Τα όσα τελευταία βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι μεν λυπηρά, όμως εμπίπτουν στον Λόγο: «ουδέν κρυπτόν ει μη φανερόν γενήσεται».
Αυτές τις ημέρες έχει χυθεί πολύ μελάνι, έχουν ειπωθεί πολλά από όλες τις πλευρές· και από τους καταγγέλλοντες και καταγγέλουσες τα σεξουαλικά σκάνδαλα, και από όσους τα πράττουν, αλλά και από το κοινό και τα ΜΜΕ. Επαινούνται οι καταγγέλλουσες ότι συμβάλλουν στη δήθεν «κάθαρση της κοινωνίας». Λοιδορούνται οι καταγγελλόμενοι για ανάρμοστη εκβιαστική σεξουαλική συμπεριφορά τους εις βάρος ηθοποιών που συνεργάσθηκαν μαζί τους. Δεν θα σχολιάσω τις διάφορες πτυχές που ως λογικός άνθρωπος αντιλαμβάνομαι απολύτως· λ.χ. ότι οι καταγγέλλουσες –γεγονότα που επί δεκαετίες απέκρυβαν– είναι απολύτως συνυπεύθυνες για το «απόστημα» που δημιουργήθηκε, αφού ενέδωσαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο στις ανάρμοστες συμπεριφορές των εργοδοτών τους (σκηνοθετών και ηθοποιών), οι οποίοι δεν τις εκβίασαν βάζοντάς τους ένα πιστόλι στον κρόταφο, αλλά οι ίδιες οι καταγγέλλουσες έχασαν μία εσωτερική τους «μάχη». Μέσα στη διάνοιά τους είχαν από τη μια πλευρά την ανέλιξή τους, την καριέρα τους, τη δόξα τους, το οικονομικό τους συμφέρον, την προβολή τους και από την άλλη υπήρχαν(;) οι ηθικές αρχές, η τιμιότητα, η άγνοια. Οι καταγγέλλουσες ενέδωσαν συνειδητά στην «πώληση» και το αντάλλαγμα των αρχών τους και ενέδωσαν και ανελήχθησαν όλα αυτά τα χρόνια και τώρα γίνονται και «ηρωίδες» της κάθαρσης, βρωμίζοντας με τις συναινέσεις τους τόσων ετών την ελληνική κοινωνία.
Ο άγιος Παΐσιος έλεγε: –Όταν συναντήσουμε στον δρόμο μας (συγχωρέστε με) ακαθαρσίες, τότε ούτε τα σκαλίζουμε για να δούμε τι είχε φάει αυτός που τις έκανε, ούτε φωνάζουμε άλλους να τα δουν και να αισθανθούν κι εκείνοι τη βρωμιά τους. Αντιθέτως, καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις σκεπάζουμε, ώστε να μη δουν κι άλλοι τη βρωμιά και να μην αισθανθούν τη δυσωδία τους.
Θα μου πείτε, πάτερ μου, πρέπει να τα κρύψουν; Το τι θα κάνουν, είναι καθαρά δικό τους θέμα και δεν είμαι εγώ αυτός που θα τους υποδείξει τι να κάνουν και πώς να το κάνουν. Ζούμε σε μια ευνομούμενη πολιτεία, όπου η Δημοκρατία μας και οι νόμοι ορίζουν τι πρέπει να κάνουν, πώς πρέπει να το κάνουν και κυρίως, εντός ποιου χρονικού περιθωρίου. Όλα αυτά όμως, τα έγραψαν «στα παλαιότερα των υποδημάτων τους», για να ανελιχθούν.
Μία μόνον ακόμη επισήμανση θα κάνω: Μία γνωστή ηθοποιός κατήγγειλε γνωστό σκηνοθέτη και ηθοποιό ότι την παρενοχλούσε σεξουαλικά, βρώμικα «ακόμη και επί σκηνής, και κυρίως όταν την παράσταση την παρακολουθούσε και ο σύντροφός της…». Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει, είναι: Κυρία μου, σε τέτοιες περιπτώσεις, η ουσία είναι σε ποιες ενέργειες προβήκατε ή δεν προβήκατε εσείς η ίδια. Διότι αυτός φανερά διαπόμπευε εσάς την ίδια μπροστά στο φιλοθεάμον κοινό και εσείς η ίδια λέτε ότι το δεχόσασταν και συνεχίζατε. Αυτός σας παρενοχλούσε δημοσίως και σας διαπόμπευε κυρίως μπροστά στον σύντροφό σας (με τον οποίο συζούσατε χωρίς γάμο), ο οποίος μάλιστα ως απλός θεατής, παρακολουθούσε αμέτοχος και απαθής τον εξευτελισμό σας! Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός προφανώς ήξερε σε ποια το έκανε, ήξερε δηλαδή ότι και δημοσίως να της το κάνει και μπροστά στον σύντροφό της και οι δύο δεν θα αντιδρούν, και γι’ αυτό το έκανε επί δεκαετίες! Απλώς, μη μας πουλάτε τώρα «πνεύμα και ηθική»· δεν θα πάρουμε.
Ταυτόχρονα, όλες αυτές τις δεκαετίες υπήρχαν τίμιες Ελληνίδες ηθοποιοί, οι οποίες στο πρώτο σεξιστικό σχόλιο του εργοδότη τους σκηνοθέτη-ηθοποιού, του άστραψαν ένα χαστούκι και αρνήθηκαν να συνεργαστούν μαζί του, κλείνοντας ερμητικά την πόρτα τους. Την ίδια περίοδο που κάποιες άλλες πήγαιναν στο γραφείο του κι εκείνος κλείδωνε την πόρτα του… Αυτά, για να μη νομίζετε ότι τρώμε «το κουτόχορτο της κάθαρσης», του «πνεύματος και ηθικής».
Το αν λοιπόν ορισμένες συναινέσατε και επιλέξατε να συνεργαστείτε με έναν ανήθικο σκηνοθέτη και ηθοποιό, το αν ο σκηνοθέτης εκμεταλλεύτηκε την άνευ ηθικών αρχών ζωή σας, αυτά είναι προσωπικά σας προβλήματα και διαφορές, που δεν μας απασχολούν. Προκύπτει όμως ένα τεράστιο πρόβλημα. «Ανήθικο» για εσάς είναι ό,τι δεν θέλετε να σας κάνουν και όταν κάποιος επιβάλλει την ανήθικη θέλησή του σε εσάς. Την ίδια στιγμή βγαίνει ένας άλλος διάσημος καλλιτέχνης τραγουδιστής και λέει δημοσίως με καμάρι: «Έχω πάει με πάνω από 4.000 γυναίκες». Και αυτό θεωρείται «ηθικό»! Τέτοιες δηλώσεις και συμπεριφορές δεν έχουν απαξία; γιατί είναι με το θέλημά σας; Και για μια τέτοια δήλωση «δεν κουνιέται φύλλο», δεν ασχολούνται τα ΜΜΕ και δεν υπάρχει λόγος κάθαρσης. Δυστυχώς, λοιπόν, «ηθική» στις ημέρες μας σημαίνει: «να το θέλεις»!
Δεν θα αναφερθώ σε άλλους καλλιτέχνες που με καμάρι δημοσιεύουν με πόσους άνδρες έχουν πάει, άλλοι ότι «έχουν πηδήξει τη μισή Αθήνα». Όλα αυτά στις ημέρες μας είναι επαινετά, ανεκτά και δεν χρήζουν κάθαρσης! Οι 300.000 εκτρώσεις ετησίως είναι ανεκτές, νόμιμες, «δικό τους είναι το παιδί στην κοιλιά» κι έχουν δικαίωμα πλέον νόμιμα να το σκοτώνουν!!
Ας πάμε όμως τώρα, στο κυρίως θέμα. Αυτό το διάστημα τρεις είναι οι πρωταγωνιστές της σκανδαλολογίας: οι καταγγέλλουσες ηθοποιοί, οι καταγγελλόμενοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί και τα ΜΜΕ, που προβάλλουν τα σκάνδαλά τους. Φυσικά και το κοινό που είναι πάντα ο τελικός αποδέκτης.
Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες όλοι αυτοί οι σκηνοθέτες και ηθοποιοί εκμαύλισαν και διέφθειραν την ελληνική κοινωνία με τα έργα τους. Ποιο είναι το πνεύμα όλων των σύγχρονων σίριαλ και έργων της τηλεόρασης; Δεν είναι διαποτισμένα από αυτό το ίδιο πνεύμα που εμφορούνται οι ίδιοι και σήμερα αλληλοκαταγγέλλουν; Δεν είναι η βία, το σεξ, η ανηθικότητα, η διαστροφή, η προβολή των παράνομων σχέσεων, των εκβιασμών; Ο πατέρας ερωτεύεται την κόρη και η μάνα τον γιο· ο αδελφός την αδελφή του… και δεν συμμαζεύεται.
Όλες αυτές τις δεκαετίες δηλητηριάζονται και διαστρέφονται συνειδητά οι συνειδήσεις των παιδιών μας, και όχι μόνο. Και αυτό για εσάς είναι «νόμιμο» να γίνεται στα παιδιά μας, στην κοινωνία μας. Όταν όμως κάποιος το κάνει σε εσάς, αφού υλοποιήσετε κάποιους «στόχους» σας, μετά από δεκαετίες αναλαμβάνετε τον ρόλο της «κάθαρσης», παίζοντας όμως τους ίδιους ανήθικους ρόλους στα σίριαλ. Τα ΜΜΕ που ως βασικό στοιχείο της «πολιτιστικής» τους προσφοράς έχουν την προβολή της κακής είδησης και την προβολή βίας, σεξ και παράνομων σχέσεων, στις βραδινές ειδήσεις (και όχι μόνο), αναλαμβάνουν τον ρόλο της κάθαρσης και τελειώνοντας τις ειδήσεις, σας υπενθυμίζουν «με οκτώ λέξεις» ότι ακολουθεί το τάδε σίριαλ για να το παρακολουθήσετε, που φυσικά προβάλλει σκηνοθετικά το ανήθικο πνεύμα των όσων λίγο νωρίτερα στις ειδήσεις κατήγγειλαν, εξυπηρετώντας την «κάθαρση»!
Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι στην πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια τα παιδιά μας δηλητηριάζονται από το ανήθικο πνεύμα που προβάλλουν τα ΜΜΕ, δηλητηριάζονται από τη συνεχή βία και τον εκβιασμό, δηλητηριάζονται από το πνεύμα της προβολής του ανήθικου σεξ, των παράνομων σχέσεων, των παρά φύσιν σχέσεων, της διάλυσης της οικογένειας, της ίντριγκας… Τα έργα των ανήθικων σκηνοθετών και ηθοποιών όσον αφορά την προσωπική τους ζωή τα καταγγέλλουμε, όμως αυτό το πνεύμα τους αποτυπωμένο στα έργα και τα σίριάλ τους, το αποδεχόμεθα; Και το προβάλλουμε; Θα ακουγόταν ηχηρά το: «ουαί ημίν υποκριταί»!
Δυστυχώς, αυτό το πνεύμα της διαστροφής διέπει τους νόμους που ψηφίζει το νομοθετικό σώμα του κράτους, αυτό το πνεύμα διέπει τα έργα, τα σίριαλ και τις ταινίες που μας προβάλλουν καθημερινά τα ΜΜΕ, κι εμείς παρακολουθούμε και είμαστε συνυπεύθυνοι. Το τηλεκοντρόλ μας ευθύνεται. Αυτό το πνεύμα έχει δηλητηριάσει την ελληνική κοινωνία και γι’ αυτό είναι μεγάλα τα ποσοστά τηλεθέασης αυτών των σίριαλ, και αυτά τα υψηλά ποσοστά είναι που κρατούν αυτό το ανήθικο πνεύμα στην κοινωνία μας.
Εμείς τουλάχιστον οι μεγαλύτεροι, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε σκηνοθέτες και ηθοποιούς καλούς και ταινίες εξαιρετικές, που είχαν ως κατάληξη και «τέλος» την αληθινή αγάπη και δίδασκαν ήθος, τιμιότητα, αγάπη, αληθινό έρωτα, και χάριζαν χαρά στην ψυχή μας, ενώ κατέκλυζαν το σώμα μας όλες οι ορμόνες της χαράς και της ευτυχίας (που ενίσχυαν το ανοσοποιητικό μας σύστημα, βοηθούσαν τη σωματική μας υγεία)· ταινίες, τις οποίες και δέκα φορές να τις δεις την ημέρα –ακόμη και σήμερα– δεν τις «χορταίνεις».
Εκείνοι οι ηθο-ποιοι πρόβαλαν το ήθος, ενώ οι σημερινοί τι ήθος-ποιούν; Βλέποντας τα σημερινά έργα, συνήθως σε πιάνει κατάθλιψη, απογοήτευση, καταπλακώνεται η ψυχή σου κι επηρεάζεται αρνητικά· «μετά οσίου όσιος έση∙ και μετά στρεβλού διαστρέψεις». Ανατρέξτε στα αναλυτικά προγράμματα των σεναρίων αυτών των σίριαλ και θα κατανοήσετε ότι εμπεριέχουν αυτό ακριβώς το πνεύμα των καταγγελλόμενων σκηνοθετών και ηθοποιών, των θητών και των θυμάτων τους.
Μ’ αυτό το πνεύμα που συστηματικά προβάλλεται τις τελευταίες δεκαετίες, που προωθείτε, που επιβραβεύετε και που σιγά σιγά βασιλεύει, να μη σας φαίνεται καθόλου παράξενο, αν τα παιδιά μας –τα οποία συστηματικά δηλητηριάζονται- υποκύπτουν, υπό όποια ιδιότητα κι αν βρίσκονται. Δεν φταίει τόσο αυτός που «πέφτει», όσο εκείνος που σε ωθεί συστηματικά να «πέσεις» και να σε εκμεταλλευτεί και μετά να σε προβάλει στις «ειδήσεις των οκτώ». Πολλοί σύγχρονοι «καλλιτέχνες» καταντήσατε να κάνετε βλάσφημες ταινίες για τον Θεό και Κύριό μας Ιησού Χριστό (που ούτε ο διάβολος δεν θα τολμούσε να διανοηθεί τα τόσο διεστραμμένα σας σενάρια), κι εσείς που μιλάτε «για κάθαρση» και οι Εισαγγελείς, τα ανάγετε σε έργα τέχνης! Μετά διαμαρτύρεστε για τον εαυτό σας. ΕΙΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΟΣΩΝ ΠΑΘΑΙΝΕΤΕ!!
Μία λοιπόν είναι η Αλήθεια: Ο Χριστός ήρθε καλώντας μας να αγαπήσουμε να βασιλευθούμε από το Πνεύμα Του το Αγαθό και Άγιο, ώστε εξ Αυτού εμφορούμενοι και ενεργούμενοι, να έχουμε την ευλογία Του και τη Χάρη Του και στην πατρίδα μας και στην κοινωνία μας και στην οικογένειά μας, αλλά και στην προσωπική μας ζωή. Συνειδητά αγαπήσαμε το πνεύμα της πονηρίας και σιγά σιγά βασιλευόμαστε από αυτό· κι αυτό ξέρει να πληρώνει πολύ καλά τους εραστές του. Μα πολύ καλά!!
Η διαφθορά στην πατρίδα μας είναι σε όλα τα επίπεδα τέτοια, που ανθρώπινος νους δεν μπορεί να τη διανοηθεί. Αν ο Θεός επέτρεπε για ένα λεπτό να τη δούμε, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αγαπούσαμε αμέσως τον Θεό και με όλη μας την ψυχή θα ευχαριστούσαμε και θα δοξάζαμε τη Μακροθυμία Του, ενώ θα σιχαινόμασταν τους εαυτούς μας και θα δικαιολογούσαμε κάθε φυσική συνέπεια που μας επιφέρει το πνεύμα που αγαπήσαμε. Τώρα όμως, «τυφλοί», θεωρούμε «κάθαρση» τη βρωμιά και τη δυσωδία που αναδύεται από έναν και μόνο χώρο και από ένα μικρό, ελάχιστο μέρος του.
Με το παρόν άρθρο μου δεν κρίνω κανένα πρόσωπο, διότι θεωρώ εαυτόν χειρότερο όλων, απλά διακρίνω τη συστηματική προώθηση και επικράτηση του αλλοτρίου πνεύματος, ενός πνεύματος που αντίκειται παντελώς στο πνεύμα του Συνταγματικού νομοθέτη και εις Ον αυτός ομνύει και κατοχυρώνει το Σύνταγμά μας.
«Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, είμαστε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου