ΦΩΝΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΓΩΝΙΑ!

 ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ ΤΟΥ ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟΥ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Η ανάρτησή μας της 24ης Ιουλίου τάραξετα πνεύματα! Πολλοί ικανοποιήθησαν και ακόμη περισσότεροι σκανδαλίσθησαν! Ακόμη και ένας Διάκονος ύψωσε την φωνήν του για να μας......συνετίσει με τον απρεπή λόγο του, το γνωστό «ΣΚΑΣΕ ΠΙΑ, Αμβρόσιε»!

________Μεταξύ πολλών άλλων και αρκετοί Αρχιερείς εν Χριστώ Αδελφοί μας έσπευσαν να μας διορθώσουν! Να μας ανακαλέσουν στην τάξη! Κορυφαίος μεταξύ αυτών ένας πολύ νέος κατά την χειροτονία Αρχιερεύς, χειροτονήθηκε μόλις τον Ιούνιον του 2014, μας προσέβαλε, και μάλιστα με περισσή αναίδεια, γράφοντας και λέγοντας, ότι ο Καλαβρύτων «τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει αμνησία»! 

_______Η στάση όλων αυτών έχει δημιουργήσει και ένα κύμα αντιδράσεων. 

_______Εμείς σήμερα σαν απάντηση σ΄όλα αυτά τα φαινόμενα σας παρουσιάζουμε δύο δημοσιεύματα-φωνές απελπισίας.

________ΠΡΩΤΟΝ: Ένα δημοσιεύμα της 5ης Ιουλίου μέ τίτλο: «Η σιωπή αυτή της μάνας Εκκλησίας πονάει»! Το αφιερώνω στους λαλίστατους εν Χριστώ Αδελφούς μου, οι οποίοι έσπευσαν να με ευτελίσουν δημοσίως, αντιτάσσοντας το γνωστό «ο Θεός είναι αγάπη! Δεν είναι τιμωρός». Τους καταγγέλλει, ότι οι Αρχιερείς σήμερα ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ με τον Θεό! «....αγαπήσαμε περισσότερο την δόξα των ανθρώπων παρά την αλήθεια και την δόξα του Θεού»!!!!!

________ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ένα δημοσίευμα-ερωτηματολόγιο με τίτλο  «απαντήστε μας κ. Άνθιμε», το οποίον αφιερώνουμε στον Σεβασμιώτατο 'Αλεξανδρουπόλεως, στον οποίο άλλωστε και απευθύνεται!

_________Αυτά μόνο και μόνο για να ακούγεται και η άλλη άποψη. 

_________Από τη θέση αυτή απευθύνουμε τις ευχαριστίες μας προς τους συντάκτες των παραπάνω αναφερομένων κειμένων, οι οποίοι μας είναι άγνωστα πρόσωπα.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

    Τρίτη, 31 Ιουλίου2018 

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:

Η σιωπή αυτή της μάνας Εκκλησίας, πονάει

Πηγή: Εφημερίδα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" 29/6/2018
Η Ιεραρχία σιωπά και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πάρτι

**************

Δημοσίευση: 5 Ιουλίου 2018, 6:27 μμ

Εξομολόγηση πόνου κεγχριαίου λευίτου

Βροχή, αστραπές και βροντές ταράζουν την αποψινή νύχτα.

Η καταιγίδα χτυπά δίχως έλεος το ξύλινο καλυβάκι μου. Οι κορφές του Χολομώντα φεγγοβολούν από τις συχνές αστραπές. Τα λαγκάδια και οι βουνοπλαγιές μεταφέρουν έντονα τον ήχο των κραυγών τ’ ουρανού.

Κάθομαι στο γραφείο μου κι απ’ το παράθυρο θαυμάζω τα μεγαλεία του Θεού! Ωστόσο δε μπορεί να ησυχάσει ο πόνος της ψυχής μου για την κατάντια μας, την κατάντια της πολύκλαυστης Πατρίδας μου.

Μα ο μεγαλύτερος πόνος έρχεται από μια σιωπή!

Μια σιωπή που δεν μπορώ να ερμηνεύσω.

Μια σιωπή που ίσως δεν θέλω ν’ ακουμπήσω γιατί φοβάμαι πως θα γιγαντωθεί ο πόνος μου.

Είναι η σιωπή της μάνας μου, της μάνας μου διοικούσας Εκκλησίας! Είναι η σιωπή των περισσοτέρων πατέρων μου, των Επισκόπων! Είναι μια σιωπή που με πληγώνει και με αχρηστεύει.

Θέλω τη μάνα μου να βγει μπροστά όπως έκανε τόσους αιώνες. Να δώσει το έναυσμα του αγώνα, πρώτα για μετάνοια και πνευματική ζωή κι έπειτα για αντίσταση στις πάσης φύσεως εκτροπές και αφορμές. Να βροντοφωνάξει «Φτάνει! Ως εδώ!» Έτσι είχα μάθει. Έτσι διαβάζω στα συναξάρια των Πατέρων μου. Έτσι άκουγα από τον Γέροντα παπα-Ειρηναίο.

Το μικρό μου ποίμνιο στην αρχοντική Αρναία, όπως κάνει εκατοντάδες χρόνια τώρα, με κοιτά στα μάτια γεμάτο αγωνία και προσμονή. Περιμένει!

Θεέ μου! Τι να του πω;

Για γιορτές και πανηγύρια; Για πληθώρα στολισμένων αρχιερέων και αρχιμανδριτών που κάνουμε τις γλάστρες στον σολέα των Ναών μας; Για το πού έκανα τα άμφια και τα στολίδια μου; Για το τι έβαλα την Κυριακή ή για το πόσα πνευματικοπαίδια έχω; Για υποδοχές Ιερών Εικόνων και Σταυρούς; Για αδελφούς μου θαυματοποιούς; Για μεγαλόπνοα σχέδια και ιδέες; Για κονδύλια και προγράμματα; Για διενέξεις, τίνος είναι τα κτήματα και οι ιδιοκτησίες; Για υπακοή στους καθ’ ύλην αρμόδιους, να χειριστούν τα εθνικά μας ζητήματα; Για δήθεν σύνεση, εθνική συναίνεση, συνεννόηση και ομοψυχία;

Τι να του πω;

Τα παιδιά μου περιμένουν να πάρουν θάρρος από μένα, τον πατέρα τους. Τι να τους πω; Περιμένουν να μπω μπροστά και  να τους δείξω τον δρόμο. Τι να τους πω;

Η σιωπή αυτή της μάνας, πονάει.

Που ‘ναι η μάνα μου διοικούσα Εκκλησία την ώρα που αποκαλούν, αδιάκριτα και συστηματικά, τα παιδιά μου, που αγαπούν άδολα την Πατρίδα μας και αγωνίζονται γι’ αυτή, «φασίστες», «μισαλλόδοξους» και «επαγγελματίες πατριώτες»;

Που ‘ναι η μάνα μου διοικούσα Εκκλησία να σταθεί και να κρατήσει το χέρι των παιδιών μου την ώρα που δακρυγόνα πέφτουν ανάμεσα τους, στα ειρηνικά καθημερινά συλλαλητήρια στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις;

Που ‘ναι η μάνα μου διοικούσα Εκκλησία να μπει μπροστά στα ΜΑΤ και να προστατεύσει τα παιδιά μου;

Που ‘ναι η μάνα μου διοικούσα Εκκλησία να νιώσει τον παλμό, τη ζέση και την αγωνία των παιδιών μου την ώρα που τραγουδούν, με μιά φωνή, το «Μακεδονία ξακουστή» και να γευτεί τα δάκρυα που κυλούν στα μάτια τους;

Που ‘ναι η μάνα μου διοικούσα Εκκλησία να δει και να αφουγκραστεί τον καημό και τον πόνο εκατοντάδων αδελφών μου ιερέων και μοναχών που αισθανόμαστε μόνοι κ’ έρημοι;

Τα πάντα γύρω μας τρέμουν κι εμείς έχουμε μεσάνυχτα, βυθισμένοι σ’ ένα τρελλό όνειρο και ντυμένοι μ’ ένα ανόητο ψεύτικο χαμόγελο να ποζάρουμε στους φωτογράφους που μας περιτριγυρίζουν.

Το ποίμνιό μας σε λίγο δε θα θέλει να μας δει! Δε θα θέλει να μας ακούσει! Θα αισθάνεται πως το προδώσαμε, το πουλήσαμε, το χρησιμοποιήσαμε. Μα τότε θα ‘ναι πολύ αργά!!!

Τότε θα μείνουμε μόνοι μας να ψάχνουμε ποιος μας φταίει!

Κι όλα αυτά γιατί;

Γιατί αγαπήσαμε περισσότερο την δόξα των ανθρώπων παρά την αλήθεια και την δόξα του Θεού.

Γιατί αφήσαμε τον συγκριτισμό, τη μασονία και τον οικουμενισμό να πειράξουν τη ζωή, το ήθος, την παιδεία και την πίστη μας.

Γιατί αφήνουμε τον προδοτικό συρφερτό των ραγιαδιζόντων εθνομηδενιστών πολιτικάντηδων να μας χρησιμοποιεί, να ξεπουλά και να ισοπεδώνει τα πάντα με τη δική μας αχνή, ασθενική, ίσως και ανύπαρκτη αντίσταση.

Γιατί η φωνή μας, αλλοίμονο!, γίνεται μαγκούρα (στήριγμα) των προσκυνημένων κάθε κομματικού χρώματος.

Γιατί πολλοί από εμάς, τρις αλλοίμονο!!!, επιλέξαμε να είμαστε καριερίστες κι όχι Πατέρες.

Βεβαίως, δεν χάθηκε το πάν. Ανθρωπίνως ναι, χάθηκαν πολλά και ίσως χαθούν περισσότερα! Αλλά «γνώτε έθνη και ηττάσθε, ότι μεθ’ ημών ο Θεός»!

Αυτό βάζω στο νου μου και δεν απογοητεύομαι!

Πάντοτε υπάρχει ελπίδα, αφού υπάρχει ο Χριστός. Και «ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ ημών»!

Αρκεί μετανοούντες να ανήκουμε σ’ Εκείνον!

Ο αγώνας άρχισε και οφείλουμε να σταθούμε στα ίχνη των Αγίων μας Πατέρων.

Έστω κι ένας παπάς να μείνει στα χώματα της Ελληνικότατης Μακεδονίας μας θα κηρύττει πάντοτε «Χριστό και Ελλάδα».

Εις πείσμα των καιρών! Εις πείσμα των πολλών! Εις πείσμα της σιωπής!

Αρχιμ. Παΐσιος Σουλτανικάς

Αρναία Χαλκιδικής

5  Ιουλίου 2018

Πηγή: https://www.pentapostagma.gr/2018/07/%ce%b7-%cf%83%ce%b9%cf%89%cf%80%ce%ae-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%ac%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%80%ce%bf%ce%bd%ce%ac%ce%b5.html

***********************

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:

Απαντήστε μας κ. Άνθιμε...

 

Ιωάννης Μακαρούνης

Ο Σεβ. Μητ. Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος ανήρτησε μια οργίλη και ανάδελφη, γεμάτη ταραχή επίθεση κατά του Σεβ. Μητ. Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου, με αφορμή ένα πολύ εύστοχο και βαθειά ποιμαντικό άρθρο του κ. Αμβροσίου, για τα αίτια των δεινών που βιώνουμε σήμερα. Το πιο περίεργο όμως είναι οτι η ανάρτηση του Σεβασμιωτάτου κ. Ανθίμου εισαγάγει νέες θεολογικές ερμηνείες, τουλάχιστον για την δική μου θεολογική άγνοια.  Με βαθύτατο σεβασμό στον πόνο των αδελφών μας που υποφέρουν αυτήν την στιγμή, παρακαλώ τον άγιο Αλεξανδρουπόλεως να μου απαντήσει σε μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις, ώστε να ανοίξουν και τα δικά μου μάτια στην θεολογική του γνώση.

Σεβασμιώτατε,

1.       Ποιός κακός και μισάνθρωπος (κατά το άρθρο σας) Θεός τιμώρησε τους Πρωτοπλάστους, δοκίμασε την πίστη του Ιώβ δια της τιμωρίας, τιμώρησε τους Ισραηλίτες στην έρημο, τους ασεβείς που πείραζαν τον Προφήτη Ελισαίο, τους ασεβείς με τον Κατακλυσμό του Νώε, τους ασεβείς στα Σόδομα και τα Γόμορα, την γυναίκα του Λώτ, τον Αιγυπτιακό λαό με τις 10 πληγές του ασεβούς Φαραώ, τον Φαραώ και τον στρατό του στην Ερυθρά Θάλασσα, τους 185 χιλιάδες ασεβείς Ασσυρίους, τους ασεβείς του Αχαάβ, κοκ;

2.       Ποιός κακός και μισάνθρωπος (κατά το άρθρο σας) Θεός τιμώρησε τον διαστροφέα του Ευαγγελίου Ελύμα, αλλά και τους χιλιάδες ασεβείς για τους οποίους διαβάζουμε στα Συναξάρια των Αγίων;

3.       Ποιός κακός και μισάνθρωπος (κατά το άρθρο σας) Θεός είπε το «τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς;» (Ματθ. γ΄ 7)

4.       Ποιός κακός και μισάνθρωπος (κατά το άρθρο σας) Θεός είπε το «ὁ δὲ ἀπειθῶν τῷ υἱῷ οὐκ ὄψεται ζωήν, ἀλλ᾿ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ μένει ἐπ᾿ αὐτόν» (Ιω. γ΄ 36)

5.       Για ποιόν κακό και μισάνθρωπο (κατά το άρθρο σας) Θεό λέγει ο Απόστολος οτι «ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς καὶ ἀποκαλύψεως καὶ δικαιοκρισίας τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. β΄ 5)

6.       Για ποιόν κακό και μισάνθρωπο (κατά το άρθρο σας) Θεό λέγει ο Απόστολος οτι «μὴ ἄδικος ὁ Θεὸς ὁ ἐπιφέρων τὴν ὀργήν;» (Ρωμ. γ΄ 5)

7.       Για ποιόν κακό και μισάνθρωπο (κατά το άρθρο σας) Θεό λέγει ο Απόστολος οτι «διὰ ταῦτα γὰρ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας» (Εφ. ε΄ 6)

8.       Για ποιόν κακό και μισάνθρωπο (κατά το άρθρο σας) Θεό λέγει ο Απόστολος οτι «δι᾿ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας» (Κολ. γ΄ 6)

9.       Για ποιόν κακό και μισάνθρωπο (κατά το άρθρο σας) Θεό λέγει ο Απόστολος οτι «Ἰησοῦν τὸν ῥυόμενον ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς ἐρχομένης» (Α΄ Θες. α΄ 10)

10.    Για ποιόν κακό και μισάνθρωπο (κατά το άρθρο σας) Θεό λέγει ο Απόστολος οτι «Αποκαλύπτεται οργή Θεού άπ' ουρανού επί πάσαν άσέβειαν και άδικίαν ανθρώπων των την άλήθειαν έν αδικία κατεχόντων» (Ρωμ. α΄ 18);

11.    Ποιός κακός και μισάνθρωπος (κατά το άρθρο σας) Θεός προφητεύει τις πάμπολες και ανείπωτες τιμωρίες των εσχάτων καιρών μέσα απο το Βιβλίο της Αποκαλύψεως;

12.    Και εάν όλα αυτά δεν τα έχει κάνει ο Άγιος Τριαδικός Θεός της αγάπης που όλοι γνωρίζουμε τόσα χρόνια, τότε γιατί αυτός ο καινούριος «θεός-αγαπουλίνος» τον οποίον κηρύττετε, δεν σταμάτησε ποτέ αυτόν τον «κακό» Τριαδικό Θεό που τιμωρεί την ασέβεια επί τόσες χιλιετίες;

13.    Ο νεός αγαπουλινισμός του τύπου «δεν τιμωρώ επειδή αγαπώ», δεν έρχεται σε αντίθεση με το «ὃν γὰρ ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει» (Εβρ. ιβ΄ 6) αλλά και με τους ιδίους τους λόγους Του όπως φαίνεται ανωτέρω;

14.    Ο αληθινά τέλειος Θεός, πέρα από τέλεια Αγάπη, δεν είναι και τέλεια Δικαιοσύνη;  Για ποιόν Θεό μιλά ο άγγελος όταν λέγει «δίκαιος εἶ, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν, ὁ ὅσιος, ὅτι ταῦτα ἔκρινας» (Αποκ. ιστ΄ 5);  Για τον «αγαπουλίνο» που δεν γνωρίζει τί εστί δικαιοσύνη, ή για τον Τριαδικό Θεό που δεν μπορεί παρά να είναι και τέλεια Δίκαιος;

15.    Πώς ακριβώς η ατιμωρησία ξυπνά την φωνή της συνειδήσεως και επιφέρει την αγιαστική και σωστική μετάνοια του αμαρτωλού;

Μετά βαθέως σεβασμού,

Ιωάννης Μακαρούνης

mkka.blogspot.com