-Jerusalem;
– όχι Ωρωπός..
ήταν σε μια συναγωγή.. έψελναν κάποιοι που είχαν στιλ διανοούμενο κι αριστοκρατικό. Προχώρησε βγήκε από την κυρίως αίθουσα και περιηγήθηκε σε κάτι πολυδαίδαλους διαδρόμους προς το τέλος αισθάνθηκε ότι ασφυκτιούσε. Επιτέλους βρίσκει μια δίοδο και σαν να εξέρχεται από κρύπτη βγαίνει σε σοκάκια παλιάς πόλης..
-Jerusalem;
– όχι Ωρωπός..του απάντησε μια γυναίκα κάπως ηλικιωμένη..
Βγήκε και έφτασε έξω από μια εκκλησία που έγραφε Αγία Μαρίνα έξω ήταν άνθρωποι που φαίνονταν να έχουν προβλήματα …μπήκε ήταν ένας μονόχωρος ναός παλιός και αυτή ερχόταν.. μια νεαρή ύπαρξη πολύ μελαχρινή κάπως σαν αλαφιασμένη και σίγουρα ατημέλητη.. Είχε κάτι κάλτσες πολύχρωμες με στρογγυλές ρίγες ίσαμε το γόνατο..Τι χρώματα! Ξυπόλητη. Πλησίαζε μπήκε μπροστά της έπεσε στα γόνατα ζήτησε την ευχή της και της μνημόνευσε γρήγορα γρήγορα κάποια ονόματα. Του έδωσε την ευχή και τον προσπέρασε. Αυτός οδηγήθηκε στο βάθος του ναού σ΄έναν χώρο σαν την αψίδα του ιερού στην ιερή κόγχη. ήταν κι άλλοι εκεί.. Έβαλε τρία σπυριά λιβάνι.. τ΄άναψε … ( επί του πνευματικού πιεστηρίου)
Δεν ήξερε ότι υπήρχε Αγία Μαρίνα στον Ωρωπό………
Συναγωγή, Ωρωπός, Αγία Μαρίνα…
Αγία Μαρίνα υπήρχε στον Ωρωπό το διασταύρωσε ναι αλλά η Συναγωγή τι σχέση να είχε;
Η πρώτη μαρτυρία περί εγκαταστάσεως Εβραίων στην Ελλάδα βρίσκεται σε επιγραφή του 3ου π.Χ. αιώνα που κάνει λόγο για κάποιον Εβραίο από τη Βοιωτία, με το όνομα Μόσχος Μοσχίωνος. Η επιγραφή βρέθηκε στον Ωρωπό και χρονολογείται μεταξύ του 300-250 π.Χ. Είναι η παρουσία του πρώτου Εβραίου που πιστοποιείται στον Ελλαδικό χώρο. Φαίνεται ότι οι πρώτοι αυτοί Εβραίοι, ή τουλάχιστον μέρος αυτών, ήταν σκλάβοι που πουλήθηκαν στην Ελλάδα από τους γειτονικούς λαούς, εχθρούς – κατακτητές της Ιουδαίας, από την οποία έφθασαν στην Ελλάδα.
αλλά ποιος ήταν ο πρώτος Eβραίος στην Ελλάδα;
Σε αυτό το ερώτημα η, μέχρι σήμερα, απάντηση βρίσκεται σε μια επιγραφή που βρέθηκε στο Αμφιάρειο, ένα ιερό αφιερωμένο στον ήρωα Αμφιαράο και εθνικό ιερό της πόλης του Ωροπού, μια πόλης μεταξύ Αθήνας και Βοιωτίας.
Σε αυτό το ιερό μια παλαιότερη επιγραφή κέρδισε το ενδιαφέρον του καθηγητή Μήτσου και την οποία δημοσίευσε το 1955 – σε αυτήν διαβάζουμε, (εδώ το αρχαίο κείμενο):
Μόσχον Φρ[υνίδας …]
τον και είναι ελεύθερον μη[δενί μηδ]έν
προσήκοντα˙εάν δε τι πάθηι Φρυνίδας
προτού τον χρόνος διεξέλθειν, ελεύθερος
άπετω Μόσχος, ούν αν αυτός βούληται.
Τύχηι αγαθήι. Μάρτυρες Αθηνόδωρος
Μνασικώντος Ωρώπιος, Βίοττος Ευδέκου
Αθηναίος, Χαρίνος Αντιχάρμου Αθηναίος,
Αθηνάδης Επιγόνου Ωρώπιος, Ίππων Αισχύ-
λου Ωρώπιος. Μόσχος Μοσχίωνος Ιουδαίος
ενύπνιον ιδών προστάξαντος του θεού
Αμφιαράου και της Υγιείας, καθά συνέταξε
ο Αμφιαράος και η Υγίεια εν στήλης γράψαντα
αναθείναι προς τωι βωμώι.
Ο Φρυνίδας θα ελευθερώσει τον Μόσχο και δεν θα εξαρτάται από κανέναν. Εαν όμως κάτι πάθει ο Φρυνίδας πριν ο χρόνος περάσει, άσε τον Μόσχο ελεύθερο να πάει όπου αυτός επιθυμεί. Καλή τύχη. Μάρτυρες ο Αθηνόδωρος γιος του Μνασίκων Ωρώπιος, ο Βίοττος γιός του Ευδέκου Αθηναίος, ο Χαρίνος γίος του Αντίχαρμου Αθηναίος, ο Αθηνάδης γιος του Επίγουνου Ωρώπιος και ο Ιππων γιος του Αισχύλου Ωρώπιος. Ο Μόσχος γιός του Μόσχου Ιουδαίος έχοντας το δει κατά την διάρκεια του ύπνου του υπό την προσταγή του θεού Αμφιαράου και της Υγείας, που (τον) πρόσταξαν να το γράψει σε μια στήλη και να το αναθέσει στον βωμό.
Με άλλα λόγια ο Φρυνίδας, (ένας Βοιωτός ίσως όπως υποδηλώνει το όνομα), υπόσχεται ότι θα απελευθερώσει τον δούλο του Μόσχο, γιό του Μόσχου και Ιουδαίο μετά από την παρέλευση ορισμένων ετών, χωρίς οι κληρονόμοι του να διαθέτουν κληρονομικό δικαίωμα πάνω του και μάρτυρες είναι 2 άνδρες από την Αθήνα και 3 από τον Ωρωπό. Η επιγραφή απελευθέρωσης είναι σπάνια για τα δεδομένα του ιερού του Αμφιαράου και ο Μόσχος φροντίζει να διευκρινήσει οτι ο ίδιος ο θεός Αμφιαράος και η Υγεία τον επισκέφτηκαν στον ύπνο του και τον πρόσταξαν να αφιερώσει αυτή την στήλη. Από αυτό υποθέτουμε οτι ο Μόσχος ακολούθησε το πλήρες τυπικό: επισκέφθηκε το ιερό, έκανε την θυσία, πλήρωσε την αμοιβή στον ιερέα και κοιμήθηκε στον ναό ελπίζοντας (;) σε μια θεόπνευστη συμβουλή που του ήρθε κατά την διάρκεια του ύπνου.
Ελήφθη…………
κάπου πιο εκεί ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος έφτιαξε το πνευματικό του οχυρό.. στο Μήλεσι Ωρωπού… ..
Ωρωπός, η Νέα Ιερουσαλήμ.. η Νέα Σιών
Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ· ἡ γὰρ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε. Χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου Σιών· σὺ δὲ ἁγνή, τέρπου, Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει του τόκου Σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου