Ο βίος του μάρτυρα Νικηφόρου δείχνει καθαρά πώς ο Θεός αποστρέφεται την υπερηφάνεια και στεφανώνει με δόξα την ταπείνωση και την αγάπη. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς.

 

 

Απολλωνιάς η “παρθένος και πρεσβύτιδα” και οι σύν αυτή μάρτυρες στην Αλεξάνδρεια Αιγύπτου (9/2 καί 30/10, +250)
Παγκράτιος Taormina (=Ταυρομενίου) Σικελίας Ιταλίας (1ος αἰ.)
Μαρία του Ολονέτς, ασκήτρια (1860)
Νικηφόρος ο οποίος μαρτύρησε αντί του Σαπρικίου ο οποίος λυποψύχησε την ώρα των βασάνων, στην Αντιοχεία Συρίας (257)

Εορτάζουν στις 9 Φεβρουαρίου.

Άγιος μάρτυς Νικηφόρος
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ο βίος του μάρτυρα Νικηφόρου δείχνει καθαρά πώς ο Θεός αποστρέφεται την υπερηφάνεια και στεφανώνει με δόξα την ταπείνωση και την αγάπη. Ζούσαν στην Αντιόχεια δύο στενοί φίλοι, ο πολυμαθής ιερέας Σαπρίκιος και ο απλός λαϊκός Νικηφόρος. Με κάποιον τρόπο, η φιλία τους έφθασε να μετατραπεί σε φοβερό μίσος του ενός για τον άλλον. Η θεοφοβούμενος Νικηφόρος προσπάθησε πολλές φορές να ειρηνεύσει με τον ιερέα. Ωστόσο, ο Σαπρίκιος σε καμμία περίπτωση δεν επιθυμούσε να συμφιλιωθεί μαζί του.

Όταν άρχισε ο διωγμός των Χριστιανών, ο πρεσβύτερος Σαπρίκιος καταδικάστηκε σε θάνατο και σύρθηκε στον τόπο της εκτέλεσης. Περίλυπος ο Νικηφόρος ακολουθούσε το Σαπρίκιο, ικετεύοντας τον καθ’ οδόν να τον συγχωρέσει, τουλάχιστον, πριν από το θάνατό του, ώστε και οι δυο να αναχωρήσουν από τη ζωή εν ειρήνη.

«Σε παρακαλώ, μάρτυρα του Χριστού», έλεγε ο Νικηφόρος, «συγχώρεσέ με αν έχω αμαρτήσει εις βάρος σου!” Ο Σαπρίκιος δεν ήθελε ούτε να κοιτάξει τον εχθρό του, αλλά ήσυχα και αλαζονικά πορευόταν προς το θάνατό του. Βλέποντας την σκληρότητα της καρδιάς του ιερέα, ο Θεός δεν ήθελε να δεχτεί τη θυσία του μαρτυρίου του και να τον στέψει με το στεφάνο του μάρτυρος, αλλά Εκείνος μυστηριωδώς συγκρατούσε τη χάρη Του. Την τελευταία στιγμή, ο Σαπρίκιος αρνήθηκε τον Χριστό και δήλωσε ενώπιον των δημίων του ότι θα προσκυνήσει τα είδωλα. Έτσι συμβαίνει με το τυφλό μίσος! Ο Νικηφόρος εκλιπαρούσε τον Σαπρίκιο να μην αρνηθεί το Χριστό λέγοντας: ” Αγαπημένε μου αδελφέ, μην το κάνεις αυτό, μην αρνηθείς τον Κύριό μας Ιησού Χριστο. Μην χάσεις τον ουράνιο στέφανο”. Όμως, όλα ήταν μάταια. Ο Σαπρίκιος παρέμεινε αμετάπειστος. Στη συνέχεια, ο Νικηφόρος φώναξε προς τους δημίους: «Κι εγώ, χριστιανός είμαι, αποκεφαλίστε με στη θέση του Σαπρικίου!” Οι δήμιοι ενημέρωσαν τον δικαστή και εκείνος διέταξε την απελευθέρωση του Σαπρικίου και, στη θέση του, τον αποκεφαλισμό του Νικηφόρου. Με χαρά ο Νικηφόρος χαμήλωσε το κεφάλι του πάνω στην πέτρα και αποκεφαλίστηκε. Έτσι, έγινε άξιος της Βασιλείας και στέφθηκε με το αθάνατο στεφάνι της δόξας του Θεού. Αυτό συνέβη το έτος 260 μ.Χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Γαλλιηνού.
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Φεβρουαρίος),

Συγχωρώ δεν σημαίνει μόνο, ότι δεν εκδικούμαι, αλλά κρύβω με τη σιωπή και ξεχνώ, το αμάρτημα του αδελφού μου… (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

***

 Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

Ο άνθρωπος που σου ζητάει ειλικιρνή ευγχώρεση, όταν σφάλλει να τον συγχωρείς κάθε φορά που σφάλλει με καλοσύνη και να τον αγαπάς και από κοντά. Τον δε πονηρό που σου ζητάει δήθεν συγχώρεση, για να κάνει τη δουλειά του και συνέχεια σε μπλέκει στις υποθέσεις σου, που βλάπτουν ψυχικά και άλλους ανθρώπους, συγχώρεσέ τους εβδομήντα επτά φορές μαζεμένες και στο εξής να τον αγαπάς από μακριά και να εύχεσαι γι’ αυτόν.

Αν πρέπει να ζητά κανείς συγχώρηση από τον άνθρωπο στον οποίο σφάλλει, πόσο μάλλον πρέπει να ζητά συγχώρηση από τον Θεό, για τα καθημερινά σφάλματά του.

Να αποκτήσεις μητρική καρδιά για τους άλλους. Βλέπεις, η μάνα όλα τα συγχωρεί και καμμιά φορά κάνει πως δεν βλέπει.

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης Τη συγχώρεση πρέπει να την δίνουμε σε όλους, όπως κάνει και ο ίδιος ο Θεός. Βρέχει επί δικαίους και αδίκους, γράφει το Ευαγγέλιο. Διότι είμαστε όλοι αμαρτωλοί και όλοι θα έπρεπε να καταδικαστούμε για τις αμαρτίες μας, λίγες ή πολλές. Γι’ αυτό πρέπει να συγχωρούμε και να ευχόμαστε στο Θεό, να συγχωρήσει και εμάς τους αμαρτωλούς, που πολύ συχνά, δεν καταλαβαίνουμε τι κάνουμε και τι δεν κάνουμε…

Ο Κύριος με Αγίασε επειδή συγχωρούσα!.. Η υπομονή και η σιωπή του αγίου Νεκταρίου- Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/08/%E1%BC%A1-%E1%BD%91%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BD%E1%BD%B4-%CE%BA%CE%B1%E1%BD%B6-%E1%BC%A1-%CF%83%CE%B9%CF%89%CF%80%E1%BD%B4-%CF%84%CE%BF%E1%BF%A6-%E1%BC%81%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B5%CE%BA/

Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Αγάπη του Κτίσαντος, καταυγασθείς την ψυχήν, του νόμου της χάριτος, εκπληρωτής ακριβής, εμφρόνως γεγένησαι• όθεν και τον πλησίον, ως σαυτόν αγαπήσας, ήθλησας Νικηφόρε, και τον όφιν καθείλες. Εντεύθεν εν ομονοία, ημάς διατήρησον.

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η παρθένος σήμερον.

Πτερωθείς αοίδιμε, τη του Κυρίου αγάπη, και τον τούτου ένδοξε, Σταυρόν επ’ ώμων βαστάσας, ήσχυνας του διαβόλου τας μεθοδείας, ήθλησας μέχρι θανάτου και αληθείας. Δια τούτο ανεδείχθης, οπλίτης μύστης, Θεού της Χάριτος.

Κάθισμα. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.

Της αγάπης τω νόμω περιφραττόμενος, μνησικακίας καθείλες την ανομίαν στερρώς, Νικηφόρε Αθλητά αξιοθαύμαστε, και νίκης στέφανον λαμπρόν, θριαμβεύσας τον εχθρόν, εδέξω παρά Κυρίου· Ον εκδυσώπει απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Ο Οίκος

Την του Παύλου σαφώς διδασκαλίαν επόθησας, και τοις στέρνοις τοις σοίς Ένδοξε κατεφύτευσας, βοών· Η αγάπη ουκ ασχημονεί, αύτη τον Κτίστην άνθρωπον τέλειον ημίν εχαρίσατο, δι’ αγάπην πάντα υπέμεινεν, ήλους και σταυρόν, όξος και εμπτύσματα, λόγχη επάγη πλευράν αγίαν, δι’ ης ανέβλυσεν ημίν αίμα και ύδωρ θεουργόν, ον ποθήσας, εφάνης νικηφόρος, ως και τη κλήσει, οπλίτης, μύστης Θεού της χάριτος.

iconandlight.wordpress.com