Ώ εσείς, εξισωτές του άσπρου και του μαύρου, που μόνο την εξομοίωση των πάντων απολαμβάνετε, το ίσιωμα, την ισοπέδωση όλων! Πώς είναι δυνατόν να γίνεται σεβαστό το ψέμα; Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς.

 

 

Ύβρις φυτεύει τύραννον  =Η έπαρση φυτεύει τον τύραννο
Οιδίποδας Τύραννος τού Σοφοκλέους (στ.871)

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς:
Πώς είναι δυνατόν να γίνεται σεβαστό το ψέμα

Στην αγορά της ζωής, μικρά μου μυρμηγκάκια, στέκονταν οι πωλητές του λόγου, οι υποκριτές με την κυρτή ράχη και τη δουλική μάσκα στο πρόσωπο, που έκρυβε αχόρταγη όρεξη για εξουσία.

– Τι έχετε σήμερα στην ημερήσια διάταξη; Τους ρώτησα εγώ.

– Το σεβασμό στις πεποιθήσεις των άλλων, απάντησαν εκείνοι με υποκριτικό χαμόγελο, στο οποίο διαγράφονταν ολόκληρη η γατοφιλοσοφία τους.

– Και πάνω σε τι βασίζετε αυτό το αστείο;

– Επάνω στην προαποφασισμένη θέση της ισότητας όλων. Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, η πεποίθηση φτιάχνει την ουσία των ανθρώπων, άρα σ’ όλες τις πεποιθήσεις ανήκει ίσος σεβασμός. Αυτό είναι, έτσι δεν είναι; Τόσο προφανής συλλογισμός χωρίς αντιφάσεις, όπως κι εκείνος ο παλιός: όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί, ο Γάιος είναι άνθρωπος, άρα ο Γάιος είναι θνητός…

…Ώ πωλητές του λόγου, ώ υποκριτές, πόσο άνοστη έγινε η ζωή απ’ τη σοφία σας! Πόσο βαριά και ασφυκτική έγινε η ατμόσφαιρα από τη λιπαρή σοφία σας για όλα τα πνεύματα που έχουν συνηθίσει στον αιθέρα και στο φως! Δεν βλέπετε, πόσες τρυφερές ψυχές φεύγουν από τη ζωή, όπου εσείς κυριαρχήσατε; Άραγε δεν ακούτε τους ρόγχους των αυτόχειρων που πληθαίνουν όσο ποτέ, ώ δολοφόνοι, με το ελεεινό πρόσωπο, άραγε δεν ακούτε; Ή μόνο καμώνεστε ότι δεν τους ακούτε;

Ώ πωλητές του λόγου, ώ υποκριτές! Εάν είχατε οποιαδήποτε πεποίθηση μέσα σας και ξέρατε να τη σέβεστε, δεν θα μπορούσατε να μιλάτε για σεβασμό της πεποίθησης του καθενός, της κάθε πεποίθησης δηλαδή είτε είναι χρήσιμη είτε επιζήμια, είτε έξυπνη είτε ανόητη. Για σας οι διάφορες πεποιθήσεις είναι όπως και τα διαφορετικά κουστούμια των ανθρώπων. Ο άνθρωπος με το μαύρο κουστούμι δεν έχει λόγο να ξεσηκώνεται ενάντια στον πλησίον του με το λευκό κουστούμι. Έτσι νομίζετε εσείς πως είναι και με τις πεποιθήσεις, όπως και με τα κουστούμια, φαφλατάδες στατιστικολόγοι ξένων πεποιθήσεων. Όμως δεν είναι έτσι!

Το να σέβεσαι όλες τις πεποιθήσεις σημαίνει να εξισώνεις όλες τις πεποιθήσεις. Ώ εσείς, εξισωτές του άσπρου και του μαύρου, του στρογγυλού και του αιχμηρού, που μόνο την εξομοίωση των πάντων απολαμβάνετε, το ίσιωμα, την ισοπέδωση όλων!

Όταν οι νεκροθάφτες θάψουν το νεκρό στο χώμα, τότε λένε, ότι ο νεκρός άνθρωπος και το χώμα είναι ίσοι. Όμως εσείς λέτε και για τους ζωντανούς ανθρώπους ότι είναι ίσοι με τον πηλό, σεις οι νεκροθάφτες των Ζωντανών! Και για τις πεποιθήσεις από αίμα και νεύρα λέτε, ότι είναι ίσες με τις πεποιθήσεις από πηλό.

Πώς είναι δυνατόν να γίνεται σεβαστό το ψέμα; Έτσι αναρωτιέται ο άνθρωπος στου οποίου την καρδιά και το νου βρίσκεται η Αλήθεια. Όμως αυτό το ερώτημα ούτε κατεβαίνει στην καρδιά σας, επειδή μπαζώσατε το χαντάκι ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια, και τα βάλατε κάτω από την ίδια στέγη και τους δώσατε ίσα δικαιώματα. Και γι’ αυτό κηρύττετε τώρα το σεβασμό και του ψεύδους και της αλήθειας, επειδή για σας το ψέμα και η αλήθεια δεν είναι πια δύο αντιμαχόμενες δυνάμεις, αλλά δύο δίδυμα της ίδιας αγελάδας, που θηλάζουν κάτω από την ίδια μητέρα και γλείφονται χορτάτα στη λιακάδα.

Γιατί λέτε ψέμματα στους ανθρώπους, υποκριτές; Ιδού, εσείς δεν σέβεστε καμία πεποίθησή τους, αν και κάνετε υποκλίσεις και λιβανίζετε τον οποιονδήποτε. Ιδού, για σας κάθε πεποίθηση και κάθε μη πεποίθηση έχει μία και την ίδια αξία. Γιατί μπερδεύετε τους ανθρώπους, που αναζητούν δίδαγμα από σας, εσείς οι αυτοαποκαλούμενοι διδάσκαλοι; Πώς τολμάτε να κάθεστε στην έδρα του δασκάλου χωρίς κανένα δικαίωμα, όταν οι πεινώντες και διψώντες τη δικαιοσύνη και οι πτωχοί τω πνεύματι και οι καθαροί τη καρδία τίποτα από σας δεν μπορούν να λάβουν παρά μόνο ζάλη;

Ώ πωλητές του λόγου, ώ υποκριτές! Είστε η κραυγαλέα απόδειξη εκείνης της κατάρας που κρέμεται πάνω από το ανθρώπινο γένος.

Μικρά μυρμήγκια, μικρά μου μυρμηγκάκια, μ’ ακούτε; Με καταλαβαίνετε; Δεν είναι απαραίτητα να τα καταλάβετε όλα αυτά ακριβώς, αφού φοβάμαι, μη τυχόν μ’ αυτό δυναμώσει μέσα σας το μίσος για τους ανθρώπους, εάν όμως συμβεί αυτό, τότε περιορίστε το μίσος σας μόνο στους πωλητές του λόγου, σ’ όσους σέβονται την πεποίθηση οποιουδήποτε, στους υποκριτές!
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Λόγοι πάνω από μία μυρμηγκοφωλιά»

 

Υποκρισία
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Οι Προφήτες και οι Δίκαιοι εφοβούντο τον Θεό και αγαπούσαν τον λαό τους, ενώ οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς, οι υποκριτές, δεν φοβούνται τον Θεό και μισούν τον λαό τους.
Ο Ιησούς ευσπλαγχνίζετο μέχρι δακρύων τον λαόν Του (βλ. Ματθ. ιε΄ 32.Μαρκ. η΄ 2), τον οποίον οι Αρχιερείς και οι Άρχοντες εξαπατούσαν, έβριζαν και εκδικούνταν χωρίς έλεος. Σε προηγούμενό Του κήρυγμα, ο Χριστός κήρυξε ανοικτά πόλεμο κατά της υποκρισίας τους.
Καθώς ο Υιός του Θεού ήταν μεταξύ των ανθρώπων και ο καιρός περνούσε, αύξανε τον πόλεμό Του κατά της υποκρισίας εξευτελίζοντάς την, και της υποκρισίας των θρηκευτικών αρχηγών του καιρού εκείνου, εξευτελίζοντάς τους ενώπιόν τους και ενώπιον όλου του λαού Του.

Ποτέ δεν εξευτέλισε οποιουσδήποτε αμαρτωλούς τόσο πολύ, όσο εξευτέλισε τους υποκριτές. Τελικά, ο εξευτελισμός της υποκρισίας από τον Ιησού, κοντά στο τέλος πλεόν της επιγείου παραμονής Του, μετεβλήθη σε φοβερή βροντή, η οποία κυριολεκτικά άστραψε και βρόντηξε. Δεν πρέπει να ξαφνιάζη τούτο αυτούς που γνωρίζουν, ότι ο Ιησούς δεν απευθύνθηκε μόνον σε μια γενιά ανθρώπων, αυτήν της εποχής Του, αλλά προς όλες τις γενεές έως τέλους του κόσμου.

Καθώς εξευτέλιζε τους ιουδαίους υποκριτές πρόσωπο προς πρόσωπο, εξευτέλιζε όλους τους υποκριτές όλων των εποχών όλων των γενεών.

Γιατί άραγε ο Ιησούς κτύπησε τόσο σκληρά και ανελέητα ειδικά την υποκρισία; Διότι, η υποκρισία είναι ένα σατανικό ψέμα, η υποκρισία είναι σατανική εξ αρχής είναι το ζιζάνιο που έσπειρε ο σατανάς σε όλες τις σοδειές του Θεού στην γη: στην καρδιά του ανθρώπου, στο σπίτι του, στον γάμο του, στην παρέα των φίλων του, στον λαό του και στο έθνος, στην πολιτική και στο εμπόριο, στην λύπη και στην χαρά, παντού, σε όλες τις εποχές και τους πολιτισμούς. Κανένας πολιτισμός δεν κατάφερε να ξερριζώση το ζιζάνιο της υποκρισίας, αλλά αυτό κατώρθωσε να αφανίση πολλούς από αυτούς. Αν ένας πολιτισμός έλαμπε με εξωτερική αίγλη, όπως ο Ευρωπαϊκός και ο Ιαπωνικός, αυτό δεν σημαίνει ότι είχε καταστρέψει την υποκρισία, παρά ότι την είχε υποκρύψει πιο επιδέξια κάτω από το κέλυφός του, που δεν είχε γραμμένο πάνω το όνομα του Ιησού Χριστού, όπως συμβαίνει με τα Πασχαλινά αυγά στα Βαλκάνια. Μάλλον, έγραφε στο δικό του κέλυφος: ευγένεια, τρόποι, σοφιστεία, λόγους δηλαδή που οι δαίμονες δεν φοβούνται, και έτσι το ζιζάνιο της υποκρισίας, ανεμπόδιστο, βλάστανε οργιαστικά.

Ο Ιησούς Χριστός, ο ενσαρκωμένος Λόγος του Θεού, διεκήρυξε εξ αρχής δύο πολέμους: κατά του σατανά και κατά της υποκρισίας. Οι άνθρωποι Τον αγαπούσαν και Τον τιμούσαν με τεράστιο θεοφοβούμενο σεβασμό, ως Σωτήρα. «Εν γαρ διδάσκων αυτούς ως εξουσίαν έχων, και ούχ ως οι γραμματείς» (Ματθ. ζ΄ 29).

 

​ Ταπεινέ Κύριε, φύτεψε μέσα στις καρδιές μας τον ευγενικό σπόρο της ταπείνωσης και της πραότητας. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2020/02/09/%cf%84%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ad-%ce%ba%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%b5-%cf%86%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%88%ce%b5-%ce%bc%ce%ad%cf%83%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%ce%ad/

Ας έχουμε την πίστη και την προσευχή του προφήτη Δανιήλ. Ας μη φοβηθούμε τους υπηρέτες των ειδώλων των εθνών και των δρακόντων. Δεν µπορούν να μας κάνουν τίποτε, όταν έχουμε υπερασπιστή μας τον Δεσπότη του παντός.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/02/20/27320/

Ο άνθρωπος, χωρίς ταπείνωση και πραότητα, είναι ανίκανος να αναγνωρίσει την αλήθεια ή να συγχαίρει τη αλήθεια. Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2019/03/19/27324/

Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον, π. Αυγουστίνου Καντιώτου Φλωρίνης
https://iconandlight.wordpress.com/2019/04/15/28171/

Ωδή α’, Τριωδίου Ήχος πλ. β’ Ως εν ηπείρω πεζεύσας

Εξ απονοίας κενούται παν αγαθόν, εκ δε ταπεινώσεως, καθαιρείται παν κακόν, ην περ ασπασώμεθα πιστοί, βδελυττόμενοι σαφώς, τρόπον κενόδοξον.

Το ταπεινόφρονας είναι τους εαυτού Μαθητάς βουλόμενος, ο των πάντων Βασιλεύς, παραινών εδίδασκε ζηλούν, τον Τελώνου στεναγμόν, και την ταπείνωσιν.

Ωδή δ’, Τριωδίου Ήχος πλ. β’ Χριστός μου δύναμις

Αρίστην έδειξεν, οδόν υψώσεως την ταπείνωσιν Λόγος, ταπεινωθείς, μέχρι και μορφής δουλικής, ην εκμιμούμενος άπας, ανυψούται ταπεινούμενος.

 Προέφης Δέσποτα, τοις μεγαλόφροσιν, αντιτάσσεσθαι πάντως, και ταπεινοίς, χάριν σην παρέχων Σωτήρ, ταπεινωθείσι νυν ημίν, την σην χάριν εξαπόστειλον.

Προς θείαν ύψωσιν, αεί ανάγων ημάς, ο Σωτήρ και Δεσπότης υψοποιόν, έδειξε ταπείνωσιν· τους πόδας γαρ των Μαθητών αυτοχείρως εναπένιψεν.

Ωδή ς’, Τριωδίου Ήχος πλ. β’ Του βίου την θάλασσαν

Τους τρόπους ζηλώσωμεν, του Σωτήρος Ιησού και την αυτού ταπείνωσιν, οι ποθούντες την άληκτον της χαράς, τυχείν κατασκήνωσιν, εν τη χώρα των ζώντων αυλιζόμενοι.

Υπέδειξας Δέσποτα, τοις οικείοις Μαθηταίς υψοποιόν ταπείνωσιν, τω λεντίω ζωννύμενος την οσφύν, τους πόδας απέπλυνας, και τον τρόπον μιμείσθαι παρεσκεύασας.

iconandlight.wordpress.com