Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Νέες ουράνιες ειδήσεις από τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη.

Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ

Η Αγια Σοφια ειναι πνευµατικα ετοιµη απο τον Ιησου Χριστο µας να παραδοθει στους Ελληνες Ρωµιους. Η Ελληνες Ρωµιοι είναι έτοιµοι εν µετανοια να την παραλαβουν;


-       Έκτακτο δελτίο ειδήσεων από τον ουρανό. Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω το γραπτό.

-       Διάνοια, χέρι, αμαρτωλού, η χάρις μου οδηγεί. Ο Κύριος επιτρέπει την δωρεά αυτή.

-       Η Υπερμάχω Στρατηγός σταυρώνει το χαρτί. Η Παναγιά των Βλαχερνών όλους σας ευλογεί.

-       Η Παναγιά η Δέσποινα ευρίσκεται στην Πόλη. Το άγιο μαφόριο της στολίζουν οι αγγέλοι.

-       Η ουράνια πορεία έφτασε εις την Πόλη. Εκεί την υποδέχτηκαν οι δώδεκα Αποστόλοι.

-       Η Πόλις της Θεομήτορος είναι ετοιμασμένη. Τα Χερουβείμ και Σεραφείμ την έχουν μυρωμένη.

-       Να βλέπατε τι γίνεται τώρα στην άγια Πόλη. Τα δάκρυα θα έπνιγαν την αμαρτία όλη.

-       Λάμπει η Αγιά Σοφιά. Αστράφτει ο ουρανός. Ο Κύριος ετοιμάζεται να πει «ευλογητός».

-       Ο Άγιος Κωνσταντίνος κι η Άγια Ελένη, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό σ’ όλη την Οικουμένη.

-       Υψώθηκε ο Τίμιος Σταυρός πάνω απ’ την άγια πόλη. Η λάμψη του ευλόγησε την οικουμένη όλη.

-       Μέγα σημάδι θα φανεί πάνω στον ουρανό. Βροντή του Αρχαγγέλου θα ‘ναι αρχή πυρός.

-       Στην πόλη την επτάλοφο και την Μ. Ασία, σε λίγο θ’ ακουστεί: «Ευλογημένη η Βασιλεία».

-       Το ελληνικό γένος περνά την Ερυθρά. Μια ανάσα είναι να κλείσουν του Αιγαίου τα νερά.

-       Εκεί θε να θαφτεί η Τούρκικη γενιά. Τα κόλλυβα τα έχουν οι Τούρκοι στα πλευρά.

-       Το ελληνικό το γένος μια ανάσα, μια πνοή, την Ερυθρά περνάει. Έφτασε η στιγμή.

-       Οι τελευταίοι καθαροί του ελληνικού του γένους, πατάνε τη Μικρασία. Πατάνε τα παράλια του ελληνικού πια έθνους.

-       Θα έρθουνε στην πόλη μόνο οι καθαροί. Ο Κύριος εσταύρωσε την ποίμνη του αυτή.

-       Ο τουρκικός ο Φαραώ τρέχει για να προλάβει. Τα κόλλυβα τα έχουν σφικτά εις το ζωνάρι.

-       Θα κλείσει η Ερυθρά. Θα κλείσει το Αιγαίο. Εκεί θε να θαφτεί, το τουρκικό το γένος.

-       Μόλις κι ο τελευταίος Έλληνας πατήσει Μικρασία, του Αρχαγγέλου Μιχαήλ θ’ αστράψει η ρομφαία.

-       Το σύνθημα θα δώσει στον κόκκινο στρατό, να σβήσει απ’ το χάρτη, το μισοφέγγαρο.

-       Σημαίες με μισοφέγγαρο όταν εμφανιστούν, την Υπερμάχω Στρατηγό μπροστά τους θα την δουν.

-       Την κάλπικη την λάμψη του αυτό ευθύς θα χάσει. Το αίμα των μαρτύρων βοά μπροστά στον Πλάστη.

-       Ο Ε’ ο Γρηγόριος σταυροειδώς θ’ αγγίξει του Αιγαίου τα νερά. Κι αυτό ευθύς θα κλείσει.

-       Εκεί θε να πνιγεί ο Τούρκος Φαραώ. Των σφαγιασθέντων το αίμα, βοά στον ουρανό.

-       Η Ελλάδα θα ανθίσει. Θα λάμψει ο Σταυρός. Το μύρο που θα απλωθεί θα είναι ο Χριστός.

-       Παντού θα απλωθεί η ευωδία του Πλάστη. Οι άγγελοι θα ψέλνουνε το «Δόξα εν υψίστοις».

-       Δεν θα υπάρχει σπιθαμή στη γη να μην σπαρεί. Ο λόγος του Κριτή παντού θα αντηχεί.

-       Η Αγιά Σοφιά στολίστηκε. Είναι ετοιμασμένη. Οι ασώματοι, κι Αρχάγγελοι την έχουν μυρωμένη.

-       Να λέτε τους χαιρετισμούς πολλές φορές τη μέρα. Το κάθε «Χαίρε» Ρόδο στην Παναγιά Μητέρα.

-       Το κάθε «χαίρε» που υμνεί την Άγια Παναγία. Κρίνο που άγγελοι στολίζουν την Άγια Σοφία.

-       Τα «χαίρε» που υμνείτε την Άγια Παναγία, ως λούλουδα τα έχει στην Άνω Βασιλεία.

-       Αυτά τα «χαίρε» άνθη δίνει στον Κύριο της. Μ’ αυτά τα «χαίρε» δάκρυα προσφέρει στον Υιό της.

-       Μ’ αυτά τα «χαίρε» η Δέσποινα με μάτια δακρυσμένα, τον Κύριο παρακαλεί. Υιός της και Ποιμένα.

-       «Υιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, Υιέ μου και πατέρα Δέξου τα δάκρυά μου, ακόμα μια ημέρα».

-       Τέκνο μου και βλαστάρι μου, Υιέ μονάκριβέ μου. Ανθέ της παρθενίας μου. Καρπέ μου και Θεέ μου.

-       Δέξου τις ικεσίες μου ακόμα μια ημέρα. Πάρε τα δάκρυά μου απ’ την Αγνή Μητέρα.

-       Υιέ μου εσύ εσταυρώθηκες για όλα τα παιδιά σου. Το γένος το ανθρώπινο είμαι εγώ. Μπροστά σου.

-       Τη σάρκα την ανθρώπινη δέχτηκες να φορέσεις, και απ’ το αγνό το σώμα μου στον κόσμο να κατέλθης.

-       Το αίμα σου ως Θεάνθρωπος μέσα σε με κυλούσε. Στα σπλάχνα της ψυχής μου εσύ κυοφορούσες.

-       Σκάλα απ’ τον ουρανό εδιάλεξες εμένα. Ιωακείμ και Άννας παιδούλα θυγατέρα.

-       Με αγάπη σε μεγάλωσα κι ας ήξερα μια μέρα πως την καρδιά μου δίκοπη θα τη διαβεί ρομφαία.

-       Σε είδα πάνω στο σταυρό με χέρια ματωμένα. Είδα απ’ την πλευρά σου πως έτρεχε το αίμα.

-       Είδα απ’ την ψυχή σου το δάκρυ να κυλάει. Και το ληστή εκ δεξιών, να σε παρακαλάει.

-       Το «Μνήσθητί μου Κύριε» είπε σε Σε Υιέ μου. Και αμέσως στον Παράδεισο τον έβαλες Θεέ μου.

-       Και εγώ ανεβαίνω στο σταυρό μ’ εκείνο το ληστή. Για όλο τον κόσμο «Μνήσθητι» σου λέω Λυτρωτή.

-       Όσοι επικαλούνται με πίστη τα’ όνομά μου. Μαζί μου είναι στο σταυρό. τους έχω αγκαλιά μου.

-       Όσοι επικαλούνται το Άγιο όνομά μου, γι’ αυτούς εγώ εγγυήτρια μπαίνω Άγιε Δέσποτά μου.

-       Όσοι μου λεν τα «χαίρεται» και με επικαλούνται, αυτοί το έλεος δι’ εμού, από εσέ αιτούνται.

-       Κοίταξε: στους χαιρετισμούς, οι εκκλησιές γεμίζουν τα «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε» όταν μου λεν δακρύζουν.

-       Ακόμα κι πιο αμαρτωλοί φωνάζουν τ’ όνομά μου. Σε κάθε δυσκολία τους. Κύριε και Βασιλιά μου.

-       Η Ελλάδα είναι γεμάτη ναούς στο όνομά μου. Το περιβόλι μου είναι εδώ, και τα αγνά παιδιά μου.

-       Κάθε φορά που λένε Μητέρα Παναγιά μου, η δέηση έρχεται σε σένα Κύριε και Βασιλιά μου.

-       Δέξου την ικεσία μου προτού τη σταύρωσή σου. Και δώσε πάλι έλεος με την Ανάστασή σου.

-       «Μητέρα μου, Παρθένα μου, του κόσμου αγνό λουλούδι. Των Χερουβείμ και Σεραφείμ αγγελικό τραγούδι.

-       Ο κόσμος δεν μετανοεί. Βρίζουν το όνομά μου. Βρίζουν το Άγιο Πνεύμα, κι εσένα Παναγιά μου.

-       Η αμαρτία πέρασε αυτή και των Σοδόμων το έλεος πολλές φορές έδωσα των ανόμων.

-       Τη σάρκα όταν ντύθηκα, φόρεσα τη γαλήνη. Τη θεϊκή ταπείνωση, την ελεημοσύνη.

-       Τη σάρκα αυτή μολύνανε με αρσενοκοιτία. Με αμαρτία ακόρεστη. Πορνεία και μοιχεία.

-       Μολύνανε το βάπτισμα το άγιο που επήραν. Στα ζώα ομοιώθηκαν. Πιο κάτω απ’ αυτά επήγαν.

-       Πίστη πια δεν υπάρχει. Μονάχα στα χαρτιά. Εψύγησε η αγάπη. Θα έρθουν τα δεινά.

-       Μα υπάρχουνε κεράκια που είναι αναμμένα. Τις νύκτες κάνουν δέηση με μάτια δακρυσμένα.

-       Αυτά τα λίγα τα κεριά λαμπάδα αναμμένη, στα πόδια τα δικά μου, θυμίαμα ανεβαίνει.

-       Σαν άλλος Αβραάμ Μητέρα μ’ ικετεύεις. Αν είναι έστω δέκα, το έλεος γυρεύεις.

-       Για τη δική σου χάρη, θα δω και θα μετρήσω, τα αναμμένα τα κεριά και θα υπολογίσω.

-       Τότε θα δω Μανούλα μου αν έλεος θα δώσω κι αυτή για το σταυρό, Κρίνο πάλι σου δώσω».


-       Ο Κύριος ζητάει απ’ όλους προσευχή, ταπείνωση νηστεία, αυτή για ν’ ακουστεί.

-       Η σφαίρα όλη καίγεται. Κρέμεται σε κλωστή. Λίγος αέρας φτάνει αυτή για να κοπεί.

-       Εψύχησε η αγάπη. Πλήθυνε η αμαρτία. Ασέλγεια εκτρώσεις και αρσενοκοιτία.

-       Που είναι η αγάπη Χριστιανοί; Που είναι η θυσία; Που είναι η καθαρή καρδιά; Που είναι η αγρυπνία;


-       Διαβάζετε Ευαγγέλιο μα είστε μακριά. Τα χείλη υμνούν τον Κύριο και όχι η καρδιά.

-       Οι ιερείς φροντίζουνε τραπέζια για φτωχούς. Μα οι ψυχές ακάθαρτες. Σκοτάδι έχει παντού.

-       Η ψυχή είναι που φωνάζει. «Επείνασα, εδίψασα» κι όχι το σώμα το φθαρτό που πάνω του εμοίχευσα.

-       Κρατήστε το σταυρό στο χέρι σας σφιχτά. Η ελπίδα πια που έμεινε είναι η Παναγιά.

-       Στεφάνι ετοιμάζει ο Κύριος για τη μικρή Ελλάδα. Μετά την καταιγίδα θα ‘ρθεί θεία λιακάδα.

-       Μα η καταιγίδα έρχεται. Θα είναι δυνατή. Αυτή θα καθαρίσει βαθειά όλη τη γη.

-       Θα ‘ρθει φωνή απ’ το Θεό. Σαν κεραυνός θα πέσει. Ίχνος της ασελγείας στη γη δεν θα αφήσει.

-       Ιησούς Χριστός εσταύρωσε την ποίμνη τη δική του. Αυτή θα φυλαχτεί σαν κόρη οφθαλμού του.

-       Εσταύρωσε ο Χριστός τους νέους Αποστόλους. Μανδύα τους εφόρεσε τον ίδιο τον δικό του.
-       Τον ίδιο που εφόραγε στα άγια τα πάθη. Την χάρη του τους έδωσε ανάσταση για να ‘ρθει.

-       Μαζί τους θα βαδίζει στα πέρατα της γης. Όταν σπαρεί ο λόγος, του Λόγου και Κριτή.

-       Έρχεται καταιγίδα. Έρχεται βρυχηθμός. Θ’ ανοίξει η γη κι ο ουρανός. Εγγύς είναι ο καιρός

-       Να ‘ναι η ευχή του Ιησού στα χείλη στην καρδιά σας. Το όνομα του Ιησού να ‘ναι στη διάνοιά σας.

-       Να γίνετε αξίως ο καθένας σας, ένα με τον ΈΝΑ. Τηρείτε σεις το λόγο του.
-       «Ο τρώγων μου τη σάρκα και πίνων μου το αίμα»

-       Τότε θ’ αναγνωρίσει το πλάσμα το δικό του. Εικόνα και καθ’ ομοίωση σαν δει τον άνθρωπό του.

-       Είναι μεγάλη συμφορά αυτή που θα συμβεί. Εξομολογηθείτε. Να είστε καθαροί.

-       Η πόλη η Επτάλοφος μ’ αίμα θα πλημμυρίσει. Η Αγιά Σοφιά στολίστηκε. Σημαία ανεμίζει.

-       Σημαία γαλάζια ελληνική με σήμα το σταυρό πλέκουν τώρα οι αγγέλοι με θείο θυμιατό.

-       Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω τη γραφή. Χαίρε θα ‘ρθεί και πάλι η Άνοιξη στη γη.

-       Θ’ ανθίσουν τα λουλούδια. Θα λάμψει ο σταυρός. Θα έρθει η Ανάσταση. Το λέει ο Χριστός.

-       Σας δίνω την ευχή μου απ’ την Αγιά Σοφία.

-       «Ευλογητός» θα πει σε λίγο ο Μεσσίας.

-       Χαίρε στη γη θ’ ανθίσει ξανά η Ορθοδοξία. «Τω τη Υπερμάχω» θα ψαλεί ξανά στην Παναγία.

-       Χαίρετε Χριστιανοί. Χαίρετε κι αγαλιάσθε. Σταυρό όταν κρατείτε. Τίποτα μη φοβάστε.


Το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016 και ώρα 20:00μμ θα αναρτηθούν τρία αφυπνιστικά κείμενα του γέροντος Ιωσήφ του Σπηλαιώτη περί ευχής του Ιησού Χριστού και μελλοντικών αποκαλύψεων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου