Η αγωνία για τα επερχόμενα με ξαναοδήγησε στον γέροντα ταχύτατα.
– Ευλογείτε, γέροντα. Τι πρέπει να κάνουμε για να σωθούμε, τι να μαζέψουμε, τι να έχουμε;
– Την ευχή του Χριστού, παιδί μου. Πολύ αγχωμένο σε αισθάνομαι.
– Μα, γέροντα πως να μην είμαι με τα επερχόμενα. Είναι πια ορατότατη η εκπλήρωση των προφητειών.
– ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΟΠΩΣ ΟΙ ΙΑΤΡΟΙ. Τι θέλει ο Χριστός από μας;
– Να μας σώσει, γέροντα.
– Όταν λες να μας σώσει τι εννοείς; Τις περιουσίες μας, τις ζωές μας, την καθημερινότητά μας, τι;
– Όλα γέροντα.
– Δεν τα λες καλά, φταίει η αγωνία σου. Ηρέμησε πρώτα και άκου :
Το πρόβλημα ξεκινά από τον κόσμο, που αγνοεί βασικότατα στοιχεία της ζωής. Ο Χριστός δεν μίλησε ποτέ για τα υλικά και βιοτικά ούτε είπε ότι θα γίνεις επί γης αθάνατος. Αυτό να το ακούσουν όσοι τρέμουν με μάσκα (τώρα πια με μάσκες) τον κορωνοϊό. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ, ΟΔΗΓΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ. Αυτη η ζωή, η βιοτή, είναι πρόκριμα για την αιώνια ζωή και το έχει πει επανειλημμένα.
ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ. Ο φόβος (γήινου) θανάτου δεν αρμόζει στην Ορθοδοξία αλλά ούτε και στον Ελληνισμό (οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν “ον αγαπά ο θεός, αποθνήσκει νέος”- όσοι λοιπόν φοβούνται είναι και εκτός Ελληνισμού). Όσα δίνει ο Χριστός εδώ, είτε ευχάριστα είτε επώδυνα, είναι εξέταση για το πως θα τα αντιμετωπίσεις. Πρέπει να λέμε “ευχαριστώ, Χριστέ μου” και για το καλό και για το κακό, δείχνοντας ότι αναλαμβάνουμε ΑΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΤΑ τον σταυρόν, που μας επέλεξε ο Κύριος, γιατί ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ. Θυμίσου : «εν παντί ευχαριστείτε· τούτο γαρ θέλημα Θεού εν Χριστώ Ιησού εις υμάς» (Απ.Παύλος, Α’ Θεσ.ε’18). Αν δεν αντιδράς σωστά θα επαναλαμβάνει το τεστ μέχρι να το μάθεις. Έτσι δεν γίνεται με τους μαθητές; Στο ερώτημά σου λοιπόν με απλή λογική κάνουμε ΔΙΑΓΝΩΣΗ του τι μας απειλεί.
– Παγκοσμιοποίηση και ισλαμική επέλαση.
– Υπόδουλοι στον ισλαμισμό δεν είμασταν; Πως ελευθερωθήκαμε από τη δική μας Αίγυπτο; Με τον Χριστόν, ομολόγησαν όλοι οι ήρωες του 21. Αφού τον ξεχάσαμε γιατί γκρινιάζουμε; Είναι αυτό που σου είπα, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΤΕΣΤ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ γιατί κοπήκαμε στις εξετάσεις. Αν λόγω των συνθηκών διαβίωσης αρρωστήσουμε και αλλάζοντάς τις γίνουμε καλά, ποιός μας φταίει αν πάλι αρρωστήσουμε γυρνώντας στα παλιά κακά συνήθεια; Το στραβό μας το κεφάλι!
Στην παγκοσμιοποίηση πως μπήκαμε; Με το προσκύνημα στην σατανική δύση
μέσω των προσκυνημένων κοτσαμπάσηδων, που όμως κι εμείς τους
προσκυνούσαμε σαν τα χρυσά βόδια. Κάνε παραβολή με το παλαιό Ισραήλ :
«ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλήν εμού» και «ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον,
ουδέ παντός ομοίωμα, όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα
εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης. ου προσκυνήσεις αυτοίς, ουδέ μη
λατρεύσεις αυτοίς…». Καταπατήσαμε τις 2 πρώτες εντολές γιατί δεν δείξαμε
πίστη κι εμπιστοσύνη στο «…εγώ γαρ ειμί Κύριος ο Θεός σου, ΘΕΟΣ
ΖΗΛΩΤΗΣ, αποδιδούς αμαρτίας πατέρων επί τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης
γενεάς τοις μισούσι με και ποιών έλεος εις χιλιάδας τοις αγαπώσι με και
τοις φυλάσσουσι τα προστάγματά μου.»
Δεν ψάχνουμε το πρόβλημα, το ξέρουμε καλά, η ΔΙΑΓΝΩΣΗ είναι έτοιμη.
Αν δεν αρθούν αυτές οι αμαρτίες, πως θα σωθούμε; Χώρια που υπάρχουν κι άλλες.
– Ποιές άλλες γέροντα;
– Οι περισσότεροι έχουν καταπατήσει τις εννιάμισυ εντολές από τον Δεκάλογο του Μωυσή.
– Γιατί έχουν φονεύσει κι όλας; Ποιά μισή δεν παρέβησαν;
– Αυτήν που λες, τον φόνο, γιατί έχουν σκεφτεί να φονεύσουν. Πέρα από άλλες περιπτώσεις σκέφτονται να σφάξουν τους παράνομους ισλαμιστές και τους κοτσαμπάσηδες.
– Μα γέροντα, πως θα γλυτώσουμε από δαύτους;
– Τους Αιγύπτιους τους εξαφάνισε η Θεία Δίκη, είτε σαν πληγές του
Φαραώ είτε σαν Ερυθρά θάλασσα. «μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ
δότε τόπον τῇ ὀργῇ· γέγραπται γάρ· ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει
Κύριος» (Ῥωμ.ιβ΄19). Εμείς δεν ανταποδίδουμε, δεν έχουμε δικαίωμα! Το
Θείο Σχέδιο θα αναλάβει με θαυματουργό τρόπον.
ΑΡΑ ΠΡΩΤΟΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ. ΕΧΟΥΜΕ;
– Κατάλαβα γέροντα αλλά τι άλλο;
– Παιδί μου, περιμένουν κι άλλοι να με δουν και νοιώθω ότι χρειάζονται περισσότερο βοήθεια από σένα σήμερα. Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα, η χωρητικότητά σου.
– Δηλαδή γέροντα.
– Όπως έλεγαν οι πατέρες καθένας κάθε στιγμή έχει ένα όριο στο τι μπορεί να χωρέσει, μια χωρητικότητα. Όταν ξεχειλίζει από άχρηστα στοιχεία στο νου, δεν έχει “χώρο” για χρήσιμα κατά Χριστόν. Οπότε την επομένη φορά, που θα σε δω, θα σου πω ανάλογα με το πόσο έχεις εμπεδώσει όσα σου είπα κι έκανες τον κατάλληλο “χώρο” αφαιρώντας κοσμικές φοβίες.
– Την ευχή σου γέροντα!
– Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Καλό δρόμο!
BAS_4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου