Ἀπὸ τὶς πιὸ σημαντικὲς μαρτυρίες ἀνάμεσα στοὺς Ἕλληνες γιὰ τὸν Ἅγιο Σωφρόνιο εἶναι αὐτὴ τοῦ ἅγιου Πορφυρίου, ὁ ὁποῖος εἶχε παραδεχθεῖ ὅτι συναντιόνταν οἱ δυό τους πνευματικὰ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς προσευχῆς, βρισκόμενοι ὁ ἕνας στὸ Ἔσσεξ καὶ ὁ ἄλλος στὸ Μήλεσι, ὅπου γι’ αὐτὸ τὸ γεγονὸς τοῦ εἶχε ἀπευθύνει καὶ ἐπιστολή.
«Χάρη στὸ διορατικὸ χάρισμά του ὀ Γέρων Πορφύριος γνώριζε καὶ τὴ μορφὴ ἑνὸς ἄλλου μεγάλου Γέροντος τῶν ἡμερῶν μας, τοῦ Ρώσου Γέροντος Σωφρονίου, κτίτορος καὶ Προηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὸ Ἔσσεξ τῆς Βρετανίας, ὁ ὁποῖος, ἀνάμεσα στ’ ἄλλα βιβλία, ἔγραψε καὶ τὸ παγκόσμια γνωστὸ καὶ μεταφρασμένο σὲ πολλὲς γλώσσες ‘Ὁ Γέροντας Σιλουανός’.
Κοντὰ στὸ Γέροντα Σιλουανό, ὁ ὁποῖος, ὅπως εἶναι γνωστό, ἀνακηρύχθηκε ἅγιος τὸ 1989, ὁ Γέρων Σωφρόνιος εἶχε ζήσει ἑννέα ὁλόκληρα χρόνια. Ὅπως, λοιπόν, ὁ ἴδιος ὁ Γέρων Σωφρόνιος μᾶς εἶπε τὸ Νοέμβριο τοῦ 1990, ὅταν εἴχαμε τὴ μεγάλη εὐλογία νὰ τὸν συναντήσουμε καὶ νὰ συνομιλήσουμε μαζί του στὸ Ἔσσεξ, συναντιόνταν οἱ δύο Γέροντες κάθε βράδυ στὶς προσευχές τους καὶ γνώριζαν πολὺ καλὰ ὁ ἕνας τὴ μορφή τοῦ ἄλλου, χωρὶς ποτὲ νὰ ἔχουν δεῖ ὁ ἕνας τὸν ἄλλο μὲ τοὺς φυσικοὺς ὀφθαλμούς τους»…ὁ γέροντας Σωφρόνιος «ἀνέθεσε σ’ ἕνα ὑποτακτικό του ἱερομόναχο νὰ μᾶς γράψει ἐπὶ λέξει τὰ ἀκόλουθα:
ʺΓράφουν δι’ ἐμὲ τέτοια μεγάλα ἐπαινετικὰ λόγια; Καὶ πῶς μπορῶ νὰ εἴπω ὅτι εἶμαι τέτοιος; Θὰ ἦτο παράδοξος μία τοιαύτη μαρτυρία περὶ ἑμαυτοῦ. Τὸ γεγονός ἔχει ὡς ἐξῆς. Πρὸ δεκαετίας περίπου, κατὰ τὴν πρωτοβουλίαν τοῦ πατρὸς Πορφυρίου καὶ τὴν μεσολαβήσει κάποιου κοινοῦ γνωστοῦ, εἶχεν ὁρισθῆ ἡμερομηνία καὶ ὥρα κοινῆς προσευχῆς. Ἔκτοτε δὲ ἐδραιώθη μεταξὺ ἡμῶν ἡ ἀμοιβαία προσευχήʺ.
Πράγματι δὲ ἐνθυμοῦνται μερικοὶ στὸ Ἡσυχαστήριο ὅτι ὁ Γέρων Πορφύριος τοὺς εἶχε πεῖ νὰ μὴ τὸν διακόψουν ὁρισμένη βραδινὴ ὥρα, διότι εἶχε πνευματικὴ ἐν προσευχὴ συνάντηση μὲ τὸ Γέροντα Σωφρόνιο. Τέτοιες πνευματικὲς συναντήσεις γιὰ κοινὴ προσευχὴ συνήθιζε ὁ Γέροντας Πορφύριος νὰ ἔχει καὶ μὲ πνευματικά του τέκνα, ποὺ βρίσκονταν σὲ μακρινούς τόπους. Ἡ πρωτοβουλία τοῦ π. Πορφυρίου, τὴν ὁποία ἀναφέρει ὁ Γέρων Σωφρόνιος, πραγματοποιήθηκε μὲ τὴν ἀποστολή της κατωτέρω ἐπιστολῆς, τῆς ὁποίας ἀντίγραφο μᾶς ἔδωσε τὸ πνευματικό τέκνο τους, ποὺ μεσολάβησε:
ʺΓέροντα Σωφρόνιε,
Σ’ ἀσπάζομαι ἐν Χριστῶ.
Ἡ τάδε μοῦ ᾿πε, ὅτι θέλετε νὰ συναντηθοῦμε. Καὶ ὅτι μὲ καλεῖτε νὰ ᾿ρθῶ στὴν Ἀγγλίαν καὶ ὅτι ἐὰν δὲν μπορῶ νὰ ᾿ρθῶ ἐγῶ ἐκεῖ, θὰ ἔρθετε ἐσεῖς στὴν Ἑλλάδα. Ἐπειδὴ ἐγῶ δὲν μπορῶ νὰ ᾿ρθῶ, ἀλλὰ καὶ δὲν θέλω νὰ ὑποβληθεῖτε ἐσεῖς στὸν κόπον νὰ ἔρθετε, καὶ ἐπειδὴ γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς δὲν ὑπάρχουν ἀποστάσεις, θὰ μπορούσαμε νὰ συναντηθοῦμε στὴν προσευχή, λέγοντας τὸ «Κύριε Ἰησοῦ, Χριστὲ ἐλέησόν με», στὶς 31 Αὐγούστου, Κυριακή, 1980 καὶ ἀπὸ ὥρας 12 μεσονυκτίου ἔως 12.30 μετὰ μεσονύκτιο (10.00-10.30 ὥρα Ἑλλάδος). Ἐκτὸς ἄν ἔχετε ἄλλη δουλειὰ καὶ ἔρθετε στὴν Ἑλλάδα. Σ’ ἀσπάζομαι ἐν Κυρίω μετὰ τῆς συνοδείας σου, εὐχόμενος ὑγείαν ψυχῆς καὶ σώματος.
Μετὰ τῆς ἐν Κυρίω ἀγάπης
Ἱερομόναχος Πορφύριος Μπαϊρακτάρηςʺ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου