Η ζωή παρέρχεται. Έχω 97 χρόνια και πως πέρασαν ούτε το κατάλαβα καθόλου. Σαν μια ώρα. Έτσι και όλα τα χρόνια περνούν. Η αιώνιος ζωή είναι αιώνιος. Εκεί ούτε πόνος, ούτε ασθένεια, ούτε πειρασμός, ούτε θλίψη, ούτε νύχτα, ούτε χειμών, ούτε καύση ηλίου, ούτε κανένα κακό. Όλα είναι χαροποιά, όλα ουράνια, όλα αιώνια.
Ευτυχείς νομίζουν όλοι οι μάταιοι, οι ανόητοι άνθρωποι τους μακράν του Θεού ζώντας, και ότι τα πλούτη τους είναι ευτυχία, και δεν άκουσαν τον Κύριο λέγοντα «ουδείς δύναται δύσι κυρίοις δουλεύειν, Θεώ και μαμωνά». Εσκοτίσθησαν. Πρώτα να φροντίσουμε να θεραπευτεί η ψυχή μας, και τίποτε να μη μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού… Σεις να είσθε με τον Θεόν…
Ο Χριστός δεν θα αφήσει την Εκκλησία Του, αλλά και εμείς ότι μπορούμε να κάνουμε, και εκείνους που την πολεμούν θα τους ταπεινώσει και θα τους συντρίψει ως σκεύη κεραμέως· και μακάριοι εκείνοι οι οποίοι μέχρι θανάτου θα μείνουν πιστοί εις την Ορθόδοξον πίστη, εις την ορθόδοξον ομολογία.
Αν δεν βοηθήσουν η Παναγία και οι Άγιοι υπάρχει κίνδυνος μεγάλος. Κάποια τιμωρία μεγάλη θα γίνει…
Ο εκ νεκρών αναστάς και ζωήν αιώνιον χαρισάμενος, να μας χαρίσει, όπως εχάρισε εις τον ληστήν, τον Παράδεισον και τα άφθαρτα και αθάνατα ουράνια αγαθά. Αμήν.
Κυριακή της Ορθοδοξίας 1980
*«Δεν είναι δυνατόν ο Θεός, που τιμωρεί την αμαρτία, να αφήσει τόσα κακά να γίνονται χωρίς τιμωρία… Το μόνον για τη σωτηρία μας είναι η μετάνοια».πηγή:Από το βιβλίο: «ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ» Γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου (εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου