Ένας μοναχός ήταν κοντόθυμος. Θύμωσε πολύ γρήγορα, σχεδόν για οτιδήποτε. Αν και προσευχόταν συνεχώς στον Θεό να τον απαλλάξει από την οργή του, κάθε φορά που σηκωνόταν από την προσευχή, θύμωνε με έναν από τους αδελφούς.
Κάποια στιγμή τόλμησε να πει στον Θεό: «Κύριε, δεν σου ζήτησα να απαλλαξείς από τον θυμό μου; Γιατί με αφήνεις να μαλώνω τόσο συχνά με τα αδέρφια μου;».
Ο Θεός του απάντησε: «Πώς θέλεις να ασκήσεις την άρνηση του θυμού χωρίς πρώτη ύλη; Δεν Μου είπες να απαλλαγώ από τον θυμό μου; Γι' αυτό σου στέλνω πάντα κάποιον, ώστε να έχεις την ευκαιρία να μην εκνευρίζεσαι ακόμα κι αν σου δώσει λόγο. Μπορείς να μάθεις να κολυμπάς σε πισίνα χωρίς νερό; Έτσι συμβαίνει με την απάντησή Μου στις προσευχές σας! Μόνο εσύ ελέγχεις τις αντιδράσεις σου».
Ο μοναχός φωτίστηκε και από τότε έλεγε πάντα μέσα του: «Θυμώνω μόνο όταν θέλω».
Και έτσι ο μοναχός απαλλάχθηκε από την οργή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου