Τώρα που η Ελλάδα κλίνει
μια επταετία "Μνημονίων"
πρέπει να εξετάσομε τις καλές και κακές
μνήμες
που αυτά μας φέρνουν στο προσκήνιο...
Η διερεύνηση του προβλήματος:
Δεν είναι τυχαία όσα συμβαίνουν
στη ζωή μας, αλλά ούτε προκαθορισμένα από κάποια μοίρα ή κισμέτ. Υπάρχει
πνευματικός νόμος, πάνω από τον φυσικό νόμο, που μας καθοδηγεί και
διορθώνει (αν θέλομε), φέρνοντάς μας στη μνήμη, μέσα
από τη σοφία και πρόνοιά Του τον Δημιουργό, στον
οποίο μας οδηγεί διά της αρετής (πάλι αν θέλομε).
Είχαμε αναφέρει και
νωρίτερα, στο
«Χιλιάρμενο»
ότι: Αυτά
που συμβαίνουν στον αόρατο πνευματικό κόσμο στον οποίο ζουν οι ψυχές
μας, «τοις ποιήμασι νοούμενα καθοράται»
κατά τον απόστολο Παύλο, δηλαδή κατανοούνται διά των ορατών
δημιουργημάτων.
Αλλά επίσης, κατά τον
άγιο Γρηγόριο Νύσσης
: «όχι μόνο στα
δημιουργήματα γίνεται φανερή η μεγαλοπρέπεια του
Δημιουργού,
αλλά και δια των ονομάτων τους δείχνεται η σοφία
του Θεού, επειδή με τρόπο οικείο (συγγενικό) και προσφυώς, σε
καθένα από τα γενόμενα ταίριαξε τις προσηγορίες (δηλ. τα ονόματά τους)».
(Κατά Ευνομίου).
Ο
προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ λέει:
«Εμνήσθην
του Θεού και ευφράνθην»!
Και ο άγιος Γρηγόριος ο
Θεολόγος, ο Ναζιανζηνός, συμπληρώνει:
«Μνημονευτέον
Θεού μάλλον ή αναπνευστέον».
(Κατά Ευνομιανών).
Δηλ. η μνήμη του Θεού είναι πρόξενος
ευφροσύνης τόσο σημαντικής για την ψυχή ώστε να είναι προτιμότερη και
από την αναπνοή!
Μήπως
μπορούμε να ενδιαφερθούμε μόνο για το σώμα, θεωρώντας το ανεξάρτητο από
την ψυχή, και έτσι να ευφραινόμαστε μ' αυτό; ΟΧΙ. Να τι μας λέει πολύ
απλά ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός:
«η
ψυχή είναι που βλέπει, ακούει, ομιλεί, περιπατεί... Το κορμί έχει τα
όμματα μα δεν βλέπει, έχει τα ώτα μα δεν ακούει. Ομοίως και οι λοιπές
αισθήσεις του σώματος, αλλά
όλα ενεργούνται δια της ψυχής».
Κάθε χαρά που δεν γίνεται παραδεκτή από την ψυχή φέρνει
σ' αυτή λύπη, και αν μάλιστα γίνεται μετά από μεγάλη αδικία φέρνει και
πόνο.