«Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία…» (Λουκ. β΄, 14).
Η νίκη της Θείας Αγάπης
Στο μεγαλομάρτυρα των αθεϊστικών φυλακών της Ρουμανίας άγιο Βαλέριο Γκαφένκου (†18.2.1952) εμφανίστηκε η Παναγία,και τον στήριξε στο μαρτύριό του :
Τα Χριστούγεννα ο Βαλέριος ήταν αρκετά
ζωογονημένος. Τη νύχτα εκείνη των αγγελικών ψαλμωδιών συνέθετε τα
θαυμάσια κάλαντα των κρατουμένων του Τίργου Όκνα.Εκείνη τη νύχτα των
Χριστουγέννων δε θα την ξεχάσω ποτέ. ..
-Ιωάννη, εσύ είσαι ο καλύτερός μου
φίλος, μου είπε. Αλλά τώρα δεν έρχομαι σαν φίλος σε σένα. Έρχομαι να σου
ζητήσω μια συμβουλή, να σου κάνω υπακοή. Θέλεις να με ακούσεις;
-Σε ακούω, απάντησα, αλλά δεν ξέρω αν είμαι άξιος για την εμπιστοσύνη σου σε μένα.
Ο Βαλέριος έκλεισε τα μάτια και μου είπε ήρεμος:
-Αυτή την νύχτα αγρυπνούσα. Περίμενα να
ακούσω τη μελωδία από τα κάλαντα που συνέθετα. Ήθελα να είναι πολύ
ωραία. Την έψαλλα στο νου μου. Την αισθάνθηκα να κατεβαίνει από τους
ουρανούς. Ήμουν άγρυπνος, νηφάλιος και ήρεμος όταν ξαφνικά σήκωσα τα
μάτια μου και στην άκρη του κρεβατιού είδα την Παναγία, ντυμένη στα λευκά, όρθια, ζωντανή,
πραγματική. Ήταν χωρίς το Βρέφος. Η παρουσία της μου φαινόταν ζωντανή. Η
Παναγία ήταν πραγματικά δίπλα μου. Ήμουν πολύ ευτυχής. Είχα ξεχάσει τα
πάντα. Τότε Αυτή μου είπε:
«Εγώ
είμαι η αγάπη σου! Να μη φοβάσαι! Να μην αμφιβάλλεις! Η νίκη θα είναι
του Υιού μου! Αυτός αγίασε τώρα αυτό τον τόπο και τον ετοίμασε για όσα
θα γίνουν στο μέλλον. Οι δυνάμεις του σκότους αυξάνουν και ακόμη θα
φοβίζουν τον κόσμο, αλλά θα αφανιστούν. Ο Υιός μου περιμένει τους
ανθρώπους να επιστρέψουν στην πίστη. Σήμερα οι υιοί του σκότους είναι
πιο ατρόμητοι από τους υιούς του φωτός. Έστω κι αν σας φαίνεται ότι δεν
υπάρχει πια πίστη στη γη, να ξέρετε ότι η απολύτρωση θα έλθει, αλλά με
φωτιά και εμπρησμούς. Ο κόσμος πρέπει ακόμη να υποφέρει. Εδώ, όμως,
υπάρχει πολλή πίστη και ήρθα να σας ενθαρρύνω. Κρατείτε την ομολογία
σας. Ο κόσμος ανήκει στον Χριστό!»
Μετά η Παναγία εξαφανίστηκε και εγώ έμεινα πλημμυρισμένος από ευτυχία.
Αισθανόμουν κι εγώ αγιασμένος, ανακαινισμένος, συμμετέχοντας στο θαύμα. Με συστολή, αλλά και με πεποίθηση του είπα απλά:
-Ο Θεός μας προστατεύει. Εμείς μπορούμε να πέσουμε, αλλά Αυτός θα νικά. Χρειαζόμαστε πίστη και τώρα μπορούμε να έχουμε περισσότερη. Να προσευχόμαστε!
(βλ. το συγκλονιστικό βιβλίο του
Ιωάννη Ιανολίδε «Ρουμάνοι Ομολογητές και Μάρτυρες του 20ού αιώνα», εκδ.
«Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2009, σελ. 171).
Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ
πιο αποτελεσματική συνεισφορά μας στη νίκη του καλού είναι να προσευχόμαστε για τους εχθρούς μας και όλο τον κόσμο.
Είναι ζωτική ανάγκη όλοι σήμερα να στερεώσουμε την πίστη στην αιώνια νίκη του Χριστού, ώστε και εμείς οι ίδιοι να μπορέσουμε να γίνομε πνευματικά ανίκητοι.
Δεν μας επιτρέπεται να παρεκκλίνουμε
από τον σκοπό να παραμείνουμε στο φως των εντολών του Κυρίου.Αν γίνουμε
μία από τις σκοτεινές δυνάμεις που πολεμούν για την επικράτηση επάνω
στους αδελφούς,θα επισκιάσουμε το φως που έφερε στη γη ο Θεός.
Ενδέχεται η αποστασία να λάβει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις.Δεν αποκλείεται ο καθένας από μας, για να σταθεί στην πίστη, να πρέπει να είναι έτοιμος να αντισταθεί σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Ας είναι αυτοί δισεκατομμύρια· ας μας θεωρούν μωρούς όλοι οι διανοούμενοι και οι αμαθείς….
Μπορούμε να αποκαταστήσουμε τη μεγάλη λάμψη της Εκκλησίας μόνο με την ακραία προσπάθεια να ζήσουμε χριστιανικά, ευαγγελικά,
χωρίς να στρέφουμε την προσοχή μας στο πώς θα μας συμπεριφερθούν οι
σύγχρονοί μας.Αν δεν αποκτήσουν οι χριστιανοί τα γνήσια πνευματικά
χαρίσματα,και πρωτίστως την αγιότητα, το κήρυγμα με τα λόγια θα παραμένει ως«κύμβαλον αλαλάζον».Το παράδειγμα του Χριστού, ας μας ενισχύει να βαδίσουμε στα ίχνη του.
Αρχιμ. Σωφρονίου,«Το Μυστήριο της χριστιανικής ζωής», Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ, 2010
Ο άγιος Σιλουανός βεβαιώνει ότι, αν δεν αποκτήσουμε την αγάπη προς τους εχθρούς, η σωτηρία μας είναι αβέβαιη…Τα
τέκνα του παρόντος αιώνος, που εφαρμόζουν την ανθρώπινη δικαιοσύνη, θα
βρεθούν αναπολόγητα. Αλλά όσοι έλαβαν το Πνεύμα το Άγιο θα διατρανώσουν
τη νίκη του Χριστού στην ίδια τη ζωή τους, αναδεικνύοντας Τον Νικητή και
Κατακτητή του κόσμου αυτού. «Μικρόν και ου θεωρείτε με», είπε ο Κύριος
(Ιωάν. 16,16). Αυτό σημαίνει ότι όχι πια Εκείνος, αλλά το Άγιο Πνεύμα, ο Παράκλητος θα επικυρώσει την αιώνια νίκη μας με τη νέα πραγματικότητα της θεϊκής Του δικαιοσύνης…Όταν ταπεινώνουμε κατά το πνεύμα τον εαυτό μας ενώπιον του Θεού και ομολογούμε τις αμαρτίες μας, η μέλλουσα κρίση αποδεικνύεται περιττή…Ό,
τι γίνεται οικειοθελώς, και σε εκπλήρωση της εντολής του Θεού, είναι
εμπνευσμένη από τη θεία σοφία και οδηγεί στην αιώνια νίκη. Η νίκη αυτή καθιστά τον άνθρωπο υπερ-κοσμική, σαν τον Χριστό, ο οποίος από την άκρα ταπείνωση Του ξεπέρασε τον κόσμο.
(Αρχιμ. Ζαχαρία (Ζάχαρου), Πιστοί στη διαθήκη της Αγάπης, εκδ. Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας 2012, σ. 58-78)
Απολυτίκιον Ήχος δ’ εκ γ’
γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών,
ανέτειλε τώ κόσμω, τό φώς τό τής γνώσεως, εν αυτή γάρ οι τοίς άστροις
λατρεύοντες, υπό αστέρος εδιδάσκοντο, σέ προσκυνείν, τόν Ήλιον τής
δικαιοσύνης, καί σέ γινώσκειν εξ ύψους ανατολήν, Κύριε δόξα σοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου