ΚΟΛΟΒΩΣΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ…
ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
+++
Τριάς Αγία δίδω λόγον τον ιερόν,
για όποιον διψά ν’ ακούση,
Παιδιά Μου αγαπημένα,
παιδιά Μου εκλεκτά,
εσείς που ακόμα μένετε
σε Μένανε πιστά,
ποτέ μην δειλιάστε
όσα κι αν ΄ρθούν δεινά,
αφού μαζί σας βρίσκομαι
ο Μέγας Βασιλιάς.
τό χετε αντιληφθεί,
για να περάσει γρήγορα
η μαύρη εποχή.
Όλοι το ομολογείτε
παιδάκια Μου αυτό,
πόσο γρήγορα περνάει η ημέρα,
η εβδομάδα, ο χρόνος σας αυτός,
καθόλου δεν το παίρνετε
χαμπάρι εσείς αυτό.
Το κάνω από αγάπη,
για σας τα λιγοστά Μου,
δεν θέλω να υποφέρετε
αγαπητά παιδιά Μου,
ζώντας εσείς τα δύσκολα
και φοβερά δεινά Μου.
Όμως αυτό παιδιά Μου,
έχει και ένα αρνητικό,
το ότι περνάει γρήγορα
ο γήινος καιρός,
αφού και σεις πιο γρήγορα
θα έρθετε σε Μένα εμπρός.
Και αυτό το λέω τέκνα Μου,
παιδιά Μου αγαπητά,
γιατί πρέπει και σεις να εργαστείτε
παιδιά Μου εντατικά,
αν θέλετε για να σωθούν
τα ιδικά σας ψυχικά.
Πρέπει για να βιαστείτε
τεκνία Μου καλά,
γιατί ο χρόνος τρέχει,
πολύ – πολύ γοργά.
Πρέπει για το καλό σας,
να είστε φειδωλοί,
στο κάθε ένα λεπτό σας,
την κάθε σας στιγμή,
να μην την σπαταλάτε
την ευκαιρία αυτή.
Ακόμα ένας χρόνος
πέρασε απ’ την ζωή σας,
την κάνατε παιδιά Μου
την ανασκόπησή σας;
Είστε ακριβοδίκαιοι
για την πορεία την δική σας;
Τον αξιοποιήσατε
τον χρόνο σας αυτό;
Ήταν για σας σωτήριος
ή καταδικαστικός;
Ο εις στον άλλον εύχεται
«χρόνια πολλά» να ζήσει,
μα αν δεν είναι σωτήρια,
όλο και με περισσότερες αμαρτίες,
αυτός την δύστυχη ψυχή του θα γεμίσει.
Γι αυτό να εύχεστε εσείς
«χρόνια ευλογημένα»
να είναι αυτά σωτήρια,
με έργα αγάπης φορτωμένα.
Γι’ αυτό βιαστείτε τέκνα Μου,
χρόνο μην σπαταλάτε,
κάντε αποταμίευση
πνευματική παιδιά Μου,
γιατί τον χρόνο που’ρχεται ,
θα ενταθούν πάρα πολύ
τα φοβερά δεινά Μου,
και αλλοίμονο στα τέκνα Μου
που φύγαν μακρυά Μου,
ας κλαίνε, ας φωνάζουνε,
θάχω κλειστά τ’αυτιά Μου,
όπως τα είχανε κι αυτά
στα λόγια τα δικά Μου.
Ο χρόνος τούτος πού’ρχεται
θάναι οδυνηρός,
με πόνους και με βάσανα,
γεμάτος θάναι αυτός.
Πολλοί θα αποδημήσουν
μες στην χρονιά αυτή,
κι αλλοίμονο σε κείνους,
στην δόλια τους ψυχή.
Την είχανε ξεχάσει
ετούτη δυστυχώς,
και τώρα θα την χαίρεται
αιώνια ο εχθρός,
για να την βασανίζη
αυτός ανηλεώς.
Σπατάλησαν οι δύστυχοι
ετούτοι την ζωή τους,
ξεχνώντας την ψυχούλα τους,
θεοποιώντας το κορμί τους,
καθώς τους εψιθύριζαν στ’ αυτί,
οι βρωμεροί εχθροί τους .
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ
ΕΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ,
ΑΦΟΥ ΤΟ ΑΙΜΑ ΘΑ ΡΕΕΙ ΠΟΤΑΜΟΣ,
ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΒΟΥΝΑ,
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΡΧΙΣΕ ΓΙ’ ΑΥΤΟ
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ ΝΑ ΜΕΤΡΑ.
Γι’ αυτό τεκνία Μου καλά,
λίγα κι αγαπημένα,
εσείς συσπειρωθείτε
με Μένα τον Ποιμένα
κι απ’ ό,τι και να γίνη,
θα είστε ασφαλισμένα.
ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
και όλοι θάμαστε μαζί
στην Άνω Βασιλεία.
Γένοιτο , αμήν και δόξα και τιμή
εις την Τριαδική Αρχή.
+++
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου