Πλήγωσα τον αδελφό μου, πώς να πλησιάσω στη θεία Κοινωνία; Κάλεσε λοιπόν τον Θεό και κάνε Τον μεσίτη ανάμεσα σ’ εσένα και στον εχθρό σου. π.Ραφαήλ Νόϊκα του Έσσεξ, ησυχαστής της Ρουμανίας.

 

π.Ραφαήλ Νόϊκα του Έσσεξ, ησυχαστής της Ρουμανίας

Όταν βάλεις κάτι στον νου σου, ο Θεός το βλέπει, και αν έχεις πάρει απόφαση γι’ αυτό το κάτι, είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιηθεί κάποτε στη ζωή σου.

Ακούστε ένα παράδειγμα. Κάποιος μοναχός μου είπε: «Μάλωσα με έναν μοναχό (νομίζω από άλλη μονή), αλλά ύστερα μετάνιωσα και ήθελα να του ζητήσω συγγνώμη. Εκείνος όμως ούτε που ήθελε να ακούσει για μένα- τόσο πληγωμένος ήταν. Και σκεφτόμουν: Τι να κάνω; Αύριο μεθαύριο πρέπει να φύγω, και θέλω και να κοινωνήσω Πλήγωσα τον αδελφό μου, πώς να πλησιάσω στη θεία Κοινωνία; Αλλά και πώς να συνεχίσω τη ζωή της μετάνοιας αφού δεν με θέλει πια, εγώ θέλω να του ζητήσω συγγνώμη, αλλά αυτός ούτε που θέλει να ακούσει για μένα. Θυμήθηκα τότε», λέει, «έναν λόγο της θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου». Στα Δίπτυχα, μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, ο ιερέας λέει:«Μνήσθητι, Κύριε, των ευσεβεστάτων και πιστοτάτων ημών βασιλέων… λάλησον εις την καρδίαν αυτών αγαθά υπέρ της Εκκλησίας σου και παντός του λαού σου». Ο μοναχός αυτός θυμήθηκε αυτό το «λάλησον» και είπε: «Κύριε, λάλησε Εσύ στην καρδιά του για τη μετάνοιά μου, πες του ότι μετανιώνω για ό,τι έκανα, ότι του ζητάω συγγνώμη και ότι και εγώ τον συγχωρώ». Και συνέχισε λέγοντας: «Την επόμενη φορά που τον είδα ήταν σαν να μην υπήρχε ποτέ σύννεφο στον ουρανό όλα εξαφανίστηκαν και η συμφιλίωση έγινε». Όταν έμαθα αυτό το περιστατικό, συμβούλεψα και άλλους να πράττουν έτσι- και σχεδόν κάθε φορά γίνονταν θαύματα.
Μια μοναχή, που είχε πρωτοπάει σε μια μονή, μου έλεγε: «Πάτερ, φοβάμαι όλους τους ανθρώπους». Ήταν πολύ ευαίσθητη και πληγωμένη ιδιαίτερα από κάποια ηλικιωμένη μοναχή που ήταν πολύ αυταρχική. Μου έλεγε: «Όταν μπαίνω στο μαγειρείο, με πιάνει τρόμος, δεν ξέρω τι να κάνω!» Της είπα να προσευχηθεί με αυτόν τον τρόπο: «Κύριε, πες στην καρδιά της για μένα έναν καλό λόγο». Μια μέρα, λοιπόν, έρχεται τρέχοντας και μου λέει:«Πάτερ, ξέρετε τι συνέβη; Ήρθε η αδελφή τάδε και με ξανάπιασε ο τρόμος και είπα- “Κύριε, πες της ότι την αγαπάω!” Και τότε, πάτερ, δεν ξέρω- ίσως να ήταν σύμπτωση, με κοίταξε γλυκά και μου μίλησε πολύ ωραία». Πέρυσι, όταν την ξαναείδα, είχε το ίδιο λαμπερό πρόσωπο όπως τότε, και ας είχαν περάσει δέκα ολόκληρα χρόνια, και είχε ειρήνη με όλους. Και πιστεύω ότι αυτές οι “συμπτώσεις” της συνεχίστηκαν.
Βλέπουμε λοιπόν ότι όλα δένονται και λύνονται με πνευματικό τρόπο στον μυστικό χώρο της καρδιάς. Και ευχαριστώ για την ερώτηση, γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να πω και τούτο: πρέπει να ασκούμαστε σε αυτό που οι πρόγονοί μας το έκαναν πολύ φυσικά. Οι πρόγονοί μας, που ήταν πιο κοντά στον Θεό απ” ότι εμείς, με πολύ φυσικότητα, σε κάθε περίσταση, επικαλούνταν τον Θεό. Φέρ” ειπείν, όταν αισθανόμαστε έναν κίνδυνο, να πούμε: «Κύριε!» Και πες κάτι στον Θεό. Βλέπεις μια αμαρτία μέσα σου, πες:
«Κύριε, κοίτα τι έχω μέσα μου, μη με αφήνεις έτσι!» Βλέπεις ότι κάποιος σε στενοχωρεί και δυσκολεύεσαι να φιλιώσεις μαζί του• πες πάλι: «Κύριε, μίλησε στην καρδιά μου για τον πλησίον μου!» κτλ. Να επικαλείσθε, λοιπόν, τον Θεό. Είναι πίστη μας ότι ο Ιησούς, ο Σωτήρας μας, είναι ο μόνος μεσίτης μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου. Άρα λοιπόν, τολμώ να πω, ότι αρέσει στον Θεό να μεσιτεύει μεταξύ του ενός και του άλλου. Κάλεσε λοιπόν τον Θεό και κάνε Τον μεσίτη ανάμεσα σ’ εσένα και στον εχθρό σου, ανάμεσα σ’ εσένα και σε αυτούς, με τους οποίους έχεις μαλώσει, και θα δεις τη “σύμπτωση” που θα συμβεί.
Λίγες μέρες πριν μου έλεγε κάποιος ότι δεν υπάρχει Θεός. Και του απαντώ: «Όχι! Παριστάνει πολύ καλά ότι δεν υπάρχει! Κάνε λοιπόν εσύ ότι πιστεύεις, και θα δεις πως και ο Θεός θα κάνει ότι υπάρχει!» Και έτσι θα συμβαίνουν και σ’ εμάς παρόμοιες “συμπτώσεις”.
Συνοψίζω λέγοντας: Να μάθουμε, αδελφοί μου, να καλούμε τον Θεό σε κάθε περίπτωση και με κάθε αφορμή και να ζητάμε τη συμβουλή Του. Να θέτουμε στον Θεό όλες τις απορίες μας, να Τον ρωτάμε τι νόημα και τι σκοπό έχει το καθετί.
Και να μην ξεχνάμε να Τον ευχαριστούμε κάθε φορά που μας δίνει ό,τι Του έχουμε ζητήσει. Το «Κύριε!» να έχουμε πρώτα πρώτα στην καρδιά μας, και ύστερα όλα τα άλλα.
Ιερομονάχου Ραφαήλ Νόικα , Η καλλιέργεια του Πνεύματος ,σελ. 175-8, Το Περιβόλι Της Παναγίας, Θεσσαλονίκη 2013

***

Αναζητείτε κάθε λόγο μέσα από τις άγιες προσευχές στην εκκλησία και προσκυνείτε (εφαρμόζετε) τον λόγο του Θεού. Γι᾿ αυτό θα ήθελα να σας διαβάσω ένα λόγο, που είπε ο Γέροντάς μου π. Σωφρόνιος σε μία ψυχή, που ευρισκόταν στην αναζήτησι της προσευχής.
 Μία αγγλίδα ευρισκόταν στα πρόθυρα αρνήσεως της προσευχής και του Θεού, διότι στην ερώτησί της: «Πως να εύρω την προσευχή;» πιεζομένη από πολλά βάσανα, είχε λάβει από άλλους στερεότυπες απαντήσεις. Ακούοντας ότι ο π. Σωφρόνιος είχε πάει στην Γαλλία, τον ανεζήτησε και τον ερώτησε και αυτόν.
Ο π. Σωφρόνιος της απήντησε: «Με τον Θεό δεν υπάρχει ανάγκη να είσαι πολιτικός. Γύρισε προς τον Κύριο, ο Οποίος είναι στην καρδιά σου, έτσι όπως είσαι». Και ευρήκε τόσο δυνατή προσευχή, ώστε, έλεγε γι᾿ αυτήν ο π. Σωφρόνιος, ότι ολόκληρες ώρες προσευχόταν με το κεφάλι στην γη. Αυτό δεν είναι λίγο πράγμα για ένα δυτικό άνθρωπο. Η κυρία αυτή, είναι πριν από πολύ χρόνο τώρα βαπτισμένη ορθόδοξη.
Γέροντος Ραφαήλ Νόικα, Η επιστροφή μου στην Ορθοδοξία

Για το σπήλαιο της Βηθλεέμ. Σ’ αυτή την κρύα σπηλιά πρώτα άρχισε να χτυπά η πλέον ζεστή καρδιά, που χτύπησε στη γη. Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2018/12/16/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%80%ce%ae%ce%bb%ce%b1%ce%b9%ce%bf-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b7%ce%b8%ce%bb%ce%b5%ce%ad%ce%bc-%cf%83-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%ae-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba/

Ποίημα Ρωμανού του Μελωδού.
προεόρτιον χριστουγέννων
Ήχος πλ. β’ Αυτόμελον κατ’αλφάβητον

Αι Αγγελικαί, προπορεύεσθε Δυνάμεις, οι εν Βηθλεέμ, ετοιμάσατε την Φάτνην· ο λόγος γαρ γεννάται· η σοφία προέρχεται, δέχου ασπασμόν η Εκκλησία, εις την χαράν της Θεοτόκου, λαοί είπωμεν· Ευλογημένος ο ελθών, Θεός ημών δόξα σοι.
Ανίσχει ο Αστήρ, Ιακώβ εν τω Σπηλαίω. Δεύτε και ημείς, προεόρτια τελούντες, συνδράμωμεν τοις Μάγοις, τοις Ποιμέσι συνέλθωμεν· ίδωμεν Θεόν εν τοις σπαργάνοις, ίδωμεν Παρθένον γαλουχούσαν, φρικτόν θέαμα! Ο Βασιλεύς του, Ισραήλ, Χριστός παραγίνεται.
Βουνοί γλυκασμόν, σταλαξάτωσαν· Ιδού γαρ, ήκει ο Θεός, εκ Θαιμάν Έθνη ηττάσθε· Προφήται Πατριάρχαι σκιρτήσατε· άνθρωποι χορεύσατε ενθέως, ο ισχυρός και μέγας Άρχων, Χριστός τίκτεται· ο Βασιλεύς των ουρανών, εν γη παραγίνεται.
Γήθεν ανυψών, τους βροτούς ο Πλάστης ήκει, την βασιλικήν, καινουργών αύθις εικόνα· συγχάρητε των άνω, αι Δυνάμεις υμνήσατε· έχθρας το μεσότοιχον ελύθη, ήλθεν ω απέκειτο· Θεός γαρ, βροτός γίνεται, ο Βασιλεύς του Ισραήλ, Χριστός παραγίνεται.
Δεύτε οι πιστοί, υπαντήσωμεν τω εκ Κτίστη, ήκοντι εις γην, Παρθένου ανατείλαι· αγνεία λαμπρυνθώμεν, αρεταίς απαστράψωμεν, τρόμω και χαρά ετοιμασθώμεν, Χριστόν ιδέσθαι βρεφωθέντα, νοός όμμασιν, ημάς θεούντα τους βροτούς, άκρα αγαθότητι.

Δόξα… Και νυν… Θεοτοκίον
Ήχος β’ Θεοφάνους

Το απ’ αιώνος μυστήριον, ανακαλύπτεται σήμερον, και ο Υιός του Θεού, Υιός ανθρώπου γίνεται, ίνα του χείρονος μεταλαβών, μεταδώ μοι του βελτίονος, εψεύσθη πάλαι Αδάμ, και Θεός επιθυμήσας ου γέγονεν, άνθρωπος γίνεται Θεός, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται. Ευφραινέσθω η Κτίσις, χορευέτω η φύσις, ότι Αρχάγγελος Παρθένω, μετά δέους παρίσταται, και το Χαίρε κομίζει, της λύπης αντίθετον, ο διά σπλάγχνα ελέους ενανθρωπήσας, Θεός ημών δόξα σοι.
iconandlight.wordpress.com