Έλεγαν οι παλαιοί Αγιορείτες:
«Υπακοή-ζωή, παρακοή-θάνατος».
«Το αλφάβητο της Ελληνικής έχει εικοσιτέσσερα γράμματα. Το αλφάβητο της καλογερικής έχει μόνο δύο γράμματα. Το “ευλόγησον” και το “να ‘ναι ευλογημένο”».
«Καλύτερα με το κομποσχοίνι στον παράδεισο, παρά με το πετραχήλι στην κόλαση».
«Δεν μπορείς να γίνης Γέροντας, αν δεν γηροκομήσης Γέροντα».
«Καλύτερα να τα χαλάσης με τον Θεό, παρά με τον Γέροντά σου».
«Όποιος αναπαύει τον Γέροντά του, αναπαύει τον ίδιο τον Θεό».
«Ο καλός υποτακτικός γίνεται και καλός Γέροντας».
«Έθαψες Γέροντα; Μη φοβάσαι, θα βρεθή καλογέρι να σε θάψη».
«Όπως θα ξεκινήσει ο νέος μοναχός την καλογερική, έτσι θα είναι και το τέλος του» (έτσι θα καταλήξει).
«Στην αρχή ο μοναχός πρέπει να έχη ζήλο ίσα με τον Άθωνα, για να του μείνη στο τέλος όσο ένα πετραδάκι».
«Αν οι μοναχοί κάνουν τα πνευματικά τους, η Παναγία τους οικονομεί τα απαραίτητα υλικά».
«Βρήκες Γέροντα καλό και κλίμα καλό, βρήκες τον Παράδεισο».
«Όποιος δεν ανέβηκε στον Άθωνα, δεν είναι Αγιορείτης».
«Αν δεν μπορή ο μοναχός να καθήση σ’ έναν τόπο, τουλάχιστον να δέση ένα σχοινί από τον Άθωνα και να γυρίζη μέσα στο Όρος, αλλά έξω στον κόσμο να μη βγη».
«Καλές υπομονές».
«Τρία πράγματα να φοβάσαι: “Τζάκι που καπνίζει, σκεπή που στάζει και συνοδεία που γκρινιάζει”».
«Ο παντρεμένος άγιος γίνεται, καλόγηρος δεν γίνεται» (φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις).
«ο μοναχός για να προκόψη, πρέπει να δέχεται τις ύβρεις και τις παρατηρήσεις, όπως ο Άθωνας δέχεται τους κεραυνούς και μετά φαίνεται πιο όμορφος».
«Όταν ιδρώνης, ν’ αλλάζης φανέλλα, γιατί ο Άθωνας τρώει παλληκάρια».
(Δηλ. αρρωσταίνουν και οι δυνατής κράσεως μοναχοί).
«Όταν ο παπάς αδυνατή να στέκεται μπροστά στην Αγία Τράπεζα, πρέπει να παραιτήται της ιερωσύνης. Έτσι λέει η παράδοση των πατέρων».
«Στο πανηγύρι ενός Κελλιού όσοι πάνε καλεσμένοι είναι του νοικοκύρη, όσοι είναι απρόσκλητοι είναι του Αγίου που γιορτάζει. Στο πανηγύρι κανέναν δεν διώχνουμε».
«Όταν το κεφάλι γίνη πόδια και τα πόδια γίνουν κεφάλι, τότε θα έρθει το τέλος της καλογερικής». (Δηλαδή όταν οι νέοι πάρουν την εξουσία από τους Γέροντες).
«Τώρα το Γεροντικό άλλαξε και γράφει: “Είπε νέος”, ενώ παλαιά έγραφε: “Είπε Γέρων”».
«Στην ενάρετη πολιτεία ακολουθεί και καλό τέλος».
«Το καλογέρι που δεν το εκπαιδεύει ο Γέροντας, στην άλλη ζωή θα τον καταριέται».
«Καλογερική δεν είναι ξάπλα και φαΐ».
«Ότι κατέκρινες, θα το υποστείς».
«Όσο παίρνεις, τα χέρια σου γεμίζουν∙ όσο δίνεις, η καρδιά σου γεμίζει».
Έλεγαν προφητικά οι παλαιοί πατέρες: «Θα ‘ρθεί καιρός που θα πηγαίνει κανείς από την Λαύρα στις Καρυές και δεν θα συναντά καλόγερο. Ρασοφόρους βέβαια θα συναντά πολλούς, αλλά μοναχούς προσευχομένους δεν θα βρίσκει».
«Η Παναγία εξώρισε όλους τους δαίμονες από το Άγιον Όρος και άφησε μόνον έναν κουτσό, για να πειράζη λίγο τους μοναχούς, να αγωνίζωνται, για να μην πέφτουν σε αμέλεια». ( Οι Λαυριώτες λέγουν ο άγιος Αθανάσιος εξώρισε τους δαίμονες στα Γιούρα ή στα Σκάτζουρα).
πηγή: romioitispolis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου