Νικόλαος Μοτοβίλωφ, μαθητής του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ, του δόθηκε να υποφέρει για να φανερωθεί η δύναμη του Θεού πάνω σ’ αυτόν. ‘’ Έτσι έπλασα Εγώ τον Μοτοβιλωφ, ώστε να μπορεί να τα αντέξει όλα… Αυτός θα τηρήσει το θέλημά Μου μέχρι τέλους’’.

Απόδοση της Εορτής των Αγίων Θεοφανείων του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού
Αγία Νίνα Ισαπόστολος της Γεωργίας, συγγενής του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιόφορου (335).
των εν Σινά και Ραϊθώ αναιρεθέντων οσίων Αββάδων (Πατέρων) (5ος αιών)
Οσία Μακρίνα, γιαγιά του Αγίου Βασιλείου
Κοίμηση του δικαίου Νικολάου Μοτοβίλωφ, μαθητού του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ (1879)

Εορτάζουν στις 14 Ιανουαρίου

Αγία βασίλισσα Σαλώμη της Ουτζάρμα (Ujarma) και
Αγία βασίλισσα Perozhavra της Sivnia της Κάρτλη, μαθήτριες της αγίας Νίνας Ισαποστόλου της Γεωργίας
Όσιος Παύλος ο Θηβαίος
Όσιος Ιωάννης ο Καλυβίτης

Εορτάζουν στις 15 Ιανουαρίου

Νικόλαος Μοτοβίλωφ, μαθητής και «ταπεινός υπηρέτης» του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ και «τροφός» του Ντιβέγιεβο

Ο Νικόλαος Μοτοβίλωφ ήταν ένας ευγενής γαιοκτήμονας που γεννήθηκε το 1808 στην επαρχία Σιμπίρσκ. Οι γονείς του ήσαν ευσεβείς χριστιανοί.
-Η μητέρα του οδήγησε τον μικρό υιό της στον στάρετς Σεραφείμ όταν ακόμη ήταν 6 ετών. Μοναχογιός, από νωρίς είχε χάσει τον πατέρα του, έκανε πανεπιστημιακές σπουδές και διορίστηκε επίτιμος δικαστής και επιθεωρητής των σχολείων του καντονιού του Καρσούν. Γι’ αυτήν την ψυχή την πολυσύνθετη, την παθιασμένη, την ευγενικιά ο στάρετς έλεγε «εάν ο ίδιος ο Κύριος δεν μου είχε αποκαλύψει την ζωή σας από τη γέννηση μέχρι το θάνατο σας, δεν θα πίστευα πως μπορεί ποτέ να υπάρχουνε στη γη τόσο εξαιρετικά όντα. Η ύπαρξη σας θα είναι γεμάτη από γεγονότα ασυνήθιστα και απίστευτα, με το κοσμικό και το πνευματικό στοιχείο ανάμικτα μέσα σας κατά τρόπο τόσο αξεδιάλυτο, που μετά βίας μπορεί κανείς να τα ξεχωρίση.» Σε ηλικία 22 ετών αρρώστησε βαρεία και για τρία χρόνια υπέφερε χωρίς ελπίδα θεραπείας από τους ιατρούς. Τον Σεπτέμβριο του 1831 ήλθε από την επαρχία του Σιμπίρσκ στον στάρετς Σεραφείμ στο Σάρωφ ο οποίος και τον θεράπευσε θαυματουργικά με την προσευχή του. Ποτέ στη ζωή του, διηγείται ο Μοτοβίλωφ, δεν είχε αισθανθη τέτοια ευεξία, παρόμοια μ’ αυτή που απήλαυσε επί οκτώ μήνες μετά την θεραπεία του από τον Στάρετς Σεραφείμ.
Στον άγιο Σεραφείμ ο Κύριος και η Αγία Μητέρα του απεκάλυψαν όλη την ζωή του Μοτοβίλωφ από την γέννηση ως τον θάνατο του, και του φανέρωσε το μέλλον του και της Ρωσίας. Ο Νικόλαος Μοτοβίλωφ παρ’ όλη την γενναιόδωρη φύση του, την αφοσίωση του στην Παναγία από ευγνωμοσύνη για τη θεραπεία του, την προσκόλληση του στον άγιο Σεραφείμ του οποίου ήταν φίλος και «ταπεινός υπηρέτης του Σεραφείμ» όπως του άρεσε να αποκαλεί τον εαυτό του και «τροφός» της «κοινότητος» του Ντιβέγιεβο, αγαπούσε τις περιπλανήσεις με το έλκηθρο, όσο και τα μακρινά προσκυνήματα. Καίτοι ο κόσμος τον τραβούσε καθόταν πολλούς μήνες στο Ντιβέγιεβο και πήγαινε μόνο στην εκκλησία.
Κατά την διάρκεια μιας πολυήμερης παραμονής του στο Ντιβέγιεβο γνώρισε την Ελένη Μελιούκωφ, ανεψιά των μοναζουσών Παρασκευής και Μαρίας πού ανατράφηκε από την παιδική της ηλικία στο μοναστήρι. Ο πλούσιος και ευγενής Μοτοβίλωφ την παντρεύτηκε και την έφερε στα κτήματα του στο Σιμπίρσκ. Με αυτόν τον γάμο διατηρήθηκαν και αυξήθηκαν οι δεσμοί πού τον ένωναν με τον στάρετς Σεραφείμ και την Κοινότητα του Ντιβέγιεβο.
Ο Θεός επέτρεψε την μεγάλη δοκιμασία να κυριευτεί από το πονηρό πνεύμα. Όταν ο αρχιεπισκοπος Αντώνιος του Βορονέζ αναρωτήθηκε ποιος αμάρτησε κι υποφέρει τόσο, ο Μοτοβίλωφ ή οι γονείς του, εμφανίστηκε ο άγιος Μητροφάνης του Βορονέζ (+23 Νοεμβρίου) και του είπε: «Ξέχασες τον λόγο του ευαγγελίου, τι απάντησε ο Κύριος για τον εκ γεννετης τυφλό;.. Ο Θεός επέτρεψε να εισέλθει μέσα του το πνεύμα της κακίας. Του δόθηκε να υποφέρει κατά τον λόγο του αποστόλου «ου μόνον το εις Αυτόν πιστεύειν, αλλά και το υπέρ Αυτού πάσχειν»(Φιλ. 1,29), όχι για να χαθεί, αλλά για να φανερωθεί η δύναμη του Θεού πάνω σ’ αυτόν. Αυτή είναι η θαυμαστή πρόνοια του Θεού, ο Οποίος του επέτρεψε να δοκιμάσει όλα αυτά… Για να μην τον καταστρέψει τελείως ο διάβολος του δόθηκε η χάρη του Θεού και αξιώθηκε να δει πολλά αληθινά οράματα και πολλές αποκαλύψεις. Γι αυτό τον λόγο έκανε ο Θεός να γνωριστεί με τον μεγάλο Γέροντα Σεραφείμ και με σένα… όχι για να τον τιμωρήσει αλλά για κάποιον λόγο που γνωρίζει μόνο Αυτός , τον οποίο θα αποκαλύψει όταν θελήσει κι όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου».
Ο ίδιος ο Κύριος φανέρωσε στον άγιο Αντώνιο Βορονέζ τα βάσανα που έπρεπε ακόμα να περάσει, καθώς ταράχτηκε, Τον ρωτάει, είναι δυνατόν να τα αντέξει ένας άνθρωπος; – Και ο Κύριος του απάντησε: «Θα το αντέξει «Παρά ανθρώποις τούτο αδύνατον εστί, παρά δε Θεώ πάντα δυνατά εστι»(Ματθ. 19,26 ). Έτσι έπλασα Εγώ τον Μοτοβιλωφ, ώστε να μπορεί να τα αντέξει όλα… Αυτός θα τηρήσει το θέλημά Μου μέχρι τέλους... και τότε Εγώ θα τον ευλογήσω και «ευλογών ευλογήσω.. και πληθυνών πληθύνω…» το έλεος Μου πάνω σ’ αυτόν (Γενεσ. 22, 17)… Σε όλα αυτά θα βοηθήσει τον Μοτοβίλωφ το Αγιο Πνεύμα, το Οποίο από τον Πατέρα εκπορεύεται και σε Μένα αναπαύεται… »
Εμφανίστηκε ξανά ο άγιος Μητροφάνης του Βορονέζ στον αρχιεπίσκοπο Αντώνιο και του είπε «Μου έδωσε τόση χάρη ο Κύριος ο Θεός ώστε θα έφτανε μόνον να φυσήξω και το δαιμόνιο θα έφευγε αμέσως από τον Μοτοβίλωφ. Αλλα να ξέρεις ότι έτσι θέλει ο Θεός, αυτή είναι η Πρόνοια Του, άγνωστη ακόμα και στους αγγέλους Του. Ο Θεός θέλει να υποφέρει ο Μοτοβίλωφ. Τα βάσανά του είναι θάνατος πριν το θάνατο και κόλαση πριν την κρίση. Αυτά τα βάσανα, όμως, δεν είναι για απώλεια αλλά για σωτηρία. Τα βάσανα τέτοιων ανθρώπων είναι χειρότερα ακόμα κι απ’ του Ιώβ, γιατί όχι μόνο οι φίλοι κι οι γυναίκες τους αποστρεφονται αλλά κι όλοι οι άνθρωποι τους διώχνουν σαν λεπρούς… Τα βάσανά τους τα γνωρίζει μόνο ο Θεός ο Οποιος τους αγαπά περισσότερο από τους άλλους. «Ον γαρ αγαπά Κύριος παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον παραδέχεται, ει παιδείαν υπομένετε, ως υιοίς υμίν προσφέρεται ο Θεός· τις γαρ εστίν υιός ον ου παιδεύει πατήρ; ει δε χωρίς εστε παιδείας, ης μέτοχοι γεγόνασι πάντες, άρα νόθοι εστέ και ουχ υιοί.» (Έβρ. 12, 5-8, Παροιμ. γ΄,12)… Εκ μέρους μου να του πεις ότι ο Κύριος όρισε να υποφέρει μέχρι την ημέρα της ευρέσεως των τιμίων λειψάνων του αγίου Τύχωνος του Ζαντόνσκ και τότε θα δει το έλεος του Θεού».
Ένα μήνα πριν από το θάνατο του, ο Μοτοβίλωφ είδε ένα όνειρο πού το διηγήθηκε στη γυναίκα του. Η Βασίλισσα του Ουρανού του παρουσιάσθηκε και του υποσχέθηκε πώς σε λίγο θα τον οδηγούσε σ’ ένα προσκύνημα, μέσα σε μια άγνωστη περιοχή, όπου θα του γνώριζε αγίους, για τους οποίους δεν είχε ποτέ ακούσει να μιλούν.
Μετά άπ’ αυτό το όνειρο οι δυνάμεις του άρχισαν να τον εγκαταλείπουν. Πέθανε ειρηνικά στα κτήματα του στο Σιμπίρσκ στις 14 Ιανουαρίου του 1879 σε ηλικία 71 ετών, και ενταφιάσθηκε στο Ντιβέγιεβο, όπως το είχε προβλέψει ο στάρετς Σεραφείμ. Μετά τον θάνατο του Μοτοβίλωφ η σύζυγος του Ελένη ήλθε και πάλι στο μοναστήρι, όπου είχε περάσει τα παιδικά και τα νεανικά της χρόνια, και έγινε μοναχή.

Η υπέροχη συνομιλία του Αγίου Σεραφείμ με τον Μοτοβίλωφ για τον σκοπό της χριστιανικής ζωής
Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς

Μετά την θεραπεία του ο Μοτοβίλωφ έγινε πολύ τακτικός επισκέπτης της μονής. Κατά την διάρκεια μιας συνομιλίας του με τον όσιο Σεραφείμ, τέλη Νοεμβρίου τού 1831, ευτύχησε να τον δει καταγλαϊσμένο από τη Χάρη και λάμποντα μέσα στο φως, και να ακούσει από αυτόν ότι η χριστιανική ζωή πρέπει να γίνει ζωή εν Αγίω Πνεύματι.
Να τι έγραψε σχετικά ο Μοτοβίλωφ στο σημειωματάριο του, το οποίο βρέθηκε στο αρχείο της μονής Ντιβιέγιεβο, όπου είχε γίνει μοναχή η χήρα Ελένα Μοτοβίλοβα:
«Ήταν Πέμπτη. Η ημέρα ήταν συννεφιασμένη, η γη είχε καλυφθεί από παχύ στρώμα χιονιού, το οποίο έπεφτε συνεχώς, όταν  ο  στάρετς  Σεραφείμ  με  έβαλε  να  καθίσω  δίπλα  του  σ’  ένα  πεσμένο  κορμό  δένδρου που μόλις είχε κόψει. «Ο  Κύριος  μου αποκάλυψε,  μου  είπε,  ότι  στην  παιδική  σας  ηλικία  επιθυμούσατε  να  μάθετε  ποιος  είναι ο  σκοπός  της χριστιανικής ζωής. Σας συμβούλευαν να εκκλησιάζεσθε, να προσεύχεσθε, να κάνετε καλές πράξεις, διότι σ’ αυτά, σας έλεγαν, συνίσταται ο σκοπός της χριστιανικής ζωής. Αυτή η απάντηση όμως δεν μπορούσε να σας ικανοποιήσει. Όντως η προσευχή, η νηστεία, η αγρυπνία, όπως και όλη η χριστιανική άσκηση είναι καλά. Αλλά ο σκοπός της ζωής μας δεν είναι μόνο να εκπληρώσουμε αυτά, διότι αυτά είναι μόνο τα μέσα. Ο πραγματικός σκοπός της χριστιανικής ζωής είναι αποκτήσουμε το Άγιο Πνεύμα. Πρέπει να γνωρίζετε ότι μόνο εκείνο το καλό έργο που έχει γίνει από αγάπη προς το Χριστό φέρει τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος.».
«Με ποια έννοια λέτε ότι πρέπει να κερδίσωμε το Άγιο Πνεύμα, ερώτησα εγώ, δεν το καταλαβαίνω καλά αυτό». «Κερδίζω σημαίνει αποκτώ, μού απάντησε. Εσείς γνωρίζετε σίγουρα τι σημαίνει αποκτώ χρήματα. Αυτό το ίδιο ισχύει και για το Άγιο Πνεύμα. Ο σκοπός της επίγειας ζωής για τον κοινό άνθρωπο είναι να κερδίσει χρήματα ή ν’ αποκτήσει τιμές, διακρίσεις και βραβεία. Το Άγιο Πνεύμα είναι επίσης κεφάλαιο και μάλιστα το αιώνιο κεφάλαιο και ό μοναδικός θησαυρός, αστείρευτος στον αιώνα. Κάθε έργο πού έγινε από αγάπη Χριστού, φέρει την χάρη τού Αγίου Πνεύματος· όμως τούτο κατορθώνεται ευκολώτερα με τη προσευχή διότι αυτή αποτελεί το όργανο πού διαθέτομε. Μπορεί να τύχη να θέλετε να πάτε στην εκκλησία, αλλά η εκκλησία να μη είναι κοντά ή να έχη τελειώσει η ακολουθία. Ή έχετε ενδεχομένως επιθυμία να ελεήσετε κάποιον πτωχό, αλλά πτωχός δεν υπάρχει. Ίσως επιθυμείτε να γίνετε απαθής, αλλά δεν έχετε γι’ αυτό δυνάμεις. Για την προσευχή όμως υπάρχει πάντοτε δυνατότητα· αυτή είναι προσιτή τόσο στον πλούσιο, όσο και στον πτωχό, τόσο στον εγγράμματο, όσο και στον απλοϊκό, στον ισχυρό, όσο και στον αδύναμο, στον υγιή όσο και στον ασθενή, στον δίκαιο όσο και στον αμαρτωλό. Η δύναμη της προσευχής είναι τεράστια και περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, αυτή ελκύει το Άγιο Πνεύμα.». «Γέροντα, είπα, όλη την ώρα μιλάτε για την χάρη τού Αγίου Πνεύματος, την οποία πρέπει ν’ αποκτήσομε, αλλά πώς και πού μπορώ να την δω; Τα καλά έργα είναι ορατά. Άραγε το Άγιο Πνεύμα μπορεί να γίνει ορατό; Πώς μπορώ να γνωρίζω αν Αυτό είναι μαζί μου ή όχι;»
«Η χάρη του Αγίου Πνεύματος, η οποία μας έχει δοθεί στο βάπτισμα, λάμπει στην καρδιά μας παρά τις αμαρτίες και τα σκοτάδια που μας περικυκλώνουν. Αυτή εμφανίζεται μέσα σε άρρητο φως σε  εκείνους, με τους οποίους ο Κύριος αναγγέλλει την παρουσία Του. Οι Απόστολοι αισθάνθηκαν χειροπιαστά την παρουσία του Αγίου Πνεύματος.». Εγώ τότε ερώτησα: «Πώς θα μπορούσα να γίνω και εγώ προσωπικά μάρτυς αυτού τού πράγματος;»
Ο π. Σεραφείμ με αγκάλιασε και μου είπε: «Αγαπητέ μου, εμείς είμαστε και οι δύο τώρα εν Πνεύματι. Γιατί δεν με κοιτάζετε;»
«Γέροντα, δεν μπορώ να σας κοιτάξω διότι το πρόσωπο σας έγινε φωτεινότερο από τον ήλιο και τα μάτια μου έχουν θαμβωθεί».
 «Μη φοβήσθε, διότι και εσείς έχετε γίνει τώρα φωτοφόρος όπως και εγώ. Έχετε και εσείς τώρα πληρωθεί από το Άγιο Πνεύμα, αλλιώς δεν θα μπορούσατε να με δείτε έτσι όπως με βλέπετε». Και σκύβοντας κοντά μου, μού ψιθύρισε: «Παρακαλούσα τον Κύριο με όλη μου την καρδιά να σας αξιώσει να δείτε με τα σωματικά σας μάτια αυτή την κάθοδο τού Αγίου Του Πνεύματος. Και να, με το μέγα Του έλεος παρηγόρησε την καρδιά σας, όπως θάλπει η μητέρα τα παιδιά της. Λοιπόν αγαπητέ μου, γιατί δεν με κοιτάζετε; Μη φοβήσθε τίποτε, ο Κύριος είναι μαζί σας!» Τον κοίταξα και με διαπέρασε ρίγος. Φαντασθήτε τον ήλιο στην πιο δυνατή λάμψη της μεσημβρινής ακτινοβολίας του και στο κέντρο τού ήλιου να βλέπετε πρόσωπο ανθρώπου, ο οποίος συνομιλεί μαζί σας. Βλέπετε τις κινήσεις των χειλιών του, την έκφραση των ματιών του, ακούτε την φωνή του, αισθάνεσθε ότι το ένα του χέρι είναι απλωμένο γύρω από τον ώμο σας, αλλά δεν βλέπετε ούτε αυτό το χέρι ούτε το πρόσωπο, παρά μόνο το εκτυφλωτικό φως πού απλώνεται παντού γύρω σας και φωτίζει με την λάμψη του το χιόνι πού καλύπτει το ξέφωτο και τις χιονονιφάδες πού πέφτουν.
 «Τι αισθάνεσθε;» με ερώτησε.
«Ησυχία και ειρήνη ανέκφραστη», είπα.
 «Και τι ακόμη αισθάνεσθε;»
«Να γεμίζει η καρδιά μου από άρρητη χαρά».
«Αυτή η χαρά πού αισθάνεσθε είναι μηδαμινή όταν συγκριθεί με εκείνη την χαρά για την οποία έχει γραφή: οφθαλμός ουκ είδε και ους ούκ ήκουσε και επί καρδίαν άνθρωπου ουκ ανέβη, α ήτοιμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν Αυτόν. Σε μας δόθηκε μία σκιά μόνο της χαράς αυτής· τι να πει κανείς για την πραγματική χαρά; Τι αίσθάνεσθε ακόμη φιλόθεε;»
«Ανέκφραστη θερμότητα», είπα.
«Τι είδους θερμότητα; Είμαστε στο δάσος, τώρα είναι χειμώνας και παντού γύρω μας χιόνι… Τι είδους θερμότητα είναι αυτή πού αισθάνεσθε;»
Και εγώ αποκρίθηκα: «Όπως όταν λούζωμαι με ζεστό νερό. Αισθάνομαι ακόμη ευωδία τέτοια πού ποτέ μέχρι τώρα δεν έχω αισθανθή».
«Ξέρω, ξέρω, είπε εκείνος· σας ερωτώ επίτηδες. Αυτή η εύωδία πού αισθάνεσθε είναι η ευωδία του Αγίου Πνεύματος. Και αυτή η θερμότητα για την οποία μιλάτε δεν υπάρχει στην ατμόσφαιρα, αλλά μέσα μας. Θερμαινόμενοι από αυτήν οι ερημίτες δεν φοβούνταν τον χειμώνα διότι φορούσαν τον χιτώνα της χάριτος ο οποίος αντικαθιστούσε το ένδυμα. Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών έστιν. Η κατάστασις στην οποία τώρα βρισκόμαστε το αποδεικνύει. Να τι σημαίνει να είσαι πλήρης Πνεύματος Αγίου».
 «Θα θυμάμαι το έλεος αυτό πού μας επισκέφθηκε σήμερα;» ερώτησα.
«Πιστεύω ότι ο Κύριος θα σας βοηθήσει να το διαφυλάξετε στην καρδιά σας, διότι αυτό δόθηκε όχι μόνο για μας, αλλά διά μέσου ημών και για τον υπόλοιπο κόσμο. Πορεύεσθε εν ειρήνη! Ο Κύριος και η Παναγία ας είναι μαζί σας!»
Όταν τον άφησα το όραμα δεν είχε παύσει: ο γέροντας βρισκόταν στην ίδια θέση πού είχε στην αρχή της συνομιλίας μας και το άρρητο φως πού είχα ιδεί με τα μάτια μου συνέχιζε να τον περιβάλλη». (Από το βιβλίο του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, «΄Οσιος Σεραφείμ του Σαρώφ», μετ. Β. Νικολακάκη, έκδοση Το Περιβόλι της Παναγίας, Θεσσαλονίκη ,1992)

Πιστεύετε πάντοτε χωρίς αμφιβολία στον Κύριο και Σωτήρα μας και ευχαριστείτε την Βασίλισσα των Ουρανών για το μεγάλο έλεος Της… φυλάξτε την υγεία σας ως πολύτιμο δώρο του Θεού… Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ θεραπεύει τον Νικολάι Μοτοβίλωφ
https://iconandlight.wordpress.com/2019/09/08/31820/

Οσία Μάρθα του Ντιβέγιεβο, αγαπημένη πνευματική θυγατέρα του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, Στην Ουράνια Βασιλεία στέκεται στον θρόνο του Θεού, κοντά στην Βασίλισσα του Ουρανού.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/08/20/31125/

Μιχαήλ Μαντούρωφ, ο «Μισένκα» του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ,ο πιο αγαπημένος κι έμπιστος μαθητής του.
https://iconandlight.wordpress.com/2017/01/03/%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CF%89%CF%86-%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%AD%CE%BD%CE%BA%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CF%83%CE%AF/Απολυτίκιον Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ. Ήχος α΄.Της ερήμου πολίτης. π. Ιωσήφ

Αρετών συ δοχείον ανεδείχθης, θεόληπτε, και του Παρακλήτου η Χάρις, τη ψυχή σου ενώκησε· απλότητι τρόπων και στοργή, τα πλήθη προσήγες τω Θεώ, και της Χάριτος τους τρόπους, τοις αγνοούσι πάτερ Σεραφείμ διεσάφησας. Δόξα τω σε δοξάσαντι Θεώ, δόξα τω σε χαριτώσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε ημίν, θείον διδάσκαλον.

Απολυτίκιον Αγίας βασίλισσας Σαλώμης της Ουτζάρμα. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον (Δρος Χαραλάμπους Μ. Μπούσια)

Την φωσφόρον βασίλισσαν ευφημήσωμεν, Σαλώμην της φωτιστρίας Νίνας του βίου σεπτήν συγγραφέα ως αυτής οδούς βαδίσασαν και σπόρον σπείρασαν Χριστού εν τη γη τη αγαθή και πίονι βασιλείας αυτής και πρέσβειραν θείαν πιστών οφθείσαν προς τον Ύψιστον.

Απολυτίκιον Αγίας Νίνας, ισαποστόλου της Γεωργίας. Ήχος πλ. α ΄. Τον Συνάναρχον Λόγον.(Ποίημα Χ.Μ.Μπούσια)

Ως ωραίοι οι πόδες σου οι ζηλώσαντες ακολουθήσαι ταις τρίβοις των αποστόλων Χριστού, Νίνα, σκεύος Παρακλήτου παμφαέστατον· όθεν τιμώντές σε πιστώς, Γεωργίας φρυκτωρέ φωτόλαμπρε, σε αιτούμεν·ημών τα σκότη λιταίς σου της αγνωσίας πόρρω σκέδασον.
iconandlight.wordpress.com