Οι εμπαθείς μνήμες αδυνατίζουν με την προσευχή, την ανάγνωση ιερών βιβλίων, την εγκράτεια και την αγάπη.
Η αγαθή ψυχή ευεργετεί τον πλησίον και αν αυτός δείξει αχαριστία, μακροθυμεί, και όταν πάσχει από αυτόν, κάνει υπομονή.
Εκείνος που ακούει το Χριστό, φωτίζει τον εαυτό του. Και εκείνος που Τον μιμείται, διορθώνει τον εαυτό του.
Η μνησικακία είναι λέπρα της ψυχής έρχεται στην ψυχή ή από προσβολή, ή από κάποια ζημία η από λογισμούς υποψίας.
Η γλώσσα εκείνου που καταλαλεί έχει τρία κεντριά. Γιατί βλάπτει τον ίδιο, εκείνον που ακούει, ενίοτε και τον κατηγορούμενο.
Αμνησίκακος είναι εκείνος που προσεύχεται για κείνον που τον λύπησε. Και ελευθερώνεται από την μνησικακία εκείνος που ευεργετεί.
Το μίσος κατά του πλησίον είναι θάνατος της ψυχής. Η ψυχή εκείνου που καταλαλεί έχει μίσος και μίσος ενεργεί.
Ακηδία είναι η αδιαφορία της ψυχής. Και αδιαφορεί η ψυχή, όταν πάσχει από φιληδονία.
Εκείνος που αγαπά τον Ιησού, ασκείται σε κόπους. Η καρτερία στους κόπους διώχνει την ακηδία.
Ο νούς του εγκρατούς είναι ναός του Αγίου Πνεύματος.
Ο νούς του γαστριμάργου είναι κατοικία κοράκων.
Ο κορεσμός με ποικίλα φαγητά προξενεί επιθυμία.
Η λιτότητα κάνει γλυκό και το σκέτο ψωμί.
Όσιος θαλάσσιος ο Λίβυος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου