Θα μπορούσαν οι πόλεμοι στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή να σχετίζονται με τα αποκαλυπτικά γεγονότα που περιγράφονται στη Βίβλο; Πώς να σχετιστείτε με αυτά τα γεγονότα από χριστιανική σκοπιά; Κληρικοί και θεολόγοι συζήτησαν αυτό το θέμα.
Pyotr Mazhetov, ηγούμενος:
Εδώ και καιρό ακούμε ότι τα πράγματα ήταν πάντα καυτά στους Αγίους Τόπους. Αλλά τώρα έχουμε βυθιστεί σε όλα αυτά βαθύτερα, χάρη στο Διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα.
Αυτά τα κανάλια πληροφόρησης εισχωρούν στον προσωπικό μας χώρο, στη ζωή μας και μπορούμε να δούμε τα πάντα με λεπτομέρεια - κατεστραμμένα σπίτια, ακρωτηριασμένους ανθρώπους και σκοτωμένα παιδιά... Και αυτό δεν μπορεί παρά να μας επηρεάσει. Και όλα αυτά με κάνουν να θέλω να ουρλιάξω: «Πού είναι ο Θεός; Πού κοιτάζει; Υπάρχει καν;
Και εδώ πέρα από την πίστη απαιτείται μεγάλο θάρρος για να αντισταθούμε στον κακό που θέλει να μας κάνει να αμφιβάλλουμε. Γιατί είναι πιο εύκολο να υποκύψεις σε αυτό και, μάλιστα, να αμφιβάλεις για την ύπαρξη του Θεού.
Και εγώ τρομάζω όταν βλέπω πληροφορίες και φωτογραφίες στο smartphone μου και έχω επίσης μια ερώτηση: "Κύριε, πώς μπορείς να επιτρέψεις να συμβεί αυτό;" Αλλά είναι εν μέρει πιο εύκολο για μένα γιατί κάθε μέρα βρίσκομαι στο βωμό, στο βωμό, στο θρόνο. Και ο Κύριος μου απαντά πάντα κάπου στα βάθη της καρδιάς μου. Και ξέρω ότι είναι κοντά. Είναι μαζί μου. Είναι μαζί μας. Και υποφέρει.
Αλέξανδρος Προτσένκο, αρχιερέας:
Όλοι διαβάζουμε στις Αποκαλύψεις του Ιωάννη του Θεολόγου ότι θα γίνει πόλεμος, θα υπάρξουν κατακλυσμοί, δυσκολίες, διωγμοί της πίστεως... Και μετά ήρθε ο πόλεμος, και όλοι άρχισαν να αγανακτούν: γιατί είναι αυτό; Ποιος είναι ένοχος;
Έχουμε συνηθίσει σε μια καλή, χορτασμένη, άνετη, ήρεμη ζωή. Και τυχόν κατακλυσμούς και πολέμους αντιλαμβανόμαστε μόνο στη φαντασία μας. Ή νομίζουμε ότι θα γίνει κάπου αργότερα. Γιατί τώρα θέλουμε ακόμα να ζήσουμε. Το λέω και για τον εαυτό μου. Θέλω επίσης μια ήσυχη ζωή.
Αλλά ξέρω ότι δεν θα είναι έτσι. Θα πρέπει να σηκώσετε τα μανίκια, να σφίξετε τις ζώνες σας, να ομολογήσετε την πίστη σας, να προσευχηθείτε στον Θεό, να υπομείνετε...
Πρέπει να προσευχόμαστε να υπάρξουν όσο το δυνατόν λιγότερα θύματα και να τελειώσει σύντομα αυτή η οργή. Θα ήθελα να αναβληθεί η έλευση του Αντίχριστου. Νομίζω ότι είναι δυνατό. Εξάλλου, αυτό συνέβη με τη Νινευή.
Είναι στη δύναμη του Κυρίου. Αλλά θα μας κοιτάξει: πώς θα συμπεριφερθούμε. Αποδεικνύεται ότι όλα είναι στα χέρια μας. Και όλα γίνονται σύμφωνα με την Πρόνοια του Θεού. Και ο Κύριος δίνει ό,τι είναι χρήσιμο σε εμάς. Είναι χρήσιμο το μαστίγιο; Δίνει ένα μαστίγιο. Είναι καλό το μελόψωμο για εσάς; Δίνει ένα μελόψωμο.
Αν ευχαριστούσαμε τον Θεό για όλα, θα ήθελε να μας ωφελήσει ακόμη περισσότερο. Και αν στραφούμε σε Αυτόν λόγω θλίψης, ατυχίας και ασθένειας, τότε ο Κύριος μας το στέλνει αυτό. Πρέπει να καταλάβουμε ότι όλα αυτά είναι άδεια του Θεού.
Αν ο Κύριος επιτρέπει έναν πόλεμο, μια επιδημία, έναν λιμό, μια καταστροφή, τότε το επιτρέπει ακριβώς επειδή είναι αδύνατο να γίνει διαφορετικά. Δηλαδή, άντεξε, άντεξε, άντεξε και βλέπει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Και, παρεμπιπτόντως, από όλες τις χειρότερες επιλογές, ο Κύριος επιλέγει τη λιγότερο κακή.
Ας προσευχηθούμε λοιπόν, αδελφοί και αδελφές! Ας κοινωνούμε πιο συχνά. Και νομίζω ότι ο Κύριος με κάποιο τρόπο θα μας σώσει. Δεν ξέρω πώς. Μόνο Αυτός ξέρει.
Alexey Ilyich Osipov, Διδάκτωρ Θεολογίας:
Είναι καιρός να πιστέψουμε ότι δεν υπάρχουν ατυχήματα στη ζωή ενός ατόμου, ενός έθνους ή ολόκληρης της ανθρωπότητας στο σύνολό της. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς το θέλημα του Θεού. Όλα συμβαίνουν σύμφωνα με εκείνους τους πνευματικούς νόμους που είναι τόσο ακλόνητοι και αντικειμενικά υπάρχουν όσο και οι νόμοι της ορατής φύσης.
Όλα τα γεγονότα - προσωπικά, οικογενειακά, δημόσια, κρατικά και διεθνή - καθορίζονται από την πνευματική κατάσταση ενός ατόμου, της οικογένειας, της κοινωνίας, των ανθρώπων, της ανθρωπότητας.
Η πνευματική κατάσταση των λαών μας είναι τέτοια που κατέληξε σε στρατιωτική αντιπαράθεση. Δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Όλα όσα συμβαίνουν είναι συνέπεια της πνευματικής μας κατάστασης. Όπως είπε ο Μάρκος ο Ασκητής, κάθε θλιβερό στη ζωή μας συμβαίνει για την ύψωσή μας.
Το βασίλειο της Νινευή είχε γίνει τόσο διεφθαρμένο που έπρεπε να καταστραφεί. Και ο προφήτης Ιωνάς στάλθηκε να ενημερώσει τους Νινευίτες για την απόφαση του Θεού. Αλλά η Νινευή δεν χάθηκε. Γιατί; Διότι υπήρχε γενική μετάνοια. Η μετάνοια αλλάζει την πνευματική μας κατάσταση. Η πνευματική κατάσταση της κοινωνίας έχει αλλάξει και οι εξωτερικές πτυχές της ζωής έχουν επίσης αλλάξει.
Έτσι είναι τώρα. Α, αν μετανοούσαμε, θα ήταν μια δεύτερη Νινευή. Όλα θα σταματούσαν και θα γιατρεύονταν. Είμαι σίγουρος γι 'αυτό. Το μόνο ερώτημα είναι, είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε;
ΑΠΟΔΟΣΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου