Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης
Η αγία Αναστασία η Ρωμαία μαζί με τον Πολιούχο της Ιεράς Μονής μας Ιεράρχη της Λυκίας άγιο Νικόλαο και τον Κτίτορά της όσιο Γρηγόριο είναι οι τρεις Προστάτες της Αδελφότητος των Γρηγοριατών πατέρων.
Πολλά περιστατικά και μαρτυρίες μάς διαβεβαιώνουν ότι οι άγιοι αυτοί σκέπουν και φρουρούν την Ιερά Μονή μας. Εμφανίζονται είτε και οι τρεις μαζί, είτε κατά μόνας, κατά το θέλημα του Θεού, για να υπηρετήσουν τους πατέρες στις διάφορες δοκιμασίες τους και να τους βοηθήσουν στον αγώνα για την ψυχική σωτηρία τους.
Η αγία Αναστασία μαζί με δύο άλλες αγίες, τη Θεοπρομήτορα Άννα και την Ισαπόστολο Μαρία τη Μαγδαληνή, είναι οι μόνες άγιες γυναίκες που κατά παράβαση του Αβάτου του Αγίου Όρους τιμώνται και πανηγυρίζονται στο Άγιον Όρος. Ως γνωστόν, μόνο η Θεοτόκος κατέχει την κεντρική θέση εντός του Όρους, διότι είναι κλήρος δικός της, γι’ αυτό και Αυτή είναι Ηγουμένη και η μόνη εκ των γυναικών που τόσο πολύ τιμάται και δοξάζεται ως Μητέρα στοργική και στερρά καταφυγή των Αγιορειτών πατέρων, τόσο στην παρούσα ζωή, όσο και στη μέλλουσα.
Συμφωνα με ανεξακρίβωτες μαρτυρίες γνωρίζουμε ότι τα λείψανα της αγίας Αναστασίας προσφέρθηκαν ως δώρο στην Ιερά Μονή μας στις αρχές του 18ου αιώνα. Το ευρισκόμενο παρεκκλήσιό της εντός του δευτέρου περιβόλου της Μονής μας, σύμφωνα με σαφείς μαρτυρίες, ιδρύθηκε το 1739. Ασφαλώς λίγα χρόνια πριν θα δωρήθηκαν και τα λείψανά της από το ευσεβές ζεύγος Εμμανουήλ και Ραλλούς, οι οποίοι κατοικούσαν στην Οδησσό της Ρωσσίας. Γνωρίζουμε ακόμη ότι η τιμία κάρα της βρίσκεται στην Πετρούπολη.
Στην Ιερά Μονή μας υπάρχουν τα εξής λείψανά της: μέρος της δεξιάς παλάμης της άφθαρτο, το δεξιό μηριαίο οστό, το αριστερό μηριαίο οστό μαζί με την κνήμης διαστρεβλωμένα, όπως έμειναν μετά τα σκληρά βασανιστήρια της Αγίας, το από τον αστράγαλο και κάτω άφθαρτο τεμάχιο του ενός ποδιού της, καθώς και μερικά άλλα τεμάχια μεμονωμένα και ξεραμένο αίμα από το μαρτύριο της Αγίας.
Αν διαβάσει κανείς τον Βίο της Αγίας, στις 29 Οκτωβρίου, θα εκπλαγεί από τα πάμπολλα και σκληρά βασανιστήρια, στα οποία την υπέβαλαν οι άνομοι ειδωλολάτρες. Της απέκοψαν μαστούς, χέρια, πόδια, γλώσσα, της έβγαλαν τα νύχια των χεριών και ποδιών της, της ξερίζωσαν με την τανάλια τα δόντια ένα-ένα και κατόπιν απέμεινε η τιμία κεφαλή της.
Η Αγία, παρά τον νεαρόν της ηλικίας της, υπέμεινε με ανδρικό φρόνημα τα απερίγραπτα κολαστήρια και, πριν της κόψουν την κεφαλή, ζήτησε μία χάρη: να προσευχηθεί στον παμπόθητο Νυμφίο της Χριστό. Δεν του ζήτησε κάποια ιδιαίτερη δόξα στον ουρανό, αλλά την ευλογία Του να θεραπεύει τους ασθενείς που θα προστρέχουν ζητώντας τη βοήθειά της. Αντιλαμβάνεται λοιπόν ο καθένας μας πόση αγάπη είχε πλημμυρίσει την καρδιά της για τους πονεμένους ανθρώπους όλων των γενεών που εκείνη τη στιγμή περνούσαν νοερά ενώπιόν της. Ο φιλάνθρωπος Κύριός μας εμφανίσθηκε στους αιθέρες και τη διαβεβαίωσε ότι θα εκπληρωθεί το αίτημά της. Να γιατί η αγία Αναστασία η Ρωμαία είναι θαυματουργός, διότι η ίδια έλαβε ως δωρεά από το ίδιο το στόμα του Σωτήρα μας Χριστού το χάρισμα να θεραπεύει κάθε ασθένεια.
Από προσωπικές μαρτυρίες παλαιών Γεροντάδων μας ακούσαμε για την ιδιαίτερη ευλάβεια που είχαν στην αγία Αναστασία αλλά και την άμεση βοήθεια που δέχονταν κάθε φορά που την επικαλούνταν. Μας είπαν για τον αγιότατο Γέροντά τους, τον παπα-Θανάση, ότι ουδέποτε στη ζωή του ζήτησε ένα χάπι. Καθε φορά, μέχρι τον θάνατό του, κατέφευγε με εμπιστοσύνη στην Αγία και ελάμβανε πάραυτα τη θεία βοήθεια.
Αξιώθηκα κι εγώ ο γράφων να γνωρίσω και συνομιλήσω με παλαιούς πατέρες, οι οποίοι μου διηγήθηκαν περιστατικά επισκέψεως των προστατών Αγίων μας.
Ο παπα-Διονύσιος, που καταγόταν από το Ζευγολατιό Καλαμάτας και τα χρόνια 1972-1974 χρημάτισε και ηγούμενος της Μονής, μου είπε το εξής περιστατικό. Καποτε τον έπνιξαν οι λογισμοί φυγής για τους Αγίους Τοπους. Τη νύκτα όμως ήρθαν στον ύπνο του οι τρεις Προστάτες και του είπαν να μην αναχωρήσει, διότι δεν ήταν αυτό το θέλημα του Θεού.
Ο π. Δημήτριος, ο οποίος έζησε 23 χρόνια στη Μονή μας και κοιμήθηκε το 1977 σε ηλικία 46 ετών, μου είπε δύο σημεία σχετικά με την αγία Αναστασία. Τη μια φορά τον επισκέφθηκε η Αγία την ώρα που εκείνος έκαμε τον κανόνα της προσευχής του. Ηταν ντυμένη στα λευκά και σε εφηβική ηλικία. Βλέποντάς την εκείνος φοβήθηκε και τη ρώτησε: «Μήπως είσαι πειρασμός;» Εκείνη με νεύμα τον διαβεβαίωσε ότι δεν είναι. Του χαμογέλασε και αναχώρησε.
Άλλη φορά την έστειλε ο π. Δημήτριος στο πατρικό του σπίτι, όπου διέμενε ο αδελφός του, για να θεραπεύσει το παιδί του που ήταν άρρωστο. Η Αγία πήγε στον ύπνο του ανιψιού του και του είπε: «Μ’ έστειλε ο θείος σου να σε κάμω καλά. Είμαι η αγία Αναστασία από το Μοναστήρι, όπου μένει ο θείος σου».
Ο σεβαστός μας Γέροντας και Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής μας Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος, ο οποίος ανέλαβε το πηδάλιο διακυβερνήσεως της Μονής τον Οκτώβριο του 1974, υπέστη το 1990 νευραλγία του τριδύμου. Επί εννέα μήνες υπέφερε στο κρεββάτι με φρικτούς πόνους. Η αγία Αναστασία παρουσιάστηκε σ’ έναν ορθόδοξο Αφρικανό, τον Φουρτουνάτο, νυν Νεόφυτο Μοναχό, που εργάζεται ιεραποστολικά στο Ορθόδοξο Κλιμάκιο της Κανάγκα στο Κογκό, φιλοξενούμενο επί έξι χρόνια της Μονής μας, στον ύπνο του και του έδωσε ένα φάκελο λέγοντάς του: «Δώσε αυτό το φάκελο αύριο στον Γέροντα». Και από την αυριανή ημέρα αποκαταστάθηκε πλήρως η υγεία του Γέροντά μας.
Αυτά και άλλα νεώτερα θαύματα έγιναν, όχι μόνο σε αδελφούς της Μονής μας, αλλά και σε άλλους Αγιορείτες πατέρες και κληρικούς και ευλαβείς Χριστιανούς από την Αγία, η οποία δεν αρνείται να προσφέρει την ταχεία βοήθειά της προς αυτούς που την ευλαβούνται και τιμούν την ιερή μνήμη της.
(1999) – Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου