλιζα την εκκλησία και επισκεπτόμασταν το ιστορικό εκκλησάκι της Νερατζιώτισσας για να το καλλωπίσουμε, να το καθαρίσουμε και να το φροντίσουμε. Για περίπου 13 χρόνια υπηρετούσα τον ναό με πολύ αγάπη. Ο γλυκύτατος αυτός Πατέρας επίσης μετά από κάμποσο καιρό σε μια άλλη προσκυνηματική εκδρομή μου είπε :
-Σοφούλα μου έλα να σε φιλήσω γιατί δεν θα σε ξαναδώ. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι εννοούσε όμως τον επόμενο χρόνο που επισκέφτηκα την Αγία Γη έψαξα να τον βρώ αλλά έμαθα ότι είχε
φύγει. Πώς να χωρέσουν όλα αυτά που συνέβησαν σε κείνο το προσκύνημα του 2010 σε αυτό το βιβλίο; Θα μιλήσω παρακάτω και για πολλά άλλα όμως θεωρώ χρέος μου να αφιερώσω δυο τρυφερά λόγια στον μακαριστό μου Πατέρα Μάρκο Μανώλη. Ο Παππούλης μας αεικίνητος... Κάποια στιγμή όταν βγήκαμε από το λεωφορείο για να προσκυνήσουμε την Ιερά Μονή των Αγίων Αποστόλων στην Τιβεριάδα, έτρεξε πρώτος και ναι δεν πατούσε στο έδαφος. Ανέβηκε στο αναλόγιο και άρχισε να ψάλει. Ποιές ουράνιες παρουσίες έβλεπε άραγε; Και μετά από όλη την κούραση της ημέρας, μετά το δείπνο μας εξομολογούσε έναν έναν. Και μιλάμε για πενήντα άτομα στο γκρουπ. Στην Αττική όργωνε καθημερινά διαφορετικές γειτονιές ώστε να δίνει την ευκαιρία σε πολλούς να τον πλησιάζουν, να μην κωλύονται λόγω αποστάσεων. Έφθανε κατάκοπος το βράδυ στο κελάκι του και αντί να ξεκουραστεί, ξαγρυπνούσε στα μοναχικά του καθήκοντα. Ελάχιστες ώρες ξεκουραζόταν και αυτό για πολλά χρόνια.
Όσοι τον γνώρισαν και ανεπαύθησαν στο πετραχήλι του, θυμούνται την τεράστια διάκριση και υπακοή του στους κανόνες της εκκλησίας. Εκτός από τη βαθιά του μόρφωση ήταν ολοφάνερο ότι οι απαντήσεις του εμπνέονταν από Θεία φώτιση και αυτό ήταν αποτέλεσμα της εγκάρδιας προσευχής του για το ποίμνιο του, το οποίο κυριολεκτικά ψηλαφούσε τη Χάρη που τον διέπνεε και εμαθήτευε στην απλότητα, την ανεξικακία και την καλωσύνη του. Αλησμόνητος μένει στα πέντε χιλιάδες πνευματικοπαίδια του αλλά και σε όλους όσους τον γνώρισαν και δέχτηκαν τη καθοδήγησή του, η μοναδική του αγάπη για κάθε έναν ξεχωριστά. Να σημειωθεί ότι πριν ακόμα γίνει γνωστός ο θάνατος του και πριν τη κηδεία του, ειδοποίησαν από τα Ιεροσόλυμα ότι ένας ηλικιωμένος μοναχός τους έλεγε:
-Πέθανε τώρα ο Παπά Μάρκος και τον βλέπω να περνά τα τελώνια σαν σφαίρα. Έτσι οι Αγιοταφίτες πήραν τηλέφωνο για να το επιβεβαιώ- σουν. Να σημειωθεί ότι ο προορατικός πατέρας Μάρκος Μανώλης, το 2009, με πληροφόρησε ότι σύντομα θα γνώριζα τον άνδρα μου και μάλιστα μου τον περιέγραψε. Όντως το 2012, γνώρισα τον σύζυγό μου που είχε έρθει από την Κύπρο για να εορτάσει το Πάσχα στην Αγία Γη.
Τίτλος βιβλίου:
Μυστικά βιώματα στην Αγία Γη
Διηγήσεις και εμπειρίες Προσκυνητών
Συγγραφέας: Σοφία Κιόρογλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου