Πριν 2 μέρες επεδίωξα να τον συναντήσω … δήθεν τυχαία (BAS_4 : Κοσμοκαλόγερος μου είπε : «Φρίκη θα …). Προσπαθώ να αφήσω το παρελθόν πολύ πίσω αλλά έχω την αγωνία για τα μελλούμενα και προσπαθώ να “υποκλέψω πληροφορίες”.
– Παππού, καλησπέρα!
– Καλησπέρα αγόρι μου, είσαι καλά; (τώρα τι με ρώτησε; αφού “βλέπει”…)
– Μια χαρά και τρεις τρομάρες, απαντώ.
– Γιατί το λες; ανησυχείς;
– Αγωνιώ για το πότε θα αρχίσουν τα προρρηθέντα.
– Τα προρρηθέντα, αγόρι μου, ήδη τα ζούμε εδώ και χρόνια.
– Ναι, πότε θα κορυφωθούν;
– Είναι εντελώς λάθος η προσέγγιση “πότε θα κορυφωθούν”. Δηλαδή μετά την κορύφωση τι περιμένεις;
– Τη Θεϊκή λιακάδα, που έλεγε ο γ.Παϊσιος, την βασιλεία του Ιωάννη, την Πόλη!!!
– Να με συμπαθάς αγόρι μου αλλά έχω άλλη οπτική γι αυτά. ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ, ΟΣΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΟΣΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑ ΜΑΣ ΣΥΝΕΦΕΡΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΝΑ ΞΑΝΑΤΡΟΧΙΟΔΡΟΜΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΣ, ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΩΣ. Ο Χριστός παρέχει το πεδίο της μάχης ΑΛΛΑ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ. Ν’ ΑΓΩΝΙΑΣ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ. Ο καθένας αντιδρά σε διαφορετικό τρόπο. Όμως ο λογισμός μου λέει, λίγοι αντιλαμβάνονται ότι η αλλαγή μας θα πρέπει να είναι μόνιμη και διαρκώς εντεινόμενη. Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΠΟΤΕ ΠΙΑ εκτός από τα έσχατα χρόνια … ίσως…
– Γιατί ‘ίσως’ παππού;
– Θα σου πω μετά, να τελειώσω αυτό που άρχισα. Ο Χριστός, αγόρι μου, αντίθετα από όσα λένε πολλοί – ακόμα και σωστοί εκκλησιαστικοί κι άγιοι μάλιστα – δεν τιμωρεί, κατά την άποψή μου. Δεν κατηγορώ, ούτε αμφισβητώ τους αγίους γιατί μιλούν με ανθρωπομορφικές εκφράσεις, όμως δεν διανοούμαι τιμωρία από τον Θεόν στο πλάσμα, που τόσον ηγάπησεν ώστε για την σωτηρία του να πάθει ο Υιός Του. Όταν εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισον έφταιγαν εντελώς κι ούτε μια μετάνοια δεν έκαναν οι πρωτόπλαστοι, επέλεξαν να πάνε στη γη έρμαιοι του διαβόλου, όπου είχε την εξουσία. Παρά ταύτα ο Χριστός πάντα μας προστάτευε, ως έναν βαθμό, “τόσον, όσον”. Εμείς πάλι με τον τρόπο ζωής μας “διώχνουμε” την προστασίαν Του κι Εκείνος για εντελώς παιδευτικούς λόγους την σηκώνει (αφού την αρνούμαστε), ώστε να νοιώσουμε την δαιμονικήν επίθεσην όσο αντέχουμε για να συνετιστούμε. Αλλά εμείς εκεί, ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΛΟ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΑΙ, ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΚΑΛΥΠΤΟΥΣ. Όσοι το αντιλαμβάνονται με μετάνοια, μετακινώντας τον νουν τους προς τον Χριστόν και κυρίως αλλάζοντας την ζωή τους αντίστοιχα, συνεχίζουν να έχουν προστασία και μάλιστα αυξημένη με άλλην αίσθηση της πραγματικότητας, στοχεύοντας την τελείωσην. Όμως αυτό πρέπει να μείνει για πάντα, έστω και με περιστασιακές πτώσεις, που όμως με αληθή μετάνοια ΠΑΝΤΑ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝΤΑΙ. Ο Χριστός δεν “τιμωρεί” τον αμαρτωλόν αλλά τον αμετανόητον. “Τιμωρεί” είπα; Συνεχίζει να τον συνετίζει ώστε να τον σώσει. Επομένως ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΟΧΕΥΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΤΗΝ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ κι όχι την Πόλη, με στόχο να συνεχίσουμε εκεί τις διασκεδάσεις, που μας έλειψαν με τα lockdown.
– Δηλαδή παππού, τέρμα οι διασκεδάσεις;
– Εξαρτάται με ποιόν τρόπο το βλέπει ο καθένας. Ο Χριστός πήγε στον γάμο της Κανά κι ευλόγησε οίνον ποιότητος για να ευφρανθούν οι καρδίες και οι ψυχές κι όχι για να τους βαρέσει κατακούτελα και να μεθύσουν. Ποιός πήγε σε διασκέδαση και φεύγοντας χαρούμενος θυμήθηκε να Τον ευχαριστήσει; «…εν παντί ευχαριστείτε…» δεν έλεγεν ο Απόστολος των Εθνών. Όπως ευχαριστούμε για το φαϊ μας, κάνεις τον σταυρό σου πριν φας;
– Πάντα λέω να τον κάνω και τις περισσότερς φορές το ξεχνώ…
– Να τα προσέχεις αυτά. Πάντα ευχαριστούμε και πριν και μετά. Ο γ.Παίσιος έλεγε ότι ο Χριστός έχει αρχοντιά, επομένως κι όποιον έχει αρχοντιά στους τρόπους του προς Αυτόν τον τιμά. Θες να πας να διασκεδάσεις, θυμάσαι να τον παρακαλέσεις να σου δώσει την ευλογία Του; Να δείξεις ότι Τον υπολογίζεις, αφού από Αυτόν ξεκινούν όλα κι Αυτός επιτρέπει τα πάντα και δεν οφείλεις τίποτα στον πονηρό. Επιστρέφοντας από την διασκέδαση (κόσμια πάντοτε, όχι δαιμονικές εκτροπές) να Τον ευχαριστήσεις, που πέρασες ωραία ΑΛΛΑ ΝΑ ΠΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΝΑ ΕΝΩΘΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ … «…κακείνα μη αφιέναι…». Άκουσα προχθές τους στίχους ενός τραγουδιού αναφερόμενο στους Έλληνες Ρωμηούς : «Το χαμόγελό μας δάκρυ, στο μαρτύριο αντοχή … αίμα πόνος και θυσία, η δική μας η γιορτή». Αυτή είναι η Ρωμιοσύνη!
– Ένοιωσα πολύ άσχημα με τον εαυτό μου ακούγοντας αυτά.
– Οι περισσότεροι είναι προσκολλημένοι σε αυτά που οι 5 αισθήσεις τους αντιλαμβάνονται και δεν σκέφτονται καν να ανοίξουν τα μάτια της ψυχής τους να δουν τα ασυγκρίτως ανώτερα. Ακόμα και στις γήινες διασκεδάσεις, όταν γίνονται με ευλογία Χριστού υπάρχει τεράστια διαφορά. Αλλά οι πολλοί δεν θέλουν καν να δοκιμάσουν αντίθετα όμως είναι ανοιχτοί σε κάθε νέα δαιμονική πρόκληση. Αυτό όμως απομακρύνει την Χάρη και προστασία του Χριστού, είναι πνευματικός νόμος. «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν» είπε ο Χριστός, δεν παρακαλά κανέναν αλλά πονά αφάνταστα σαν τον πατέρα του άσωτου υιού. Το αποτέλεσμα σήμερα είναι ο άνθρωπος να μην βρίσκει ευχαρίστηση με τίποτα οι δε σχέσεις των ανθρώπων έχουν πατώσει εντελώς. Βλέπεις ακόμα και στη σεξουαλική συνεύρεση των ανθρώπων αντιμετωπίζει ο ένας τον άλλο σαν ανθρώπινο ασκί. Ακόμα και κοσμικά πόσοι αντιλαμβάνονται τη διαφορά στο ανθρώπινο σμίξιμο με ευλογία Χριστού;
– Παππού έχεις οικογένεια;
– Η σύζυγος μου κοιμήθηκε σε νεαρή ηλικία πριν πολλά χρόνια χωρίς να κάνουμε παιδιά. Μια άγια γυναίκα, που μόχθησε να με κάνει άνθρωπο και τώρα προσεύχεται από εκεί ψηλά γι όλους μας και μένα τον αμαρτωλό. Ας έχει αναπαυμένη τη ψυχούλα της ο Μεγαλοδύναμος.
– Παππού, μου άφησες κάτι αναπάντητο. Είπες πριν “ο σημερινός τρόπος ζωής δεν θα επιστρέψει ποτέ πια εκτός από τα έσχατα χρόνια … ΙΣΩΣ …” Αυτό το “ίσως”, που αναφέρεται;
– Αρκετοί γεροντάδες, ακόμα και ο γ.Πορφύριος, είπαν ότι μπορεί η Αποκάλυψη να γράφτηκε για να μην γίνει ποτέ. Μπορεί ο κόσμος να φοβηθεί τόσο από την δαιμονική λαίλαπα και να συνετιστεί, ώστε να μην χρειαστεί η σατανική οργή των εσχάτων χρόνων. Βλέποντας άλλωστε πόσο τα συμβαίνοντα στις μέρες μας μοιάζουν με τα προφητευμένα για τα έσχατα περνά παρόμοια σκέψη από το μυαλό μου.
– Παππού σ’ευχαριστώ για όσα μου είπες. Αυτά τα γλυκά με τις ευχές μου για Καλά Χριστούγεννα.
– Να ευχαριστείς τον Κύριο και μόνον Αυτόν. Σε ευχαριστώ για τα μελομακάρονα και να θυμάσαι :
ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΤΕ ΘΑ “ΚΟΡΥΦΩΘΟΥΝ” ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΟΤΕ
ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΕΤΟΙΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ. ΑΥΤΟ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΣ
ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΝ ΟΣΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΣ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΟΥΣ
ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΨΗΛΟΤΕΡΑ
ΑΥΡΙΟ ΣΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ. Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΑ
ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΠΙΑ, ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΜΙΣΗΣΕΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ. Ο ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΗ ΑΛΛΑ Η ΤΕΛΕΙΩΣΗ,
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ. ΑΛΛΑ ΟΣΟΙ ΑΠΟΔΕΙΧΘΟΥΝ “ΚΑΛΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ” ΘΑ
ΠΡΟΚΡΙΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΥΝΔΡΑΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Καλά Χριστούγεννα, αγόρι μου και να θυμηθείς 5.00, 5.30,
6.00, όποια ώρα ξεκινά η Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων να είσαι
εκεί, ακόμα κι απέξω, η Χάρις του Κυρίου πάει σε όποιον Την ποθεί.
«Αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε· τούτο γαρ θέλημα Θεού εν Χριστώ Ιησού εις υμάς» (Απ.Παύλος, Α’ Θεσ.5-17)
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΦΩΤΙΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου